ពីនេះ ពីនោះ
ចាញ់បោកមនុស្ស មិនគ្រោះថ្នាក់ដូចចាញ់បោកព្រេងវាសនាទាំងងងឹតងងុល!
× ភ្នំពេញ៖ មនុស្សរស់នៅជាមួយធម្មជាតិ រស់នៅជាមួយបរិស្ថាន រស់នៅជាមួយសត្វ រស់នៅជាមួយមនុស្សដូចគ្នា។ តែមនុស្សខុសពីសត្វធម្មតាត្រង់មនុស្សមានការគិត ការពិចារណា ការវិភាគ និងស្មារតីភ្ញាក់រលឹក និងកម្រិតនៃវិចារណញ្ញាណខ្ពស់ដែលសត្វធម្មតាមិនអាចមានបាន។ ព្រោះតែមនុស្សមានអំណោយទានពីធម្មជាតិបែបនេះហើយ ទើបមនុស្សចេះកុហក បោកប្រាស់គ្នាស្ទើររៀងរាល់ថ្ងៃ តាមរយៈពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាព ដើម្បីការកំសាន្តសប្បាយ និងចំណេញផលប្រយោជន៍ជាដើម។
កាលណាគេនិយាយពីការកុហក បោកប្រាស់ វាតែងតែមានបញ្ញត្តិពីរនោះគឺ ប្រធានវិស័យភាព និងវត្ថុវិស័យភាព។ មានន័យថាប្រធានវិស័យភាពជាអ្នកធ្វើអំពើទៅលើវត្ថុវិស័យភាព ហើយវត្ថុវិស័យភាពទទួលរងអំពើរបស់ប្រធានវិស័យភាព។ ពេលនោះហើយដែលអ្នកត្រូវបានគេកុហក ឬបោកប្រាស់ត្រូវទទួលរងឥទ្ធិពលអវិជ្ជមាន។ ផ្ទុយទៅវិញមានមនុស្សចំនួនបែរជា ទៅចាញ់បោកព្រេងវាសនាទាំងងងឹតងងុល ដែលជាកត្តានាំឲ្យបុគ្គលទាំងអស់នោះខ្វះការតស៊ូ ព្យាយាម និងការតាំងចិត្តដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរជីវិត ។
មូលហេតុគឺនៅត្រង់ថា នៅពេលមនុស្សម្នាក់ចាញ់បោកនរណាម្នាក់ គឺគាត់និងចងចាំជានិច្ចនៅក្នុងចិត្តរបស់គាត់ និងតាំងចិត្តថា គាត់នឹងមិនបណ្ដោយឲ្យអ្នកណាម្នាក់បោកប្រាស់គាត់បានម្ដងទៀតនោះទេ។ តែនៅពេលបុគ្គលទាំងនោះបរាជ័យក្នុងជីវិត ជួបឧបសគ្គច្រើននៅក្នុងជីវិត គេតែងតែទាញ់អ្វីដែលនាំឲ្យខ្លួនបរាជ័យនោះ ថាជាការកំណត់របស់ព្រេងវាសនាទៅវិញ។ ពេលនោះហើយដែលបុគ្គលទាំងនោះយល់ថាទោះខ្លួនប្រឹងប្រែងយ៉ាងណាក៏មិនអាចកែប្រែព្រេងវាសនារបស់ខ្លួនបានដែរ។ បុគ្គលទាំងនោះចាប់ផ្ដើមបោះបង់ការតស៊ូ ការព្យាយាម ការជម្នះលើឧបសគ្គនានាហើយយកពាក្យថា នេះជាព្រេងវាសនារបស់ខ្ញុំពីជាតិមុន។
ជាការពិតមានអ្នកជឿ និងមិនជឿថាមានព្រេងវាសនា តែសំខាន់ដើម្បីសម្រេចបានព្រេងវាសនាល្អក្នុងជីវិតគឺទាមទារការកែច្នៃប្រកបដោយបញ្ញា និងវិចារណញ្ញាណ។ ជាជាងការបណ្ដែតបណ្ដោយទៅតាមអារម្មណ៍និងការអស់ជំនឿចិត្ត។ ហេតុនេះហើយដែលនាំឲ្យរូបភាពនៃការចាញ់បោកមនុស្សម្នាក់វាមិនស្មើនិងឥទ្ធិពលមនុស្សម្នាក់ចាញ់បោកព្រេងវាសនាដោយខ្លួនឯង៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com