សៀមរាប៖ កន្លងមកគេធ្លាប់ឃើញបំពង់បឺត ឬទុយោ ច្រើនធ្វើពីបា្លស្ទិក ហើយចុងក្រោយនេះ មានការច្នៃបំពង់ឫស្សី ធ្វើទុយោផងដែរ។ វារៀងចំឡែកបន្ដិច នៅពេលបំពង់បឺតត្រូវបានគេច្នៃចេញពីគល់ស្លឹកគ្រៃ។ មើលមួយភ្លេត គេប្រហែលគិតថាវាពិបាកក្នុងការធ្វើ តែវាមិនដូច្នោះទេ។ សណ្ឋាគារមួយនីទីក្រុងសៀមរាប ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាសណ្ឋាគារគំរូមួយ ដែលច្នៃបំពង់ទុយោពីគល់ស្លឹកគ្រៃ។ គោលបំណងនៃការច្នៃប្រឌិតនេះ គឺដើម្បីចូលរួមកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក និងជួយបរិស្ថាន។ បំពង់បឺតពីគល់ស្លឹកគ្រៃ ក្រៅពីជួយផ្នែកបរិស្ថាន វាក៏ជួយបង្កើនឱជារសដល់ភេសជ្ជៈដែលបឺតចេញទាំងនោះបានមួយកម្រិតផងដែរ។
ព័ត៌មានលម្អិត សូមស្ដាប់បទយកការណ៍ ដែលរៀបរៀងដោយអ្នកស្រី អ៊ីសា រ៉ហានី ពីខេត្តសៀមរាបដូចតទៅ៖
កន្លងមក គល់ស្លឹកគ្រៃគឺជាប្រភេទបន្លែមួយបែប ដែលពលរដ្ឋខ្មែរតែងប្រើធ្វើគ្រឿងសម្រាប់បង់សម្លដើម្បីបង្កើនរសជាតិនៃម្ហូបអាហារផ្សេងៗ។ វាហាក់ចំឡែកបន្ដិចដែរ នៅពេលគេច្នៃស្លឹកគ្រៃជាបំពង់ទុយោ។ យ៉ាងណា គេអាចធ្វើវាបានដោយជោគជ័យ និងដោយមោទកភាព។
សណ្ឋាគារ មេម៉រ ផាឡែស អាចចាត់ទុកថាជាសណ្ឋាគារដំបូងបង្អស់ ដែលមានគំនិតច្នៃគល់ស្លឹកគ្រៃជាបំពង់ទុយោ សម្រាប់ដាក់ឱ្យភ្ញៀវប្រើប្រាស់ក្នុងសណ្ឋាគាររបស់ខ្លួន។ គេអាចសាកល្បងបឺតបំពង់ស្លឹកគ្រៃ ដែលធ្វើឱ្យមានអារម្មណ៍ប្លែកម្យ៉ាង គឺវាបានបង្កើនរសជាតិនៅរាល់ភេសជ្ជៈទាំងឡាយ។
លោក ហែម ចាន់ដារ៉ា ប្រធានផ្នែកទីផ្សារនៃសណ្ឋាគារ មេម៉រ ផាឡែស បានឱ្យដឹងថា ជាគោលការណ៍របស់មេម៉េ គឺធ្វើយ៉ាងណាចូលរួមលុបបំបាត់ ឬកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិក ដែលពិភពលោកទាំងមូលកំពុងព្រួយបារម្ភ។ បា្លស្ទិក ប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងដល់បរិស្ថាន ហើយជារឿយៗ គេតែងស្ដាប់ឮចំពោះការអំពាវនាវឱ្យត្បិតត្រៀតការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកនេះពីក្រសួងបរិស្ថាន ក៏ដូចជាក្រសួងទេសចរណ៍កម្ពុជាផងដែរ។
សម្រាប់សណ្ឋាគារ មេម៉រ បានផ្តើមយុទ្ធនាការប្រឆាំងការប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិកនេះ ហើយតែងរិះរកវិធីណា ជំនួសប្លាស្ទិកផងដែរ។ នេះបើតាមការលើកឡើងរបស់លោក ចាន់ដារ៉ា ទៅលើគោលជំហររបស់សណ្ឋាគារ មេម៉រ។
គំនិតច្នៃប្រឌិតយកស្លឹកគ្រៃជាបំពង់ទុយោនេះ ទទួលបានការកោតសរសើរជាច្រើនពីសំណាក់អថិតិជន ដែលជាភ្ញៀវមកស្នាក់នៅក្នុងសណ្ឋាគារមេម៉រ។ ពួកគេតែងមានចម្ងល់ពីការច្នៃនេះ និងសុំរៀនពីរបៀបធ្វើពីផងដែរ។
