ជាតិ
នរណាមិនក្តៅ!... នរណាមិនឈឺ!...
× លិខិតមិត្តអ្នកអាន
ដោយ ធូ វាសនា អ្នកព្រៃភ្នំ ខេត្តរតនគិរី
[email protected]
ឱ!ទឹកដីដ៏ស្រស់ស្អាតអើយ ហេតុអីអភ័ព្វម្លេះ? ឱ! មាតាសុវណ្ណភូមិ ដ៏មហិមាអើយ!! មិនដឹងថាលោកត្រូវរងកម្ម ខ្លោចផ្សារឈឺសាច់ ស្រក់ឈាម ហូរទឹកភ្នែកដល់ពេលណាទៀត ទើបអាចញញឹម ឡើងវិញដោយមោទនភាពលើឆាកពិភពលោកម្តងទៀតហ្ន៎?
ប្រវត្តិសាស្ត្ររាប់រយឆ្នាំនេះ ឃើញតែសង្គ្រាមហែកហួរគ្នារវាងខ្មែរ និងខ្មែរ និងត្រូវបានសត្រូវជិតឆ្ងាយដណ្តើមគ្នាពុះច្រៀកជាពីរ ជាបី ស្ទើរតែរលាយ រលត់ចេញពីផែនទីពិភពលោកបាត់ទៅហើយ។ ប្រវត្តិសាស្ត្រ ដែលបានក្លាយជាប្រវត្តិវិទ្យាច្រំដែលៗ បាន និងកំពុងតែធ្វើឲ្យទឹកដីខ្មែរ រហូតដល់ប្រជាជាតិខ្មែរ ត្រូវបាត់បង់ និងឈ្លោះហែកហួរគ្នាជាបន្តបន្ទាប់ ក៏ព្រោះតែមានជំងឺបែកបាក់ផ្ទៃក្នុង មិនស្តាប់យោបល់ អ្នកដទៃ ប៉ុន្តែជឿ និងឲ្យតម្លៃលើជនជាតិគេជាងជនជាតិខ្លួនឯង លាបពណ៌ ប្រមាថសត្រូវ ទុកចិត្តគេពេក រហូតមានជំងឺតួឯក អាត្មានិយម អត្តនោម័ត និងផ្តាច់ការនិយម... ។ល។
គ្មាននរណាមានបេះដូងជ័រទេ។ គ្មានអ្នកណាល្ងង់ខ្លៅជាងអ្នកចេះដឹងនោះទេ។ មនុស្សអាចសំងំសុខបាន តែមិនអាចសំងំបៀមទុក្ខសោកបានរហូតទេ។ នរណាក៏ដឹងថាខ្មែរស្លូតបូតដែរ អោយតែមានផ្លូវរស់ គឺដកថយរហូត មិនចង់មានរឿងទេ និងមិនបំពានគេដាច់ខាត។ នរណាក៏ដឹងដែរថា ខ្មែរមានចរិតមានៈ រឹងរួស កាចសាហាវខ្លាំងណាស់...នៅពេលរងការប្រមាថ។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ននេះ ខ្មែរមួយចំនួនបានសម្ងំលាក់ខ្លួនក្នុងស្នូកអណ្តើក ដើម្បីរស់នៅបានយូរអង្វែង ដោយទំពារលេបផលប្រយោជន៍បុគ្គល គ្រួសារ បក្សពួកស្តួចស្តើង បំភ្លេចកាតព្វកិច្ចជាម្ចាស់នគរ ដែលមានវាសនារួមគ្នា ឱនក្បាលឲ្យតម្លៃបរទេសជាងជាតិសាសន៍ខ្លួនឯង។ ស្រលាញ់កូនគេ ជាងកូនបង្កើត ផ្គាប់ចិត្តបរទេសយកមុខមាត់ បង្អាប់ជាតិឯង លើកជាតិសាសន៍ដទៃគ្រប់រូបភាព។ មិនស្រលាញ់ខ្មែរខ្លួនឯង តើអ្នកណាស្រលាញ់ខ្មែរ? មិនជួយខ្មែរខ្លួនឯង បែរជាបើកផ្លូវឲ្យគេជិះជាន់ខ្មែរបន្តទៀតឬ?
