ពីនេះ ពីនោះ
អ្នកនេសាទ យ៉ា ហូសេន និងប្រពន្ធ ព្រមទាំងកូនស្រី នៅលើទូកនេសាទរបស់គាត់ ក្នុងទន្លេមេគង្គ ក្បែរសណ្ឋគារសុខា
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញៈ ស្ថិតនៅតាមដងទន្លេមេគង្គ នាភូមិចុងកោះ សង្កាត់ជ្រោយចង្វារ ក្បែរសណ្ឋាគារសុខា ភ្នំពេញ គេឃើញមានទូកនេសាទរបស់ជនជាតិខ្មែរឥស្លាមជាច្រើន បានចូលសុំចតទាំងយប់ទាំងថ្ងៃនៅទីនោះ។ ក្នុងចំណោមនោះ ក៏មានគ្រួសាររបស់លោក យ៉ា ហូសេន ព្រមទាំងសាច់ញាតិរបស់គាត់ផងដែរ។
ជាគ្រួសារអ្នកនេសាទជនជាតិចាម មកពីភូមិរកា ឃុំរកាជន្លឹង ស្រុក ខ្សាច់កណ្តាល ខេត្តកណ្តាល លោក យ៉ា ហូសេន អាយុ ៣៧ឆ្នាំ និងអ្នកស្រី ឡេះ ហាប់ស្រស់ អាយុ ៣៥ឆ្នាំ ព្រមទាំងកូនស្រី អាយុ២ឆ្នាំ តែងតែមានវត្តមាននៅលើទូក នៅទីនោះជាប្រចាំ។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ វេលាម៉ោង៤ល្ងាច លោក យ៉ា ហូសេន ចេញទូកនេសាទរបស់គាត់ ទៅបណ្តែតមងនៅក្នុងទន្លេមេគង្គ។ គាត់ប្រើមងពីរប្រភេទដែលមានមានក្រឡាចាប់ពី ៣ ស.ម ឬ ៣.៥ ស.ម ទីមួយ គឺ «មងកាំង» ដែលជាប្រភេទមងដាក់នៅនឹងមួយកន្លែង និងទីពីរ គឺ «មងបណ្តែត» គឺដាក់បណ្តែតតាមទឹកហូរ។
លោក យ៉ា ហូសេន និយាយថា៖ «នៅទីនេះ ក្នុងរដូវត្រីសម្បូរ ចាប់ពីខែតុលា ដល់ខែកុម្ភៈ អ្នកនេសាទបានមកពីគ្រប់ទិសទី រកតែកន្លែងរាយមងស្ទើរមិនបានផង។ ពួកយើងនេសាទនៅទីនេះ និងលក់ឲ្យឈ្មួញមកចាំទិញនឹងកន្លែងតែម្តង ក្នុងតម្លៃ ៦០០០ រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម ចំពោះពពួកត្រីរៀល និងត្រីឈ្វៀត។ ចំណែកឯប្រភេទត្រីធំផ្សេងៗ (Pangasius spp.) ដូចជាត្រីពោ ត្រីប្រា ត្រីកែ ឬ ត្រីឆ្ពិន គឺ ៨០០០រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម»។
យ៉ា ហូសេន បន្តថាៈ «ខ្ញុំ និងប្រពន្ធខ្ញុំ ចំណាយពេលស្ទើរ ៩០ភាគរយ រស់នៅលើទូកនេសាទ ដោយពុំសូវបានទៅណាឆ្ងាយពីទូកឡើយ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានបញ្ជូនកូនស្រីម្នាក់ អាយុ១៥ឆ្នាំ ទៅរៀននៅសាលាឥស្លាម និងស្នាក់នៅទីនោះ យូរៗនាងមកលេងនឹងខ្ញុំម្តង»។
ទូកមានសារសំខាន់ណាស់ សម្រាប់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់គ្រួសារលោក យ៉ា ហូសេន។ ក្នុងមួយឆ្នាំ លោក យ៉ា ហូសេន ត្រូវអូសទូកឡើងគោកដើម្បីធ្វើការជួសជុល និងលាបថ្នាំម្តង។
យ៉ា ហូសេន មានប្រសាសន៍ថា៖ «ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ របបនេសាទត្រីរបស់ខ្ញុំពុំសូវល្អ ត្រីមិនសូវសម្បូរ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំមិនហ៊ានចំណាយប្រាក់ច្រើន ដើម្បីជួសជុលទូកទេ»។
ទាំងនេះ សបញ្ជាក់ឲ្យឃើញពីសារសំខាន់របស់ទន្លេមេគង្គ ជាកត្តាកំណត់កម្រិតជីវភាពរបស់គ្រួសារ យ៉ា ហូសេន។ ឆ្នាំណាចំណូលបានមកពីការនេសាទត្រីច្រើន លោកក៏ហ៊ានចំណាយប្រាក់ច្រើន ដើម្បីជួសជុលទូក ឬទិញមងដែលមានគុណភាពល្អ និងរបស់របរប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃផ្សេងៗ និងការសិក្សាររបស់កូនៗ ផងដែរ។
