ជាតិ
បទវិភាគ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ ហេតុការណ៍នៃការវិលត្រឡប់របស់ពលរដ្ឋខ្មែរទៅកាន់ស្រុកកំណើត នាឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី ដែលមានសភាពកកកុញ រហូតដល់បណ្ដាលឱ្យមានការកកស្ទះចរាចរណ៍ជាច្រើនម៉ោងនៅតាមកំណាត់ផ្លូវមួយចំនួន គឺជាភស្តុតាងមួយនៃការធ្វើចំណាកស្រុករបស់ពលរដ្ឋខ្មែរពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ ជាពិសេស គឺការធ្វើចំណាកស្រុកពីខេត្តនានាមករាជធានីភ្នំពេញ និងពីខេត្តនានាដែលមិនសូវមានសេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើន មិនសូវមានការងារធ្វើ ទៅខេត្តនានាដែលមានសេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើន និងសម្បូរការងារធ្វើជាង។ លើសពីនេះទៀត ពលករខ្មែរមួយចំនួនក៏បានធ្វើចំណាកស្រុកទៅរកការងារធ្វើនៅបរទេសដែរ ជាពិសេស នៅប្រទេសថៃ។ អ្នកធ្វើចំណាកស្រុកមួយចំនួនទទួលបានសំណាងល្អ ឯអ្នកមួយចំនួនទៀតទទួលបានសំណាងអាក្រក់ តើមានកត្តារួមផ្សំអ្វីខ្លះចំពោះបញ្ហានេះ?
ការធ្វើចំណាកស្រុក គឺជាចលនាមួយដែលកើតមានស្ទើរគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងពិភពលោក មិនមែនមានតែនៅកម្ពុជាទេ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលយើងគួរយកចិត្តទុកដាក់នោះ ថាតើ ពលរដ្ឋខ្មែរដែលបានធ្វើចំណាកស្រុកទាំងផ្ទៃក្នុងប្រទេសនិងទៅក្រៅប្រទេស បានធ្វើឡើងដោយសុវត្ថិភាព ច្បាស់លាស់ ស្របច្បាប់ មានព័ត៌មានគ្រប់គ្រាន់ និងគួរទទួលបានស្ថានភាពប្រសើរជាងកន្លែងដែលពួកគេកំពុងរស់នៅដែរឬទេ។ ជាពិសេស ចំពោះពលករដែលធ្វើចំណាកស្រុកទៅក្រៅប្រទេស គួរមានការជួយអប់រំ ការណែនាំ និងការការពារពីអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ និងមន្ត្រីស្ថានទូត ឬស្ថានកុងស៊ូលរបស់កម្ពុជាដែលតាំងនៅក្នុងប្រទេសដែលពួកគេទៅរកការងារធ្វើនោះ។
យោងតាមការសិក្សា និងការពិនិត្យសង្កេត មូលហេតុដែលនាំឱ្យមានចំណាកស្រុកមានដូចខាងក្រោម៖
1. ភាពក្រីក្រ និងការខ្វះដីសម្រាប់ធ្វើស្រែ ចំការ
2. កង្វះការងារធ្វើ និងការងារមិនមានស្ថិរភាព
3. លក្ខខណ្ឌការងារមិនល្អប្រសើរ(ប្រាក់ខែតិច មានការរំលោភពីនិយោជក បរិស្ថានការងារមិនល្អប្រសើរ...)
