លោក ខៀវ សុផល និងគ្រួសារ ផ្ញើវាសនានឹងសត្វផ្សោត

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

លោក ខៀវ សុផល និងគ្រួសារ ផ្ញើវាសនានឹងសត្វផ្សោត

23, Jul 2016 , 8:59 pm

រូបភាព

ដោយ:

ក្រចេះ៖ លោក ខៀវ សុផល គឺជាដឹកភ្ញៀវតាមទូកមើលសត្វផ្សោតម្នាក់ នៅរមណីយដ្ឋានព្រែកកាំពី។ ជីវភាពគ្រួសាររបស់ បុរសសម្បុរស្រអែម វ័យ៤៩ ឆ្នាំរូបនេះពឹងផ្អែកស្ទើរទាំងស្រុងលើរបរមួយនេះ។ របរជួលទូកដឹកភ្ញៀវទស្សនាសត្វផ្សោតបានចំណូលមិនច្រើនឡើយ ប៉ុន្តែលោក សុផល មានបន្ទុកច្រើនត្រូវរ៉ាប់រង លើសពីការចំណាយថ្លៃម្ហូបអាហារប្រចាំថ្ងៃ។ ចំណូលរបស់លោក ត្រូវចំណាយលើការព្យាបាលភរិយាដែលមានជំងឺធ្ងន់ធ្វើការមិនកើត និងត្រូវដោះបំណុល ជាង២ពាន់ដុល្លារផ្សេងទៀត ដែលខ្ចីដើម្បីមើលជំងឺភរិយាកកន្លងមក។ លោកសុផល បារម្ភខ្លាំចំពោះការបាត់បង់សត្វផ្សោត។ លោក សុផល បន្ថែមថា ប្រសិនបើសត្វផ្សោតបាត់បង់ មានតែការធ្វើចំណាកស្រុកធ្វើជាកម្មករឲ្យគេនៅស្រុកថៃប៉ុណ្ណោះ ព្រោះលោក គ្មានចំណេះជំនាញអ្វីនោះឡើយ។

រមណីយដ្ឋានព្រែកកាំពី ដែលស្ថិតនៅក្នុងភូមិកាំពី ឃុំសំបុក ស្រុកចិត្ត្របុរី ខេត្តក្រចេះ គឺជាទីដ៏ពេញនិយមមួយ សម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរមកកម្សាន្តលម្ហែ និងជិះទូកទស្សនាសត្វផ្សោត។ ភ្ញៀវទេសចរដែលមកកម្សាន្តនៅទីនេះ កំពុងតែសប្បាយរីករាយនឹងទេសភាពស្រស់ត្រកាល នៃរមណីយដ្ឋានធម្មជាតិមួយនេះ។ ប៉ុន្តែផ្ទុយស្រឡះពីភ្ញៀវទេសចរណ៍ទាំងនោះ លោក ខៀវ សុផល ដែលជាអ្នកជូនភ្ញៀវទស្សនាសត្វផ្សោតនៅព្រែកកាំពីនេះ បែរជាកំពុងអង្គុយយ៉ាងស្ងៀមស្ថាត់ ក្នុងទឹកមុខស្រពាប់ស្រពោនទៅវិញ។ អង្គុយនៅក្រោមដើមអំពិលទឹកបារាំង នៅច្រាំងទន្លេ ដែលខ្យល់ទន្លេដ៏ត្រជាក់បករសៀកៗ ពីផ្ទៃទឹកមកផង លោក ខៀវ សុផល ប្រកបរបរជាអ្នកជូនភ្ញៀវទស្សនាសត្វផ្សោតនៅទីនេះ រយៈពេលបីឆ្នាំហើយ។

បុរសវ័យ៤៩ឆ្នាំរូបនេះ គ្មានទូកផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីជូនភ្ញៀវទេសចរណ៍ឡើយ លោកត្រូវជួលទូករបស់សហគមន៍ភូមិកាំពី ដើម្បីដឹកភ្ញៀវទៅទស្សនាសត្វផ្សោត។ សម្រាប់ទូកដែលជួលនេះ លោកត្រូវចាក់សាំងដោយខ្លួនឯង និងបង់លុយជាងពាក់កណ្តាល ទៅឲ្យសហគមន៍វិញ។ ដឹកភ្ញៀវទៅទស្សនាសត្វផ្សោតមួយលើក គេកំណត់ឲ្យយកពីភ្ញៀវចំនួន៣៦០០០រៀល ឬ៩ដុល្លារ ប៉ុន្តែលោក សុផល ទទួលបានប្រាក់តែ១ម៉ឺន ៥ពាន់រៀលប៉ុណ្ណោះ ចំណែកប្រាក់ចំនួន ២១,០០០រៀលទៀត គឺត្រូវប្រគល់ទៅឲ្យសហគមន៍។ បើតាម បុរសសម្បុរស្រអែមរូបនេះ នៅរដូវប្រាំង លោកចាក់សាំងទូកតែកន្លះលីត្រប៉ុណ្ណោះ ខណៈរដូវវស្សា លោកត្រូវចាក់សាំងពី ២ ទៅ៣លីត្រឯណោះ ដើម្បីដឹកភ្ញៀវទៅដល់កន្លែងសត្វផ្សោត ដែលជិតឬឆ្ងាយ។ លោក ខៀវ សុផល បន្ថែមយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «មួយថ្ងៃ បើយើងដឹកភ្ញៀវបាន ពីរ បីជើងក៏ដោយ ក៏នៅសល់ប្រហែល ១ម៉ឺន ឬ១ម៉ឺន៥ពាន់ អីប៉ុណ្ណឹង ព្រោះគិតមើលយើងចាក់សាំងខ្លួនឯងអស់ពីរ បី លីត្រ ហើយ បានអីសល់ទៀត។ ថ្ងៃខ្លះគ្មានភ្ញៀវផង»។

