អន្តរជាតិ
នយោបាយអន្តរជាតិ
ម៉ាក្រុងសន្យាដំឡើងប្រាក់ឈ្នួល ប៉ុន្តែទំនងមិនល្មមឲ្យប្រជាជនបារាំងឈប់បាតុកម្មតវ៉ាឡើយ
×![]()
សម្បទានមួយចំនួនពីរដ្ឋាភិបាលបារាំងត្រូវបានប្រកាសជាផ្លូវការដោយប្រធានាធិបតី អេម៉ានុយអែល ម៉ាក្រុង នៅយប់ថ្ងៃចន្ទទី ១០ ខែធ្នូ ដើម្បីសម្រួលស្ថានការណ៍និងឆ្លើយតបទុក្ខកង្វល់របស់ពលរដ្ឋបារាំងដែលបាតុកម្មដោយហិង្សាអស់ប្រហែលបួនសប្តាហ៍មកនេះដែរ។ ការដំឡើងថ្លៃឈ្នួលអប្បបរមា និង ឈប់យកពន្ធលើអ្នកទទួលប្រាក់សោធនិវត្តន៍តិចតួចជាវិធានការស្នូល ប៉ុន្តែយ៉ាងណាមិញ សម្បទានទាំងនេះទំនងជាមិនទាន់ល្មមគ្រប់គ្រាន់អាចបញ្ចប់ចលនាបះបោររបស់ពលរដ្ឋបារាំងពេលនេះឡើយ។ 
ក្នុងបទអន្តរាគមន៍ជាលើកដំបូងតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍រយៈពេល ១៥នាទី ប្រធានាធិបតីបារាំងលោក អេម៉ានុយអែល ម៉ាក្រុង បានប្រកាសថា លោកមានចំណែកទទួលខុសត្រូវលើវិបត្តិដែលកើតឡើងតាមរយៈចលនាបាតុកម្មរហូតបង្កមានហិង្សាធ្ងន់ធ្ងរប៉ុន្មានសប្តាហ៍មកនេះ។
លោកបានថ្កោលទោសអំពើហិង្សាដែលបង្កការខូចខាតទ្រព្យសម្បត្តិរដ្ឋនិងឯកជន ប៉ុន្តែលោកទទួលស្គាល់ថា កំហឹងរបស់ពលរដ្ឋបារាំងដែលចេញមុខតវ៉ានោះជ្រាលជ្រៅពិបាកនឹងយល់ ហើយការតវ៉ាក៏សិទ្ធិស្របច្បាប់របស់ពេលរដ្ឋដែរ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់ ក្នុងសុន្ទរកថាទៅកាន់ប្រជាជាតិ ប្រមុខរដ្ឋបារាំងបានឆ្លៀតប្រកាសពីចំណាត់ការថ្មីដែលជាសម្បទានរបស់រដ្ឋាភិបាលដើម្បីកាត់បន្ថយទុក្ខកង្វល់របស់ពលរដ្ឋបារាំងដែលជាបាតុករដែរ។
បើតាមការប្រកាសរបស់លោក ម៉ាក្រុង ចំណុចទីមួយ រដ្ឋាភិបាលក្រុងប៉ារីសសម្រេចដំឡើងប្រាប់ឈ្នួលអប្បបរមាក្នុងទំហំ ៧ ភាគរយ ឬ ១០០ អឺរ៉ូក្នុងមួយខែពីឆ្នាំ ២០១៩ នេះតទៅ។ ត្រឹមឆ្នាំ ២០១៨ ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារបស់ប្រជាជនបារាំងគឺ ១៤៩៨ អឺរ៉ូមុនពេលបង់ពន្ធ ហើយក្រោយបង់ពន្ធឈ្នួលនៅសល់ប្រហែល ១១៨៥អឺរ៉ូ។
ចំណុចទីពីរ គឺបារាំងលុបចោលគម្រោងដាក់ពន្ធលើអ្នកដែលបានប្រាក់សោធនិវត្តន៍តិចជាង ២០០០ អឺរ៉ូ និង លុបចោលពន្ធលើប្រាក់ថែមម៉ោងផង។ ចំណុចទីបី គឺរដ្ឋាភិបាលបារាំងក៏ជំរុញលើកទឹកចិត្តឲ្យនិយោជកផ្តល់ប្រាក់រង្វាន់លើកទឹកចិត្តដោយនិយោជិកនៅចុងឆ្នាំដោយគ្មានបង់ពន្ធដែរ។
យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ រាល់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដែលនឹងត្រូវដំឡើងនៅពេលខាងមុខនេះមិនមែនជាបន្ទុករបស់និយោជកឡើយ។ វាជាបន្ទុករបស់រដ្ឋាភិបាលបារាំងទៅវិញ។ បើតាមរដ្ឋលេខាធិការក្រសួងទទួលបន្ទុករដ្ឋបាលសាធារណៈបារាំងលោក Olivier Dussopt វិធានការថ្មីនេះនឹងពិតជាតម្រូវឲ្យរដ្ឋាភិបាលស្វែងរកលុយចន្លោះពី ៨ ទៅ ១០ ពាន់លានអឺរ៉ូដើម្បីបង្គ្រប់ការចំណាយលើប្រាក់ឈ្នួលបន្ថែមនេះដែរ។
-សម្បទានពីរដ្ឋមិនទាន់ត្រូវចិត្ត បាតុករក៏មិនឈប់បះបោរ
សម្បទានពីរដ្ឋាភិបាលបារាំងជាសញ្ញាវិជ្ជមាន និងទទួលបានការស្វាគមន៍ពីក្រុមអ្នកតវ៉ា។ ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន AFP បានជួបជាមួយបាតុករអាវក្រៅពណ៌លឿង ហើយពួកគេបានទទួលស្គាល់ថា លោកម៉ាក្រុង ពិតជាធ្វើសម្បទានដល់ក្រុមអ្នកទាមទារពិតមែន ប៉ុន្តែក្រុមបាតុករគ្មានរចនាសម្ព័ន្ធដឹកនាំច្បាស់លាស់ឬ ស្ថិតក្រោមស្លាកគណបក្សនយោបាយ ឬសហជីពណាមួយនោះបានបញ្ជាក់ច្បាស់ថា សម្បាទានប៉ុណ្ណេះមិនទាន់គ្រប់ឡើយ បើសិនជាចង់ឲ្យបាតុកម្មទាំងស្រុងបញ្ចប់នោះ។
ថ្វីបើមានសម្បទានខ្លះមែន លោក ម៉ាក្រុង នៅតែបដិសេធអនុវត្តពន្ធឡើងវិញលើទ្រព្យស្តុកស្តម្ភរបស់អ្នកមានស្រុកបារាំងដដែល។ កាលពីឆ្នាំមុន រដ្ឋាភិបាលលោកបានសម្រេចលុបពន្ធនោះចោលដោយសម្អាងថា វាធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ច និងមិនអាចសម្រេចជោគជ័យក្នុងការបង្កើតការងារថ្មីទេ។ ប៉ុន្តែមេដឹកនាំបារាំងវ័យ ៤០ បានពន្យល់ថា រឿងដែលរដ្ឋាភិបាលត្រូវដោះស្រាយ គឺបញ្ចប់រាល់ការគេចមិនបង់ពន្ធរបស់ក្រុមហ៊ុនដើម្បីបង្កើនប្រាក់ចំណូលរដ្ឋ។
តាមពិតទៅការលុបចោលពន្ធលើទ្រព្យសម្បត្តិអ្នកមានដោយជំនួសវិញដោយពន្ធលើអចលនទ្រព្យដែលដាក់ចេញដោយលោក ម៉ាក្រុង កាលពីឆ្នាំមុនធ្វើឲ្យចំណូលរដ្ឋធ្លាក់ចុះ។ បើតាមសារព័ត៌មាន New York Times ចំណូលរដ្ឋធ្លាក់ចុះអស់ ៣,២ពាន់លានអឺរ៉ូ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ បន្ទាប់ពីមានការលុបចោលពន្ធទ្រព្យសម្បត្តិនេះ។
ក្រុមបាតុករដែលភាគច្រើនជាអ្នកមានចំណូលទាប និងមធ្យមចាត់ទុកថា វិសមភាពសង្គមកំពុងរីកមាឌកាន់តែធំក្នុងសង្គមបារាំងទាំងមូល។ អ្នកមានកាន់តែមានឡើង ឯអ្នកក្រកាន់តែរហាមទៀត។ គេទិតៀនផងថា ការលុបចោលពន្ធលើទ្រព្យសម្បត្តិពួកអ្នកមាន ហើយដំឡើងពន្ធខ្ពស់កប់ពពកលើប្រាក់បៀវត្សរ៍ និង ពន្ធតម្លៃបន្ថែមទំនិញ និងសេវាកម្មជាដើមនោះមិនខុសពីសង្កត់កអ្នកក្រឡើយ។
