បទវិភាគ
×![]()
ដោយ: លីម តុលា
ភ្នំពេញ៖ ប្រជាជនខ្មែរមួយចំនួនចំណាយថវិការបស់ខ្លួនច្រើនណាស់ក្នុងមួយឆ្នាំៗដោយសារតែពួកគេប្រារព្ធពិធីប្រចាំឆ្នាំស្ទើតែទាំងអស់។ ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិន ខ្មែរ បារាំង អាមេរិកាំង…។ 
ពិធីបុណ្យប្រចាំឆ្នាំធំៗទាំងផ្លូវការនិងមិនផ្លូវការមានដូចជា៖ ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ពិធីបុណ្យអំទូក ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំសកល ពិធីបុណ្យណូអែល ពិធីបុណ្យនៃក្តីស្រឡាញ់ ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិនវៀតណាម។ល។ទាំងអស់នេះគេនៅមិនទាន់រាប់បញ្ចូលពិធីបុណ្យមួយចំនួនទៀតផង។ ប្រសិនបើគេរៀបរាប់ត្រួសៗគេពិតជាអាចនិយាយបានថា
ប្រទេសកម្ពុជាមានពិធីបុណ្យច្រើនគួរសមទាំងពិធីបុណ្យផ្លូវការ និងមិនផ្លូវការ។
តើការអបអរសាទរពិធីបុណ្យច្រើនយ៉ាងដូច្នេះវាមានគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ?
ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យច្រើនពិតជាមានគុណសម្បត្តិរបស់វា។ គុណសម្បត្តិចម្បងរបស់វា គឺធ្វើអោយមនុស្សមានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្តធូស្រាលអារម្មណ៍និងមិនសូវមួម៉ៅ។ល។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យកាន់តែច្រើន គឺជាការបើកឧិកាសអោយអ្នករកស៊ីមួយចំនួនឆ្លៀតយកពិធីទាំងនេះដើម្បីធ្វើអាជីវកម្មរបស់ខ្លួន។ ពាណិជ្ជករមួយចំនួន ជាការពិត ត្រូវបានគេស្តីបន្ទោសថា បានរូមចំណែកជំរុញឬលើកទឹកចិត្តអោយយុវជនខ្មែរយ៉ាងច្រើនអបអរសាទពិធីបុណ្យមួយចំនួនដែលមិនមែនជារបស់ខ្មែរ ដូចជា៖ ពិធីបុណ្យសង្សារ ពិធីបុណ្យណូអែល ឬពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិន និងពិធីបុណ្យមួយចំនួនផ្សេងទៀត។
ពាណិជ្ជករទាំងនេះបានបំប៉ោងព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះដើម្បីទាក់ទាញអតិថិជនអោយឯាកមកចាប់អារម្មណ៍លើផលិតផលរបស់ពួកគេ។ សរុបសេចក្តីមក កាលណា មានព្រឹត្តិបុណ្យផ្លូវការឬមិនផ្លូវការកាន់តែច្រើន ពាណិជ្ជករមួយចំនួនទទួលបានផលចំណេញពីឱកាសនេះ។
បើទោះបីជាពិធីបុណ្យច្រើនបានផ្តល់ផលដល់មនុស្សមួយចំនួនក៏ដោយក៏អ្នកខ្លះបាននិយាយថា ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យច្រើនពេកជាពិសេសពិធីបុណ្យដែលមិនមែនជាពិធីបុណ្យរបស់ជាតិនិងមិនមែនជាពិធីបុណ្យសាសនារបស់ប្រទេសនោះវាជំរុញអោយគ្រួសារនីមួយៗបង្កើនចំណាយកាន់តែច្រើន។