ពិតជាកូនចោលម្សៀតមែនហើយ ដែលសូម្បីតែផ្នូរខ្មោចដូនតា ក៏ថែរក្សាមិនបាន អោយគេមកគាស់ផ្នូរដូនតា ដករបងផ្ទះ ផ្លាស់ប្តូរពូជពង្សផៅសន្តាន ហ៊ានខាំហែកហួរត្រឹមតែជាមួយសាច់ឈាមឯង ប្រលូកប្រលែងរឿងអបាយមុខ ពួនកើតទុក្ខពេលគេជេរប្រមាថ ប្រឹងធ្វើល្ងង់ខ្លៅបំភ្លេចសសរផ្ទះខ្លួនឯង ថាជាទឹកដីកេរអាកររបស់គេទៅវិញ។ តើចរិតបែបនេះ សក្តិសមជាសាច់ឈាមខ្មែរឬទេ? ពូជពង្សខ្មែរ គឺជាពូជអ្នកចំបាំង។ ដូនតាជាអ្នកចំបាំង សុខចិត្តដាច់ក្បាល នៅសមរភូមិ ក៏មិនសុខចិត្តឱនក្បាលទ្របរទេស អោយគេជេរពេញៗមាត់នោះដែរ។ បើសម្ងំសុខ ពិតជាបានសុខមែន អ៊ីចឹងដូនតាខ្មែរប្រឹងច្បាំងការពារ ថែរក្សាទឹកដីមាតុភូមិមួយនេះ ច្បាស់ជាក្លាយទៅជាអ្នកជំងឺប្រវត្តិសាស្ត្រ មិនមែនទុកប្រស្នារមេឃ តាមរយៈរឿងព្រេងនិទាន ល្បែរបាំប្រជា ប្រិយនៅមូលដ្ឋានចុងកាត់មាត់ញកដល់ទីក្រុង និងមានតម្លៃរាប់រយឆ្នាំបែបនេះទេ។ តើលោកអ្នកហ៊ានជេរជីដូនជីតាខ្មែរថា ជាជនថោកទាប ឫជាអ្នកទោសប្រវត្តិសាស្ត្របានដែរឫទេ?
ចុះលោកអ្នកសម័យនេះវិញ បើគ្រាន់តែនិយាយការពិតក៏មិនហ៊ានដែរនោះ តើគួរហៅថាជាមនុស្សរបៀបណាវិញ? បើភ្លើងព្រៃឆាបឆេះនគរ ងាប់តែមនុស្សក្នុងស្នូកអណ្តើក និងងាប់តែកណ្តុរពួនលួចស៊ីក្នុងប្រឡាយស្អុយនោះ ហើយអ្នកដទៃអាចរស់សុខសាន្ត មោទនភាពទាំងនេះពិតមានតម្លៃមហិមាមែន!!!
ថ្ងៃមុនស្រាប់តែស្រែកថា ខ្មែរធ្វើស្រែចម្ការនៅលើទឹកដីរបស់គេ ទើបគេបំផ្លិចបំផ្លាញផលដំណាំចោលបែបនេះ...!! តើខ្មែរមួយណាមិនឈឺ?? ខ្មែរល្មមដល់ពេលភ្ញាក់ខ្លួនទាំងអស់គ្នាហើយ!!! កុំឲ្យគេមើលមកយើងអន់រហូតបែបនេះទៀត!! បើយើងនៅតែខ្សោយបែបនេះគេនៅតែប្រមាថយើងដដែល! សួរថាហេតុអីបានគេគគ្លើនបែបនេះ? ចម្លើយមួយម៉ាត់គត់ គឺខ្មែរវាមិនកើត ខ្មែរមិនខ្លាំង!!! ចុះពេលណាបានខ្មែរខ្លាំង? មិនអាចខ្លាំងទេ បើយើងមិនចេះរកវិធីសាស្ត្ររួបរួមគ្នា! តើយើងនៅចាំសម្តីមាសនេះបានទេ «ខ្មែររួបរួមសាមគ្គី ប្រែថាខ្មែរខ្លាំង» ដែលសម្តេចឪនៃយើងបានបន្សល់ទុកឲ្យខ្មែរគ្រប់រូប។ សួរថាហេតុអីបានខ្មែរមិនអាច រួបរួមបាន? ចម្លើយគឺក្បាលអ្នកណាសក់អ្នកហ្នឹង? សម្ងំសោយសុខ មិនខ្វល់ពីការជេរប្រទេច ដាក់ទំនាយរបស់អ្នកជំនាន់ក្រោយ។
