ជាតិ
សកមុ្មភាពឆ្អើរត្រីរបស់អ្នកភូមព្រែក្មេង។ រូបភាព៖ ឈុតឈាណា / អច្ឆរិយភាពនៃទន្លេមេគង្គ
×![]()
នៅក្នុងភូមិព្រែកក្មេង ឃុំព្រែកក្មេង ស្រុកល្វាឯម ខេត្តកណ្តាល ដែលជាទូទៅ អ្នកភូមិមានមុខរបរជាអ្នកនេសាទ អ្នកចិញ្ចឹមត្រីឆ្តោ និងកសិករធ្វើស្រែចំការ។ នៅក្នុងរដូវសម្បូរត្រីនេះ ក្នុងភូមិទាំងមួល ហាក់ពេញនិយមផលិតត្រីឆ្អើរផងដែរ ក្រៅពីរបរចិញ្ចឹមត្រីឆ្តោ នេសាទ និងធ្វើស្រែចំការ។ នៅក្នុងភូមិ គេសង្កេតឃើញមានផ្សែងហុយទ្រលោមចេញសឹងពីគ្រប់ផ្ទះ។ 
ទាំងនោះ គឺជាផ្សែងដែលចេញពីចង្អើរត្រីឆ្អើរ។ ត្រីដែលពួកគាត់យកទៅផលិតជាត្រីឆ្នើរ គឺពពួកត្រីរៀល (Gymnostomus spp.) និងពពួកត្រីស្លឹកឬស្សី (Paralaubuci spp.)។ អ្នកភូមិ បានចេញទៅនេសាទដោយខ្លួនឯង នៅតាមបឹង និងព្រែក យកត្រីមកឆ្អើរ។ ប៉ុន្តែ អ្នកភូមិខ្លះ ដែលមិនបានទៅនេសាទដោយខ្លួនឯង ពួកគាត់បានទិញត្រីពីឈ្មួញកណ្តាល ដែលដឹកតាមរថយន្តភិកអាប់ យកមកលក់ដល់មុខផ្ទះ។ ជាទូទៅ វាជាប្រភេទត្រីស្លឹកឬស្សីតូច ដែលកាត់ក្បាលយកអាចម៍ចេញរួចហើយ។
ត្រីទាំងនោះ មានប្រភពមកពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ ឈ្មួញលក់ឲ្យអ្នកភូមិក្នុងតម្លៃ ៣៥០០រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម។ ការងារបន្ទាប់ គឺពួកគាត់ត្រូវដោតត្រីជាចង្កាក់ដើម្បីឆ្អើរ។ ក្នុងមួយចង្កាក់ ឬមួយក្រាស់ មានចំនួន ២២ត្រី។ អ្នកភូមិមួយចំនួនតួច ដែលពុំមានលទ្ធភាពទិញត្រីឆ្អើរដោយខ្លួនឯង ពួកគាត់ដើរស៊ីឈ្នួលដោតចង្កាក់ត្រីឆ្អើរឲ្យគេ។ ក្នុងមួយចង្កាក់ ពួកគាត់ទទួលបានប្រាក់កម្រៃ៥០រៀល ឬ១០ចង្កាក់ ៥០០រៀល។ ផលិតផលសម្រេចជាត្រីឆ្អើររួច ពួកគាត់អាចលក់ចេញវិញ មួយចង្កាក់ក្នុងតម្លៃ ៥០០រៀល។ ក្នុងនោះ ឈ្មួញកណ្តាល ដែលយកត្រីស្រល់ទៅលក់ឲ្យអ្នកភូមិនោះ ក៏រង់ចាំទទួលទិញយកវិញដែរ។
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