គ្រួសារខ្លះបានរអ៊ូរទាំថា បុណ្យណូអែលចប់ចូលឆ្នាំសកលមកដល់។ ចូលឆ្នាំសកលចប់ ស្រាប់តែបុណ្យចូលឆ្នាំចិនមកដល់។ ចូលឆ្នាំចិនចប់ចូលឆ្នាំខ្មែរនឹងឈានមកដល់។ រៀងរាល់ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យនីមួយៗគ្រួសារទាំងឡាយសុទ្ធតែចំណាយប្រាក់កាសទាំងអស់។ ជាឧទាហរណ៍គ្រាន់តែចូលឆ្នាំចិនមួយគ្រួសារនីមួយៗត្រូវចំណាយថវិកាយ៉ាងតិចក្នុងចន្លោះពី១០០ទៅ៥០០ដុល្លាអាមេរិក។ ចំពោះគ្រួសារអ្នកមានធនធាន ពួកគេអាចចំណាយរហូតដល់រាប់ពាន់ដុល្លាអាមេរិក។ អ្នកតាមដានសភាពការណ៍សង្គមបាននិយាយថា ការចំណាយប្រាក់ទៅលើពិធីបុណ្យផ្លូវការរបស់ជាតិឬពិធីបុណ្យសាសន៍របស់ជាតិវាមិនជាអ្វីនោះទេ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើគេចំណាយថវិកាដើម្បីអបអរសាទពិធីបុណ្យដែលមិនមែនជារបស់ខ្មែរច្រើននោះ គេប្រាកដជាខាតបង់ទ្វេដង។ ការខាតបង់ទីមួយ៖ គឺការខាតបង់ប្រាក់កាសរបស់គ្រួសារនីមួយៗនិងការខាតបង់ទីពីរ៖ គឺពួកគេបាននិងកំពុងជំរុញវប្បធម៌បរទេសអោយមកគ្របដណ្តប់នៅលើវប្បធម៌របស់ខ្មែរកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។
ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យច្រើនពេកវាមិនមែនប៉ះពាល់តែលើការចំណាយរបស់គ្រួសារនីមួយៗនោះទេ ប៉ុន្តែពិធីបុណ្យច្រើនពេកជាពិសេសពិធីបុណ្យ ដែលមិនមែនផ្លូវការនោះ វាបានធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់ផលិតកម្មរបស់រោងចក្រសហគ្រាសមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
សហគ្រិនខ្លះបានត្អូញត្អែថា បុគ្គលិករបស់ពួកគេសុំច្បាប់ឈប់ច្រើនថ្ងៃណាស់ក្នុងមួយឆ្នាំៗដោយសារតែពិធីបុណ្យមានចំនួនច្រើនពេក ទាំងថ្ងៃបុណ្យផ្លូលការ និងថ្ងៃបុណ្យមិនផ្លូវការ។ ការឈប់ញឹកញាប់ពេកអនុញ្ញាតឲ្យនយោជិតសប្បាយចិត្តមែន។ តែនិយោជកវិញ ពួកគេត្រូវខាតបង់ច្រើន។
សូមបញ្ជាក់ថា ប្រទេសកម្ពុជាត្រូវបានគេរិះគន់ថា គឺជាប្រទេសមួយដែលមានថ្ងៃឈប់សម្រាកផ្លូវការច្រើនគួរសមនៅក្នុងតំបន់អាស៊ី និងពិភពលោក។ ថ្ងៃឈប់សម្រាកផ្លូវការរបស់រដ្ឋមានរហូតដល់ទៅជាង២០ថ្ងៃក្នុងមួយឆ្នាំ៕
ពិធីបុណ្យប្រចាំឆ្នាំធំៗទាំងផ្លូវការនិងមិនផ្លូវការមានដូចជា៖ ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ ពិធីបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ ពិធីបុណ្យអំទូក ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំសកល ពិធីបុណ្យណូអែល ពិធីបុណ្យនៃក្តីស្រឡាញ់ ពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិនវៀតណាម។ល។ទាំងអស់នេះគេនៅមិនទាន់រាប់បញ្ចូលពិធីបុណ្យមួយចំនួនទៀតផង។ ប្រសិនបើគេរៀបរាប់ត្រួសៗគេពិតជាអាចនិយាយបានថា
ប្រទេសកម្ពុជាមានពិធីបុណ្យច្រើនគួរសមទាំងពិធីបុណ្យផ្លូវការ និងមិនផ្លូវការ។
តើការអបអរសាទរពិធីបុណ្យច្រើនយ៉ាងដូច្នេះវាមានគុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ?
ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យច្រើនពិតជាមានគុណសម្បត្តិរបស់វា។ គុណសម្បត្តិចម្បងរបស់វា គឺធ្វើអោយមនុស្សមានអារម្មណ៍សប្បាយចិត្តធូស្រាលអារម្មណ៍និងមិនសូវមួម៉ៅ។ល។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យកាន់តែច្រើន គឺជាការបើកឧិកាសអោយអ្នករកស៊ីមួយចំនួនឆ្លៀតយកពិធីទាំងនេះដើម្បីធ្វើអាជីវកម្មរបស់ខ្លួន។ ពាណិជ្ជករមួយចំនួន ជាការពិត ត្រូវបានគេស្តីបន្ទោសថា បានរូមចំណែកជំរុញឬលើកទឹកចិត្តអោយយុវជនខ្មែរយ៉ាងច្រើនអបអរសាទពិធីបុណ្យមួយចំនួនដែលមិនមែនជារបស់ខ្មែរ ដូចជា៖ ពិធីបុណ្យសង្សារ ពិធីបុណ្យណូអែល ឬពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចិន និងពិធីបុណ្យមួយចំនួនផ្សេងទៀត។
ពាណិជ្ជករទាំងនេះបានបំប៉ោងព្រឹត្តិការណ៍ទាំងនេះដើម្បីទាក់ទាញអតិថិជនអោយឯាកមកចាប់អារម្មណ៍លើផលិតផលរបស់ពួកគេ។ សរុបសេចក្តីមក កាលណា មានព្រឹត្តិបុណ្យផ្លូវការឬមិនផ្លូវការកាន់តែច្រើន ពាណិជ្ជករមួយចំនួនទទួលបានផលចំណេញពីឱកាសនេះ។
បើទោះបីជាពិធីបុណ្យច្រើនបានផ្តល់ផលដល់មនុស្សមួយចំនួនក៏ដោយក៏អ្នកខ្លះបាននិយាយថា ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យច្រើនពេកជាពិសេសពិធីបុណ្យដែលមិនមែនជាពិធីបុណ្យរបស់ជាតិនិងមិនមែនជាពិធីបុណ្យសាសនារបស់ប្រទេសនោះវាជំរុញអោយគ្រួសារនីមួយៗបង្កើនចំណាយកាន់តែច្រើន។
គ្រួសារខ្លះបានរអ៊ូរទាំថា បុណ្យណូអែលចប់ចូលឆ្នាំសកលមកដល់។ ចូលឆ្នាំសកលចប់ ស្រាប់តែបុណ្យចូលឆ្នាំចិនមកដល់។ ចូលឆ្នាំចិនចប់ចូលឆ្នាំខ្មែរនឹងឈានមកដល់។ រៀងរាល់ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យនីមួយៗគ្រួសារទាំងឡាយសុទ្ធតែចំណាយប្រាក់កាសទាំងអស់។ ជាឧទាហរណ៍គ្រាន់តែចូលឆ្នាំចិនមួយគ្រួសារនីមួយៗត្រូវចំណាយថវិកាយ៉ាងតិចក្នុងចន្លោះពី១០០ទៅ៥០០ដុល្លាអាមេរិក។ ចំពោះគ្រួសារអ្នកមានធនធាន ពួកគេអាចចំណាយរហូតដល់រាប់ពាន់ដុល្លាអាមេរិក។ អ្នកតាមដានសភាពការណ៍សង្គមបាននិយាយថា ការចំណាយប្រាក់ទៅលើពិធីបុណ្យផ្លូវការរបស់ជាតិឬពិធីបុណ្យសាសន៍របស់ជាតិវាមិនជាអ្វីនោះទេ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើគេចំណាយថវិកាដើម្បីអបអរសាទពិធីបុណ្យដែលមិនមែនជារបស់ខ្មែរច្រើននោះ គេប្រាកដជាខាតបង់ទ្វេដង។ ការខាតបង់ទីមួយ៖ គឺការខាតបង់ប្រាក់កាសរបស់គ្រួសារនីមួយៗនិងការខាតបង់ទីពីរ៖ គឺពួកគេបាននិងកំពុងជំរុញវប្បធម៌បរទេសអោយមកគ្របដណ្តប់នៅលើវប្បធម៌របស់ខ្មែរកាន់តែខ្លាំងឡើងៗ។
ការប្រារព្ធពិធីបុណ្យច្រើនពេកវាមិនមែនប៉ះពាល់តែលើការចំណាយរបស់គ្រួសារនីមួយៗនោះទេ ប៉ុន្តែពិធីបុណ្យច្រើនពេកជាពិសេសពិធីបុណ្យ ដែលមិនមែនផ្លូវការនោះ វាបានធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់ផលិតកម្មរបស់រោងចក្រសហគ្រាសមួយចំនួននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។
សហគ្រិនខ្លះបានត្អូញត្អែថា បុគ្គលិករបស់ពួកគេសុំច្បាប់ឈប់ច្រើនថ្ងៃណាស់ក្នុងមួយឆ្នាំៗដោយសារតែពិធីបុណ្យមានចំនួនច្រើនពេក ទាំងថ្ងៃបុណ្យផ្លូលការ និងថ្ងៃបុណ្យមិនផ្លូវការ។ ការឈប់ញឹកញាប់ពេកអនុញ្ញាតឲ្យនយោជិតសប្បាយចិត្តមែន។ តែនិយោជកវិញ ពួកគេត្រូវខាតបង់ច្រើន។
សូមបញ្ជាក់ថា ប្រទេសកម្ពុជាត្រូវបានគេរិះគន់ថា គឺជាប្រទេសមួយដែលមានថ្ងៃឈប់សម្រាកផ្លូវការច្រើនគួរសមនៅក្នុងតំបន់អាស៊ី និងពិភពលោក។ ថ្ងៃឈប់សម្រាកផ្លូវការរបស់រដ្ឋមានរហូតដល់ទៅជាង២០ថ្ងៃក្នុងមួយឆ្នាំ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
