ការរួបរួមគ្នា គឺជាហេតុនាំមកនូវសេចក្តីសម្រេចទាំងឡាយ និងជាកម្លាំងដ៏ខ្លាំងក្លា ដែលអាចកសាងសេចក្តីចម្រើនលូតលាស់គ្រប់វិស័យ។ សាមគ្គីភាព គឺជាគោលការណ៍ ដែលជនគ្រប់រូប គ្រប់វណ្ណៈក្នុងសង្គមគប្បីឈ្វេងយល់ និងយកចិត្តទុកដាក់ ហើយសហការគ្នា ដើម្បីកសាងនូវស្ថិរភាព និងការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិ។
បើសង្គមណាជួបនូវការបែកបាក់ ហើយចង់បង្រួបបង្រួមផ្សះផ្សាគ្នាឡើងវិញ នោះប្រជាពលរដ្ឋក្នុងសង្គមនោះ គប្បីដើរតាមមាគ៌ាដែលនាំមកនូវសាមគ្គីភាព។ មាគ៌ាឬគោលធម៌ ដែលត្រួសត្រាយផ្លូវនាំឲ្យកើតសាមគ្គីភាព មាន ៦យ៉ាងគឺ៖
១. ចិត្តប្រកបដោយមេត្តា៖ បានដល់ការគិតល្អ សម្លឹងមើលគ្នាក្នុងផ្លូវល្អ មានចេតនាល្អ និងបំណងល្អចំពោះគ្នា ស្រឡាញ់រាប់អានគ្នា គិតជួយស្ថាបនាគ្នា ដោយមិនច្រណែនឫស្យាដាក់គ្នា មិនគិតដោយអគតិចំពោះគ្នា មិនគិតព្យាបាទគ្នា មិនខឹងគ្នា ចេះអភ័យទោសចំពោះគ្នា។
២. ការពោលពាក្យប្រកបដោយមេត្តា៖ បានដល់ការនិយាយល្អចំពោះគ្នា និយាយគ្នាដោយសេចក្តីស្រឡាញ់រាប់អាន ចេះប្រើសម្តីឲ្យកម្លាំងចិត្តគ្នាក្នុងគ្រាដែលអ្នកដទៃ ជួបសេចក្តីទុក្ខលំបាក និយាយណែនាំក្នុងផ្លូវល្អ និងមានប្រយោជន៍ តែមិនត្រូវនិយាយជាន់ពន្លិចបន្ថែម និងមិននិយាយដើមពីក្រោយខ្នង ឬមិនកុហកបោកប្រាស់។
៣. ការប្រព្រឹត្តប្រកបដោយមេត្តា៖ បានដល់ការធ្វើល្អចំពោះគ្នា ជ្រោមជ្រែងគ្នាខាងកម្លាំងទ្រព្យ ឬកម្លាំងកាយ មានសេចក្តីឱនលំទោនចំពោះគ្នា ចេះគោរពគ្នា ធ្វើល្អចំពោះគ្នារហូត ដោយមិនត្រូវបៀតបៀនគ្នា និងមិនធ្វើបាបគ្នា។
៤. ការចែករំលែក៖ បានដល់ការចែករំលែកភោគផលដល់គ្នាដោយយុត្តិធម៌ មានសេចក្តីស្មើភាពគ្នា អើពើគ្នាជានិច្ច ជួយអនុគ្រោះគ្នា ដោយមិនត្រូវគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន និងមិនយកប្រៀបគ្នា។
៥. ការគោរពច្បាប់និងសិទ្ធិសេរីភាពអ្នកដទៃ៖ បានដល់ការបដិបត្តិតាមច្បាប់របស់រដ្ឋ បទបញ្ជា ឬ បទវិន័យផ្សេងៗរបស់ស្ថាប័ន និងគោរពសិទ្ធិសេរីភាពរបស់បុគ្គលគ្រប់រូប។
៦. ការបង្រួបបង្រួមទស្សនៈ៖ បានដល់ ការយល់ឃើញស្របគ្នា គិតក្នុងគោលដៅដូចគ្នា សម្រួលគំនិតឲ្យត្រូវគ្នា ស្វែងរកចំណុចរួម និងរក្សាទុកចំណុចផ្សេងរបស់គ្នានិងគ្នា ដោយមិនគួរប្រកាន់ខ្ជាប់តែការយល់ឃើញរបស់ខ្លួនជាធំ តែត្រូវចេះស្តាប់មតិយោបល់របស់អ្នកដទៃ។
គោលធម៌ទាំង ៦យ៉ាងនេះ អាចបង្កើតឲ្យមានសាមគ្គីភាព ស្ថិរភាព សុខសន្តិភាព និងវឌ្ឍនភាពទាំងពួង ក្នុងសង្គម។
ព្រះជិនស្រី ទ្រង់ត្រាស់សម្តែងថា «សាមគ្គី សាមគ្គានំ តបោ សុខា។ ការសាមគ្គី ជាហេតុនាំមកនូវសេចក្តីសុខ»។ ឯបុរាណាចារ្យខ្មែរ បានពោលទុកថា «សាមគ្គីរស់ បែកបាក់សាមគ្គីស្លាប់»៕