ជាតិ
បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
អង្គការមួយជួយជំរុញយុវជនពិការក្នុងសកម្មភាពសង្គម ដើម្បីជីវភាពសមរម្យ
×![]()
ដោយ: ប៉ូ សាគុន
អង្គការសកម្មភាពលើយុវវ័យពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ គឺជាអង្គការមួយដែលជួយជំរុញ យុវជនពិការឲ្យ ចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចរកប្រាក់ចំណូលចិញ្ចឹមជីវិត។ លោក អ៊ាង ចាន់ដារ៉ា អ្នកប្រឹក្សាយោបល់ផ្នែកពិការភាពនៃអង្គការនេះ បានឲ្យដឹងថា ថ្វីដ្បិតជនពិការមានសមត្ថភាព ប្រហាក់ប្រហែលមនុស្សធម្មតាក្ដី ប៉ុន្ដែពួកគេហាក់នៅមិនទាន់មានឱកាសទទួលបានការងារ ដែលខ្លួនប្រាថ្នាដូចមនុស្សធម្មតានៅឡើយ។ លោកថា កត្តានេះដោយសារតែមនុស្សមួយចំនួនមិនទាន់ទទួលស្គាល់ពីសមត្ថភាពរបស់ជនពិការ។
អង្គការសកម្មភាពលើយុវវ័យពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ គឺជាអង្គការមួយដែលជួយជំរុញយុវជនពិការ ឲ្យចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចរកប្រាក់ចំណូលបានដោយខ្លួនឯង និងរស់ដោយសុខដុមរមនា។ លោក អ៊ាង ចាន់ដារ៉ា អ្នកប្រឹក្សាយោបល់ផ្នែកពិការភាពនៃអង្គការនេះ បានឲ្យដឹងថា យុវវ័យពិការនៅក្នុងអង្គការនេះ មានប្រមាណ១០០នាក់ មកពីខេត្តកំពត កំពង់ចាម តាកែវ ព្រៃវែង និងស្វាយរៀង។ ពួកគេ មានជំនាញសិល្បៈផ្សេងៗគ្នា ដូចជា អាចលេងភ្លេងបុរាណ និងសម័យ ច្រៀងបុរាណ និងសម័យ ច្រៀងអាយ៉ៃ ចាប៉ី ច្រៀងភ្លេងការ និងទេពកោសល្យសិល្បៈមួយចំនួនទៀត។
លោក ចាន់ដារ៉ា មើលឃើញថា ដ្បិតតែជនពិការ មានសមត្ថភាពប្រហែលមនុស្សធម្មតាក្ដី តែ មនុស្សមួយចំនួន នៅមិនទាន់ឲ្យតម្លៃសមត្ថភាពពួកគាត់នៅឡើយ។ លោក ចាន់ដារ៉ា រៀបរាប់បន្តថា ៖«កន្លងមកខ្ញុំធ្លាប់បានទៅជួបក្រុមហ៊ុនធំៗមួយចំនួន ដើម្បីទាក់ទងឲ្យយុវវ័យពិការរបស់យើង បានទៅលេងភ្លេង ប៉ុន្តែពួកគាត់ហាក់ដូចជាមិនសូវអើពើ។ គាត់យល់ថាជនពិការ មិនមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ ធ្វើការឲ្យគាត់បានល្អ ទាំងដែលគាត់មិនទាន់ទុកឱកាសឲ្យគ្នាបានធ្វើម្ដងផង»។
លោក យឿង ពិសី តន្ត្រីករភ្លេងទាំងបុរាណ និងសម័យ ដែលខ្សោយគំហើញ បានឲ្យដឹងថា លោក ជួបការលំបាកខ្លះដែរ ពេលទៅលេងភ្លេងម្ដងៗ។ ការលេងភ្លេង ដែលបានជួយឲ្យជីវភាពគ្រួសារពិសី បានប្រសើរជាងមុន។ មានអាយុ១៨ឆ្នាំ យុវជន យឿង ពិសី បញ្ជាក់៖«ខ្ញុំមានបងប្អូន៧នាក់ ហើយបងប្រុសខ្ញុំមួយក៏ពិការដែរ។ ពីមុនផ្ទះខ្ញុំក្រ តែឥឡូវអាចបានធូរធារខ្លះ ដោយសារការលេងភ្លេង»។
