អន្តរជាតិ
×![]()
រដ្ឋអឺរ៉ុបមានបារាំង អង់គ្លេស អាឡឺម៉ង់ កំពុងស្ទុះស្ទារជជែគ្នាដើម្បីដោះស្រាយវិបត្តិជនភៀសខ្លួននិងវិបត្តិជនអន្តោប្រវេសន៍នៅអឺរ៉ុបបច្ចុប្បន្ន។ មេដឹកនាំប្រទេសអឺរ៉ុបខាងលើប្រឹងប្រែងដោះស្រាយ ដោយសាររងសម្ពាធក្រោយ រូបភាពក្មេងតូចជនជាតិស៊ីរីស្លាប់ដោយសារលង់ទឹកព្រោះផ្សងព្រេងដើម្បីមកអឺរ៉ុបត្រូវគេផ្សព្វផ្សាយពាសពេញពិភពលោក។ នាយករដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេសបង្ខំចិត្តបើទ្វារទទួលយកជនភៀសខ្លួនស៊ីរីបន្ថែម។ តែតាមពិតទៅការទទួលយកជនភៀសខ្លួនមិនមែនជាដំណោះស្រាយនោះឡើយ។ រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសសហភាពអឺរ៉ុបប្រកាសថាអឺរ៉ុបស្រុះស្រួលគ្នាប្រើកម្លាំងយោធាប្រឆាំងក្រុមឈ្មួញនាំមនុស្សមកតាមទូក និងបំផ្លាញរាល់សម្ភារដឹកជញ្ជូនតាមសមុទ្រនៅពេលចាប់បាន។
សូមស្តាប់ការបកស្រាយរបស់លោកសៅ ផលនិស្ស័យ៖
មនុស្សជាច្រើនបន្តផ្សងព្រេងទៅអឺរ៉ុបតាមទូក ហើយវិបត្តិជនភៀសខ្លួននៅអឺរ៉ុបធ្វើឲ្យមានការបន្ទោសគ្នាទៅវិញទៅមក។ ហើយក្រោយមានការបង្ហោះរូបភាពក្មេងប្រុសជនជាតិស៊ីរីដែលលង់ទឹកស្លាប់ដោយសារតែភៀសខ្លួនតាមទួកមកអឺរ៉ុបជាមួយឳពុកម្តាយនិងបណ្តាប្រជាជនស៊ីរីផ្សេងទៀត ពិភពលោកទាំងមូលចាប់ផ្តើមចាប់ផ្តើមចោលភ្នែកមើលអឺរ៉ុប។ ដោយសារមានសម្ពាធខ្លាំងពេកមេដឹកនាំអឺរ៉ុបមានអង់គ្លេស បារាំងនិងអាឡឺម៉ង់ជាដើមក៏ខ្នះខ្នែងកោះប្រជុំនិងចាត់វិធានការដើម្បីដោះស្រាយវិបត្តិមនុស្សជាតិដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនេះ។
នាយករដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេស ដេវីដ ខេមេរ៉ូន ស្រាប់តែប្រកាសថាខ្លួននឹងបើកទ្វារទទួលយកជនជាតិស៊ីរីបន្ថែមដែលប្តូរជីវិតមកសុំសិទ្ធិជ្រោកកោននៅអង់គ្លេស ហើយប្រធានាធិបតីបារាំងលោក ហ្វ្រង់ស្វ័រ ហូឡង់បានទទូចសុំឲ្យរដ្ឋសមាជិកសហភាពអឺរ៉ុបចាត់វិធានការដើម្បីការពារកុំឲ្យមានមនុស្សស្លាប់បាត់បង់ជីវិត និងដោះស្រាយបញ្ហាវិបត្តិជនភៀសខ្លួននេះទៀត។ ជុំវិញវិធានការដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមបច្ចុប្បន្ន រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសសហភាពអឺរ៉ុបលោកស្រី