ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ នៅក្នុងគំនិតដឹកនាំរដ្ឋ ទស្សនវិទូលោក ប្លាតុង បានឲ្យតម្លៃអ្នកដឹកនាំ អ្នកគ្រប់គ្រង ឬស្ដេចដែលគ្រប់គ្រងរដ្ឋគឺចាំបាច់ត្រូវតែជាទស្សនវិទូ។ ចំណែកទស្សនវិទូដ៏ល្បីល្បាញ់របស់ប្រទេសចិនវិញយល់ឃើញថា ដើម្បីឲ្យបានរដ្ឋឥតខ្ចោះមួយបាន គឺអ្នកដឹកនាំចាំបាច់ត្រូវតែជាគតិវិញ្ញូដើម្បីមកកាន់ការងារជាអ្នកដឹកនាំសង្គម ឬរដ្ឋមួយនោះ។ តើអ្វីដែលនាំឲ្យ ខុងជឺ មានការគិតឃើញបែបនេះ ចំពោះសមត្ថភាពរបស់អ្នកដឹកនាំ អ្នកគ្រប់គ្រង?
គតិវិញ្ញូមានន័យថាជាអ្នកប្រាជ្ញ ជាមនុស្សដែលប្រាជ្ញាញាណ មានការយល់ដឹងជ្រៅជ្រះ មានសមត្ថភាពពិត ស្គាល់គុណធម៌ មានសីលធម៌។ នៅពេលសង្គមមួយ ប្រទេសមួយ រដ្ឋមួយដែលមានបុគ្គលបែបនេះទៅកាន់ការងារស្រុកទេស ទៅដឹកនាំសង្គម ទៅរៀបចំសង្គម ខុងជឺយល់ថានឹងធ្វើឲ្យសង្គមកាន់តែល្អប្រសើរ។ នៅក្នុងផ្នត់គំនិតរបស់ខុងជឺ ការដឹកនាំ និងគ្រប់គ្រងសង្គមដោយប្រើប្រាស់គុណធម៌ គឺមានភាពល្អប្រសើរជាងការគ្រប់គ្រងសង្គមដោយការប្រើប្រាស់ច្បាប់ក្នុងការដាក់ទោស។ ហេតុនេះវិញ្ញូជនគឺជាបុគ្គលសំខាន់ដែលសង្គមត្រូវការ។
ប៉ុន្តែនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ន បើទោះបីជាសីលធម៌ គុណធម៌ សច្ចធម៌ គឺជាបញ្ញត្តិដ៏មានតម្លៃដែលមនុស្សគ្រប់រូបត្រូវតែអនុវត្តន៍ក្នុងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ហើយក៏ជាបញ្ញត្តិដ៏ឧត្ដមចំពោះគតិវិញ្ញូយ៉ាងណាក្ដី ក៏មិនអាចយកបញ្ញត្តិទាំងនេះមកដឹកនាំនិងគ្រប់គ្រងសង្គមបានទាំងស្រុងនោះដែរ។ ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពសង្គមបច្ចុប្បន្ន ការមានគតិវិញ្ញូមកដឹកនាំសង្គមគឺជារឿងដែលល្អប្រពៃបំផុត ព្រោះភាគច្រើននៃបុគ្គលបែបនេះគឺជាមនុស្សដែលស្រឡាញ់សន្តិភាព ស្រឡាញ់ភាពជាមនុស្សដូចគ្នា ស្រឡាញ់អ្វីដែលជាភាពត្រឹមត្រូវ ស្រឡាញ់អ្វីដែលជាភាពស្មើគ្នា។ ប៉ុន្តែបើមានតែបុគ្គលដែលជាវិញ្ញូជនមួយរូបមកដឹកនាំសង្គម ក៏មិនអាចធ្វើឲ្យសង្គមទាំងមូលមានភាពល្អឥតខ្ចោះបានទាំងស្រុងនោះដែរ។ តែត្រូវទាមទារឲ្យមានមន្ត្រីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់មានសណ្ដានជាមនុស្សល្អគ្រប់ៗគ្នា មានចំណេះជំនាញពិត ចំណែកឯប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងសង្គមទៀតសោត ក៏ត្រូវតែជាមនុស្សដែលមានការយល់ដឹង ចេះគិតចេះវិភាគផងដែរ។ ថែមលើសពីនេះទៀត គឺទាមទារឲ្យមានច្បាប់ល្អដើម្បីចូលរួមដាក់សម្ពាធលើបុគ្គលដែលដែលប្រព្រឹត្តិអំពើដែលនាំឲ្យសង្គមមានភាពអសន្តិសុខជាដើម។
