កំណាព្យ៖ សករាជកន្លង

ជាតិ

កំណាព្យ៖ សករាជកន្លង

25, Apr 2015 , 11:28 am

រូបភាព

ដោយ: ថ្មីៗ

                    កំណាព្យ
               សករាជកន្លង
               (បទៈ កាកគតិ)

ពិសាកធ្លាក់ភ្លៀង        ប្រឡាយហូរវាង
ធ្លាក់ចូលទៅស្រែ        ធម្មជាតិខៀវខ្ចី
រំលេចស្រុកស្រែ        ខែប្រាំងផ្លាស់ប្រែ
         ចូលខែវស្សា។

កសិករប្រុសស្រី        រួសរាន់ខ្មាតខ្មី
ធ្វើស្រែចំការ        ភ្ជួររាស់សាបព្រោះ
ដាំដុះផល្លា        ខិតខំធ្វើការ
              គ្រួសាររាល់កាយ។

សករាជផ្លោះធ្លោយ        ពីរពាន់ប្រាំរយ
ហាសិបជាងផ្លាយ        ឆ្នាំមមីឆ្លងផុត
ឆ្នាំមមែចូលកាយ        ថ្ងៃខែឃ្លាតឆ្ងាយ
        ឆ្នាំកន្លងទៅ ។

កាលនិងវេលា    បើនឹងនឹកនា
ចាប់ក៏មិននៅ    ចេះតែកន្លង
ឆ្លងផុតហួសទៅ    ក្មេងចាស់សក់ស្កូវ
        វិលទៅស្រុកដើម។

កើតស្លាប់វិលវុល    កុសលអកុសល
គួរគិតចាប់ផ្ដើម    សាងសីលធ្វើទាន
ទាន់មានដង្ហើម    កុំគិតរអើម
        រអាមធម៌អាថ៌។

ដ្បិតកាលនៅរស់    រាល់មនុស្សទាំងអស់
ទាំងគ្រប់អាត្មា    រមែងសាងបាប
តិចច្រើនមិនថា    ដូច្នេះប្រាថ្នា
        ធម៌អាថ៌កុំឃ្លាត។

     សករាជកន្លង        រយពាន់ឆ្នាំផង
     ផ្សងកុំរវាទ        ផ្សងជួបព្រះពុទ្ធ
     ព្រះធម៌ឱវាទ        ព្រះសង្ឃជាអាថ៌
                     សង្វាតនិព្វាន៕

               និពន្ធដោយ៖ វិឆ័យ សុភី

ថ្ងៃ១៧ មេសា កាល៤៩ឆ្នាំមុន កងទ័ពខ្មែរក្រហមដណ្តើមបានទីក្រុងភ្នំពេញ

1 សប្តាហ៍

នាយទាហាន ៨រូប ត្រូវបានព្រះមហាក្សត្រដំឡើងឋានន្តរស័ក្តិផ្កាយ៤

4 ថ្ងៃ

សត្វជាង ៧០០ប្រភេទ ត្រូវបានរកឃើញក្នុងតំបន់ព្រៃកោងកាងខេត្តកោះកុង

6 ថ្ងៃ

«មជ្ឈការ»មានន័យខុសពី«វិមជ្ឈការ»ដូចម្តេច?

2 ថ្ងៃ

អាចសរសេរបានថា «រួញរា» ឬ «រញ់រា» ប៉ុន្តែមិនមែន «រុញរា» ឡើយ

4 ថ្ងៃ

អត្ថបទពេញនិយមបន្ថែម