Federica Mogherini បានអះអាងម្សិលមិញថា អឺរ៉ុបស្រុះស្រួលគ្នាដើម្បបំបាត់រា់សកម្មភាពជួញដូរមនុស្សតាមទួកដោយប្រើប្រាស់កងទ័ព។ មាននេះថាសហភាអឺរ៉ុបនឹងប្រើប្រាស់កងទ័ពដើម្បីតាមប្រមាញ់ក្រុមឈ្មួញដែលនាំជនអន្តោប្រវេស៍និងក្រុមជនភៀសខ្លួនមកអឺរ៉ុប ហើយទូកឬឧបករណ៍ដឹកជញ្ជូនគ្រប់យ៉ាងនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលឲ្យអស់បើសិនជាគេចាប់បាន។ នេះជាវិធានការដំបូងដែលអឺរ៉ុបគិតថា វាអាចជួយបន្ថយចំនួនមនុស្សមកសុំសិទ្ធិជ្រោកកោននៅអឺរ៉ុប។ យ៉ាងណាមិញវិធានការបែបនេះនៅតែអមនុស្សធម៌ ហើយបើបើកទ្វារទទួលជនភៀសខ្លួនវិញក៏មិនអាចជួយអ្វីបានដែរ ព្រោះវាមិនមែនជាដំណោះស្រាយពិតប្រាកដមួយទៀត។
រាល់មនុស្សដែលខំផ្សងព្រេងជិះទូករាប់ពាន់នាក់ឆ្លងមហាសមុទ្រមិនខ្លាចគ្រោះថ្នាក់បន្តិចនោះ កំពុងព្យាយាមគេចចេញពីគ្រោះថ្នាក់បង្កដោយជម្លោះប្រដាប់អាវុធ សង្គ្រាមស៊ីវិល ភាពក្រីក្រ និងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាលផងដែរនៅអាហ្វ្រិក អាស៊ីកណ្តាល និងមជ្ឈិមបូព៌ាផងដែរ។ នេះមានន័យថា ប្រភពនៃបញ្ហាមានច្រើន ហើយការបញ្ចប់បញ្ហាដ៏ស្មុគស្មាញនេះ បណ្តាប្រទេសដែលពាក់ព័ន្ធចាំបាច់ត្រូវចូលរួមទាំងគ្នា មិនមែនបន្ទោសគ្នា ឬចង្អុលដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកឡើយ។ គេឃើញ ខ្លះស្រែកបន្ទោសថាមក ពីលោកខាងលិចអាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្តអឺរ៉ុបនេះ ឯងជាអ្នកបង្កបញ្ហានៅមជ្ឈិមបូព៌ានិងអាហ្វ្រិកទើបបានជាប្រជាជនទាំងនោះនាំគ្នាប្តូរជីវិតដើម្បីសុំសិទ្ធិជ្រោកកោននៅអឺរ៉ុប។ ហើយពួកគេក៏ចោទថា លោកខាងលិចជាអ្នកដុតផ្ទះសម្បែងប្រជាជនទាំងនោះ ដោយបង្កើតសង្គ្រាមនៅមជ្ឈិមបូព៌ាដូចនៅលីប៊ី ស៊ីរី និងយេម៉ែនជាដើមផង។
តាមពិតទៅបញ្ហាកើតមានឡើងនៅលើពិភពលោកដែលបណ្តាលឲ្យប្រជាជនរត់ភៀសខ្លួនបែបនេះ បើចង់បន្ទោសមិនគួររុញដាក់គ្នាទេ។ តែគេគួរបន្ទោសរាល់មហាអំណាចទាំងប្រាំដែលជាសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍ក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គប្រជាជាតិឯណោះ។ ជាការពិតដែលបញ្ហាកើតមានឡើងនៅបណ្តារដ្ឋមួយចំនួននៅមជ្ឈិមបូព៌ា