អន្តរជាតិ
មេដឹកនាំមួយចំនួនរងការតវ៉ាពីសំណាក់ពលរដ្ឋរបស់ខ្លួននាអំឡុងកិច្ចប្រជុំ UN
×![]()
ខណៈពេលដែលមេដឹកនាំពិភពលោកកំពុងតែប្រជុំកំពូលប្រចាំឆ្នាំលើក ទី៧០នៅទីស្នាក់ការកណ្តាលអង្គការសហប្រជាតិ មានប្រជាជនចម្រុះជាតិសាសន៍ជាច្រើនបានប្រមូលផ្តុំគ្នាដើម្បី បាតុកម្មប្រឆាំងទៅនឹង រដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុករបស់ពួកគេ។ តាមការកត់សម្គាល់ ក្រុមបាតុករភាគច្រើន គឹសុទ្ធសឹងតែជាប្រជាជនចំណាកស្រុករស់នៅអាមេរិកហើយមាននិន្នាការ ប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលរដ្ឋដើមកំណើតរបស់ខ្លួន។
ជារឿងធម្មតាទៅហើយដែលក្រុមបាតុករដែលភាគច្រើនជាអ្នកគាំទ្រ លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ និង សិទ្ធិមនុស្ស តែងតែយកឱកាសធំៗដើម្បីប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលរបស់ខ្លួនដែលមានការរឹតត្បិត លើសិទ្ធិសេរីភាព និង ទាមទារឲ្យមានអន្តរាគមន៍ពីអង្គការអន្តរជាតិ។ ក្នុងនោះ ក្រៅពីចលនាប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក៏មានក្រុមបាតុករផ្សេងទៀត បានផ្ទុះបាតុកម្មប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុកពួកគេនៅខាងក្រៅ អង្គការសហប្រជាជាតិ។
+ បាតុករប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលរុស្ស៊ី និង អ៊ីរ៉ង់
ក្រុមបាតុករជាច្រើននាក់ដែលរៀបចំដោយអង្គការរបស់ពលរដ្ឋអ៊ុយក្រែន និង អីរ៉ង់ រាប់ពាន់នាក់ដែលរស់នៅអាមេរិក បានប្រមូលផ្តុំគ្នាប្រឆាំងលោកប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី វ្ល៉ាឌឺមៀរ ពូទីន និង ប្រធានាធិបតីអីរ៉ង រ៉ូហានី ហាសេន (Hassan Rouhani) លើវិបត្តិអ៊ុយក្រែន និង វិបត្តិនុយក្លេអ៊ែររបស់អីរ៉ង់។ ពួកគេ បានស្រែកខាងក្រៅ ដោយឲ្យអគ្គលេខាធិការបណ្តេញមេដឹកនាំទាំងពីរចេញពីកិច្ចប្រជុំ។
+ បាតុករប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌា
សម្រាប់ចលនាប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលឥណ្
ឌាវិញ ក្រុមបាតុករ ក៏បានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅក្រៅទីស្នាក់ការអង្គការសហប្រជាជាតិដើម្បី ប្រឆាំងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីឥណ្ឌា ណារិនដ្រា មូឌី លើបញ្ហានៃការរឹតត្បិតលើអ្នកកាន់សាសនាឥស្លាម និង គ្រឹស្ត។
+ បាតុករប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលចិន
សម្រាប់ចលនាប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលចិនវិញ គឺមិនមានបញ្ហាអ្វីថ្មីនោះទេ ពោលគឺក្រុមបាតុករទាមទារឲ្យស្ថាប័នអន្តរជាតិដាក់សម្ពាធរដ្ឋាភិបាល ចិនដើម្បីគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ជាពិសេសចំពោះប្រជាជនទីបេ។
+ បាតុករប្រឆាំងមេដឹកនាំអាស៊ាន
ងាកមកចាប់អារម្មណ៍បាតុកម្មប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលមេដឹកនាំអាស៊ានវិញ គេសង្កេតឃើញមានក្រុមបាតុករ ពីរក្រុមដែលបានចេញប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុករបស់ខ្លួន។ ក្នុងនោះមានពលរដ្ឋកម្ពុជារស់នៅអាមេរិក បានប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលដែលដឹកនាំដោយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន លើបញ្ហាប្រពន្ធ័យុត្តិធម៌តុលាការ ការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស និង ការកាប់ព្រៃឈើខុសច្បាប់។ រីឯ