លោក ចាន់ដារ៉ា លើកឡើងថា ជាក់ស្ដែងការផលិតគល់ស្លឹកគ្រៃជាបំពង់បឺតនេះ មិនពិបាកដូចការគិតឡើយ។ លោកពន្យល់ថា គេគ្រាន់តែយកស្រទាប់ស្លឹកគ្រៃចំនួនពីរ យកមកស៊កថ្នេរផ្ទុយបញ្ចូលគ្នា នោះគេអាចប្រើប្រាស់បានជាការស្រេច។
សម្រាប់ស្លឹកគ្រៃ ដែលសណ្ឋាគារមេម៉រ ប្រើប្រាស់សម្រាប់ការធ្វើបំពង់បឺត គឺមួយចំនួនដាំដោយខ្លួនឯង និងខ្លះជាវពីពលរដ្ឋនៅតំបន់ក្បែរនោះ។ នេះក៏ស្របតាមគោលការណ៍លើកកម្ពស់ផលិតផលរបស់ពលរដ្ឋ និងលើកកម្ពស់កម្រិតជីវភាពរបស់ពួកគេផងដែរ។ តាមការបញ្ជាក់របស់លោក ចាន់ដារ៉ា បរិមាណប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ គឺអាស្រ័យលើភ្ញៀវដែលស្នាក់នៅតាមចំនួនតិច ឬច្រើន។
ទាក់ទងនឹងវិធីសាស្ដ្រសម្អាតវិញ លោក ចាន់ដារ៉ា ប្រាប់ថា កន្លងមកពលរដ្ឋខ្មែរតែងយកស្លឹកគ្រៃយកទៅធ្វើជាគ្រឿងផ្សំ ដើម្បីបង្កើនឱជារសក្នុងម្ហូបនានា ហើយបើទោះវាដុះលើដីក៏ពិតមែន តែវាជាបន្លែមួយដែលងាយស្រួលសម្អាតបំផុត។ ចំពោះការយកផលិតជាបំពង់បឺត គឺគេគ្រាន់តែយកវាទៅលាងសម្អាតទឹកធម្មតា ហើយការប្រើប្រាស់បានតែម្ដងប៉ុណ្ណោះ។
ក្រៅពីបំពង់បឺតពីគល់ស្លឹកគ្រៃ ក្នុងនោះសណ្ឋាគារ មេម៉រ ក៏បានច្នៃស្លឹកពោធិ៍ធ្វើទ្រនាប់កែវ ជំនួសក្រដាសផ្សេងៗផងដែរ។ ក្រៅពីប្រើរបស់ដែលមានស្រាប់ពីធម្មតា វាក៏បានរួមចំណែកកាត់បន្ថយការចំណាយបានមួយកម្រិតផងដែរ។ សម្រាប់លោក ចាន់ដារ៉ា ស្លឹកពោធិ៍មានលក្ខណៈសិល្បៈស្រាប់ ហើយស្រស់ស្អាត និងមានភាពទាក់ទាញ។
ក្នុងទស្សនៈវិស័យកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកនេះដែរ ក្រៅពីផលិតគល់ស្លឹកគ្រៃ ទ្រនាប់ស្លឹកពោធិ៍ នៅមេម៉រ គេអាចឃើញចំណុចមួយចំនួនទៀតដែលបង្ហាញពីការគិតគូរបរិស្ថានផងដែរ។ ក្នុងបន្ទប់ស្នាក់នៅ មានការរចនាឱ្យមានពន្លឺគ្រប់គ្រាន់ ដោយមិនចាំប្រើអគ្គិសនីនៅពេលថ្ងៃ។ ក្រៅពីនេះ សណ្ឋាគារនេះមានម៉ាស៊ីនផលិតទឹកស្អាតដោយផ្ទាល់ខ្លួន ដូច្នេះពុំមានដបទឹកសុទ្ធសម្រាប់ចរាចរណ៍ក្នុងនៅសណ្ឋាគារនេះឡើយ គេប្រើកែវសម្រាប់បម្រើដល់ភ្ញៀវនានា។
ការច្នៃប្រឌិតនានាក្នុងការចូលរួមជួយបរិស្ថាន វាហាក់ក្លាយជាការប្រកួតប្រជែងមួយរបស់ម្ចាស់សណ្ឋាគារ ពិសេសនៅខេត្តសៀមរាប។ លោក ចាន់ដារ៉ា យល់ពីចំណុចនេះថា អតិថិជននឹងមើលពីចំណុចនេះជាអទិភាព មុននឹងពួកគេមកស្នាក់នៅ ពួកគេនឹងសួរខ្លួនឯងថា តើការស្នាក់នៅរបស់ពួកគេ បានជួយអ្វីខ្លះដល់សង្គម និងបរិស្ថាន។ ត្រង់ចំណុចនេះលោកយល់ថា ចង់មិនចង់ សណ្ឋាគារទាំងអស់ នឹងមើលឃើញដោយខ្លួនឯង និងចូលរួមកាត់បន្ថយអ្វីដែលប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថានដោយខ្លួនឯង៕