4. កង្វះប្រព័ន្ធប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនិងឆាប់រហ័ស នៃការផ្ដល់ព័ត៌មានអំពីតម្រូវការកម្លាំងពលកម្ម និងតម្រូវការការងារធ្វើ
5. ទំនាក់ទំនងរវាងស្ថាប័នរដ្ឋ វិស័យឯកជន និងប្រជាពលរដ្ឋ មិនទាន់មានភាពស្និទ្ធស្នាល មិនទាន់មាននិរន្តរភាព ភាពស្មោះត្រង់ និងមិនទាន់មានការយល់ច្បាស់ពីតម្រូវការរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក។
តាមពិតនៅមានមូលហេតុជាច្រើនទៀតដែលយើងមិនបានលើកមកបង្ហាញនៅទីនេះ។ ការធ្វើចំណាកស្រុករបស់ពលរដ្ឋខ្មែរកន្លងមក មានពីរប្រភេទ គឺចំណាក់ស្រុកស្របច្បាប់ និងចំណាកស្រុកមិនស្របច្បាប់។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ការធ្វើចំណាកស្រុកទាំងពីរប្រភេទសុទ្ធតែបានជួបបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួន៖
ចំណាកស្រុកស្របច្បាប់ ជាទូទៅមានបែបបទស្មុគស្មាញ ចំណាយច្រើន(ទាំងផ្លូវការនិងមិនផ្លូវការ) ត្រូវរង់ចាំរយៈពេលយូរ ប៉ុន្តែ ទទួលបានព័ត៌មានច្រើននិងច្បាស់លាស់ជាង ឯភាគរយនៃភាពប្រាកដប្រជាចំពោះការទទួលបានការងារធ្វើ និងភាពជោគជ័យហាក់ដូចជាមានកម្រិតខ្ពស់ជាង និងហានិភ័យក៏មានកម្រិតទាបជាងដែរ។
ចំណាកស្រុកមិនស្របច្បាប់ ជាទូទៅមានបែបបទមិនសូវស្មុគស្មាញ ចំណាយលុយប្រហាក់ប្រហែលគ្នា ប្រើរយៈពេលខ្លីជាងចំណាកស្រុកស្របច្បាប់ ប៉ុន្តែ ទទួលបានព័ត៌មានតិចនិងមិនច្បាស់លាស់ ធ្វើឡើងដោយដោយប្រថុយប្រថាន ភាគរយនៃភាពប្រាកដប្រជានៃការទទួលបានការងារ និងភាពជោគជ័យមានកម្រិតទាបជាង ឯហានិភ័យក៏មានកម្រិតខ្ពស់ជាងដែរ ដូចជា អាចត្រូវគេបាញ់ ចាប់ដាក់គុក បញ្ជូនឱ្យធ្វើការងារធ្ងន់ ឬការងារនេសាទនៅតាមសមុទ្រ...)។
ជាទូទៅ ទាំងចំណាកស្រុកស្របច្បាប់ និងចំណាកស្រុកមិនស្របច្បាប់ សុទ្ធតែធ្វើឡើងតាមរយៈបុគ្គល ឬក្រុមហ៊ុនដែលទទួលបានអាជ្ញាប័ណ្ណពីរដ្ឋាភិបាល។ ប៉ុន្តែ ជារឿយៗក្រុមហ៊ុនទាំងនេះតែងតែបានទារលុយយ៉ាងច្រើនពីពលករដើម្បីរត់ការក្នុងការបំពេញបែបបទទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស និងបានភូតកុហក់ និងលាក់លៀមព័ត៌មានពិតនៅកន្លែងធ្វើការក្រៅប្រទេស។ ទីបំផុត ពេលពលករទៅដល់ក្រៅប្រទេស ជាពិសេស ប្រទេសថៃ តំណាងក្រុមហ៊ុន បានបញ្ជូនពលករឱ្យទៅធ្វើការងារផ្សេងខុសពីកិច្ចសន្យា ឯទិដ្ឋាការដែលក្រុមហ៊ុនរត់ការឱ្យនោះ មិនមែនជាទិដ្ឋាការការងារទេ គឺជាទិដ្ឋាការទេសចរណ៍ លើសពីនេះ តំណាងក្រុមហ៊ុនបានដកលិខិតឆ្លងដែនទុកដើម្បីកុំឱ្យពលកររត់មកស្រុកវិញ និងថែមទាំងបានបញ្ជូនពលករចេញពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយតាមទំនើងចិត្ត ជារបៀបលក់ដូរមនុស្ស។
ក្នុងករណីជាច្រើន ពលករខ្មែរមួយចំនួនត្រូវជាប់គុកនៅប្រទេសថៃ និងត្រូវបានគេបញ្ជូនមកព្រុំដែនវិញ ក្នុងនាមជាអន្តោប្រវេសន៍ខុសច្បាប់ ដោយសារតែទិដ្ឋាការទេសចរណ៍នោះផុតកំណត់។ ពេលមកដល់ស្រុកខ្មែរវិញ ពលករខ្មែរទាំងនោះគ្មានលុយមួយរៀលជាប់នឹងខ្លួន គ្មានលិខិតឆ្លងដែន ឯលុយដែលបង់ឱ្យក្រុមហ៊ុនទាំងប៉ុន្មាន ក៏គ្មានអ្នកទទួលខុសត្រូវដែរ។ ប្រសិនបើពួកគេចង់ប្ដឹងប្ដល់អំពីរឿងនេះ ក៏ពិបាកដែរ ដោយសារតែប្រធានក្រុមហ៊ុនដែលនាំពលករចេញភាគច្រើន ជាសាច់ញាតិរបស់អ្នកធំ ឬមានខ្នងបង្អែកជាអ្នកធំ។
