សុខភាព
«ថ្នាំផ្សះ» ឬ «ថ្នាំអង់ទីប៊ីយ្យូទិច» (Antibiotics) កំពុងបង្កផលវិបាកដល់សុខភាពសាធារណៈនៅកម្ពុជា (តចប់)
×![]()
ដោយ: VOA
ថ្នាក់ដឹកនាំវិស័យសុខាភិបាល ក្រុមគ្រូពេទ្យ និងអ្នកជំនាញ ដែលធ្វើការងារពាក់ព័ន្ធនឹងវិស័យនេះគួរតែផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថ និងទម្លាប់នៃការអនុវត្តក្នុងការព្យាបាល និងផ្សំថ្នាំរបស់ពួកគេឲ្យបានសិន មុនពេលដែលពួកគេរំពឹងថា ឲ្យអ្នកជំងឺផ្លាស់ប្តូរការគិត ឥរិយាបថប្រើប្រាស់ថ្នាំ និងយល់ដឹងលើបញ្ហាភាពស៊ាំនៃថ្នាំផ្សះ។
វេជ្ជបណ្ឌិត ផែ ថុង បានឲ្យដឹងដែរថា៖
«ភាពស៊ាំ នឹងថ្នាំផ្សះ ឬអង់ទីប៊ីយូទិចនេះជាបញ្ហាសាកល។ ប្រទេសខ្លះមានកម្រិតភាពស៊ាំធ្ងន់ធ្ងរ ខ្លះស្រាល។ វាជាបញ្ហាប្រឈមមុខទាំងអស់គ្នា គ្រាន់តែថា នៅស្រុកណា ដែលគេប្រើប្រាស់បានត្រឹមត្រូវ មានច្បាប់ទម្លាប់ប្រើប្រាស់ថ្នាំអង់ទីប៊ីយូទិចហ្នឹងបានល្អទៅ កម្រិតស៊ាំហ្នឹងអាចតិចជាង។ ឧទាហរណ៍ ដូចនៅបណ្តាប្រទេសអឺរ៉ុប គេមានការគ្រប់គ្រងការប្រើប្រាស់ត្រឹមត្រូវ យើងវា[ប្រឈមមុខ]ខ្ពស់ជាងគេ។ ក្នុងតំបន់ វាប្រហែលជាមិនសូវខុសគ្នាទេ»។
លោក សាន់ រស់ វ័យ ៥១ ឆ្នាំ បានធ្វើដំណើរជាង ២ម៉ោងពីខេត្តកំពង់ចាម មកទីក្រុងភ្នំពេញ ដើម្បីទិញថ្នាំមួយចំនួនដែលលោកពុំអាចរកបាននៅក្នុងភូមិរបស់លោក។ លោកកំពុងឈរចាំឱសថការីរៀបចំថ្នាំសម្រាប់ ដែលលោកមកទិញទុកឲ្យភរិយា។
លោកបានឲ្យដឹងថា ជាធម្មតាពេលណាដែលលោកឈឺ លោកតែងតែផឹកថ្នាំដែលពេទ្យភូមិរបស់លោកប្រាប់ផ្សំឲ្យ។ លោកបន្ថែមទៀតថា លោកពុំបានចាប់អារម្មណ៍ថា ថ្នាំទាំងនោះជាថ្នាំអ្វីខ្លះទេ ហើយជួនកាលពួកគេមិនមានប្រសិទ្ធភាពព្យាបាលជំងឺលោកឲ្យសះស្បើយទេ ក៏ប៉ុន្តែគាត់ជឿថា ពេទ្យភូមិដែលគាត់ស្គាល់គ្នា និងចេះផ្សំថ្នាំ អាចផ្សំថ្នាំ ដែលល្អបំផុតសម្រាប់លោក។
«ខ្ញុំទិញថ្នាំនៅពេទ្យ នៅតាមខេត្ត គេមានពេទ្យភូមិ ពេទ្យឃុំទៅណា។ ខ្ញុំប្រាប់គេថាខ្ញុំឈឺក្បាលវិលមុខអញ្ចឹងទៅ គេផ្សំតាមហ្នឹងឲ្យមក។ បើលេបទៅត្រូវ មិនត្រូវ គឺធម្មតាអញ្ចឹងដែរ ដូចថា ជួនត្រូវ ជួនអត់អញ្ចឹងដែរ»។
មកទល់បច្ចុប្បន្ននេះ ពេទ្យភូមិនៅតែបន្តចែកចាយ និងផ្សំថ្នាំផ្សះ ដែលប្រជាជនទូទៅយល់ថាជា «ថ្នាំខ្លាំង» ដែលឲ្យពួកគេឆាប់ជា។ ប្រជាជនកម្ពុជាជាច្រើនទូទាំងប្រទេសនៅតែបន្តប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះ ដោយពុំទទួលបានការពន្យល់ពីរបៀបប្រើប្រាស់បានច្បាស់លាស់។ ឯបាក់តេរីវិញនៅតែបន្តវិវត្ត និងបង្កើនភាពស៊ាំរបស់វាខ្លាំងឡើងៗនៅក្នុងរាងកាយប្រជាជនកម្ពុជា៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
