ជាតិ
បទវិភាគ
ការងារសុច្ចរិតគឺជាមាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ តែពលរដ្ឋខ្មែរមិនបានឲ្យតម្លៃទៅវិញ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ សម្មាអាជីវៈ គឺទ្រឹស្តីមួយក្នុងចំណោមទ្រឹស្តីមគ្គទាំងប្រាំបីរបស់ព្រះពុទ្ធសាសនា ដែលបង្រៀនមនុស្សឲ្យប្រព្រឹត្តដើម្បីទទួលបាននូវសេចក្តីសុខ។ សមា្មអាជីវៈ ពោលគឺការងារត្រឹមត្រូវ ដែលមនុស្សគ្រប់គ្នា ត្រូវប្រកាន់យក ដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ខ្លួនឯង គ្រួសារ និងប្រទេសជាតិ។ ប៉ុន្តែការងារត្រឹមត្រូវ ការងារស្មោះត្រង់ និងការងារដែលមានការទទួលខុសត្រូវ គឺត្រូវបានជនជាតិខ្មែរមួយចំនួនធំ មើលរំលងទៅ វិញ។
តទៅនេះសូមស្តាប់បទវិភាគរបស់លោក រ៉ឹម ភារី៖
ការងារត្រឹមត្រូវ នាំឲ្យបុគ្គលប្រកបការងារមានសេចក្តីសុខ ព្រោះការងារសុចរិត មិនបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់អ្នកដទៃ មិនបានធ្វើឲ្យរាំងស្ទះដល់ការអភិវឌ្ឍសង្គម ដោយសារតែការងាររបស់ខ្លួននោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការងារត្រឹមត្រូវ បានចូលរួមចំណែកជួយទាំងខ្លួនឯង អ្នកដទៃ និងសង្គមជាតិយ៉ាងច្រើនទៀតផង។ អ្នកធ្វើការងារទាំងនោះ រួមមាន៖ កសិករ ពលករ គ្រូបង្រៀន មន្ត្រីរាជការ កងទ័ព នគរបាល និងអាជីវករមួយចំនួន។ បើសិនជាការងារទាំងនោះ មិនបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់មនុស្សដទៃ គេអាចសន្និដ្ឋានបានថា ការងារទាំងនេះ គឺជាការងារត្រឹមត្រូវ សុចរិត ព្រមទាំងជួយដល់អ្នកប្រព្រឹត្តការងារនោះ ឲ្យមានមានកិត្តិយសថ្លៃថ្នូរ និងទទួលបានការកោតសរសើរ ពីមនុស្សទូទៅនៅក្នុងសង្គម។
ប៉ុន្តែជាអកុសល ការងារសុចរិត គឺត្រូវបានពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនធំ មិនបានឲ្យតម្លៃ និងមិនយកជាគំរូសម្រាប់ប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតនោះទេ។ តែជនជាតិខ្មែរមួយចំនួន បែរជាចូលចិត្តធ្វើការងារទុច្ចរិត ទៅវិញ។ ដូចជា អ្នកជួញដូរមនុស្ស អ្នកជួញដូរផ្លូវភេទ អ្នកជួញដូរគ្រឿងញៀន អ្នកជួញដូរកម្លាំង ពលកម្ម អ្នកទទួលផលចោរកម្ម អ្នកកាប់ឈើ និងអ្នកលក់សត្វព្រៃជាដើម ពីព្រោះមុខរបរនេះទទួលបានប្រាក់ធ្វើមានធ្វើបាន។ នៅក្នុងសង្គមស៊ីវិល័យមានសីលធម៌ខ្ពស់ អ្នកមានទ្រព្យដោយទុច្ចរិត មិនត្រូវបានគេកោតសរសើរឡើយ ពីព្រោះអាជីពទាំងនេះបង្កឲ្យមនុស្សនៅក្នុងសង្គមរស់នៅដោយគ្មានសេចក្តីសុខ និងជាហ្វ្រាំងពន្យឺតនូវការរីកចម្រើនរបស់ប្រទេសជាតិ។
មានមូលហេតុជាច្រើនដែលអាចរំលេចឲ្យឃើញ ថាតើហេតុអ្វីបានជាមនុស្សខ្មែរ មើលរំលងការងារសុចរិត?