កញ្ញា គង់ ដាណែត អាយុ២០ឆ្នាំ ក៏ជាតន្ត្រីករខ្សោយគំហើញដែរ។ កញ្ញា ចេះលេងភ្លេងសម័យ និងចេះឧបករណ៍ក្នុងវង់ពិណពាទ្យស្ទើរតែទាំងអស់ ដកតែឧបករណ៍ស្គរ។ កញ្ញា ដាណែតថា ពេលនាងទៅលេងភ្លេងម្ដងៗ ពិបាកតែការរៀបចំឧបករណ៍ភ្លេង ព្រោះត្រូវការឲ្យគេជួយ។ ប្រាក់ដែល ដាណែតរកបានពីការលេងភ្លេង នាងយកទៅផ្គត់ផ្គង់ការរៀនសូត្ររបស់នាង។ ដាណែត បញ្ញាក់៖« ប្រាក់ដែលខ្ញុំរកបានពីការទៅលេងភ្លេង ខ្ញុំយកទៅផ្គត់ផ្គង់ការរៀនសូត្ររបស់ខ្ញុំ ។ ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំគាត់ប្រាប់ថា គាត់មិនមានលទ្ធភាពជួយខ្ញុំទេ ឲ្យខ្ញុំរកប្រាក់រៀនដោយខ្លួនឯង»។
កញ្ញា នូ វណ្ណី ប្រធានគ្រប់គ្រងផ្នែកតន្ត្រី នៅអង្គការសកម្មភាពលើយុវវ័យពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍បាននិយាយថា ជនពិការមានផលវិបាកមួយចំនួននៅពេលទៅលេងភ្លេង ព្រោះពួកគេមិនអាចលើកដាក់ឧបករណ៍ភ្លេងដែលមានទម្ងន់ធ្ងន់ដោយខ្លួនឯង ហើយអ្នកពិការភ្នែក ក៏ត្រូវមានអ្នកដឹកដៃដែរ។ កញ្ញា នូ វណ្ណី បញ្ជាក់ថា កន្លងមកអង្គការ បានចូលរួមសកម្មភាពជាមួយអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលដែលធ្វើការលើពិការភាព និងជាមួយក្រុមយុវជន ដើម្បីលើកកម្ពស់ជនពិការ។
លោក ចាន់ដារ៉ា ឲ្យដឹងថាអង្គការសកម្មភាពលើយុវវ័យពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ បានជួយលើការរកកម្មវិធីឲ្យយុវជនពិការសម្ដែង ផ្ដល់អាហារូបករណ៍ ការស្នាក់នៅ ការហូបចុក សៀវភៅ និងសម្លៀកបំពាក់ជាដើម ដោយក្នុងមួយឆ្នាំចំណាយប្រមាណ៥ ទៅ ៦ពាន់ដុល្លារអាមេរិក។ ចំណែកឯ ប្រាក់ដែលត្រូវប្រើប្រាស់សម្រាប់ប្រតិបត្តិការក្នុងអង្គការ ភាគច្រើនគឺបានការសម្តែងតាមកម្មវិធីនានារបស់យុវជនពីការ។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់ លោក ចាន់ដារ៉ា ដែលបានបន្តដោយសំណូមពរដល់សាធារណជន ជួយគាំទ្រសមត្ថភាពរបស់ជនពិការ ដោយការផ្តល់ឱកាសការងារ ឬទទួលពួកគាត់ទៅលេងភ្លេងក្នុងកម្មវិធីនានាជាដើម៕
អង្គការសកម្មភាពលើយុវវ័យពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ គឺជាអង្គការមួយដែលជួយជំរុញយុវជនពិការ ឲ្យចូលរួមក្នុងសកម្មភាពសង្គម ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចរកប្រាក់ចំណូលបានដោយខ្លួនឯង និងរស់ដោយសុខដុមរមនា។ លោក អ៊ាង ចាន់ដារ៉ា អ្នកប្រឹក្សាយោបល់ផ្នែកពិការភាពនៃអង្គការនេះ បានឲ្យដឹងថា យុវវ័យពិការនៅក្នុងអង្គការនេះ មានប្រមាណ១០០នាក់ មកពីខេត្តកំពត កំពង់ចាម តាកែវ ព្រៃវែង និងស្វាយរៀង។ ពួកគេ មានជំនាញសិល្បៈផ្សេងៗគ្នា ដូចជា អាចលេងភ្លេងបុរាណ និងសម័យ ច្រៀងបុរាណ និងសម័យ ច្រៀងអាយ៉ៃ ចាប៉ី ច្រៀងភ្លេងការ និងទេពកោសល្យសិល្បៈមួយចំនួនទៀត។
លោក ចាន់ដារ៉ា មើលឃើញថា ដ្បិតតែជនពិការ មានសមត្ថភាពប្រហែលមនុស្សធម្មតាក្ដី តែ មនុស្សមួយចំនួន នៅមិនទាន់ឲ្យតម្លៃសមត្ថភាពពួកគាត់នៅឡើយ។ លោក ចាន់ដារ៉ា រៀបរាប់បន្តថា ៖«កន្លងមកខ្ញុំធ្លាប់បានទៅជួបក្រុមហ៊ុនធំៗមួយចំនួន ដើម្បីទាក់ទងឲ្យយុវវ័យពិការរបស់យើង បានទៅលេងភ្លេង ប៉ុន្តែពួកគាត់ហាក់ដូចជាមិនសូវអើពើ។ គាត់យល់ថាជនពិការ មិនមានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់ ធ្វើការឲ្យគាត់បានល្អ ទាំងដែលគាត់មិនទាន់ទុកឱកាសឲ្យគ្នាបានធ្វើម្ដងផង»។
