កំពត៖ សិប្បកម្មត្បាញ «កញ្ឆេរ» ជាមុខរបរប្រពៃណីរបស់អ្នកភូមិអូរតូច ឃុំអណ្តូងខ្មែរ ស្រុកទឹកឈូ។ ដើមឡើយនៅក្នុងភូមិអូរតូចនេះ មានប្រជាពលរដ្ឋប្រមាណ៣០០គ្រួសារ បានប្រកបមុខរបរត្បាញកញ្ឆេរនេះ។ បច្ចុប្បន្ន នៅសល់ប្រមាណ ២០គ្រួសារប៉ុណ្ណោះ ដែលកំពុងបន្តមុខរបរនេះពីដូនតារបស់ពួកគាត់។ កញ្ឆេរ ដែលសិប្បករ ២០គ្រួសារនេះបានផលិត មិនអាចផ្គត់ផ្គង់គ្រប់តាមតម្រូវការទីផ្សារទូទាំងប្រទេសកម្ពុជាឡើយ។
សិប្បកម្ម «កញ្ឆេរ» ដែលអ្នកភូមិអូរតូចហៅថា «លួរ» គឺធ្វើអំពីបន្ទះឫស្សី និងមាត់របស់វាវេញដោយដើមវល្លិផ្ដៅ ជាមុខរបរតជំនាន់មួយរបស់អ្នកភូមិអូរតូចប្រមាណជា ៣០០គ្រួសារ។ ប៉ុន្តែមកដល់សព្វថ្ងៃ នៅសល់ប្រមាណ ២០គ្រួសារប៉ុណ្ណោះ ដែលកំពុងបន្តប្រកបមុខរបរប្រពៃណីមួយនេះ ពីព្រោះគ្រួសារខ្លះបានសម្រេចចិត្តទៅធ្វើការរោងចក្រ និងខ្លះទៀតប្តូរទៅប្រកបមុខរបរ និងធ្វើការងារផ្សេងវិញ។
អ្នកស្រី ហួង ណាត ជាអ្នកត្បាញកញ្ឆេរម្នាក់នៅក្នុងភូមិអូរតូច បានបន្តអាជីវកម្មនេះពីដូនតារបស់អ្នកស្រីអស់រយៈពេលជាង២០ឆ្នាំមកហើយ។ ស្រីវ័យ៤៤ឆ្នាំរូបនេះ បានទិញឫស្សី, វល្លិផ្ដៅ និងជួលអ្នកបិតបន្ទះឫស្សី៣នាក់ ដើម្បីឱ្យអ្នកស្រីយកមកត្បាញជាកញ្ឆេរ។ ក្នុងមួយថ្ងៃអ្នកស្រី ណាត អាចត្បាញកញ្ឆេរទាំងតូចទាំងធំបានចំនួន ១០ ដោយកញ្ឆេរធំមួយមានតម្លៃ ៤ម៉ឺនរៀល និងកញ្ឆេរតូចតម្លៃ ១ម៉ឺន១ពាន់រៀល។ អ្នកស្រី ហួង ណាត ប្រាប់ ThmeyThmey25 ថា ចំនួននេះ នៅតែមិនអាចបំពេញតម្រូវការរបស់ឈ្មួញដែលប្រមូលទិញយកទៅលក់បន្តបាននៅឡើយទេ។
ក្រោយផាត់ចំណាយថ្លៃទិញឫស្ស, វល្លិផ្តៅ និងជួលអ្នកបិតបន្ទះឫស្សីរួច អ្នកស្រី ហួង ណាត អាចចំណេញប្រាក់បានជាង ១លានរៀលក្នុងមួយខែ។ នេះបើទោះជា ពេលខ្លះប្តីរបស់អ្នកស្រី ចេញទៅកាប់ឫស្សីនៅឯតំបន់ភ្នំនៅទឹកឈូដោយខ្លួនឯងក៏ដោយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏អ្នកស្រី ណាត មិនបោះបង់អាជីវកម្មមួយនេះចោលឡើយ ដោយអ្នកស្រីពន្យល់យ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំមិនប្តូរមុខរបរធ្វើកញ្ឆេរនេះទេ ព្រោះមុខរបរនេះ ខ្ញុំអាចរកចំណូលបានច្រើនជាងធ្វើការងារឱ្យគេ»។
ម្យ៉ាងទៀតដោយមើលឃើញពីតម្រូវការរបស់អតិថិជននៅមានច្រើន ហើយអ្នកផ្គត់ផ្គង់កាន់តែថយចុះ បានធ្វើឱ្យស្ត្រីវ័យ៤៤ឆ្នាំរូបនេះចិញ្ចឹមចិត្តយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «បើថ្ងៃណាមួយ ខ្ញុំមានប្រាក់ច្រើន ខ្ញុំនឹងបើកសិប្បកម្មនេះដោយខ្លួនឯង»។
បច្ចុប្បន្ន កញ្ឆេរ របស់អ្នកស្រី ណាត និងរបស់អ្នកភូមិអូរតូចប្រមាណ ២០គ្រួសារទៀត ត្រូវបានអ្នកស្រី កៅ សីហា តែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ ដែលជាឈ្មួញកណ្តាលរស់នៅក្នុងខេត្តកំពត ប្រមូលទិញក្នុងរយៈពេល២ថ្ងៃម្តង។ សម្រាប់កញ្ឆេរធំមួយ អ្នកស្រី កៅ សីហា ទិញក្នុងតម្លៃ ៤ម៉ឺនរៀល និងកញ្ឆេរតូចតម្លៃ ១ម៉ឺន១ពាន់រៀល។
អ្នកស្រី កៅ សីហា ត្រូវបន្តរង់ចាំប្រមូលទិញកញ្ឆេរទាំងតូចទាំងធំពីអ្នកភូមិអូរតូច ឃុំអណ្តូងខ្មែរ ស្រុកទឹកឈូ ខេត្តកំពត រហូតបានចំនួនប្រហែល ១ពាន់កញ្ឆេរ ទើបឈ្មួញកណ្តាលរូបនេះយកទៅលក់ឱ្យម៉ូយម្តងដែលពួកគេរង់ចាំនៅរាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីយកទៅលក់បន្តនៅតាមបណ្តាខេត្តនានានៃប្រទេសកម្ពុជា។