ជាតិ
បទវិភាគ
×![]()
ភ្នំពេញ៖ គុណភាពអប់រំនៅកម្ពុជាបានធ្លាក់ចុះជាបន្តបន្ទាប់គួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល។ ការធ្លាក់ចុះ គុណភាពអប់រំនេះ ត្រូវបានគេគិតថា បណ្ដាលមកពីមូលហេតុជាច្រើនដូចជា ទីមួយ សមត្ថភាពគ្រូបង្រៀន មានកំណត់ ទាំងកម្រិតជំនាញ ចំណេះដឹងទូទៅ និងវិធីសាស្ត្របង្រៀន។ ចំណែកឯសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈ និង មនសិការការងារ ក៏នៅមានកម្រិតដែរ។ ទីពីរ ជីវភាពគ្រូបង្រៀន ឬប្រាក់ខែគ្រូបង្រៀននៅមានកម្រិតទាបដែលមិនអាចទ្រទ្រង់ជីវភាពបាន។ ទីបី កម្មវិធីសិក្សា សៀវភៅគោល សម្ភារៈឧបទេស ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងធនធានដទៃទៀតសម្រាប់បម្រើវិស័យអប់រំ ក៏មិនទាន់ឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការជាក់ស្ដែងដែរ។ ទីបួន កញ្ចប់ថវិកាសម្រាប់ទ្រទ្រង់វិស័យអប់រំ នៅមានចំនួនតិចនៅឡើយ ដែលមិនអាចឆ្លើយតបនឹងកំណែទម្រង់វិស័យអប់រំ ឬការលើកកម្ពស់គុណភាពអប់រំបានឡើយ។ ក្រៅពីនេះ វាអាចមានកត្តារួមផ្សំជាច្រើនទៀតដែលធ្វើឱ្យគុណភាពអប់រំធ្លាក់ចុះ។
ជាការឆ្លើយតបនឹងការធ្លាក់ចុះនៃគុណភាពអប់រំនេះ លោក ហង់ ជួនណារ៉ុន បានចាប់ផ្ដើមចាត់វិធានការជាបន្តបន្ទាប់ ចាប់តាំងពីពេលដែលលោកបានឡើងកាន់តំណែងជារដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា មក។ ចំណាត់ការដំបូងបំផុតដែលបានធ្វើឱ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើលនោះ គឺការរឹតបន្តឹងការប្រលងសញ្ញាបត្របាក់ឌុប(ការប្រលងសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ) នៅឆ្នាំ២០១៤, ពេលនោះ បេក្ខជនដែលបានប្រលងជាប់លើកទីមួយមានត្រឹមតែប្រមាណ២០%ប៉ុណ្ណោះ។ លទ្ធផលនេះ បានធ្វើឱ្យមានប្រតិកម្មយ៉ាងខ្លាំងពីសង្គមខ្មែរទាំងមូល តាមការយល់ឃើញរៀងៗខ្លួន។ មានទាំងវិជ្ជាមាន និងអវិជ្ជមា។ ទោះបីជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ក៏លទ្ធផលនេះ វាជាម៉ែត្រវាស់ ឬស្នូរជួងមួយ សម្រាប់ដាស់សតិឱ្យសង្គមខ្មែរដឹងថា កម្រិតយល់ដឹងរបស់កូនខ្មែរដែលបានឆ្លងកាត់ការបណ្ដុះបណ្ដាលក្នុងគ្រឹះស្ថានអប់រំសាធារណៈ នៅមានកម្រិតទាបណាស់។ ទីបំផុត ក្រោយពីមានប្រតិកម្មយ៉ាងខ្លាំងពីសង្គមនៅពេលនោះ រដ្ឋាភិបាលបានសម្រេចិត្តឱ្យមានការប្រលងសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិលើកទីពីរ។ ទោះបីជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ក៏ការការប្រលងលើកទីពីរនេះ មិនមានអ្នកជាប់ច្រើនដែរ។
