ការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ គ្រោះរាំងស្ងួត និងទំនប់វារិអគ្គិសនីនៅខ្សែទឹកខាងលើ ត្រូវបានគេចាត់ទុកថា បាននាំឱ្យទឹកបឹងទន្លេសាប ធ្លាក់ចូលក្នុងកំណត់ត្រាកម្រិតទឹកទាប និងបណ្តាលឱ្យផលនេសាទត្រីធ្លាក់ចុះ។ បន្ថែមពីលើនេះ ជំងឺរាតត្បាតកូវីដ -១៩ ក៏បានធ្វើឱ្យបាត់បង់ប្រាក់ចំណូល ដែលប្រជាជនធ្លាប់រកបានពីភ្ញៀវទេសចរចូលមកក្នុងភូមិ បន្ទាប់ពីទស្សនាប្រាសាទអង្គរដ៏ល្បីល្បាញរួចមក។ ក្នុងរូបភាពទី ២ បង្ហាញពីរូបព្រះពុទ្ធនៅមុខវត្តកំពង់ឃ្លាំង ដែលគង់ពេញជំហរ បែរព្រះភក្ត្រទៅរកទិសព្រះអាទិត្យកំពុងរះ ពីបឹងទន្លេសាបនាពេលព្រលឹម។

 

 

ការបាត់បង់ប្រាក់ចំណូលពីវិស័យទេសចរណ៍ ហាក់ដូចជាបានដាក់សម្ពាធបន្ថែមលើចំនួនបរិមាណស្តុកត្រីក្នុងបឹង តាមវិធីផ្សេងៗ ដោយជំរុញឱ្យប្រជាជនក្នុងតំបន់ ផ្តោតលើការចិញ្ចឹមជីវិតរបស់ពួកគេលើការនេសាទ និងការធ្វើកសិកម្ម។ ពួកគេចាប់ផ្តើមរបរកសិកម្ម ដោយឈូសឆាយព្រៃលិចទឹក នៅជុំវិញបឹងទន្លេសាប ដើម្បីដាំដំណាំ។ ការណ៍នេះ បានធ្វើឱ្យបរិមាណព្រៃលិចទឺក ដែលជាទីជម្រកសំខាន់សម្រាប់មច្ឆជាតិ ត្រូវបានកាត់បន្ថយ។ ដោយសារការនេសាទត្រីកាន់តែលំបាក អ្នកនេសាទកាន់តែច្រើ់ន ងាកមកប្រកបរបរកសិកម្មវិញ ដែលជាលទ្ធផលបណ្តាលឱ្យមានការបាត់បង់ជម្រកព្រៃលិចទឹកដែលជាទីជម្រកសំខាន់សម្រាប់មច្ឆជាតិបន្ថែមទៀត។

 

គម្រោងអច្ឆរិយភាពនៃទន្លេមេគង្គ សូមអំពាវនាវដល់អ្នកនេសាទ និងប្រជាជនដែលរស់នៅក្បែរបឹងទន្លេសាប សូមមេត្តាយកចិត្តទុកដាក់ ចំពោះគ្រប់សកម្មភាពដែលអាចបង្កមហន្តរាយដល់ព្រៃលិចទឹក និងត្រីដែលរស់នៅទីនោះ។ បើមិនដូច្នោះទេ យើងនឹងធ្វើឱ្យបឹងទន្លេសាប ក្លាយទៅជាបឹងដែលសម្បូរតែអ្នកនេសាទ តែខ្សត់ត្រីមិនខាន។ សូមចូលរួមទាំងអស់គ្នា និងជួយទ្រទ្រង់ព្រៃលិចទឹក ដើម្បីការពារបរមាណស្តុកត្រី និងរក្សាបឹងទន្លេសាប និងទន្លេមេគង្គឱ្យមានសុខភាពល្អ៕