ថ្ងៃនេះមានអ្នកមានជំងឺចិត្តល្អជ្រុល អំណួតជ្រុល ទុកចិត្តគេ គេសុំអីក៏ឲ្យដែរ យកអីក៏យកចុះ ហ៊ានលើកផ្នូរដូនតាជូនឈាមគេ បន្ថោកឈាមឯង។ មនុស្សប្រភេទនេះ គួរតែទាត់ចោល ដេញចេញពីរាជការ ទម្លាក់ជារាស្ត្រលែងប្រើការរហូត។ តើជាមន្ត្រីអ្វីទៅវិញ? ឆ្ងល់ដែរម៉េចបានចឹង? ហេតុអីក៏យ៉ាងនេះ? ខ្លាចមុខខ្លាចក្រោយចឹងមិនបាច់ធ្វើមន្ត្រីទេ មិនបាច់តាំងខ្លួនជាអ្នកស្នេហាជាតិ ហើយឈប់ដើរបោករាស្ត្រយកសំឡេងទៀតទៅ។
យើងធ្លាប់ជេរដូនតាថា ចោលម្សៀត បានជាធ្វើអោយបាត់បង់ទឹកដី ទៅអោយបរទេស។ ព្រម ទទូលយកស្រីម្នាក់ ដូរជាមួយទឹកដីមួយចំហៀងប្រទេស។ ចុះយើង? ចេះឈ្លោះគ្នា ដើម្បីអំណាចបក្ស តែមិនដែលឈ្លោះគ្នាឲ្យបានកើនទ្រព្យ កើតទឹក កើតដីឡើយ ថែមទាំងបន្ថោកជនជាតិឯង ជាចោរ ទៅវិញ។ តើអ្នកជំនាន់ក្រោយនឹងជេរថាម៉េចវិញ??
គេជាចោរ គឺច្បាស់ជាឆ្លាត ច្បាស់ជាចិត្តខ្មៅ ច្បាស់ជាសាហាវ។ ជាតិជាចោរ គឺត្រូវតែលូច ត្រូវតែបន្លំ ត្រូវតែបំភ្លៃ នោះវាមិនមែនជារឿងចំឡែកទេ។ តែយើងជាម្ចាស់ ម៉េចក៏បណ្តោយអោយអាចោរមកស្រែកជេរក្តែងៗ នៅមុខរបងផ្ទះហើយយើងនៅតែសំងំពូនបៀបមទុក្ខ ក្អួតឈាម តែក្នុងផ្ទះ?
ទាំងអ្នកសរសេរ អ្នកអាន អ្នកនិយាយជាកូនចៅខ្មែរ មានឈាមជ័រជាខ្មែរ រស់នៅរហូតស្លាប់ទៅវិញនៅលើដីខ្មែរ ហេតុអ្វីមិនព្រមឈឺចាប់ នៅពេលជាតិសាសន៍ដទៃជេរប្រមាថដល់ពូជអម្បូររបស់ខ្លួនឯងហើយនោះ??? សូម្បីសត្វឧត្បាត ក៏គង់តែចេះស្រលាញ់សម្បុក និងការពារសម្បុក និងកូនចៅដែរ...រួចចុះប្រជាជនខ្មែរ? ពេលគេកំពុងជេរខ្មែរ ហេតុអីការពារចោរ? ពេលនេះថែមទាំងមានអ្នកលើកទ្រព្យជូនចោរទៀតដោយមិនបាច់ប្លន់!!