ដូចនៅលីប៊ី ស៊ីរី និងអ៊ីរ៉ាក់ ក៏ដោយសារការអន្តរាគមន៍និងការជ្រៀតជ្រែករបស់លោកខាងលិចជាពិសេសអាមេរិកនិងសម្ព័ន្ធមិត្ត។ ឧទាហរណ៍ ការផ្តួលរំលំរបបដឹកនាំផ្តាច់ការលីប៊ីហ្កាដាហ្វី របបដឹកនាំអ៊ីរ៉ាក់ សាដាមហ៊ូសេន និងមានការគាំទ្រចលនាបដិវត្តន៍ផ្សេងទៀតនៅមជ្ឈិមបូព៌ាដើម្បីគាស់រំលើងរបបផ្តាច់ការ។ ប៉ុន្តែគេក៏មិនភ្លេច ដែរថា បណ្តារដ្ឋខាងលើក៏រួមចំណែកផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពមួយ ដោយជំរុញការបន្ធួរបន្ថយការរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាព និងស្ទួយការលូតលាស់នៃប្រជាធិបតេយ្យផង។នេះវាជួយឲ្យប្រជាជនមានសិទ្ធិសេរីភាព និងរួចផុតពីការធ្វើទុកបុកម្នេញ និងការកៀបសង្កត់ពីរដ្ឋាភិបាល។ តែកំហុសរបស់រដ្ឋមហាអំណាចបស្ចិមលោកនោះមានរំលោភច្បាប់អន្តរជាតិជារឿយៗ ហើយសំខាន់ គឺមិនមានលទ្ធភាពជួយរដ្ឋដែលផ្លាស់ប្តូររបបហើយនោះឲ្យលូតលាស់ទៅមុខរួច និងមិនទាន់ចំណាយអស់លទ្ធភាព ជួយបង្កើតឲ្យមានស្ថិរភាព សន្តិភាព និងនីតិរដ្ឋតាមរយៈការកសាងស្ថាប័នរឹងមាំ សង្គមស៊ីវិល និងរើសមេដឹកនាំដែលអាចអាចដឹកនាំប្រទេសទៅមុខរួច។ ម្យ៉ាងពួកគេក៏អលទ្ធភាពគាំទ្រដំណើរការផ្សះផ្សាជាតិរវាងក្រុមនយោបាយ ឬប្រជាជននៅក្នុងប្រទេសមួយក្រោយសង្គ្រាមរលត់ទៅដែរ។
ចំណែកមហាអំណាចមួយក្រុមទៀតដូចជារុស្ស៊ីនិងចិន នោះក៏រួមចំណែកខុស និងគួរត្រូវបន្ទោសផងដែរចំពោះវិបត្តិសព្វថ្ងៃ។ វាជាការពិត បណ្តាប្រទេសនេះទាំងនេះប្រឆាំងលោកខាងលិច និងមានផ្នត់គំនិតប្លែកពីលោកខាងលិចដែរ។ កន្លងមកបណ្តារដ្ឋទាំងពីរនេះបានព្យាយាមការពាររបបដឹកនាំផ្តាច់ការសាហាវឃោឃៅមួយចំនួននៅអាហ្វ្រិកនិងមជ្ឈិមបូព៌ា ដោយប្រើប្រាស់អំណាចរបស់ខ្លួននៅក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខជាដើម។ វាជាកំហុសមួយធំនៅពេលដែលរដ្ឋទាំងនេះការពារមនុស្សខុស អាចនិយាយឲ្យអាក្រក់ស្តាប់ ឧក្រិដ្ឋជនដែលធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ ឬកាប់សម្លាប់ប្រជាជនស្លូតត្រង់ថែមទៀតផង។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ បន្ទោសអ្នកណាក៏មិនអាចដោះស្រាយអ្វីបានដែរ។ ប្រទេសដែលបានដឹងប្រភពនៃបញ្ហាគួរតែស្វះស្វែងជួយដោះស្រាយ។ ជំហានដំបូង ធ្វើយ៉ាងណាទប់ស្កាត់គ្រោះមហន្តរាយនេះសិន មុននឹងធ្វើឲ្យប្រទេសដែលកំពុងរងគ្រោះដោយភ្លើងសង្គ្រាមមានស្ថិរភាព បង្កើតសន្តិភាព។ ការជំរុញការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនិងបង្កើតការងារ រួមទាំង ជម្រុញឲ្យមានការកំណែទម្រង់របបដឹកនាំដែលព្រៃផ្សៃធ្វើទុក្ខបុកម្នេញប្រជាជនខ្លួនឯងសុទ្ធតែជាជំហានដែលត្រូវធ្វើជាបន្តបន្ទាប់៕
សូមស្តាប់ការបកស្រាយរបស់លោកសៅ ផលនិស្ស័យ៖
មនុស្សជាច្រើនបន្តផ្សងព្រេងទៅអឺរ៉ុបតាមទូក ហើយវិបត្តិជនភៀសខ្លួននៅអឺរ៉ុបធ្វើឲ្យមានការបន្ទោសគ្នាទៅវិញទៅមក។ ហើយក្រោយមានការបង្ហោះរូបភាពក្មេងប្រុសជនជាតិស៊ីរីដែលលង់ទឹកស្លាប់ដោយសារតែភៀសខ្លួនតាមទួកមកអឺរ៉ុបជាមួយឳពុកម្តាយនិងបណ្តាប្រជាជនស៊ីរីផ្សេងទៀត ពិភពលោកទាំងមូលចាប់ផ្តើមចាប់ផ្តើមចោលភ្នែកមើលអឺរ៉ុប។ ដោយសារមានសម្ពាធខ្លាំងពេកមេដឹកនាំអឺរ៉ុបមានអង់គ្លេស បារាំងនិងអាឡឺម៉ង់ជាដើមក៏ខ្នះខ្នែងកោះប្រជុំនិងចាត់វិធានការដើម្បីដោះស្រាយវិបត្តិមនុស្សជាតិដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនេះ។
នាយករដ្ឋមន្ត្រីអង់គ្លេស ដេវីដ ខេមេរ៉ូន ស្រាប់តែប្រកាសថាខ្លួននឹងបើកទ្វារទទួលយកជនជាតិស៊ីរីបន្ថែមដែលប្តូរជីវិតមកសុំសិទ្ធិជ្រោកកោននៅអង់គ្លេស ហើយប្រធានាធិបតីបារាំងលោក ហ្វ្រង់ស្វ័រ ហូឡង់បានទទូចសុំឲ្យរដ្ឋសមាជិកសហភាពអឺរ៉ុបចាត់វិធានការដើម្បីការពារកុំឲ្យមានមនុស្សស្លាប់បាត់បង់ជីវិត និងដោះស្រាយបញ្ហាវិបត្តិជនភៀសខ្លួននេះទៀត។ ជុំវិញវិធានការដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមបច្ចុប្បន្ន រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសសហភាពអឺរ៉ុបលោកស្រី Federica Mogherini បានអះអាងម្សិលមិញថា អឺរ៉ុបស្រុះស្រួលគ្នាដើម្បបំបាត់រា់សកម្មភាពជួញដូរមនុស្សតាមទួកដោយប្រើប្រាស់កងទ័ព។ មាននេះថាសហភាអឺរ៉ុបនឹងប្រើប្រាស់កងទ័ពដើម្បីតាមប្រមាញ់ក្រុមឈ្មួញដែលនាំជនអន្តោប្រវេស៍និងក្រុមជនភៀសខ្លួនមកអឺរ៉ុប ហើយទូកឬឧបករណ៍ដឹកជញ្ជូនគ្រប់យ៉ាងនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលឲ្យអស់បើសិនជាគេចាប់បាន។ នេះជាវិធានការដំបូងដែលអឺរ៉ុបគិតថា វាអាចជួយបន្ថយចំនួនមនុស្សមកសុំសិទ្ធិជ្រោកកោននៅអឺរ៉ុប។ យ៉ាងណាមិញវិធានការបែបនេះនៅតែអមនុស្សធម៌ ហើយបើបើកទ្វារទទួលជនភៀសខ្លួនវិញក៏មិនអាចជួយអ្វីបានដែរ ព្រោះវាមិនមែនជាដំណោះស្រាយពិតប្រាកដមួយទៀត។