ក្នុងឆ្នាំ២០១៥នេះ ក្រសួងអបរំ យុវជន និងកីឡា ក៏បានបង្ហើបឱ្យដឹងថា ការប្រលងសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ នឹងត្រូវបន្តរឹតបន្តឹង ហើយបានអះអាងថា នឹងធ្វើឱ្យកាន់តែប្រសើរជាងឆ្នាំមុនទៅទៀត ដើម្បីបង្កើនគុណភាពអប់រំ។ ដើម្បីសម្រេចបំណងនេះ ក្រសួងអប់រំ បន្តរឹតបន្តឹងអ្នកពាក់ព័ន្ធ មានដូចជា បេក្ខជន អនុរក្ស គណៈកម្មការចេញវិញ្ញាសារ គណៈកម្មការកំណែ គណៈកម្មការប្រកាសលទ្ធផល និង ផ្នែកពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗទៀត។ អ្នកណាដែលប្រឆាំងនឹងគោលការណ៍ និងបទបញ្ជាពាក់ព័ន្ធក្នុងការប្រលងនេះ នឹងត្រូវទទួលការពិន័យ ឬ/និង ផ្ដន្ទាទោសតាមច្បាបរដ្ឋ។
ក្នុងនាមអ្នកតាមដាន និងអ្នកវិភាគសង្គម យើងសូមសម្ដែងការកោតសរសើរនិងគាំទ្រចំពោះចំណាត់ការថ្មីរបស់លោករដ្ឋមន្ត្រី ក្នុងការធ្វើកំណែទម្រង់វិស័យអប់រំនេះ ពីព្រោះ ប្រសិនបើយើងមិនចាប់ផ្ដើមធ្វើទេ គុណភាពអប់រំរបស់យើង នឹងបន្តធ្លាក់ចុះកាន់តែខ្លាំងឡើងៗដែលពិបាកនឹងស្ដារឡើងវិញ។ ជាពិសេស ក្នុងខណៈដែលកម្ពុជា កំពុងត្រៀមខ្លួនធ្វើសមាហរកម្មជាមួយប្រទេសជាសមាជិកអាស៊ាន និង ប្រទេសនានាលើពិភពលោក កំណែទម្រង់វិស័យអប់រំ ឬការលើកកម្ពស់គុណភាពអប់រំរឹតតែមានភាពចាំបាច់ថែមទៀត។
ប៉ុន្តែ ខ្ញុំគិតថា ការធ្វើកំណែទម្រង់តែទៅលើការប្រលងមួយមុខប៉ុណ្ណោះមិនទាន់ជាមូលដ្ឋានគ្រប់គ្រាន់និងរឹងមាំ ដែលអាចជំរុញឱ្យមានកំណែទម្រង់ស៊ីជម្រៅលើវិស័យអប់រំទាំងមូល ដែលត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថា ត្រូវបានវាយប្រហារដោយអំពើពុករលួយនិងទម្លាប់អាក្រក់ ដែលបានធ្វើឱ្យកេរ្ដិ៍ឈ្មោះរបស់ក្រសួងអប់រំស្ទើរតែធ្លាក់ដល់កម្រិតសូន្យនាពេលកន្លងមកនោះបានទេ។
ខ្ញុំគិតថា កំណែទម្រង់ស៊ីជម្រៅលើវិស័យអប់រំទាំងមូល ត្រូវតែធ្វើជាកញ្ចប់ ពោលគឺរាប់ចាប់ពីការកំណត់គោលនយោបាយអប់រំ, ការកំណត់ទស្សនវិជ្ជាអប់រំ ឬគោលដៅអប់រំ, ការកំណត់វិទ្យាសាស្ត្រអប់រំ, ការដំឡើងប្រាក់ខែគ្រូបង្រៀន និងមន្ត្រីអប់រំឱ្យបានសមស្រប, ការពង្រឹងច្បាប់ និងសីលធម៌ក្នុងវិស័យអប់រំ, ការពង្រឹងសមត្ថភាពនិងសីលធម៌របស់គ្រូបង្រៀននិងមន្ត្រីអប់រំ, ការត្រួតពិនិត្យនិងវាយតម្លៃការបណ្ដុះបណ្ដាលរបស់គ្រឹះស្ថានអប់រំនីមួយៗទាំងរដ្ឋនិងឯកជន។ល។ លើសពីនេះទៅទៀត កំណែទម្រង់វិស័យអប់រំ ត្រូវមានការចូលរួមពីអ្នកដឹកនាំ, អ្នកគ្រប់គ្រង, លោកគ្រូបង្រៀន សិស្ស និស្សិត, សាធារណជន ក៏ដូចជា សង្គមស៊ីវិល និងវិស័យឯកជនផងដែរ។
លើសពនេះទៀត ត្រូវមានការស្រាវជ្រាវបែបវិទ្យាសាស្ត្រមួយ ដើម្បីស្វែងយល់ពីចំណុចខ្វះខាត ឬកំហុសឆ្គងដែលមានកន្លងមក ដើម្បីកែប្រែ និងត្រូវមានការផ្ដល់ការគាំទ្រខាងហិរញ្ញវត្ថុ ធនធានមនុស្ស និងសម្ភារៈចាំបាច់ដើម្បីសម្រួលដល់ការធ្វើកំណែទម្រង់វិស័យនេះ។ ជាមួយគ្នានេះដែរ ការអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចជាតិ និងការលើកកម្ពស់ជីវភាពប្រជាពលរដ្ឋក៏ដូចជាសិស្សានុសិស្ស ក៏ជាបញ្ហាសំខាន់ដែរ ទោះបីជាវាមិនមែនជាកាតព្វកិច្ចរបស់ក្រសួងអប់រំក៏ដោយ។ បើមិនដូច្នោះទេ កំណែទម្រង់វិស័យអប់រំ ឬការពង្រឹងគុណភាពអប់រំ មិនអាចរីកចម្រើនទៅបានឡើយ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
