ជាតិ
សេដ្ឋកិច្ច
×![]()
ដោយ: វិច្ឆិកា
ផ្សាររាត្រី៖ សេវាត្រីម៉ាស្សាជើង មិនសូវពេញនិយមទៀតឡើយនៅក្នុងតំបន់ទេសចរណ៍ផ្សាររាត្រី និងPub Street ក្នុងខេត្តសៀមរាប។ ប៉ុន្តែអាជីវកម្មនេះមិនទាន់ផុតរលត់ទេ។ នៅមានទូត្រីជាង១០កន្លែងដែរ ដើម្បីបម្រើសេវាអ្នកទេសចរដែលចង់សាកល្បងដាក់ជើងឲ្យត្រីចឹក ហើយដែលគេពន្យល់ថា វាជាការម៉ាស្សាដោយត្រីនោះ។
ទូត្រីមួយកន្លែងដែលមានទំហំ២ម៉ែត្រ៤ជ្រុង ស្ថិតនៅលើចិញ្ចើមផ្លូវស៊ីវុត្ថា ក្បែរច្រកចូលផ្សាររាត្រី ស្ថិតនៅទំនេរច្រើនម៉ោងដែរហើយ។ វាគឺជាទូត្រីរបស់លោក សុធី។ ជាទូត្រីមួយក្នុងចំណោមទូត្រីជាង១០កន្លែងនៅជុំវិញតំបន់ទេសចរណ៍កណ្តាលក្រុងសៀមរាប។
បច្ចុប្បន្ននេះ មានអ្នកទេសចរតិចណាស់ទាំងខ្មែរ និងបរទេសដែលចង់សាកល្បងការម៉ាស្សាដោយត្រីចឹកជើងនេះ។ ខុសពីជាង៥ឆ្នាំមុន ដែលមនុស្សជាច្រើនមិនអាចរំលងការកម្សាន្តមួយនេះបាន បើទោះបីជាវាមានតម្លៃថ្លៃក៏ដោយ។ នៅពេលនេះចំនួនអតិថិជនថយចុះ អាជីវករត្រីម៉ាស្សាក៏ថយចុះបន្តិចម្តងៗ រហូតដល់តម្លៃធ្លាក់ចុះនៅត្រឹម២ដុល្លារក្នុងសម្រាប់រយៈមួយម៉ោងសម្រាប់ជនជាតិខ្មែរ និង៤ដុល្លារសម្រាប់ជនបរទេស។ ប៉ុន្តែជាទូទៅ អតិថិជនចង់សាកល្បងតែក្នុងរយៈពេលកន្លះម៉ោងតែប៉ុណ្ណោះ។
អតិថិជនធ្លាក់ចុះ ចំនួនអាជីវកម្មក៏ធ្លាក់ចុះ តែអ្នកដែលតស៊ូនៅបន្តអាចទទួលផលចំណេញច្រើនបង្គួរដែរ។ សុធីអាចរកបានចំណូលបានមិនតិចជាង៥០០ដុល្លារឡើយក្នុងមួយខែៗ ។
«ជាង៥០០ដុល្លារ ជាចំណូលសរុប។ ខ្ញុំជួលកន្លែងដាក់ទូត្រីនេះ៣០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ ថ្លៃភ្លើង និងទឹកសរុបប្រហែល៥០ដុល្លារទៀត។ ចឹងអាចនៅសល់ជាង១០០ដុល្លារដែរ។ នេះយើងគ្រាន់តែធ្វើការពេលយប់ទេ។ ពេលថ្ងៃខ្ញុំរត់ម៉ូតូឌុប និងធ្វើការងារផ្សេងៗ អាចបានកំរៃថែមទៀត»។ នេះជាការរៀបរាប់របស់សុធី ដែលឈរនៅចាំទទួលអតិថិជននៅមុខទូត្រីរបស់ខ្លួន។
ម្ចាស់ទូត្រីរូបនេះ ហាក់មិនមានជំនឿថា របរត្រីម៉ាស្សានេះអាចមានជីវិតបន្តយូរទៀតបាននោះទេ បើទោះជានៅពេលនេះ វានៅមានអតិថិជនចង់កម្សាន្តជាមួយត្រីក៏ដោយ។ រលកនៃការថយចុះអាជីវកម្មនេះ នឹងអាចមកដល់ជាថ្មីម្តងទៀត ហើយនៅពេលនោះ ក៏ប្រហែលជាគ្មានទៀតឡើយ ទូត្រីទាំង១០កន្លែងចុងក្រោយនេះ។ មូលហេតុភ្ញៀវទេសចរកាន់តែតិចទៅចង់សាកល្បងជាមួយត្រី នៅពេលដែលការតូបម៉ាស្សាជើងដែលធ្វើដោយមនុស្សបានរីកដុះដាលមកនៅជុំវិញទូត្រី។ ភ្ញៀវទេសចរទំនងជាចាប់អារម្មណ៍ការម៉ាស្សាដោយដៃមនុស្ស ជាងមាត់ត្រី៕
ទូត្រីមួយកន្លែងដែលមានទំហំ២ម៉ែត្រ៤ជ្រុង ស្ថិតនៅលើចិញ្ចើមផ្លូវស៊ីវុត្ថា ក្បែរច្រកចូលផ្សាររាត្រី ស្ថិតនៅទំនេរច្រើនម៉ោងដែរហើយ។ វាគឺជាទូត្រីរបស់លោក សុធី។ ជាទូត្រីមួយក្នុងចំណោមទូត្រីជាង១០កន្លែងនៅជុំវិញតំបន់ទេសចរណ៍កណ្តាលក្រុងសៀមរាប។
បច្ចុប្បន្ននេះ មានអ្នកទេសចរតិចណាស់ទាំងខ្មែរ និងបរទេសដែលចង់សាកល្បងការម៉ាស្សាដោយត្រីចឹកជើងនេះ។ ខុសពីជាង៥ឆ្នាំមុន ដែលមនុស្សជាច្រើនមិនអាចរំលងការកម្សាន្តមួយនេះបាន បើទោះបីជាវាមានតម្លៃថ្លៃក៏ដោយ។ នៅពេលនេះចំនួនអតិថិជនថយចុះ អាជីវករត្រីម៉ាស្សាក៏ថយចុះបន្តិចម្តងៗ រហូតដល់តម្លៃធ្លាក់ចុះនៅត្រឹម២ដុល្លារក្នុងសម្រាប់រយៈមួយម៉ោងសម្រាប់ជនជាតិខ្មែរ និង៤ដុល្លារសម្រាប់ជនបរទេស។ ប៉ុន្តែជាទូទៅ អតិថិជនចង់សាកល្បងតែក្នុងរយៈពេលកន្លះម៉ោងតែប៉ុណ្ណោះ។
អតិថិជនធ្លាក់ចុះ ចំនួនអាជីវកម្មក៏ធ្លាក់ចុះ តែអ្នកដែលតស៊ូនៅបន្តអាចទទួលផលចំណេញច្រើនបង្គួរដែរ។ សុធីអាចរកបានចំណូលបានមិនតិចជាង៥០០ដុល្លារឡើយក្នុងមួយខែៗ ។
«ជាង៥០០ដុល្លារ ជាចំណូលសរុប។ ខ្ញុំជួលកន្លែងដាក់ទូត្រីនេះ៣០០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ ថ្លៃភ្លើង និងទឹកសរុបប្រហែល៥០ដុល្លារទៀត។ ចឹងអាចនៅសល់ជាង១០០ដុល្លារដែរ។ នេះយើងគ្រាន់តែធ្វើការពេលយប់ទេ។ ពេលថ្ងៃខ្ញុំរត់ម៉ូតូឌុប និងធ្វើការងារផ្សេងៗ អាចបានកំរៃថែមទៀត»។ នេះជាការរៀបរាប់របស់សុធី ដែលឈរនៅចាំទទួលអតិថិជននៅមុខទូត្រីរបស់ខ្លួន។
ម្ចាស់ទូត្រីរូបនេះ ហាក់មិនមានជំនឿថា របរត្រីម៉ាស្សានេះអាចមានជីវិតបន្តយូរទៀតបាននោះទេ បើទោះជានៅពេលនេះ វានៅមានអតិថិជនចង់កម្សាន្តជាមួយត្រីក៏ដោយ។ រលកនៃការថយចុះអាជីវកម្មនេះ នឹងអាចមកដល់ជាថ្មីម្តងទៀត ហើយនៅពេលនោះ ក៏ប្រហែលជាគ្មានទៀតឡើយ ទូត្រីទាំង១០កន្លែងចុងក្រោយនេះ។ មូលហេតុភ្ញៀវទេសចរកាន់តែតិចទៅចង់សាកល្បងជាមួយត្រី នៅពេលដែលការតូបម៉ាស្សាជើងដែលធ្វើដោយមនុស្សបានរីកដុះដាលមកនៅជុំវិញទូត្រី។ ភ្ញៀវទេសចរទំនងជាចាប់អារម្មណ៍ការម៉ាស្សាដោយដៃមនុស្ស ជាងមាត់ត្រី៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រេសិត»មានន័យដូចម្តេច?
4 ថ្ងៃ
