ពីនេះ ពីនោះ
គួរប្រយ័ត្នត្រីក្រពតអុចធំ រស់នៅក្នុងតំបន់ទឹកភ្លាវ (ទឹកសាបលាយទឹកប្រៃ) មានសារធាតុពុល Tetrodotoxins
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ត្រីក្រពតខ្មៅ (Dichotomyctere fluviatilis) គឺជាប្រភេទត្រីក្រពតទឹកសាបមួយ ក្នុងចំណោមប្រាំប្រភេទផ្សេងទៀត ដែលមានសារធាតុពុល។ ត្រីក្រពតខ្មៅនេះ វារស់នៅក្នុងទន្លេមេគង្គ នឹងត្រូវបានស្រាវជ្រាវរកឃើញដោយវិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍជលផលទឹកសាប របស់រដ្ឋបាលជលផល នៃក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រម៉ាញ់ និងនេសាទ។ ត្រីក្រពតប្រភេទនេះ មានប្រវែងដងខ្លួនអតិបរមា ១៧ ស.ម ភ្នែកក្រហម រន្ធច្រមុះមានសន្ទះស្តើងគ្របពីលើ ព្រុយខ្នងមានចំនួន ១៥-១៨ ទ្រនុង ព្រុយគូទមានចំនួន ១៣-១៥ ទ្រនុង។
ដងខ្លួនមានស្នាមជាំខ្មៅមូលព័ទ្ធជុំវិញដោយពណ៌លឿងនៅខាងខ្នងនិងមានពណ៌ខ្មៅច្រើននៅព្រុយកន្ទុយ។ វាច្រឹបស៊ីសិប្បីជាតិ និងហ្សូអូប្លង់តុង ជាអាហារ ជួនកាលក៏អាចច្រឹបមនុស្សផងដែរ បើវាបានជួប។ យោងតាមឯកសារស្រាវជ្រាវរបស់វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍជលផលទឹកសាប របស់រដ្ឋបាលជលផល នៃក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រម៉ាញ់ និងនេសាទ បានរកឃើញថា នៅប្រទេសកម្ពុជា មានត្រីក្រពតចំនួន១០ប្រភេទផ្សេងគ្នា ក្នុងនោះត្រីក្រពត ៥ប្រភេទ មានសារធាតុពុល។ សារធាតុពុលនោះ មានឈ្មោះថា Tetrodotoxins គឺជាប្រភេទសារធាតុពុលខ្លាំង វាយប្រហារទៅលើប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ។ សារធាតុពុលនេះ វាប្រែប្រួលទៅតាមរដូវកាល ហើយក៏មានកម្រិតខុសគ្នាដែរ។
នៅរដូវពង-កូន ចាប់ពីខែកុម្ភៈ ដល់ខែកញ្ញា សារធាតុពុល Tetrodotoxins នេះមានកម្រិតខ្ពស់បំផុត។ ពង និងស្ពែម មានផ្ទុកសារធាតុពុលខ្ពស់ជាងគេ ក្នុងចំណោមផ្នែកផ្សេងៗទៀត នៃសព៌ាង្គកាយរបស់ត្រីក្រពតទាំងមូល បន្ទាប់មក ថ្លើម ពោះវៀន ស្បែក និងសាច់។ សារធាតុពុល Tetrodotoxins នេះមិនរលាយដោយសារការចម្អិនទេ។ អាការៈនៃការពុលត្រីក្រពតមានដូចជា៖ ឈឺក្បាល វិលមុខ ល្ហិតល្ហៃ រឹងថ្គាម ស្ពឹកចុងដៃជើង រាគរូស ក្អួតចង្អោរ ឬ អាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់តែម្តង។ ដើម្បីជៀសវាងការពុលត្រីក្រពត សូមមេត្តាពិនិត្យប្រភេទត្រីឲ្យបានច្បាស់លាស់មុនសិន ឬក៏កុំបរិភោគគ្រឿងក្នុង និងស្បែក ដើម្បីជៀសវាងប៉ះចំត្រីក្រពតដែលមានសារធាតុពុល។
(អត្ថបទដកស្រង់ចេញពី អម្បូរក្រពតនៅព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា នៃទស្សនាវដ្តីជលផលកម្ពុជា ដោយ Chhut Chheana / Thach Phanara រូបភាពៈ http://ffish.asia / USAID Wonders of the Mekong).
ដងខ្លួនមានស្នាមជាំខ្មៅមូលព័ទ្ធជុំវិញដោយពណ៌លឿងនៅខាងខ្នងនិងមានពណ៌ខ្មៅច្រើននៅព្រុយកន្ទុយ។ វាច្រឹបស៊ីសិប្បីជាតិ និងហ្សូអូប្លង់តុង ជាអាហារ ជួនកាលក៏អាចច្រឹបមនុស្សផងដែរ បើវាបានជួប។ យោងតាមឯកសារស្រាវជ្រាវរបស់វិទ្យាស្ថានស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍជលផលទឹកសាប របស់រដ្ឋបាលជលផល នៃក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រម៉ាញ់ និងនេសាទ បានរកឃើញថា នៅប្រទេសកម្ពុជា មានត្រីក្រពតចំនួន១០ប្រភេទផ្សេងគ្នា ក្នុងនោះត្រីក្រពត ៥ប្រភេទ មានសារធាតុពុល។ សារធាតុពុលនោះ មានឈ្មោះថា Tetrodotoxins គឺជាប្រភេទសារធាតុពុលខ្លាំង វាយប្រហារទៅលើប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ។ សារធាតុពុលនេះ វាប្រែប្រួលទៅតាមរដូវកាល ហើយក៏មានកម្រិតខុសគ្នាដែរ។
នៅរដូវពង-កូន ចាប់ពីខែកុម្ភៈ ដល់ខែកញ្ញា សារធាតុពុល Tetrodotoxins នេះមានកម្រិតខ្ពស់បំផុត។ ពង និងស្ពែម មានផ្ទុកសារធាតុពុលខ្ពស់ជាងគេ ក្នុងចំណោមផ្នែកផ្សេងៗទៀត នៃសព៌ាង្គកាយរបស់ត្រីក្រពតទាំងមូល បន្ទាប់មក ថ្លើម ពោះវៀន ស្បែក និងសាច់។ សារធាតុពុល Tetrodotoxins នេះមិនរលាយដោយសារការចម្អិនទេ។ អាការៈនៃការពុលត្រីក្រពតមានដូចជា៖ ឈឺក្បាល វិលមុខ ល្ហិតល្ហៃ រឹងថ្គាម ស្ពឹកចុងដៃជើង រាគរូស ក្អួតចង្អោរ ឬ អាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់តែម្តង។ ដើម្បីជៀសវាងការពុលត្រីក្រពត សូមមេត្តាពិនិត្យប្រភេទត្រីឲ្យបានច្បាស់លាស់មុនសិន ឬក៏កុំបរិភោគគ្រឿងក្នុង និងស្បែក ដើម្បីជៀសវាងប៉ះចំត្រីក្រពតដែលមានសារធាតុពុល។
(អត្ថបទដកស្រង់ចេញពី អម្បូរក្រពតនៅព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា នៃទស្សនាវដ្តីជលផលកម្ពុជា ដោយ Chhut Chheana / Thach Phanara រូបភាពៈ http://ffish.asia / USAID Wonders of the Mekong).
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
