ជាតិ
រូបកវីនិពន្ធ នូ កន
×![]()
ភ្នំពេញ៖ ជាទូទៅ នៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន គេមើលឃើញថា ការនិយមរក្សាទុកពុកមាត់ ឬពុកចង្ការ ពុំសូវពេញនិយមឡើយ ហើយការរក្សាទុកពុកមាត់របស់យុវជន ឬបុរសៗ ខ្មែរ ក្នុងសម័យបច្ចុប្បន្ន គឺគ្រាន់តែដើម្បីបង្ហាញពីការស្រលាញ់ ការនិយមចូលចិត្តរបស់សាម៉ីខ្លួនទៅអ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ ដែលខុសពីសម័យដើម ការរក្សាទុកពុកមាត់ គឺក្នុងអត្ថន័យផ្សេង។
កាលពីអំឡុងទសវត្សរ៍៦០ ឬ៧០ គេអាចស្តាប់ឮបទចម្រៀងមនោសញ្ចេតនាបែបកំប្លែងមួយបទ របស់អធិរាជសំឡេងមាស លោកស៊ីន ស៊ីសាមុត ដែលមានចំណងជើងថា អានុភាព នៃពុកមាត់។ ក្នុងបទចម្រៀងនេះ ភាគីនារី បានទាមទារឲ្យភាគីខាងបុរសកោរពុកមាត់ចេញ ប្រសិនបើ ចង់ថើបនាង។ ប៉ុន្តែ តាមរយៈសំឡេងដ៏ក្រអួនក្រអៅ លោកស៊ីន ស៊ីសាមុត បានតបទៅភាគីនារីវិញថា ពុកមាត់នេះ លោកកោរមិនបានទេ ព្រោះវាជាអានុភាព ជាកម្លាំង ហើយបើកោរទៅវាអស់ខ្លាំង នាំខ្មាំងសត្រូវ មើលងាយ។
ដោយឡែកលោក មាស ហាំ អតីតនាយកការិយាល័យសាលាក្រុងភ្នំពេញ បានសរសេរនៅក្នុងទស្សនាវដ្តីកម្ពុជសុរិយា លេខ៣ ប្រចាំខែមិនា ឆ្នាំ១៩៦៥ ថា កាលសម័យអតីតកាល មានលោកបុរស នាម៉ឺនមន្ត្រី ឬលោកអ្នក ដែលមានទ្រព្យធនស្តុកស្តម្ភ ឬលោកអ្នកបុរសខ្លះ ដែលចង់ឲ្យគេយល់ថា ខ្លួនមានឋានៈប្រហាក់ប្រហែលនឹងនាម៉ឺន មន្ត្រីផង បានរក្សាទុកពុកមាត់ឲ្យបានវែង និងពុតឲ្យងរ ដូចស្នែងក្របី។
បណ្តាបុរសមានឥទ្ធិ ដែលគេអាចមើលឃើញរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មានដូចជាសម្តេច ព្រះបាទស៊ីសុវត្ថិ ព្រះបាទស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្ស ឧកញ៉ាជហ្វាហ្វ៊ាវាំ ជួន លោកតាអ៊ុក អ៊ូ ហៅក្រមង៉ុយ កវីនិពន្ធ នូ កន និងឧកញ៉ាសុតន្តប្រិជាឥន្ទ ជាដើម។ ក្រៅពីមន្ត្រី ឬអ្នកប្រាជ្ញជាន់ខ្ពស់ទាំងនេះ គេក៏សង្កេតឃើញ មានមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ នៃពួកអាណានិគមនិយមបារាំង មានរក្សាទុកពុកមាត់ នេះដែរ។
លោក មាស ហាំ បញ្ជាក់ថា ការរក្សាទុកពុកមាត់ឲ្យបានវែង រាងស្នែងក្របី ពេលធ្វើដំណើរទៅណាមកណា នឹងមានគេគោរពកោតខ្លាច និងនៅភូមិស្រុកមួយចំនួន ជនដែលមានពុកមាត់ វែង ហើយងរដូចស្នែងក្របី គឺភាគច្រើនជាចៅហ្វាយស្រុក។ ដើម្បីរក្សាទុកពុកមាត់ឲ្យបានវែង និងងរនេះ គឺគេត្រូវយកក្រមួន ដែលចំរាញ ឬផលិតចេញពីប្រេងសំរោងមកលាប។ សម្រាប់ការលាបម្តងៗ ក្រមួនប្រេងសំរោង អាចរក្សារោមពុកមាត់ ឬសរសៃរសក់ ឲ្យរឹងល្អបានរយៈពេលយ៉ាងតិចពីពីរទៅបីថ្ងៃ។
លោកបណ្ឌិត ចិន្ត ច័ន្ទរតនា អ្នកស្រាវជ្រាវ ផ្នែកបុរាណវិទ្យា បានមានប្រសាសន៍ថា ការនិយម រក្សាទុកពុកមាត់របស់ខ្មែរ គឺមានតាំងពីមុនសម័យអង្គរមកម្ល៉េះ មិនមែនទើបតែមានក្នុងសម័យក្រោយមកនេះទេ។