អ្វីដែលយើងបានលើកមកបង្ហាញនេះ សារព័ត៌មានដទៃទៀតក៏ធ្លាប់បានលើកឡើងដែរ ប៉ុន្តែ ចំណាត់ការរបស់ក្រសួងមានសមត្ថកិច្ចចំពោះរឿងនេះ ហាក់ដូចជាមិនបានបង្ហាញឱ្យឃើញអ្វីជាដុំកំភួនទេ ដែលធ្វើឱ្យពលករខ្មែរជាច្រើនាក់នៅតែបន្តរងគ្រោះរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ យើងមិនដឹងច្បាស់ថាតើ ការណ៍ដែលអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធមិនបានចាត់វិធានការក្ដៅចំពោះជនល្មើសក្នុងករណីនេះ បណ្ដាលមកពីគ្មានភស្តុងតាងគ្រប់គ្រាន់ គ្មានច្បាប់គ្រប់គ្រាន់ គ្មានឆន្ទៈ ឬខ្លាចប៉ះពាល់ដល់ផលប្រយោជន៍ ឬយ៉ាងណានោះទេ៕
អត្ថបទដោយ សច្ចៈវិទូ
ការធ្វើចំណាកស្រុក គឺជាចលនាមួយដែលកើតមានស្ទើរគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងពិភពលោក មិនមែនមានតែនៅកម្ពុជាទេ។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលយើងគួរយកចិត្តទុកដាក់នោះ ថាតើ ពលរដ្ឋខ្មែរដែលបានធ្វើចំណាកស្រុកទាំងផ្ទៃក្នុងប្រទេសនិងទៅក្រៅប្រទេស បានធ្វើឡើងដោយសុវត្ថិភាព ច្បាស់លាស់ ស្របច្បាប់ មានព័ត៌មានគ្រប់គ្រាន់ និងគួរទទួលបានស្ថានភាពប្រសើរជាងកន្លែងដែលពួកគេកំពុងរស់នៅដែរឬទេ។ ជាពិសេស ចំពោះពលករដែលធ្វើចំណាកស្រុកទៅក្រៅប្រទេស គួរមានការជួយអប់រំ ការណែនាំ និងការការពារពីអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ និងមន្ត្រីស្ថានទូត ឬស្ថានកុងស៊ូលរបស់កម្ពុជាដែលតាំងនៅក្នុងប្រទេសដែលពួកគេទៅរកការងារធ្វើនោះ។
យោងតាមការសិក្សា និងការពិនិត្យសង្កេត មូលហេតុដែលនាំឱ្យមានចំណាកស្រុកមានដូចខាងក្រោម៖
1. ភាពក្រីក្រ និងការខ្វះដីសម្រាប់ធ្វើស្រែ ចំការ
2. កង្វះការងារធ្វើ និងការងារមិនមានស្ថិរភាព
3. លក្ខខណ្ឌការងារមិនល្អប្រសើរ(ប្រាក់ខែតិច មានការរំលោភពីនិយោជក បរិស្ថានការងារមិនល្អប្រសើរ...)
4. កង្វះប្រព័ន្ធប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពនិងឆាប់រហ័ស នៃការផ្ដល់ព័ត៌មានអំពីតម្រូវការកម្លាំងពលកម្ម និងតម្រូវការការងារធ្វើ
5. ទំនាក់ទំនងរវាងស្ថាប័នរដ្ឋ វិស័យឯកជន និងប្រជាពលរដ្ឋ មិនទាន់មានភាពស្និទ្ធស្នាល មិនទាន់មាននិរន្តរភាព ភាពស្មោះត្រង់ និងមិនទាន់មានការយល់ច្បាស់ពីតម្រូវការរបស់គ្នាទៅវិញទៅមក។
តាមពិតនៅមានមូលហេតុជាច្រើនទៀតដែលយើងមិនបានលើកមកបង្ហាញនៅទីនេះ។ ការធ្វើចំណាកស្រុករបស់ពលរដ្ឋខ្មែរកន្លងមក មានពីរប្រភេទ គឺចំណាក់ស្រុកស្របច្បាប់ និងចំណាកស្រុកមិនស្របច្បាប់។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ការធ្វើចំណាកស្រុកទាំងពីរប្រភេទសុទ្ធតែបានជួបបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួន៖