ជាធម្មតា ពន្ធដែលត្រូវដំឡើងឲ្យខ្ពស់នោះគឺដើម្បីយកមកទ្រទ្រង់ប្រព័ន្ធសន្តិសុខសង្គមប៉ុណ្ណោះ។ ជាក់ស្តែង បារាំងស្ថិតក្នុងចំណោមប្រទេសដែលមានជាប្រទេសដែលមានប្រព័ន្ធសន្តិសុខសង្គមប្រសើរជាងគេ ហើយក៏ជាប្រទេសចំណាយច្រើនលើសគេនៅអឺរ៉ុបទាំងមូលដែរ។
គ្រាន់តែក្នុងឆ្នាំ ២០១៦ រដ្ឋាភិបាលបារាំងចំណាយ ៧១៥ពាន់លានអឺរ៉ូលើប្រព័ន្ធសុខាភិបាលសាធារណៈ, អត្ថប្រយោជន៍សម្រាប់គ្រួសារ, ការគាំពារលើអ្នកគ្មានការងារធ្វើ និងអត្ថប្រយោជន៍ដទៃទៀតដែរ។ ប៉ុន្តែគេគួរដឹងដែរថា ដើម្បីបានទទួលប្រព័ន្ធគាំពារសង្គមបែបនេះនេះ ពលរដ្ឋបារាំងក៏មានកាតព្វកិច្ចត្រូវបង់ពន្ធកម្រិតខ្ពស់ច្រើនប្រភេទផងដែរ។
ក្រៅពីតែពីពន្ធប្រាក់ចំណូល ឬពន្ធប្រាក់សោធនិវត្តន៍ ពលរដ្ឋបារាំងក៏ត្រូវបង់ពន្ធតម្លៃបន្ថែមលើទំនិញ និងសេវាកម្មក្នុងកម្រិតមួយខ្ពស់ដល់ទៅ ២០ភាគរយទៀត។ វាជាបន្ទុកធ្ងន់សម្រាប់អ្នកមានចំណូលមធ្យម ឬចំណូលទាប ដ្បិតថាប្រភពចំណាយមានច្រើនស្អេកស្កះបែបនេះ។ ត្រង់ចំណុចនេះ ក្រុមអភិជនបារាំងមិនបានស្គាល់ពីផលប៉ះពាល់ដែលកើតឡើងពីការដំឡើងពន្ធរបស់រដ្ឋលើប្រាក់ចំណូល ទំនិញ និងសេវាកម្មនោះឡើយ។ នេះក៏ដោយសារ ពួកគេមានទ្រព្យធនច្រើនអាចចំណាយបានដោយគ្មានកង្វល់។ ដូច្នេះហើយ វាមានតែអ្នកក្រីក្រ និងមានធនធានមធ្យមប៉ុណ្ណោះដែលប្រឈមនឹងភាពលំបាកលំបិនពេលដែលពន្ធចេះតែត្រូវរដ្ឋបង្កើនខ្ពស់បែបនេះ។
ពលរដ្ឋបារាំងត្អូញត្អែរដែរថា លោក ម៉ាក្រុង ដែលសន្យាជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច និងដោះស្រាយបញ្ហាគម្លាតសង្គមពេលឡើងកាន់តំណែងឆ្នាំ ២០១៧នោះ កំពុងតែលម្អៀងទៅលើក្រុមអភិជនបារាំងដែលមានប្រហែល ១ភាគរយនៃប្រជាជនប៉ុន្តែក្តោបក្តាប់សេដ្ឋកិច្ចរដ្ឋជាង ២០ភាគរយនោះដែរ។
ត្រឡប់មកវិញ ចំណាត់ការ និងសម្បទានរបស់ប្រមុខរដ្ឋបារាំងក៏រងការរិះគន់ខ្លាំងដែរពីអ្នកនយោបាយបារាំងឯទៀត។ ក្រៅពីលោកស្រី ម៉ារី ឡឺប៉ែន ដែលជាអ្នកនយោបាយស្តាំនិយមជ្រុល លោក Jean-Luc Melenchon ដែលដឹកនាំបក្សប្រឆាំង និងមាននិន្នការឆ្វេងនិយមបានដាស់តឿនរដ្ឋាភិបាលបារាំងដែរថា វាជាកំហុសឆ្គងមួយនៅពេលដែលលោក ម៉ាក្រុង ជឿជាក់ថា ការចែកលុយប្រជាជនដូចបច្ចុប្បន្ននឹងបញ្ចប់រាល់ការបះបោរតវ៉ារបស់ពលរដ្ឋបារាំងនោះ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រេសិត»មានន័យដូចម្តេច?
5 ថ្ងៃ
