ពីនេះ ពីនោះ
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ កំណត់ហេតុរបស់ជីវតាក្វាន់អំពីប្រពៃណីនៃអ្នកស្រុកចេនឡា បានអះអាងថា ស្ត្រីខ្មែរនាសម័យចេនឡាពូកែធ្វើជំនួយ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នករកស៊ីជនជាតិចិន ចង់រៀបការជាមួយនារីខ្មែរ។
ខាងក្រោមនេះ គឺជាខ្លឹមសារទាំងស្រុងនៃកំណត់ហេតុរបស់ជីវតាក្វាន់អំពីជំនួយសម័យចេនឡា៖
អ្នកស្រុកនេះ ពួកស្រីៗ ប៉ិនជួញដូរណាស់។ ហេតុនេះពួកចិនៗ គេត្រូវរកប្រពន្ធមួយជាមុនសិន ហើយនឹងបានចំណេញច្រើនដោយគេប៉ិនប្រសប់រកស៊ី។ រាល់ថ្ងៃ គេទៅលក់តាំងពីភ្លឺស្រាងៗ ដល់ពេលថ្ងៃត្រង់ទើបឈប់។ ហើយពួកនេះ គ្មានគ្រែ ឬផ្ទះសម្រាប់ដាក់លក់អីវ៉ាន់ទេ គេច្រើនតែក្រាលវត្ថុ ហាក់ដូចជាកន្ទេលផ្ទាល់ទៅនឹងដីតម្រៀបគ្នា។ ខ្ញុំឮគេថា មានបង់ឈ្នួលដីជាលុយឲ្យពួកមន្ត្រីទៀតផង។
ជំនួញតូចតាច គឺជាការជួញស្រូវអង្ករ និងរបស់ដែលធ្វើពីស្រុកចិន។ បន្ទាប់មក មានលក់ដូរកំណាត់សំពត់ផ្សេងៗ។
ជំនួញធំ គឺគេជួញមាសប្រាក់។ តាមធម្មតា ពួកអ្នកព្រៃ តែឃើញពួកចិនទៅដល់ គេគោរពចិនសម្បើមណាស់ ទុកដូចជាជួបនឹងព្រះ ហើយក្រាបក្បាលគោរពទៀតផង។ លុះមកដល់ពេលថ្មីៗនេះ ទើបមានការបោកប្រាស់ និងមើលងាយចិន ដោយហេតុមកពីមានមនុស្សមកច្រើនពេក។
ប្រភព៖ កំណត់ហេតុជីវតាក្វាន់ អំពីប្រពៃណីនៃអ្នកស្រុកចេនឡា បកប្រែពីឯកសារដើមភាសាចិន ដោយ លោក លី ធាមតេង
ខាងក្រោមនេះ គឺជាខ្លឹមសារទាំងស្រុងនៃកំណត់ហេតុរបស់ជីវតាក្វាន់អំពីជំនួយសម័យចេនឡា៖
អ្នកស្រុកនេះ ពួកស្រីៗ ប៉ិនជួញដូរណាស់។ ហេតុនេះពួកចិនៗ គេត្រូវរកប្រពន្ធមួយជាមុនសិន ហើយនឹងបានចំណេញច្រើនដោយគេប៉ិនប្រសប់រកស៊ី។ រាល់ថ្ងៃ គេទៅលក់តាំងពីភ្លឺស្រាងៗ ដល់ពេលថ្ងៃត្រង់ទើបឈប់។ ហើយពួកនេះ គ្មានគ្រែ ឬផ្ទះសម្រាប់ដាក់លក់អីវ៉ាន់ទេ គេច្រើនតែក្រាលវត្ថុ ហាក់ដូចជាកន្ទេលផ្ទាល់ទៅនឹងដីតម្រៀបគ្នា។ ខ្ញុំឮគេថា មានបង់ឈ្នួលដីជាលុយឲ្យពួកមន្ត្រីទៀតផង។
ជំនួញតូចតាច គឺជាការជួញស្រូវអង្ករ និងរបស់ដែលធ្វើពីស្រុកចិន។ បន្ទាប់មក មានលក់ដូរកំណាត់សំពត់ផ្សេងៗ។
ជំនួញធំ គឺគេជួញមាសប្រាក់។ តាមធម្មតា ពួកអ្នកព្រៃ តែឃើញពួកចិនទៅដល់ គេគោរពចិនសម្បើមណាស់ ទុកដូចជាជួបនឹងព្រះ ហើយក្រាបក្បាលគោរពទៀតផង។ លុះមកដល់ពេលថ្មីៗនេះ ទើបមានការបោកប្រាស់ និងមើលងាយចិន ដោយហេតុមកពីមានមនុស្សមកច្រើនពេក។
ប្រភព៖ កំណត់ហេតុជីវតាក្វាន់ អំពីប្រពៃណីនៃអ្នកស្រុកចេនឡា បកប្រែពីឯកសារដើមភាសាចិន ដោយ លោក លី ធាមតេង
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