លោកបណ្ឌិត បានយល់ស្របចំពោះការលើកឡើងខាងលើថា ពុកមាត់ ពុកចង្ការ ជាការបញ្ជាក់ពីបុណ្យស័ក្តិ និងឋានៈសង្គម របស់ខ្មែរពីសម័យមុន ហើយរូបភាព ដែលគេអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់នៅតាមចម្លាក់ នៃជញ្ជាំងប្រាសាទនោះ គឺពពួកព្រាហ្មបរោហិត ដែលមានឋានៈ និងអំណាចខ្ពស់ ប៉ុន្តែ ពុកមាត់ទាំងនោះ ភាគច្រើនគេរក្សាទុកនៅផ្នែកខាងក្រោម ឬអាចហៅបានថា ជាពុកចង្ការ៕
កាលពីអំឡុងទសវត្សរ៍៦០ ឬ៧០ គេអាចស្តាប់ឮបទចម្រៀងមនោសញ្ចេតនាបែបកំប្លែងមួយបទ របស់អធិរាជសំឡេងមាស លោកស៊ីន ស៊ីសាមុត ដែលមានចំណងជើងថា អានុភាព នៃពុកមាត់។ ក្នុងបទចម្រៀងនេះ ភាគីនារី បានទាមទារឲ្យភាគីខាងបុរសកោរពុកមាត់ចេញ ប្រសិនបើ ចង់ថើបនាង។ ប៉ុន្តែ តាមរយៈសំឡេងដ៏ក្រអួនក្រអៅ លោកស៊ីន ស៊ីសាមុត បានតបទៅភាគីនារីវិញថា ពុកមាត់នេះ លោកកោរមិនបានទេ ព្រោះវាជាអានុភាព ជាកម្លាំង ហើយបើកោរទៅវាអស់ខ្លាំង នាំខ្មាំងសត្រូវ មើលងាយ។
ដោយឡែកលោក មាស ហាំ អតីតនាយកការិយាល័យសាលាក្រុងភ្នំពេញ បានសរសេរនៅក្នុងទស្សនាវដ្តីកម្ពុជសុរិយា លេខ៣ ប្រចាំខែមិនា ឆ្នាំ១៩៦៥ ថា កាលសម័យអតីតកាល មានលោកបុរស នាម៉ឺនមន្ត្រី ឬលោកអ្នក ដែលមានទ្រព្យធនស្តុកស្តម្ភ ឬលោកអ្នកបុរសខ្លះ ដែលចង់ឲ្យគេយល់ថា ខ្លួនមានឋានៈប្រហាក់ប្រហែលនឹងនាម៉ឺន មន្ត្រីផង បានរក្សាទុកពុកមាត់ឲ្យបានវែង និងពុតឲ្យងរ ដូចស្នែងក្របី។
បណ្តាបុរសមានឥទ្ធិ ដែលគេអាចមើលឃើញរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន មានដូចជាសម្តេច ព្រះបាទស៊ីសុវត្ថិ ព្រះបាទស៊ីសុវត្ថិ មុនីវង្ស ឧកញ៉ាជហ្វាហ្វ៊ាវាំ ជួន លោកតាអ៊ុក អ៊ូ ហៅក្រមង៉ុយ កវីនិពន្ធ នូ កន និងឧកញ៉ាសុតន្តប្រិជាឥន្ទ ជាដើម។ ក្រៅពីមន្ត្រី ឬអ្នកប្រាជ្ញជាន់ខ្ពស់ទាំងនេះ គេក៏សង្កេតឃើញ មានមន្ត្រីជាន់ខ្ពស់ នៃពួកអាណានិគមនិយមបារាំង មានរក្សាទុកពុកមាត់ នេះដែរ។
លោក មាស ហាំ បញ្ជាក់ថា ការរក្សាទុកពុកមាត់ឲ្យបានវែង រាងស្នែងក្របី ពេលធ្វើដំណើរទៅណាមកណា នឹងមានគេគោរពកោតខ្លាច និងនៅភូមិស្រុកមួយចំនួន ជនដែលមានពុកមាត់ វែង ហើយងរដូចស្នែងក្របី គឺភាគច្រើនជាចៅហ្វាយស្រុក។ ដើម្បីរក្សាទុកពុកមាត់ឲ្យបានវែង និងងរនេះ គឺគេត្រូវយកក្រមួន ដែលចំរាញ ឬផលិតចេញពីប្រេងសំរោងមកលាប។ សម្រាប់ការលាបម្តងៗ ក្រមួនប្រេងសំរោង អាចរក្សារោមពុកមាត់ ឬសរសៃរសក់ ឲ្យរឹងល្អបានរយៈពេលយ៉ាងតិចពីពីរទៅបីថ្ងៃ។
លោកបណ្ឌិត ចិន្ត ច័ន្ទរតនា អ្នកស្រាវជ្រាវ ផ្នែកបុរាណវិទ្យា បានមានប្រសាសន៍ថា ការនិយម រក្សាទុកពុកមាត់របស់ខ្មែរ គឺមានតាំងពីមុនសម័យអង្គរមកម្ល៉េះ មិនមែនទើបតែមានក្នុងសម័យក្រោយមកនេះទេ។
លោកបណ្ឌិត បានយល់ស្របចំពោះការលើកឡើងខាងលើថា ពុកមាត់ ពុកចង្ការ ជាការបញ្ជាក់ពីបុណ្យស័ក្តិ និងឋានៈសង្គម របស់ខ្មែរពីសម័យមុន ហើយរូបភាព ដែលគេអាចមើលឃើញយ៉ាងច្បាស់នៅតាមចម្លាក់ នៃជញ្ជាំងប្រាសាទនោះ គឺពពួកព្រាហ្មបរោហិត ដែលមានឋានៈ និងអំណាចខ្ពស់ ប៉ុន្តែ ពុកមាត់ទាំងនោះ ភាគច្រើនគេរក្សាទុកនៅផ្នែកខាងក្រោម ឬអាចហៅបានថា ជាពុកចង្ការ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រេសិត»មានន័យដូចម្តេច?
5 ថ្ងៃ
