ដោយ៖ ស៊ុល រ៉វី

 

លោក ប្រាយ រ៉ាវុធ ចាប់ផ្ដើមការដំាឆៃថាវជិត១០ឆ្នាំហើយ នៅក្នុងភូមិសំរោងពងទឹក ឃុំភារីមានជ័យ ស្រុកបរសេដ្ឋ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ លោក រ៉ាវុធ ប្រាប់សារព័ត៌មាន ThmeyThmey25 ថា សព្វថ្ងៃ ឆៃថាវដែលខ្លួនដាំបាន លក់បានតម្លៃ៥០០រៀលប៉ុណ្ណោះ ក្នុងមួយគីឡូក្រាម ខណៈកាលពីដើមខែកុម្ភៈ លោកអាចលក់បាន៦០០រៀល។ ជាតម្លៃទាប ដែលលោក ប្រាយ រ៉ាវុធ អះអាងថា លោកបង្ខំដកឆៃថាវទាំងខាតដើម។ 
 

តាមលោក រ៉ាវុធ លោកដាំឆៃថា នៅលើដីប្រមាណ៣៧អា ហើយលោកអាចប្រមូលផល និងលក់បានប្រមាណ ៦លានរៀល។ លោក ប្រាយ រ៉ាវុធ បញ្ជាក់ដូច្នេះថា៖«លក់បាន៦លានហ្នឹង អត់ចំណេញទេ ខាតតែម្តង។ តែបើលក់បានតម្លៃ៧០០(រៀល)អី ប្រហែលជារួចខ្លួន ឬចំណេញតិចតួច»។
 

តម្លៃទាបជារឿងមួយ ប៉ុន្តែបញ្ហាធ្ងន់ជាងនេះទៅទៀតនោះ គឺឆៃថាវមិនមានឈ្មួញទទួលទិញទៅទៀត។ «លើកមុននោះ ប្រមូលផលអត់ទាន់អស់ទេ អត់អ្នកទិញ នៅសល់៥-៦តោន ទៀត ។ ប្រមូលផលខែមុន មិនទាន់អស់ផង ឆៃថាវថ្មីចាប់ផ្ដើមដកលក់ទៀត តម្លៃក៏ចុះថោក»។ នេះបើតាមកសិករដំាឆៃថាវ ប្រាយ រ៉ាវុធ។


 រូបភាពផ្ដល់ដោយ លោក ប្រាយ រ៉ាវុធ
 

បើទោះបីជាផលបន្លែរបស់ខ្លួនលក់បានតម្លៃទាប តែ លោក រ៉ាវុធ ថាលោកនៅតែបន្តការដំាដុះ ដដែលនៅរដូវក្រោយ ក្រោមហេតុផលថា ខ្លួនចង់ឲ្យមានផលិតផលបន្លែសុវត្ថិភាពក្នុងស្រុក សម្រាប់ប្រជាជនបរិភោគ។  លោក ប្រាយ រ៉ាវុធ រៀបរាប់ដូច្នេះ៖«ទោះបីជាមានតម្លៃទាបមែន តែខ្ញុំនៅតែផលិត ដើម្បីឲ្យមានផលិតផលក្នុងស្រុកខ្លួនឯង និងចូលរួមកាត់បន្ថយការនាំចូលពីបរទេស។ ខ្ញុំគាំទ្រ ចំពោះការនាំចូល តែកុំនាំចូលហួសតម្រូវការអី»។ 
 

លោក រ៉ាវុធ អតីតនិស្សិតផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រកសិកម្មអះអាងថា ការដាំដុះរបស់ខ្លួន គឺស្របតាមច្ចេកទេសត្រឹមត្រូវ និងជាបន្លែដាំលើគោលការណ៍សុវត្តិភាព សម្រាប់អ្នកបរិភោគ ស្របតាមបច្ចេកទេសរបស់ក្រសួងកសិកម្ម។ ចំពោះគោលកាណ៍សុវត្ថិភាព លោក រ៉ាវុធថា ការដំាដុះប្រើប្រាស់ថ្នាំគីមីដែលស្របតាមកម្រិតកំណត់ដោយក្រសួងកសិកម្ម និងការប្រើប្រាស់ថ្នាំពុលធម្មជាតិដោយផលិតដោយខ្លួនឯង។ បើទោះជាការដាំដុះ ស្របតាមបច្ចេកទេសអាចឲ្យលោកទទួលបានទិន្នផលច្រើន តែផលិតផលទាំងនោះ នៅតែប្រឈមបញ្ហាចម្បងចំនួន២ គឺទីផ្សារ និងការបំផ្លាញពីសត្វល្អិត៕

 

  រូបភាពផ្ដល់ដោយ លោក ប្រាយ រ៉ាវុធ