មូលហេតុទីមួយ៖ អ្នកមានការងារសុចរិត ស្មោះត្រង់ និងបំពេញការងារដោយការទទួលខុសត្រូវ គឺ អ្នកទាំងនោះ តែងតែមានជីវភាពក្រីក្រ ឬគ្មានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្ភម្ភ ដែលមិនអាចរស់នៅបានថ្លៃថ្នូរនៅក្នុងសង្គមដែលឲ្យតម្លៃលើមាសប្រាក់ ឋានៈ បុណ្យសក្តិ និងភាពស៊ីវិល័យ។
មូលហេតុទី២៖ មុខរបរខុសច្បាប់ ឬការងារទុច្ចរិត បានធ្វើឲ្យជីវភាពអ្នកទាំងនោះ មានទ្រព្យសម្បត្តិមហាសាល មានការកោតសរសើរពីមិត្តភក្តិ បងប្អូន និងអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន។ តួយ៉ាង ការងារជាមន្ត្រីរាជការ មានប្រាក់ខែដូចគ្នា តែមានមន្ត្រីរាជការមួយចំនួនបែរជា មានរថយន្តទំនើប មានផ្ទះនៅធំស្កឹមស្កៃ ធ្វើឲ្យអ្នកនៅជុំវិញស្ងប់ស្ងែងកោតសរសើរ។ តែងាក ទៅមើលមន្ត្រីរាជការម្ខាងទៀត បែរជាមានជីវភាពក្រីក្រី រកតែម៉ូតូល្អជិះសឹងពុំបាន។ ព្រមទាំងគ្មានការឲ្យតម្លៃពីមនុស្សនៅក្នុងសង្គមទៀតផង។ ផ្ទុយទៅវិញ បែរជាទទួលពាក្យគ្រោតគ្រាតពីមនុស្សមួយចំនួនថា ក្រីក្រមកពីមិនមានភាពវៃឆ្លាត មិនចេះរកស៊ីក្រៅជាដើម។
មានបុព្វហេតុពីរសំខាន់ ដែលអ្នកមានការងារដូចគ្នា តែមានជីវភាពខុសគ្នាខ្លាំង។ បុព្វហេតុទី១ គឺដោយសារតែមន្ត្រីរាជការទាំងនោះ រកប្រាក់បានក្រោមតុ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយ។ បុព្វហេតុ ទី២ គឺដោយសារមន្ត្រីទាំងនោះ មិនបំពេញការងារជាមន្ត្រី តែមានឈ្មោះបើកប្រាក់ខែ ហើយយកពេលវេលាធ្វើការរដ្ឋ ទៅធ្វើការខាងក្រៅ ដែលជាផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនទៅវិញ។
ដូច្នេះ ដើម្បីលុបបំបាត់មុខរបរខុសច្បាប់ទាំងនេះ ពលរដ្ឋខ្មែរល្មមឈប់ផ្តល់តម្លៃដល់មនុស្សមួយចំនួន ដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិ ដោយសារតែការប្រព្រឹត្តអំពើខុសច្បាប់។ ការមិនលើកសរសើរ និងមិនឲ្យតម្លៃ លើមុខរបរខុសច្បាប់ វានឹងធ្វើឲ្យមនុស្សនៅក្នុងសង្គម លែងចង់ប្រព្រឹត្តមុខរបរមិនត្រឹមត្រូវទាំងនោះ បានមួយចំណែកដែរ។ មនុស្សលែងចង់ប្រព្រឹត្ត ព្រោះថាពួកគេមានភាពខ្មាសអៀនដោយខ្លួនឯង និងលែងមានអ្នករាប់អាន លែងមានអ្នកឲ្យតម្លៃ លែងមានទំនាក់ទំនង ប្រសិនបើនៅតែប្រព្រឹត្តមុខរបរខុសច្បាប់តទៅទៀត។ តែការមិនគាំទ្រ មិនផ្តល់តម្លៃ និងមិនកោតសរសើរដល់អ្នកធ្វើមុខរបរខុសច្បាប់ នៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នោះទេ។ មន្ត្រីនគរបាល កងរាជអាវុធហត្ថ ដែលជាអ្នកអនុវត្តច្បាប់ ត្រូវបោសសំអាតមុខរបរខុសច្បាប់ឲ្យអស់ពីសង្គមខ្មែរ ព្រោះបើកម្ពុជានៅតែពោរពេញទៅដោយការងារខុសច្បាប់ នៅតែអាចប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយដោយសេរីភាពបែបនេះ នោះសង្គមកម្ពុជាច្បាស់ជាមិនអាចអភិវឌ្ឍន៍ ឲ្យក្លាយជាប្រទេសដែលមានចំណូលខ្ពស់បាននោះទេ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ វត្តមាននៃមុខរបរខុសច្បាប់នៅមានកាន់តែច្រើនបែបនេះ អាចនឹងទាញទម្លាក់កម្ពុជាឲ្យមានការអភិវឌ្ឍន៍យឺតយ៉ាវនិងមិនអាចប្រកួតប្រជែងជាមួយប្រទេសដទៃទៀត នៅក្នុងថ្នាក់តំបន់ និងក្នុងពិភពលោក។
តទៅនេះសូមស្តាប់បទវិភាគរបស់លោក រ៉ឹម ភារី៖
ការងារត្រឹមត្រូវ នាំឲ្យបុគ្គលប្រកបការងារមានសេចក្តីសុខ ព្រោះការងារសុចរិត មិនបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់អ្នកដទៃ មិនបានធ្វើឲ្យរាំងស្ទះដល់ការអភិវឌ្ឍសង្គម ដោយសារតែការងាររបស់ខ្លួននោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការងារត្រឹមត្រូវ បានចូលរួមចំណែកជួយទាំងខ្លួនឯង អ្នកដទៃ និងសង្គមជាតិយ៉ាងច្រើនទៀតផង។ អ្នកធ្វើការងារទាំងនោះ រួមមាន៖ កសិករ ពលករ គ្រូបង្រៀន មន្ត្រីរាជការ កងទ័ព នគរបាល និងអាជីវករមួយចំនួន។ បើសិនជាការងារទាំងនោះ មិនបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់មនុស្សដទៃ គេអាចសន្និដ្ឋានបានថា ការងារទាំងនេះ គឺជាការងារត្រឹមត្រូវ សុចរិត ព្រមទាំងជួយដល់អ្នកប្រព្រឹត្តការងារនោះ ឲ្យមានមានកិត្តិយសថ្លៃថ្នូរ និងទទួលបានការកោតសរសើរ ពីមនុស្សទូទៅនៅក្នុងសង្គម។
ប៉ុន្តែជាអកុសល ការងារសុចរិត គឺត្រូវបានពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនធំ មិនបានឲ្យតម្លៃ និងមិនយកជាគំរូសម្រាប់ប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតនោះទេ។ តែជនជាតិខ្មែរមួយចំនួន បែរជាចូលចិត្តធ្វើការងារទុច្ចរិត ទៅវិញ។ ដូចជា អ្នកជួញដូរមនុស្ស អ្នកជួញដូរផ្លូវភេទ អ្នកជួញដូរគ្រឿងញៀន អ្នកជួញដូរកម្លាំង ពលកម្ម អ្នកទទួលផលចោរកម្ម អ្នកកាប់ឈើ និងអ្នកលក់សត្វព្រៃជាដើម ពីព្រោះមុខរបរនេះទទួលបានប្រាក់ធ្វើមានធ្វើបាន។ នៅក្នុងសង្គមស៊ីវិល័យមានសីលធម៌ខ្ពស់ អ្នកមានទ្រព្យដោយទុច្ចរិត មិនត្រូវបានគេកោតសរសើរឡើយ ពីព្រោះអាជីពទាំងនេះបង្កឲ្យមនុស្សនៅក្នុងសង្គមរស់នៅដោយគ្មានសេចក្តីសុខ និងជាហ្វ្រាំងពន្យឺតនូវការរីកចម្រើនរបស់ប្រទេសជាតិ។
មានមូលហេតុជាច្រើនដែលអាចរំលេចឲ្យឃើញ ថាតើហេតុអ្វីបានជាមនុស្សខ្មែរ មើលរំលងការងារសុចរិត?
