សង្គមអន្តរជាតិ
អន្តរជាតិ
បុរសឥណ្ឌាមួយចំនួនយកប្រពន្ធច្រើនដើម្បីឲ្យរកទឹកមកប្រើប្រាស់ក្នុងគ្រួសារ
×![]()
ដោយ: ធីតា
Denganmal គឺជាភូមិមួយនៅក្នុងរដ្ឋ Maharashtra ដែលស្ថិតនៅភាគខាងលិចក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។ ភូមិនេះគឺជាភូមិដ៏តូចមួយដែលមានប្រជាជនត្រឹមតែ ៥០០ នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ អង្គុយក្នុងផ្ទះខ្ទមមួយធ្វើអំពីដីភក់ លោក Sakharam Bhagat គឺជាមេគ្រួសារដែលមានសមាជិកច្រើនជាងគេមួយក្នុងភូមិ។ គាត់មានប្រពន្ធដល់ទៅបីនាក់ និងមានកូនៗជាច្រើន។
មានប្រពន្ធច្រើនជារឿងខុសច្បាប់
ដោយសារបុរសនេះកាន់សាសនាហិនឌូ ទើបគាត់គេចផុតពីការអនុវត្តច្បាប់ប្រឆាំងនឹងការយកប្រពន្ធច្រើនក្នុងប្រទេសនេះបាន។ អ្នកស្រី Tuki ជាប្រពន្ធទីមួយ មិនខឹងនឹងស្វាមីដែលយកប្រពន្ធថែមទៀតទេ។ គាត់បានពន្យល់ថា គាត់ និងស្វាមីមានកូនជាមួយគ្នាដល់ទៅ ៦ នាក់។ កាលពីកូនៗនៅតូច គាត់នៅផ្ទះមើលថែទាំកូនៗ ចម្អិនម្ហូបអាហារ បោសសម្អាតផ្ទះ និងមុជទឹកឲ្យកូន ចំណែកប្តីរបស់គាត់ទៅធ្វើការនៅឯចម្ការបាត់។ កិច្ចការក្នុងផ្ទះទាំងប៉ុន្មាន អ្នកស្រីគឺជាអ្នករ៉ាប់រង។ ប៉ុន្តែ អ្នកស្រីត្រូវប្រឈមមុខនឹងការលំបាកដ៏ធំមួយ គឺកង្វះទឹក។
ភូមិដ៏តូចមួយនេះស្ថិតនៅក្នុងតំបន់ដែលតែងតែទទួលរងគ្រោះរាំងស្ងួត។ នៅរដូវប្រាំង ធាតុអាកាសក្តៅខ្លាំងធ្វើឲ្យអណ្តូងរីងទឹកអស់ ហើយសត្វពាហនៈស្លាប់ជាបន្តបន្ទាប់។ នៅក្នុងភូមិទាំងមូល គ្មានបណ្តាញទឹកប្រើប្រាស់ទេ។ ដើម្បីបានទឹកប្រើប្រាស់ មានវិធីតែមួយគត់គឺទូលភាជន៍ទៅរកប្រភពទឹកដែលនៅឆ្ងាយពីភូមិ ហើយត្រូវប្រើពេលទៅមក ដល់ទៅ ១២ ម៉ោង។ ប្រពន្ធទីមួយបានពន្យល់បន្ថែមទៀតថា៖ « ខ្ញុំមិនអាចទុកកូនៗយូរម៉ោងយ៉ាងនេះឲ្យនៅផ្ទះតែឯងបានទេ »។ ដោយសារហេតុផលនេះ ប្តីរបស់គាត់គ្មានជម្រើសអ្វីក្រៅពីត្រូវរៀនការម្តងហើយ ម្តងទៀតនោះទេ។ ប្រពន្ធទីពីរ និងទីបីទទួលភារកិច្ចទៅរកទឹក ឯប្រពន្ធទីមួយនៅគ្រប់គ្រងកិច្ចការក្នុងផ្ទះ និងមើលថែកូន។ បុរសចំណាស់អះអាងថា៖ « ខ្ញុំយកប្រពន្ធថែម ដោយសារតែរឿងទឹកហ្នឹងហើយ »។
