ជាតិ
សង្គមជាតិ
លោក គួយ សូគាង៖ ការសិក្សាអក្សរសិល្ប៍ ជួយអប់រំផ្នែកស្មារតី និងសីលធម៌របស់មនុស្ស
×![]()
ការសិក្សាអក្សរសិល្ប៍ មានតួនាទីសំខាន់ សម្រាប់ឲ្យមនុស្សផ្លាស់ប្តូរនូវផ្នែកសា្មរតី សីលធម៌ និងឧត្តមគតិជាតិ ប្រកបដោយនិរន្តរភាព។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោក គួយ សូគាង សាស្រា្តចារ្យផ្នែកអក្សរសាស្ត្រខ្មែរនៅវិទ្យាស្ថានជាតិអប់រំ ។
ជាសាស្ត្រាចារ្យផ្នែកអក្សរសិល្ប៍ លោក គួយ សូគាង បានពន្យល់ថា អក្សរសិល្ប៍ ជាទស្សនវិទ្យាប្រជាប្រិយ ដែលអ្នកនិពន្ធលើកយកបញ្ហាមនុស្ស និងសង្គម ដើម្បីជួយអភិវឌ្ឃន៍មនុស្ស ផ្នែកស្មារតី សីលធម៌ និងឧតម្តគតិជាតិ។ មុខងារអក្សរសិល្ប៍ ជួយផ្តល់ពុទ្ធិ ការអប់រំមនុស្សឲ្យមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយមនុស្សរស់នៅក្នុងសង្គម និងផ្តល់ការកម្សាន្ត ជំនឿ និងសាសនា។
សាស្ត្រាចារ្យរូបនេះ បានថ្លែងប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗដូច្នេះថា៖ «គោលបំណងធំបំផុតរបស់យើង គឺចង់បំផុសឲ្យអ្នកសិក្សាអក្សរសិល្ប៍ទាំងអស់ នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ឲ្យយល់ពីគោលនយោបាយអប់រំ និងសិក្សាអក្សរសិល្ប៍ នៅសតវត្សទី២១ ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់សង្គមផង និងដើម្បីអត្ថប្រយោជន៍របស់មនុស្សម្នាក់ៗផង»។
លោក សូគាង បានបន្ថែមទៀតថា ការសិក្សាអក្សរសិល្ប៍ ជួយឲ្យមនុស្សមានការផ្លាស់ប្តូរ ហើយចេះរួមរស់ជាមួយគ្នាក្នុងសង្គម និងកសាងសុខដុមរមនាទៅវិញទៅមក ដើម្បីឲ្យសង្គមមានសុខសន្តិភាព។ «អក្សរសិល្ប៍ ជាផ្នែកមួយនៃ វប្បធម៌ជាតិ, ភាសាជាតិ, អត្តសញ្ញាណជាតិ ដែលក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ព្រមទាំងរាជរដ្ឋាភិបាល ចាត់ទុកអក្សរសិល្ប៍ ជាមុខវិជ្ជាធំនៅក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំ និងជាមុខវិជ្ជាអត្ថិភាព ដែលសិស្សទាំងអស់ត្រូវតែសិក្សាមុខវិជ្ជានេះកុំបីខាន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត អក្សរសិល្ប៍ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះសម្រាប់ឲ្យសិស្ស បានសិក្សា និងយល់ដឹងគ្រប់ទិដ្ឋភាពនៅក្នុងសង្គម ទាំងតថភាពក្នុងអតីតកាល និងបច្ចុប្បន្ន។ ព្រោះវាជាព្រលឹងជាតិរបស់ខ្លួនឯង»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់សាស្ត្រាចារ្យផ្នែកអក្សរសិល្ប៍រូបនេះ។
តួនាទីអក្សរសិល្ប៍សិក្សាពី « វិជ្ជាសម្បទា» គឺសិក្សាពីធម្មជាតិ, វប្បធម៌,ការគ្រប់គ្រង។ រីឯ «បំណិនសម្បទា» ជាការគិត ត្រិះរិះ ពិចារណា ថ្លឹងថ្លែង,។ ចំណែក«ចរិយាសម្បទា» គឺជាការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់។ ឯ «តម្លៃសម្បទា» ជាសាមគ្គីភាព រួមរស់ដោយសុខដុមនីកម្ម៕
Tag:
គួយ សូគាង
អក្សរសិល្ប៍
ការអប់រំ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