ស្ថិតក្នុងសំលៀកបំពាក់អាវយឺវដៃខ្លី និងមានរហែកដោយកន្លែង និងចោលភ្នែកសម្លឹងទៅផ្ទៃទន្លេផង លោក សុផល បានថ្លែងបន្តទាំងអួលដើមកបែបនេះថា៖«ខ្ញុំរកបានក្នុងមួយថ្ងៃ សម្រាប់តែមួយថ្ងៃ។ លុយដែលខ្ញុំរកបាន គឺត្រូវចំណាយ ទិញម្ហូបអាហារទាំងអស់»។

មុនមកធ្វើជាដឹកភ្ញៀវតាមទូនេះ លោក សុផល គឺជាកសិករធ្វើស្រែម្នាក់ ប៉ុន្តែលោកបានបង្ខំចិត្តលក់ដីស្រែនោះ ដើម្បីយកថវិកាមកព្យាបាលជំងឺភរិយាដែលធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់កាលពី៣ឆ្នាំមុន។ រំលឹកដល់រឿងនេះ បុរសរូបនេះរៀបរាប់ទាំងរលីងរលោងទឹកភ្នែក៖«ខ្ញុំរាល់ថ្ងៃនេះ ពិបាកណាស់ហើយ ប្រពន្ធខ្ញុំ សព្វថ្ងៃមិនអាចធ្វើអ្វីកើតនោះទេ ព្រោះគាត់មានជំងឺ ដែលមិនអាចធ្វើការងារធ្ងន់បានទេ»។

លក់ដីស្រែហើយមកធ្វើរជាអ្នកជូនភ្ញៀវមើលសត្វផ្សោត គឺមកពីរូបលោកមិនចេះចំណេះជំនាញអ្វីផ្សេង។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់ លោក ខៀវ សុផល ដែលបន្តថា របរនេះ គឺអាចឲ្យ លោក បាននៅជិតផ្ទះ និងមើលថែប្រពន្ធផង។ ក្រៅពីលោក ដែលទទួលបន្ទុកធំក្នុងការរ៉ាប់រងចំណាយក្នុងគ្រួសារ លោក ក៏មានកូនប្រុសច្បងម្នាក់ ដែលជាកម្មករចម្លាក់ ជួយរកចំណូលខ្លះ មកផ្តត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ ព្យាបាលជំងឺម្តាយដែរ។ ចំណូលមួយផ្នែក ក៏ត្រូវយកសងថ្លៃការប្រាក់ ដែលលោកបានខ្ចីពីអង្គការចំនួនជាង ២ពាន់ដុល្លារ មកមើលជំងឺរបស់ប្រពន្ធ។ ការប្រាក់នេះ ត្រូវបង់ចំនួន៥០ដុល្លារ ក្នុងមួយខែ។

ព្រោះតែជីវិតលោក និងក្រុមគ្រួសារ អាស្រ័យទាំងស្រុងលើវត្តមានរបស់សត្វផ្សោតនៅទីនេះ លោក សុផល បានបង្ហាញក្តីបារម្ភ ចំពោះការបាត់បង់ផ្សោតដែរ។ លោកបញ្ជាក់ថា ប្រសិនបើគ្មានផ្សោតនោះទេ លោកក៏មិនដឹងទៅប្រកបរបរអ្វីក្រៅពីនេះ នោះដែរហើយក៏មិនសង្ឃឹមថា ជីវិតគ្រួសារលោកអាចប្រសើរដូចគេដែរ។ លោក សុផល រៀបរាប់ទាំងអស់សង្ឃឹមថា៖ «រាល់ថ្ងៃខ្ញុំបារម្ភណាស់ហើយ តែបារម្ភបានត្រឹមបារម្ភ មិនដឹងទៅធ្វើអ្វីកើត។ បើគេសង់ស្អី វារីអគ្គីសនីអីគេហ្នឹង ខ្ញុំក៏មិនដឹងធ្វើម៉េច» ។ លោក អះអាងថា បើផ្សោតលែងមាន មានតែទៅធ្វើកម្មករឲ្យគេនៅប្រទេសថៃតែប៉ុណ្ណោះ៕