មួយក្រុមទៀត គឺជាក្រុមបាតុករ ប្រឆាំងទៅនឹងនាយករដ្ឋមន្ត្រីរដ្ឋប្រហារលោកឧត្តមសេនីយ៍ប្រាយុទ្ធ ចាន់អូចា លើបញ្ហានៃការរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាពធ្ងន់ធ្ងរក្រោមការគ្រប់គ្រងដោយ របបសឹក។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការទាមទារនេះ គ្មានឥទ្ធិពលអ្វីទៅលើស្ថាប័នអន្តរជាតិ និង រដ្ឋាភិបាល ពាក់ព័ន្ធនោះទេ។ នោះក៏ព្រោះតែ វេទិកាដែលអង្គការសហប្រជាជាតិ កំពុងជជែកគឺការអនុម័តលើរបៀបវារៈក្រោយឆ្នាំ២០១៥ ស្តីពីគោលដៅអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព៕
ជារឿងធម្មតាទៅហើយដែលក្រុមបាតុករដែលភាគច្រើនជាអ្នកគាំទ្រ លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ និង សិទ្ធិមនុស្ស តែងតែយកឱកាសធំៗដើម្បីប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលរបស់ខ្លួនដែលមានការរឹតត្បិត លើសិទ្ធិសេរីភាព និង ទាមទារឲ្យមានអន្តរាគមន៍ពីអង្គការអន្តរជាតិ។ ក្នុងនោះ ក្រៅពីចលនាប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ក៏មានក្រុមបាតុករផ្សេងទៀត បានផ្ទុះបាតុកម្មប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុកពួកគេនៅខាងក្រៅ អង្គការសហប្រជាជាតិ។
+ បាតុករប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលរុស្ស៊ី និង អ៊ីរ៉ង់ក្រុមបាតុករជាច្រើននាក់ដែលរៀបចំដោយអង្គការរបស់ពលរដ្ឋអ៊ុយក្រែន និង អីរ៉ង់ រាប់ពាន់នាក់ដែលរស់នៅអាមេរិក បានប្រមូលផ្តុំគ្នាប្រឆាំងលោកប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី វ្ល៉ាឌឺមៀរ ពូទីន និង ប្រធានាធិបតីអីរ៉ង រ៉ូហានី ហាសេន (Hassan Rouhani) លើវិបត្តិអ៊ុយក្រែន និង វិបត្តិនុយក្លេអ៊ែររបស់អីរ៉ង់។ ពួកគេ បានស្រែកខាងក្រៅ ដោយឲ្យអគ្គលេខាធិការបណ្តេញមេដឹកនាំទាំងពីរចេញពីកិច្ចប្រជុំ។
+ បាតុករប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌា
សម្រាប់ចលនាប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលឥណ្
ឌាវិញ ក្រុមបាតុករ ក៏បានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅក្រៅទីស្នាក់ការអង្គការសហប្រជាជាតិដើម្បី ប្រឆាំងលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីឥណ្ឌា ណារិនដ្រា មូឌី លើបញ្ហានៃការរឹតត្បិតលើអ្នកកាន់សាសនាឥស្លាម និង គ្រឹស្ត។+ បាតុករប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលចិនសម្រាប់ចលនាប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលចិនវិញ គឺមិនមានបញ្ហាអ្វីថ្មីនោះទេ ពោលគឺក្រុមបាតុករទាមទារឲ្យស្ថាប័នអន្តរជាតិដាក់សម្ពាធរដ្ឋាភិបាល ចិនដើម្បីគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ជាពិសេសចំពោះប្រជាជនទីបេ។
+ បាតុករប្រឆាំងមេដឹកនាំអាស៊ាន
ងាកមកចាប់អារម្មណ៍បាតុកម្មប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលមេដឹកនាំអាស៊ានវិញ គេសង្កេតឃើញមានក្រុមបាតុករ ពីរក្រុមដែលបានចេញប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលក្នុងស្រុករបស់ខ្លួន។ ក្នុងនោះមានពលរដ្ឋកម្ពុជារស់នៅអាមេរិក បានប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលដែលដឹកនាំដោយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន លើបញ្ហាប្រពន្ធ័យុត្តិធម៌តុលាការ ការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស និង ការកាប់ព្រៃឈើខុសច្បាប់។ រីឯ
មួយក្រុមទៀត គឺជាក្រុមបាតុករ ប្រឆាំងទៅនឹងនាយករដ្ឋមន្ត្រីរដ្ឋប្រហារលោកឧត្តមសេនីយ៍ប្រាយុទ្ធ ចាន់អូចា លើបញ្ហានៃការរឹតត្បិតសិទ្ធិសេរីភាពធ្ងន់ធ្ងរក្រោមការគ្រប់គ្រងដោយ របបសឹក។ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ការទាមទារនេះ គ្មានឥទ្ធិពលអ្វីទៅលើស្ថាប័នអន្តរជាតិ និង រដ្ឋាភិបាល ពាក់ព័ន្ធនោះទេ។ នោះក៏ព្រោះតែ វេទិកាដែលអង្គការសហប្រជាជាតិ កំពុងជជែកគឺការអនុម័តលើរបៀបវារៈក្រោយឆ្នាំ២០១៥ ស្តីពីគោលដៅអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