ថ្ងៃមុនគេថា ដីនោះជាដីដូនតាគេ ចុះបើថ្ងៃស្អែក ថ្ងៃខានស្អែក គេថាដីកូនចៅអ្នកកំពុងរស់នៅក៏ជាដីរបស់កូនចៅគេគឺខ្មែរឯងនេះហើយ ដែលមកសុំជ្រកកោនជាមួយ...តើយើងត្រូវនិយាយយ៉ាងដូចម្តេច? ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ ការបាត់បង់ទឹកដីក៏លែងចម្លែក ការកើតរដ្ឋ និងប្រទេសជាតិម្តងទៀត ក៏មិនចម្លែកដែរ តួយ៉ាងជនជាតិជ្វីសប្រទេសអ៊ីស្រាអែល រហូតដល់ទីម័រខាងកើតជាដើម...។ តើជនជាតិខ្មែរនិងប្រទេសកម្ពុជាកំពុងធ្វើអ្វី និងឈានទៅរលត់រលាយដែរឬទេ? គ្រាន់តែឲ្យខ្មែររៀនសូត្រប្រវត្តិសាស្ត្របន្ថែម និងមានគំនិតជាតិនិយម ផ្តើមចេញពីយើងម្នាក់ៗ កុំចាំតែបន្ទោស និងបន្ទរតាមអ្នកដឹកនាំប្រទេស ឬអ្នកនយោបាយបក្សឲ្យសោះ។ ព្រោះគេបម្រើបក្សគេដែរ បន្ទាប់មកគេបម្រើខ្លួនគេ និងក្រុមគ្រួសារគេសិន ទើបគិតយើងជារាស្ត្រ និងសង្គមជាតិទាំងមូល។ កុំបន្ទោសគេឲ្យសោះ។ មើលគេពេលខាំចិន គេចុះធ្វើបាតុកម្មពេញផ្លូវ...ប្រទេសគេ មានច្បាប់បាតុកម្មឯណា? សមុទ្រនោះ មិនមែនរបស់គេតែឯងឯណា? ហេតុអីបាន គេរួបរួមបានល្អយ៉ាងនេះ?
ក្នុងនាមជាពលរដ្ឋខ្មែរ មានឈាមជាខ្មែរត្រូវបញ្ឈប់នូវការចង្អុលគ្នាទៅវិញទៅមក កុំលាបពណ៌អ្នកប្រឆាំងតវ៉ាតាមផ្លូវ សុទ្ធតែអ្នកគាំទ្របក្សប្រឆាំងឲ្យសោះ!!! នគរខ្ញុំដែរតើ! កូនចៅខ្ញុំរស់នៅដែរតើ! ខ្ញុំក៏ជាម្ចាស់ប្រទេសដែរ លោកអ្នក និងកូនចៅលោកអ្នក ក៏ជាសាច់ឈាមខ្មែរ ដែរតើ!!! មេរៀនប្រវត្តិសាស្ត្របានសរសេររៀបរាប់ច្បាស់ឥតលំអៀងនោះទេ តែអ្នកបន្ទរ និងអ្នកបន្ទោសទេ ដែលមាន ចិត្តលំអៀង។ ព្រោះវេលានេះមិនមែនជាវេលាដែលត្រូវរុញដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីខ្លួនឯងល្អនោះទេ!! បញ្ហានៅចំពោះមុខត្រូវរួមគ្នាដោះស្រាយ បង្ហាញពីការឯកភាពជាតិ ស្រលាញ់ជាតិខ្មែរ ផលប្រយោជន៍បុគ្គលត្រូវតែទាបជាងផលប្រយោជន៍នគរ។ យើងអាចស្លាប់គ្រប់ពេល តែនគរមិនអាចស្លាប់បានទេ។ អ្នកណាអាចទាយដឹងថា យើងស្លាប់ព្រោះអ្វី?ស្លាប់នៅពេលណានោះទេ ហើយអ្នកណាក៏ចៀសស្លាប់មិនរួចដែរ។ ពេលយើងស្លាប់ អ្នកផ្សេងច្បាស់ជា និយាយយ៉ាងនេះ យ៉ាងនោះ...