ជារួមយើងអាចនិយាយបានថា ចង់បានសង្គមមួយដែលមានភាពល្អឥតខ្ចោះគឺទាមទារឲ្យមានមេដឹកនាំដែលជាវិញ្ញូជនដើម្បីក្លាយជាអ្នកដឹកនាំ។ តែក៏ត្រូវការមន្ត្រី និងប្រជាពលរដ្ឋមានការយល់ដឹងខ្ពស់ផងដែរ រួមទាំងមានច្បាប់មានទម្លាប់ក្នុងការគ្រប់គ្រងច្បាស់លាស់។ ប្រសិនមានគ្មានច្បាប់ហើយដឹកនាំទៅតាមតែតាមតែមាត់របស់មេដឹកនាំ ទោះបីជាមានមេដឹកនាំជាវិញ្ញូជនក៏ដោយ ក៏មិនអាចធានាពីភាពត្រឹមត្រូវបានទាំងស្រុងនោះដែរ៕
គតិវិញ្ញូមានន័យថាជាអ្នកប្រាជ្ញ ជាមនុស្សដែលប្រាជ្ញាញាណ មានការយល់ដឹងជ្រៅជ្រះ មានសមត្ថភាពពិត ស្គាល់គុណធម៌ មានសីលធម៌។ នៅពេលសង្គមមួយ ប្រទេសមួយ រដ្ឋមួយដែលមានបុគ្គលបែបនេះទៅកាន់ការងារស្រុកទេស ទៅដឹកនាំសង្គម ទៅរៀបចំសង្គម ខុងជឺយល់ថានឹងធ្វើឲ្យសង្គមកាន់តែល្អប្រសើរ។ នៅក្នុងផ្នត់គំនិតរបស់ខុងជឺ ការដឹកនាំ និងគ្រប់គ្រងសង្គមដោយប្រើប្រាស់គុណធម៌ គឺមានភាពល្អប្រសើរជាងការគ្រប់គ្រងសង្គមដោយការប្រើប្រាស់ច្បាប់ក្នុងការដាក់ទោស។ ហេតុនេះវិញ្ញូជនគឺជាបុគ្គលសំខាន់ដែលសង្គមត្រូវការ។
ប៉ុន្តែនៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្ន បើទោះបីជាសីលធម៌ គុណធម៌ សច្ចធម៌ គឺជាបញ្ញត្តិដ៏មានតម្លៃដែលមនុស្សគ្រប់រូបត្រូវតែអនុវត្តន៍ក្នុងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ហើយក៏ជាបញ្ញត្តិដ៏ឧត្ដមចំពោះគតិវិញ្ញូយ៉ាងណាក្ដី ក៏មិនអាចយកបញ្ញត្តិទាំងនេះមកដឹកនាំនិងគ្រប់គ្រងសង្គមបានទាំងស្រុងនោះដែរ។ ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពសង្គមបច្ចុប្បន្ន ការមានគតិវិញ្ញូមកដឹកនាំសង្គមគឺជារឿងដែលល្អប្រពៃបំផុត ព្រោះភាគច្រើននៃបុគ្គលបែបនេះគឺជាមនុស្សដែលស្រឡាញ់សន្តិភាព ស្រឡាញ់ភាពជាមនុស្សដូចគ្នា ស្រឡាញ់អ្វីដែលជាភាពត្រឹមត្រូវ ស្រឡាញ់អ្វីដែលជាភាពស្មើគ្នា។ ប៉ុន្តែបើមានតែបុគ្គលដែលជាវិញ្ញូជនមួយរូបមកដឹកនាំសង្គម ក៏មិនអាចធ្វើឲ្យសង្គមទាំងមូលមានភាពល្អឥតខ្ចោះបានទាំងស្រុងនោះដែរ។ តែត្រូវទាមទារឲ្យមានមន្ត្រីគ្រប់ជាន់ថ្នាក់មានសណ្ដានជាមនុស្សល្អគ្រប់ៗគ្នា មានចំណេះជំនាញពិត ចំណែកឯប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងសង្គមទៀតសោត ក៏ត្រូវតែជាមនុស្សដែលមានការយល់ដឹង ចេះគិតចេះវិភាគផងដែរ។ ថែមលើសពីនេះទៀត គឺទាមទារឲ្យមានច្បាប់ល្អដើម្បីចូលរួមដាក់សម្ពាធលើបុគ្គលដែលដែលប្រព្រឹត្តិអំពើដែលនាំឲ្យសង្គមមានភាពអសន្តិសុខជាដើម។
ជារួមយើងអាចនិយាយបានថា ចង់បានសង្គមមួយដែលមានភាពល្អឥតខ្ចោះគឺទាមទារឲ្យមានមេដឹកនាំដែលជាវិញ្ញូជនដើម្បីក្លាយជាអ្នកដឹកនាំ។ តែក៏ត្រូវការមន្ត្រី និងប្រជាពលរដ្ឋមានការយល់ដឹងខ្ពស់ផងដែរ រួមទាំងមានច្បាប់មានទម្លាប់ក្នុងការគ្រប់គ្រងច្បាស់លាស់។ ប្រសិនមានគ្មានច្បាប់ហើយដឹកនាំទៅតាមតែតាមតែមាត់របស់មេដឹកនាំ ទោះបីជាមានមេដឹកនាំជាវិញ្ញូជនក៏ដោយ ក៏មិនអាចធានាពីភាពត្រឹមត្រូវបានទាំងស្រុងនោះដែរ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រេសិត»មានន័យដូចម្តេច?
5 ថ្ងៃ