មូលហេតុទីមួយ៖ អ្នកមានការងារសុចរិត ស្មោះត្រង់ និងបំពេញការងារដោយការទទួលខុសត្រូវ គឺ អ្នកទាំងនោះ តែងតែមានជីវភាពក្រីក្រ ឬគ្មានទ្រព្យសម្បត្តិស្តុកស្ភម្ភ ដែលមិនអាចរស់នៅបានថ្លៃថ្នូរនៅក្នុងសង្គមដែលឲ្យតម្លៃលើមាសប្រាក់ ឋានៈ បុណ្យសក្តិ និងភាពស៊ីវិល័យ។
មូលហេតុទី២៖ មុខរបរខុសច្បាប់ ឬការងារទុច្ចរិត បានធ្វើឲ្យជីវភាពអ្នកទាំងនោះ មានទ្រព្យសម្បត្តិមហាសាល មានការកោតសរសើរពីមិត្តភក្តិ បងប្អូន និងអ្នកនៅជុំវិញខ្លួន។ តួយ៉ាង ការងារជាមន្ត្រីរាជការ មានប្រាក់ខែដូចគ្នា តែមានមន្ត្រីរាជការមួយចំនួនបែរជា មានរថយន្តទំនើប មានផ្ទះនៅធំស្កឹមស្កៃ ធ្វើឲ្យអ្នកនៅជុំវិញស្ងប់ស្ងែងកោតសរសើរ។ តែងាក ទៅមើលមន្ត្រីរាជការម្ខាងទៀត បែរជាមានជីវភាពក្រីក្រី រកតែម៉ូតូល្អជិះសឹងពុំបាន។ ព្រមទាំងគ្មានការឲ្យតម្លៃពីមនុស្សនៅក្នុងសង្គមទៀតផង។ ផ្ទុយទៅវិញ បែរជាទទួលពាក្យគ្រោតគ្រាតពីមនុស្សមួយចំនួនថា ក្រីក្រមកពីមិនមានភាពវៃឆ្លាត មិនចេះរកស៊ីក្រៅជាដើម។
មានបុព្វហេតុពីរសំខាន់ ដែលអ្នកមានការងារដូចគ្នា តែមានជីវភាពខុសគ្នាខ្លាំង។ បុព្វហេតុទី១ គឺដោយសារតែមន្ត្រីរាជការទាំងនោះ រកប្រាក់បានក្រោមតុ តាមរយៈការប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយ។ បុព្វហេតុ ទី២ គឺដោយសារមន្ត្រីទាំងនោះ មិនបំពេញការងារជាមន្ត្រី តែមានឈ្មោះបើកប្រាក់ខែ ហើយយកពេលវេលាធ្វើការរដ្ឋ ទៅធ្វើការខាងក្រៅ ដែលជាផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនទៅវិញ។
ដូច្នេះ ដើម្បីលុបបំបាត់មុខរបរខុសច្បាប់ទាំងនេះ ពលរដ្ឋខ្មែរល្មមឈប់ផ្តល់តម្លៃដល់មនុស្សមួយចំនួន ដែលមានទ្រព្យសម្បត្តិ ដោយសារតែការប្រព្រឹត្តអំពើខុសច្បាប់។ ការមិនលើកសរសើរ និងមិនឲ្យតម្លៃ លើមុខរបរខុសច្បាប់ វានឹងធ្វើឲ្យមនុស្សនៅក្នុងសង្គម លែងចង់ប្រព្រឹត្តមុខរបរមិនត្រឹមត្រូវទាំងនោះ បានមួយចំណែកដែរ។ មនុស្សលែងចង់ប្រព្រឹត្ត ព្រោះថាពួកគេមានភាពខ្មាសអៀនដោយខ្លួនឯង និងលែងមានអ្នករាប់អាន លែងមានអ្នកឲ្យតម្លៃ លែងមានទំនាក់ទំនង ប្រសិនបើនៅតែប្រព្រឹត្តមុខរបរខុសច្បាប់តទៅទៀត។ តែការមិនគាំទ្រ មិនផ្តល់តម្លៃ និងមិនកោតសរសើរដល់អ្នកធ្វើមុខរបរខុសច្បាប់ នៅមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់នោះទេ។ មន្ត្រីនគរបាល កងរាជអាវុធហត្ថ ដែលជាអ្នកអនុវត្តច្បាប់ ត្រូវបោសសំអាតមុខរបរខុសច្បាប់ឲ្យអស់ពីសង្គមខ្មែរ ព្រោះបើកម្ពុជានៅតែពោរពេញទៅដោយការងារខុសច្បាប់ នៅតែអាចប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយដោយសេរីភាពបែបនេះ នោះសង្គមកម្ពុជាច្បាស់ជាមិនអាចអភិវឌ្ឍន៍ ឲ្យក្លាយជាប្រទេសដែលមានចំណូលខ្ពស់បាននោះទេ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះទេ វត្តមាននៃមុខរបរខុសច្បាប់នៅមានកាន់តែច្រើនបែបនេះ អាចនឹងទាញទម្លាក់កម្ពុជាឲ្យមានការអភិវឌ្ឍន៍យឺតយ៉ាវនិងមិនអាចប្រកួតប្រជែងជាមួយប្រទេសដទៃទៀត នៅក្នុងថ្នាក់តំបន់ និងក្នុងពិភពលោក។
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