វាជារឿងរបស់ប្រជាជនខ្មែរ។ កុំឲ្យតែយើងម្នាក់ៗមានជំងឺតួឯក និងអាត្មានិយម យើងច្បាស់ជាមានសង្ឃឹមជាមិនខាន។ ខ្មែរមិនដាច់ពូជទេ! ខ្មែរមិនមែនសុទ្ធតែសម្លឹងឃើញផលប្រយោជន៍បុគ្គលគ្រប់ពេលនោះទេ សូមមើលលោកយាយម្នាក់ដែលជាសកម្មជនបឹងកក់ទៅមើលហ៍!! ហេតុអ្វីគាត់នៅតែក្រាញននៀលតស៊ូប្រឆាំងតាមផ្លូវបែបនេះ។ គាត់ក៏មានក្រុមគ្រួសារដែរ គាត់ក៏មានកូនចៅ ប្តីសីដែរ គាត់ក៏ចេះឈឺចាប់ដែរ ហេតុអ្វីក៏គាត់មិនបាក់ស្បាត? យើងជាខ្មែរមិនយឺតពេលទេ ឲ្យតែផ្តើមចេញពីលោកអ្នកទាំងអស់គ្នា រួមទាំងយើងខ្ញុំផង។ ជីដូនជីតាគេបង្រៀន និងប្រែក្លាយកូនចៅគេឲ្យក្លាយពីពលរដ្ឋម្នាក់ ទៅជាកងទ័ពម្នាក់ រហូតដល់ស្រីខូចម្នាក់ ដើម្បីឲ្យបានទឹកដី។ តែបុព្វបុរសគេ បានប្រាប់បុព្វបុរសខ្មែរ ឲ្យបង្រៀនកូនចៅខ្មែរ ឲ្យដាំដើមចេក ដាំដើមគ កុំគិតរឿងនយោបាយ ប្រយ័ត្នងាប់មុនអាយុ។
ការដាំដើមចេក ដើមគ តើ១០០ឆ្នាំមកនេះខ្មែរទទួលបានអ្វីខ្លះ? ខាតបង់អ្វីខ្លះ? តើយើងទាំងអស់គ្នាជាអ្នកជំនាន់ក្រោយគួរតែបន្តទៀតទេ? សូមងាកទៅក្រោយបន្តិច និងគិតទាំងអស់គ្នា។ ការលើកឡើងមករំលេចដ៏តិចតួចនេះមិនមានគោលបំណងណាមួយចង់កេងចំណេញ ឫបង្ហាញពីជាតិនិយមហួសហេតុទេ តែគ្រាន់តែជួយពញ្ញាក់ស្មារតីខ្មែរ ដើម្បីឲ្យអ្នកអានដឹងថា ពួកយើងជាខ្មែរមិនត្រូវដាច់ជំនាន់ទៀតឡើយ ត្រូវចេះរួបរួមគ្នាឡើងវិញ និងរស់នៅត្រូវតែខ្លាំងក្លា មានថាមពលដោយខ្លួនឯង ចាប់ពីថ្ងៃនេះតទៅ។ ប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរមិនដែលកាន់ជើងបរទេសម្តងណាទេ ហើយក៏គ្មានអ្នកណាម្នាក់ ព្រមស្លាប់ទៅតាមយើងនោះទេ ទោះបីជំនាន់ព្រះពុទ្ធក៏ដោយ។ នៅពេលអត់ពីយើងទៅ អ្នកដទៃគេក៏ចេះរស់នៅ តាមរបៀបគេដែរ ថែមទាំងអាចរស់នៅដោយសប្បាយរីករាយ និងមានមោទនភាពបំផុតទៀតផង ឲ្យតែយើងមិនបំផ្លាញសាច់ឈាមខ្លួនឯងពីថ្ងៃនេះទៀត។
ខ្ញុំជាខ្មែរ កើតនៅលើដីខ្មែរ រងកម្ម តស៊ូក្រាញននៀលនៅលើដីខ្មែរ ស្លាប់ទៅក៏ជាខ្មោចរបស់ខ្មែរ លោកអ្នកក៏ដូចគ្នាដែរ។ ប៉ុន្តែម្តាយរបស់ខ្មែរ មាតុភូមិខ្មែរ ដែនដីប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរ មិនអាចរងកម្ម ឈឺផ្សារ រហូតស្លាប់ជាបន្តបន្ទាប់តទៅទៀតបានឡើយ។ ចាប់ពីថ្ងៃនេះតទៅ សូមឲ្យលោកអ្នករួមគ្នាបង្កើតប្រវត្តិសាស្ត្រភ្លឺចិញ្ចាចចិញ្ចែង និងមោទនភាពសម្រាប់កូនចៅខ្មែរតទៅទៀត ដើម្បីកុំឲ្យកូនចៅជំនាន់ក្រោយៗស្តោះដាក់ផ្នូរយើង ទាំងយើងមិនទាន់បានរួបរួមគ្នាដូចពេលនេះទៀត៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com