ចំណាកស្រុកស្របច្បាប់ ជាទូទៅមានបែបបទស្មុគស្មាញ ចំណាយច្រើន(ទាំងផ្លូវការនិងមិនផ្លូវការ) ត្រូវរង់ចាំរយៈពេលយូរ ប៉ុន្តែ ទទួលបានព័ត៌មានច្រើននិងច្បាស់លាស់ជាង ឯភាគរយនៃភាពប្រាកដប្រជាចំពោះការទទួលបានការងារធ្វើ និងភាពជោគជ័យហាក់ដូចជាមានកម្រិតខ្ពស់ជាង និងហានិភ័យក៏មានកម្រិតទាបជាងដែរ។
ចំណាកស្រុកមិនស្របច្បាប់ ជាទូទៅមានបែបបទមិនសូវស្មុគស្មាញ ចំណាយលុយប្រហាក់ប្រហែលគ្នា ប្រើរយៈពេលខ្លីជាងចំណាកស្រុកស្របច្បាប់ ប៉ុន្តែ ទទួលបានព័ត៌មានតិចនិងមិនច្បាស់លាស់ ធ្វើឡើងដោយដោយប្រថុយប្រថាន ភាគរយនៃភាពប្រាកដប្រជានៃការទទួលបានការងារ និងភាពជោគជ័យមានកម្រិតទាបជាង ឯហានិភ័យក៏មានកម្រិតខ្ពស់ជាងដែរ ដូចជា អាចត្រូវគេបាញ់ ចាប់ដាក់គុក បញ្ជូនឱ្យធ្វើការងារធ្ងន់ ឬការងារនេសាទនៅតាមសមុទ្រ...)។
ជាទូទៅ ទាំងចំណាកស្រុកស្របច្បាប់ និងចំណាកស្រុកមិនស្របច្បាប់ សុទ្ធតែធ្វើឡើងតាមរយៈបុគ្គល ឬក្រុមហ៊ុនដែលទទួលបានអាជ្ញាប័ណ្ណពីរដ្ឋាភិបាល។ ប៉ុន្តែ ជារឿយៗក្រុមហ៊ុនទាំងនេះតែងតែបានទារលុយយ៉ាងច្រើនពីពលករដើម្បីរត់ការក្នុងការបំពេញបែបបទទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស និងបានភូតកុហក់ និងលាក់លៀមព័ត៌មានពិតនៅកន្លែងធ្វើការក្រៅប្រទេស។ ទីបំផុត ពេលពលករទៅដល់ក្រៅប្រទេស ជាពិសេស ប្រទេសថៃ តំណាងក្រុមហ៊ុន បានបញ្ជូនពលករឱ្យទៅធ្វើការងារផ្សេងខុសពីកិច្ចសន្យា ឯទិដ្ឋាការដែលក្រុមហ៊ុនរត់ការឱ្យនោះ មិនមែនជាទិដ្ឋាការការងារទេ គឺជាទិដ្ឋាការទេសចរណ៍ លើសពីនេះ តំណាងក្រុមហ៊ុនបានដកលិខិតឆ្លងដែនទុកដើម្បីកុំឱ្យពលកររត់មកស្រុកវិញ និងថែមទាំងបានបញ្ជូនពលករចេញពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយតាមទំនើងចិត្ត ជារបៀបលក់ដូរមនុស្ស។
ក្នុងករណីជាច្រើន ពលករខ្មែរមួយចំនួនត្រូវជាប់គុកនៅប្រទេសថៃ និងត្រូវបានគេបញ្ជូនមកព្រុំដែនវិញ ក្នុងនាមជាអន្តោប្រវេសន៍ខុសច្បាប់ ដោយសារតែទិដ្ឋាការទេសចរណ៍នោះផុតកំណត់។ ពេលមកដល់ស្រុកខ្មែរវិញ ពលករខ្មែរទាំងនោះគ្មានលុយមួយរៀលជាប់នឹងខ្លួន គ្មានលិខិតឆ្លងដែន ឯលុយដែលបង់ឱ្យក្រុមហ៊ុនទាំងប៉ុន្មាន ក៏គ្មានអ្នកទទួលខុសត្រូវដែរ។ ប្រសិនបើពួកគេចង់ប្ដឹងប្ដល់អំពីរឿងនេះ ក៏ពិបាកដែរ ដោយសារតែប្រធានក្រុមហ៊ុនដែលនាំពលករចេញភាគច្រើន ជាសាច់ញាតិរបស់អ្នកធំ ឬមានខ្នងបង្អែកជាអ្នកធំ។
អ្វីដែលយើងបានលើកមកបង្ហាញនេះ សារព័ត៌មានដទៃទៀតក៏ធ្លាប់បានលើកឡើងដែរ ប៉ុន្តែ ចំណាត់ការរបស់ក្រសួងមានសមត្ថកិច្ចចំពោះរឿងនេះ ហាក់ដូចជាមិនបានបង្ហាញឱ្យឃើញអ្វីជាដុំកំភួនទេ ដែលធ្វើឱ្យពលករខ្មែរជាច្រើនាក់នៅតែបន្តរងគ្រោះរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ យើងមិនដឹងច្បាស់ថាតើ ការណ៍ដែលអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធមិនបានចាត់វិធានការក្ដៅចំពោះជនល្មើសក្នុងករណីនេះ បណ្ដាលមកពីគ្មានភស្តុងតាងគ្រប់គ្រាន់ គ្មានច្បាប់គ្រប់គ្រាន់ គ្មានឆន្ទៈ ឬខ្លាចប៉ះពាល់ដល់ផលប្រយោជន៍ ឬយ៉ាងណានោះទេ៕
អត្ថបទដោយ សច្ចៈវិទូ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
