សមាគមប្រជាជាតិអាស៊ីអាគ្នេយ៍ ឬហៅកាត់ថា អាស៊ាន ប្រហែលត្រូវបានបង្ខំឲ្យជ្រើសរើសរវាងភាគីចិន និងសហរដ្ឋអាមេរិកនាពេលណាមួយ។ នេះជាការព្រមានរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីសិង្ហបុរី លោក លី សៀនឡុង នៅថ្ងៃទី១៥ ខែវិច្ឆិកា។
ថ្លែងកម្មវិធីបិទបញ្ចប់ជំនួបកំពូលអាស៊ានលើកទី៣៣ នាយករដ្ឋមន្ត្រីសិង្ហបុរី លោក លី សៀនឡុង បានបញ្ជាក់នៅមុខមេដឹកនាំនៃបណ្តារដ្ឋអាស៊ានថា ៖ «ប្រសិនបើអ្នកជាមិត្តជាមួយប្រទេសពីរ ដែលមិនសូវត្រូវរ៉ូវគ្នានោះ ពេលខ្លះវាអាចថា អ្នកចុះសម្រុងជាមួយប្រទេសទាំងពីរ ប៉ុន្តែពេលខ្លះវាមិនសូវល្អប៉ុន្មានទេ នៅពេលអ្នកព្យាយាមចុះសម្រុងជាមួយប្រទេសទាំងពីរនោះ»។
ត្រង់ចំណុចនេះ លោក លី យល់ឃើញថា រឿងដែលល្អបំផុតសម្រាប់អាស៊ានគឺមិនត្រូវបានសម្រេចឲ្យជ្រើសរើសរវាងភាគីទាំងពីរនេះ ប៉ុន្តែកាលៈទេសៈមួយនឹងមកដល់ នៅពេលនោះហើយដែលអាស៊ានប្រហែលត្រូវជ្រើសយកមួយក្នុងចំណោមប្រទេសពីរនោះតែម្តង។ យ៉ាណាមិញ លោកសង្ឃឹមថា ពេលវេលានោះនឹងមិនមកដល់ឆាប់ៗនេះឡើយ។
តាមពិតទៅ ការលើកឡើងរបស់នាយករដ្ឋមន្ត្រីសិង្ហបុរីរូបនេះគឺធ្វើឡើង ស្របពេលដែលមហាអំណាចពិភពលោកទីពីរនេះ កំពុងប្រកួតប្រជែងឥទ្ធិពលគ្នាយ៉ាងក្តៅគគុកក្នុងតំបន់អាស៊ី ទាំងផ្នែកសន្តិសុខ និងសេដ្ឋកិច្ច។
អវត្តមានរបស់ប្រធានាធិបតីអាមេរិក លោក ដូណាល់ ត្រាំ ក្នុងជំនួបកំពូលសំខាន់ៗចំនួនពីររបស់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកក្នុងសប្តាហ៍នេះ រួមមាន អាស៊ាន ក៏ដូចជា APEC បានបង្កើតជាមន្ទិលសង្ស័យជាច្រើន ទាក់ទិននឹងគោលជំហរបស់អាមេរិកនៅក្នុងតំបន់នេះ ខណៈឥទ្ធិពលចិនចេះតែកើនឡើងជាលំដាប់នោះ។
ពាក់ព័ន្ធនឹងការមើលឃើញពីការកើនឡើងឥទ្ធិពលរបស់ចិនក្នុងតំបន់បែបនេះ លោក លី ដែលជាកូនប្រុសបង្កើតរបស់បិតាស្ថាបនិកសិង្ហបុរី លោក លី ក្វាន់យូ បានអះអាងថា ស្របពេលចិនចេះតែបន្តពង្រីកឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួន ទាំងក្រុងប៉េកាំង និងពិភពលោក គួរតែត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការផ្លាស់ប្តូរដែលខិតជិតមកដល់។
«យើងគួរតែពិចារណាអំពីឥទ្ធិពលរបស់ចិនមកលើពិភពលោកទាំងមូល។ ខ្ញុំយល់ឃើញថា ចិនត្រូវតែទទួលខុសត្រូវយ៉ាងចាំបាច់ទៅលើបញ្ហានេះ បើទោះបីជាពេលនេះ ខ្លួនកំពុងស្ថិតជាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍក៏ដោយក្តី»។ នេះជាបកស្រាយរបស់លោក លី ។
ជាមួយគ្នានេះ លោកប្រមុខរដ្ឋាភិបាលសិង្ហបុរីរូបនេះក៏បានលើកឡើងដែរថា បណ្តាប្រទេសក្នុងតំបន់អាស៊ីត្រូវស្វែងយល់ និងសម្របខ្លួនទៅនឹងគោលនយោបាយការបរទេសប្រចាំអាស៊ី របស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ ហេតុផលនោះគឺថា ជំហររបស់ក្រុងវ៉ាស៊ីនតោនមកលើតំបន់អាស៊ី ចេះតែបន្តប្រែប្រួលជានិច្ច ពីរដ្ឋបាលមួយទៅរដ្ឋបាលមួយទៀត។
តួយ៉ាង ក្នុងរដ្ឋបាលលោក បារ៉ាក់ អូប៉ាម៉ា ក្រោមគោលនយោបាយ «សម្លឹងទៅអាស៊ី» សហរដ្ឋអាមេរិក បានយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងលើការពង្រីកឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួនក្នុងតំបន់អាស៊ី។ ប៉ុន្តែសម្រាប់រដ្ឋបាលលោកត្រាំ ក្រោមរបៀបវារៈ «អាមេរិកជាចម្បង» ក្រុងវ៉ាស៊ីនតោន ហាក់មិនសូវខ្វល់ខ្វាយឡើយពីតំបន់នេះ ដោយទុកឲ្យចិនបន្តពង្រីកឥទ្ធិពលកាន់តែខ្លាំងទៅៗក្នុងតំបន់៕