(អត្ថបទ និងរូបភាពៈ Chhut Chheana USAID Wonders of the Mekong)
ជាគ្រួសារអ្នកនេសាទជនជាតិចាម មកពីភូមិរកា ឃុំរកាជន្លឹង ស្រុក ខ្សាច់កណ្តាល ខេត្តកណ្តាល លោក យ៉ា ហូសេន អាយុ ៣៧ឆ្នាំ និងអ្នកស្រី ឡេះ ហាប់ស្រស់ អាយុ ៣៥ឆ្នាំ ព្រមទាំងកូនស្រី អាយុ២ឆ្នាំ តែងតែមានវត្តមាននៅលើទូក នៅទីនោះជាប្រចាំ។
ជារៀងរាល់ថ្ងៃ វេលាម៉ោង៤ល្ងាច លោក យ៉ា ហូសេន ចេញទូកនេសាទរបស់គាត់ ទៅបណ្តែតមងនៅក្នុងទន្លេមេគង្គ។ គាត់ប្រើមងពីរប្រភេទដែលមានមានក្រឡាចាប់ពី ៣ ស.ម ឬ ៣.៥ ស.ម ទីមួយ គឺ «មងកាំង» ដែលជាប្រភេទមងដាក់នៅនឹងមួយកន្លែង និងទីពីរ គឺ «មងបណ្តែត» គឺដាក់បណ្តែតតាមទឹកហូរ។
លោក យ៉ា ហូសេន និយាយថា៖ «នៅទីនេះ ក្នុងរដូវត្រីសម្បូរ ចាប់ពីខែតុលា ដល់ខែកុម្ភៈ អ្នកនេសាទបានមកពីគ្រប់ទិសទី រកតែកន្លែងរាយមងស្ទើរមិនបានផង។ ពួកយើងនេសាទនៅទីនេះ និងលក់ឲ្យឈ្មួញមកចាំទិញនឹងកន្លែងតែម្តង ក្នុងតម្លៃ ៦០០០ រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម ចំពោះពពួកត្រីរៀល និងត្រីឈ្វៀត។ ចំណែកឯប្រភេទត្រីធំផ្សេងៗ (Pangasius spp.) ដូចជាត្រីពោ ត្រីប្រា ត្រីកែ ឬ ត្រីឆ្ពិន គឺ ៨០០០រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម»។
យ៉ា ហូសេន បន្តថាៈ «ខ្ញុំ និងប្រពន្ធខ្ញុំ ចំណាយពេលស្ទើរ ៩០ភាគរយ រស់នៅលើទូកនេសាទ ដោយពុំសូវបានទៅណាឆ្ងាយពីទូកឡើយ។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានបញ្ជូនកូនស្រីម្នាក់ អាយុ១៥ឆ្នាំ ទៅរៀននៅសាលាឥស្លាម និងស្នាក់នៅទីនោះ យូរៗនាងមកលេងនឹងខ្ញុំម្តង»។
ទូកមានសារសំខាន់ណាស់ សម្រាប់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់គ្រួសារលោក យ៉ា ហូសេន។ ក្នុងមួយឆ្នាំ លោក យ៉ា ហូសេន ត្រូវអូសទូកឡើងគោកដើម្បីធ្វើការជួសជុល និងលាបថ្នាំម្តង។
យ៉ា ហូសេន មានប្រសាសន៍ថា៖ «ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ របបនេសាទត្រីរបស់ខ្ញុំពុំសូវល្អ ត្រីមិនសូវសម្បូរ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំមិនហ៊ានចំណាយប្រាក់ច្រើន ដើម្បីជួសជុលទូកទេ»។
ទាំងនេះ សបញ្ជាក់ឲ្យឃើញពីសារសំខាន់របស់ទន្លេមេគង្គ ជាកត្តាកំណត់កម្រិតជីវភាពរបស់គ្រួសារ យ៉ា ហូសេន។ ឆ្នាំណាចំណូលបានមកពីការនេសាទត្រីច្រើន លោកក៏ហ៊ានចំណាយប្រាក់ច្រើន ដើម្បីជួសជុលទូក ឬទិញមងដែលមានគុណភាពល្អ និងរបស់របរប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃផ្សេងៗ និងការសិក្សាររបស់កូនៗ ផងដែរ។
(អត្ថបទ និងរូបភាពៈ Chhut Chheana USAID Wonders of the Mekong)
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