លោក យឿង ពិសី តន្ត្រីករភ្លេងទាំងបុរាណ និងសម័យ ដែលខ្សោយគំហើញ បានឲ្យដឹងថា លោក ជួបការលំបាកខ្លះដែរ ពេលទៅលេងភ្លេងម្ដងៗ។ ការលេងភ្លេង ដែលបានជួយឲ្យជីវភាពគ្រួសារពិសី បានប្រសើរជាងមុន។ មានអាយុ១៨ឆ្នាំ យុវជន យឿង ពិសី បញ្ជាក់៖«ខ្ញុំមានបងប្អូន៧នាក់ ហើយបងប្រុសខ្ញុំមួយក៏ពិការដែរ។ ពីមុនផ្ទះខ្ញុំក្រ តែឥឡូវអាចបានធូរធារខ្លះ ដោយសារការលេងភ្លេង»។
កញ្ញា គង់ ដាណែត អាយុ២០ឆ្នាំ ក៏ជាតន្ត្រីករខ្សោយគំហើញដែរ។ កញ្ញា ចេះលេងភ្លេងសម័យ និងចេះឧបករណ៍ក្នុងវង់ពិណពាទ្យស្ទើរតែទាំងអស់ ដកតែឧបករណ៍ស្គរ។ កញ្ញា ដាណែតថា ពេលនាងទៅលេងភ្លេងម្ដងៗ ពិបាកតែការរៀបចំឧបករណ៍ភ្លេង ព្រោះត្រូវការឲ្យគេជួយ។ ប្រាក់ដែល ដាណែតរកបានពីការលេងភ្លេង នាងយកទៅផ្គត់ផ្គង់ការរៀនសូត្ររបស់នាង។ ដាណែត បញ្ញាក់៖« ប្រាក់ដែលខ្ញុំរកបានពីការទៅលេងភ្លេង ខ្ញុំយកទៅផ្គត់ផ្គង់ការរៀនសូត្ររបស់ខ្ញុំ ។ ឪពុកម្ដាយរបស់ខ្ញុំគាត់ប្រាប់ថា គាត់មិនមានលទ្ធភាពជួយខ្ញុំទេ ឲ្យខ្ញុំរកប្រាក់រៀនដោយខ្លួនឯង»។
កញ្ញា នូ វណ្ណី ប្រធានគ្រប់គ្រងផ្នែកតន្ត្រី នៅអង្គការសកម្មភាពលើយុវវ័យពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍បាននិយាយថា ជនពិការមានផលវិបាកមួយចំនួននៅពេលទៅលេងភ្លេង ព្រោះពួកគេមិនអាចលើកដាក់ឧបករណ៍ភ្លេងដែលមានទម្ងន់ធ្ងន់ដោយខ្លួនឯង ហើយអ្នកពិការភ្នែក ក៏ត្រូវមានអ្នកដឹកដៃដែរ។ កញ្ញា នូ វណ្ណី បញ្ជាក់ថា កន្លងមកអង្គការ បានចូលរួមសកម្មភាពជាមួយអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលដែលធ្វើការលើពិការភាព និងជាមួយក្រុមយុវជន ដើម្បីលើកកម្ពស់ជនពិការ។
លោក ចាន់ដារ៉ា ឲ្យដឹងថាអង្គការសកម្មភាពលើយុវវ័យពិការដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ បានជួយលើការរកកម្មវិធីឲ្យយុវជនពិការសម្ដែង ផ្ដល់អាហារូបករណ៍ ការស្នាក់នៅ ការហូបចុក សៀវភៅ និងសម្លៀកបំពាក់ជាដើម ដោយក្នុងមួយឆ្នាំចំណាយប្រមាណ៥ ទៅ ៦ពាន់ដុល្លារអាមេរិក។ ចំណែកឯ ប្រាក់ដែលត្រូវប្រើប្រាស់សម្រាប់ប្រតិបត្តិការក្នុងអង្គការ ភាគច្រើនគឺបានការសម្តែងតាមកម្មវិធីនានារបស់យុវជនពីការ។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់ លោក ចាន់ដារ៉ា ដែលបានបន្តដោយសំណូមពរដល់សាធារណជន ជួយគាំទ្រសមត្ថភាពរបស់ជនពិការ ដោយការផ្តល់ឱកាសការងារ ឬទទួលពួកគាត់ទៅលេងភ្លេងក្នុងកម្មវិធីនានាជាដើម៕
Tag:
ពិការភាព
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