រាល់មនុស្សដែលខំផ្សងព្រេងជិះទូករាប់ពាន់នាក់ឆ្លងមហាសមុទ្រមិនខ្លាចគ្រោះថ្នាក់បន្តិចនោះ កំពុងព្យាយាមគេចចេញពីគ្រោះថ្នាក់បង្កដោយជម្លោះប្រដាប់អាវុធ សង្គ្រាមស៊ីវិល ភាពក្រីក្រ និងការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញពីសំណាក់រដ្ឋាភិបាលផងដែរនៅអាហ្វ្រិក អាស៊ីកណ្តាល និងមជ្ឈិមបូព៌ាផងដែរ។ នេះមានន័យថា ប្រភពនៃបញ្ហាមានច្រើន ហើយការបញ្ចប់បញ្ហាដ៏ស្មុគស្មាញនេះ បណ្តាប្រទេសដែលពាក់ព័ន្ធចាំបាច់ត្រូវចូលរួមទាំងគ្នា មិនមែនបន្ទោសគ្នា ឬចង្អុលដាក់គ្នាទៅវិញទៅមកឡើយ។ គេឃើញ ខ្លះស្រែកបន្ទោសថាមក ពីលោកខាងលិចអាមេរិក និងសម្ព័ន្ធមិត្តអឺរ៉ុបនេះ ឯងជាអ្នកបង្កបញ្ហានៅមជ្ឈិមបូព៌ានិងអាហ្វ្រិកទើបបានជាប្រជាជនទាំងនោះនាំគ្នាប្តូរជីវិតដើម្បីសុំសិទ្ធិជ្រោកកោននៅអឺរ៉ុប។ ហើយពួកគេក៏ចោទថា លោកខាងលិចជាអ្នកដុតផ្ទះសម្បែងប្រជាជនទាំងនោះ ដោយបង្កើតសង្គ្រាមនៅមជ្ឈិមបូព៌ាដូចនៅលីប៊ី ស៊ីរី និងយេម៉ែនជាដើមផង។
តាមពិតទៅបញ្ហាកើតមានឡើងនៅលើពិភពលោកដែលបណ្តាលឲ្យប្រជាជនរត់ភៀសខ្លួនបែបនេះ បើចង់បន្ទោសមិនគួររុញដាក់គ្នាទេ។ តែគេគួរបន្ទោសរាល់មហាអំណាចទាំងប្រាំដែលជាសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍ក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គប្រជាជាតិឯណោះ។ ជាការពិតដែលបញ្ហាកើតមានឡើងនៅបណ្តារដ្ឋមួយចំនួននៅមជ្ឈិមបូព៌ា ដូចនៅលីប៊ី ស៊ីរី និងអ៊ីរ៉ាក់ ក៏ដោយសារការអន្តរាគមន៍និងការជ្រៀតជ្រែករបស់លោកខាងលិចជាពិសេសអាមេរិកនិងសម្ព័ន្ធមិត្ត។ ឧទាហរណ៍ ការផ្តួលរំលំរបបដឹកនាំផ្តាច់ការលីប៊ីហ្កាដាហ្វី របបដឹកនាំអ៊ីរ៉ាក់ សាដាមហ៊ូសេន និងមានការគាំទ្រចលនាបដិវត្តន៍ផ្សេងទៀតនៅមជ្ឈិមបូព៌ាដើម្បីគាស់រំលើងរបបផ្តាច់ការ។ ប៉ុន្តែគេក៏មិនភ្លេច ដែរថា បណ្តារដ្ឋខាងលើក៏រួមចំណែកផ្លាស់ប្តូរស្ថានភាពមួយ ដោយជំរុញការបន្ធួរបន្ថយការរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាព និងស្ទួយការលូតលាស់នៃប្រជាធិបតេយ្យផង។នេះវាជួយឲ្យប្រជាជនមានសិទ្ធិសេរីភាព និងរួចផុតពីការធ្វើទុកបុកម្នេញ និងការកៀបសង្កត់ពីរដ្ឋាភិបាល។ តែកំហុសរបស់រដ្ឋមហាអំណាចបស្ចិមលោកនោះមានរំលោភច្បាប់អន្តរជាតិជារឿយៗ ហើយសំខាន់ គឺមិនមានលទ្ធភាពជួយរដ្ឋដែលផ្លាស់ប្តូររបបហើយនោះឲ្យលូតលាស់ទៅមុខរួច និងមិនទាន់ចំណាយអស់លទ្ធភាព ជួយបង្កើតឲ្យមានស្ថិរភាព សន្តិភាព និងនីតិរដ្ឋតាមរយៈការកសាងស្ថាប័នរឹងមាំ សង្គមស៊ីវិល និងរើសមេដឹកនាំដែលអាចអាចដឹកនាំប្រទេសទៅមុខរួច។ ម្យ៉ាងពួកគេក៏អលទ្ធភាពគាំទ្រដំណើរការផ្សះផ្សាជាតិរវាងក្រុមនយោបាយ ឬប្រជាជននៅក្នុងប្រទេសមួយក្រោយសង្គ្រាមរលត់ទៅដែរ។
ចំណែកមហាអំណាចមួយក្រុមទៀតដូចជារុស្ស៊ីនិងចិន នោះក៏រួមចំណែកខុស និងគួរត្រូវបន្ទោសផងដែរចំពោះវិបត្តិសព្វថ្ងៃ។ វាជាការពិត បណ្តាប្រទេសនេះទាំងនេះប្រឆាំងលោកខាងលិច និងមានផ្នត់គំនិតប្លែកពីលោកខាងលិចដែរ។ កន្លងមកបណ្តារដ្ឋទាំងពីរនេះបានព្យាយាមការពាររបបដឹកនាំផ្តាច់ការសាហាវឃោឃៅមួយចំនួននៅអាហ្វ្រិកនិងមជ្ឈិមបូព៌ា ដោយប្រើប្រាស់អំណាចរបស់ខ្លួននៅក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខជាដើម។ វាជាកំហុសមួយធំនៅពេលដែលរដ្ឋទាំងនេះការពារមនុស្សខុស អាចនិយាយឲ្យអាក្រក់ស្តាប់ ឧក្រិដ្ឋជនដែលធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ ឬកាប់សម្លាប់ប្រជាជនស្លូតត្រង់ថែមទៀតផង។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ បន្ទោសអ្នកណាក៏មិនអាចដោះស្រាយអ្វីបានដែរ។ ប្រទេសដែលបានដឹងប្រភពនៃបញ្ហាគួរតែស្វះស្វែងជួយដោះស្រាយ។ ជំហានដំបូង ធ្វើយ៉ាងណាទប់ស្កាត់គ្រោះមហន្តរាយនេះសិន មុននឹងធ្វើឲ្យប្រទេសដែលកំពុងរងគ្រោះដោយភ្លើងសង្គ្រាមមានស្ថិរភាព បង្កើតសន្តិភាព។ ការជំរុញការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនិងបង្កើតការងារ រួមទាំង ជម្រុញឲ្យមានការកំណែទម្រង់របបដឹកនាំដែលព្រៃផ្សៃធ្វើទុក្ខបុកម្នេញប្រជាជនខ្លួនឯងសុទ្ធតែជាជំហានដែលត្រូវធ្វើជាបន្តបន្ទាប់៕
Tag:
ជនភៀសខ្លួន
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