ប្រពន្ធសម្រាប់រកទឹក
អ្នកស្រី Saakhri និង Bhaggi ត្រូវបានគេស្គាល់ក្នុងតំបន់ថា ជាប្រពន្ធសម្រាប់រកទឹកផ្គត់ផ្គង់ក្នុងគ្រួសារ។ ជាច្រើនឆ្នាំបន្ទាប់ពីរៀបការចូលក្នុងគ្រួសារមួយនេះ ស្ត្រីទាំងពីរនៅតែទទួលភារកិច្ចនេះដដែល។ នៅរដូវប្រាំង ពួកគាត់ត្រូវទូលភាជន៍ចាកចេញពីផ្ទះតាំងពីព្រឹកព្រលឹម។ ពួកគាត់ត្រូវដើរកាត់ចម្ការ កាត់ទីទួល កាត់ដីភក់ជាច្រើនដំណាក់កាល ទើបទៅដល់ស្ទឹង។
វាជាការធ្វើដំណើរដ៏លំបាក។ ប្រពន្ធក្រោយទាំងពីរត្រូវទូលភាជន៍ម្នាក់ពីរ ហើយភាជន៍នីមួយៗដាក់ទឹកចំណុះប្រមាណ ១៥ លីត្រ។ នៅរដូវវស្សា ការធ្វើដំណើរទៅរកទឹកចំណាយពេលតិចជាងនៅរដូវប្រាំង ដោយសារមានប្រភពទឹកនៅជិតភូមិ។ ទោះជាយ៉ាងណា ភរិយាក្រោយទាំងពីរមិនដែលត្អូញត្អែរពីទុក្ខលំបាករបស់ពួកគាត់ឡើយ។ តាមពិតទៅ នៅមុនពេលចូលក្នុងគ្រួសាររបស់លោក Sakharam Bhagat ស្ត្រីទាំងពីរគឺជាស្រីមេម៉ាយ។ នៅពេលដែលពួកគាត់បានរៀបការម្តងទៀត ពួកគាត់ហាក់មានមុខមាត់សាជាថ្មីនៅក្នុងសង្គម។
នៅតំបន់ជនបទជាច្រើននៃប្រទេសឥណ្ឌា គេនៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់នូវប្រពៃណីចាស់បុរាណដដែល ស្ត្រីត្រូវបានគេទុកចោល បន្ទាប់ពីស្វាមីស្លាប់។ ស្ត្រីមេម៉ាយគ្មានសិទ្ធិចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យសាសនា ឬពិធីបុណ្យអ្វីផ្សេងៗទេ ហើយជួនកាល ស្ត្រីទាំងនោះមិនត្រូវបានគេអនុញ្ញាតឲ្យបរិភោគអាហារជាមួយក្រុមគ្រួសារឡើយ។ ចាប់តាំងពីពួកគាត់បានរៀបការម្តងទៀត ពួកគាត់អាចអង្គុយហូបអាហារ និងសើចរីករាយជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារថ្មីនេះ។
រហូតមកទល់ពេលបច្ចុប្បន្ន គ្មានអ្វីប្រែប្រួលច្រើននៅក្នុងភូមិនេះទេ ទឹកនៅតែជាបញ្ហាចោទដដែល។ ប្រពន្ធទីពីរ និងទីបីនៅតែត្រូវទៅរកទឹកជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីបំពេញតម្រូវការប្រើប្រាស់ក្នុងគ្រួសារ៕
ប្រែសម្រួលពីគេហទំព័រ www.edition.cnn.com
Tag:
ប្លែក
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រេសិត»មានន័យដូចម្តេច?
5 ថ្ងៃ
