សប្តាហ៍មុនប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ីលោក វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន បានជួបជាមួយនាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុនលោកស៊ីនហ្សូ អាបេ ដាច់ដោយឡែកពីកិច្ចប្រជុំអាស៊ាននៅសិង្ហបុ ដោយភាគីប្តេជ្ញាពន្លឿនការដោះស្រាយជម្លោះដែនកោះគូរីល (Kuril) និងឈានទៅចុះសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាពរួមគ្នាផង។ ប៉ុន្តែវិមានក្រេមឡាំងបញ្ជាក់ជាថ្មីថា ការដោះស្រាយជម្លោះដែនកោះមិនមែនឈានដល់លទ្ធផលមួយដែល រុស្ស៊ីត្រូវលះបង់កោះខ្លះទៅឲ្យជប៉ុនឡើយ។
អ្នកនាំពាក្យប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ីលោក Dmitry Peskov បានបញ្ជាក់ប្រាប់អ្នកសារព័ត៌មាននៅថ្ងៃអាទិត្យទី ១៨ ខែវិច្ឆិកាថា កិច្ចចរចាដោះស្រាយជម្លោះរវាងជប៉ុន និងរុស្ស៊ីលើប្រជុំកោះគូរីលនោះមិនមានជាស្វ័យប្រវត្តិនាំឲ្យមានការផ្ទេរសិទ្ធិកាន់កាប់កោះទាំងនោះឲ្យទៅជប៉ុនឡើយ។
យោងតាមទីភ្នាក់ងារព័ត៌មាន TASS លោក Peskov និយាយដូច្នេះ៖« អ្នកអាចនិយាយបានថា វាជាការផ្ទេរត្រឡប់វិញនូវទឹកដីខ្លះដោយស្វ័យប្រវត្តិដែរឬទេ? ពិតហើយគឺមិនអាចទេ»។
តាមពិតទៅ ជម្លោះដែនកោះនេះហើយក្លាយជាឧបសគ្គរារាំងភាគីទាំងពីរមិនឲ្យចុះកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពរួមគ្នាមនោះ។ កាលពីសប្តាហ៍មុនដែរ នៅក្នុងជំនួបទ្វេភាគីរវាងលោក ពូទីន និងលោក អាបេ នៅក្រៅកិច្ចប្រជុំកំពូលអាស៊ានលើកទី ៣៣ មេដឹកនាំទាំងពីរបានឯកភាពគ្នាពន្លឿនកិច្ចចរចាដោះស្រាយជម្លោះ ដើម្បីត្រួសត្រាយផ្លូវសម្រាប់ការចុះសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាពរួមគ្នាដែរ។
ក្រសួងការបរទេសជប៉ុនបានបង្ហើបកាលពីសប្តាហ៍មុនផងដែរថា លោក អាបេ នឹងធ្វើដំណើរទៅរុស្ស៊ីនៅដើមឆ្នាំក្រោយដែរដើម្បីពិភាក្សាជាមួយមេដឹកនាំរុស្ស៊ីលើបញ្ហាជម្លោះរាប់ទសវត្សរ៍នេះ។
ជម្លោះដែនកោះនេះចាប់ផ្តើមក្រោយបញ្ចប់សង្គ្រាមលោកលើកទីពីរ ដោយរុស្ស៊ីបានកាន់កាប់ ពាក់កណ្តាលនៃកោះ Sakhalin និងប្រជុំកោះ គូរីលដែរ។ ជម្លោះដែនកោះនេះឡើងដោយសារការដណ្តើមកោះចំនួនបួនរួមមាន Kunashiri, Etorofu, Shikotan និង Habomai ហើយរហូតដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ជប៉ុនបន្តទាមទារយកកោះទាំងបួនដែលស្ថិតនៅភាគខាងត្បូង។ តាមពិតទៅសិទ្ធិកាន់កាប់ប្រជុំកោះទាំងបួនភាគខាងត្បូងនេះត្រូវ បានប្រគល់ទៅឲ្យជប៉ុនតាំងពីឆ្នាំ ១៨៥៥ ខណៈដែលរុស្ស៊ីទទួលបានសិទ្ធិកាន់កាប់លើកោះដែលស្ថិតនៅភាគខាងជើង អនុលោមតាមសន្ធិសញ្ញា Shimoda ដែលជាសន្ធិសញ្ញាមិត្តភាពបង្កើតទំនាក់ទំនងការទូតប្រទេសជប៉ុន និងរុស្ស៊ី។
ក្រោយចប់សង្គ្រាមលោកលើកទី២ ពេលជប៉ុនចាញ់សង្គ្រាម ក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៩ រុស្ស៊ីបានដណ្តើមយកកោះដែលជប៉ុនកាន់កាប់មកវិញ ដើម្បីជាសម្អាងមួយថា ខ្លួនបានកាប់កាន់ជាក់ស្តែង។ ប៉ុន្តែពីរឆ្នាំក្រោយមក កិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាព សាន់ហ្វ្រាន់ស៊ីស្កូ ត្រូវបានបង្កើតឡើង និងមានការចុះហត្ថលេខាដោយមេដឹកនាំជប៉ុន និងបណ្តាប្រទេសសម្ព័ន្ធមិត្ត។ ជប៉ុនបានសម្រេចបោះបង់សិទ្ធិទាមទារការកាន់កាប់លើកោះ គូរីល ។ ប៉ុន្តែកាលនោះ សូវៀតមិនបានចូលរួមក្នុងការចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងនេះឡើយ។ ដូច្នេះហើយ ទើបជប៉ុននៅអះអាងថា កោះទាំងបួន នៅតែស្ថិតក្នុងអធិបតេយ្យភាពរបស់ខ្លួនដដែល។
ដល់ឆ្នាំ១៩៥៦ សូវៀត និងជប៉ុនបានចេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍រួមមួយដើម្បីស្តារឡើងវិញទំនាក់ទំនងការទូត ដោយសូវៀតយល់ព្រមបោះបង់កោះពីរ គឺកោះ Shikotan និងកោះ Habomai ទៅអោយជប៉ុន ។ ប៉ុន្តែបញ្ហាចម្រូងចម្រាសត្រង់ថា រដ្ឋាភិបាលជប៉ុននៅតែបដិសេធ និងរក្សាសិទ្ធិទាមទារកោះទាំងបួនដដែល។ ជាលទ្ធផលគ្មានសន្ធិសញ្ញាសន្តិភាពណាមួយត្រូវបានចុះដោយភាគីទាំងពីរឡើយចាប់តាំងពីពេលនោះមក។ មកទល់ពេលនេះ ជប៉ុនអះអាងថា បើយោងតាមច្បាប់អន្តរជាតិ កោះទាំងបួនដែលស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងនៃប្រជុំកោះគូរីល គឺជាកោះដែលស្ថិតក្នុងដែនអធិបតេយ្យខ្លួន។
ដោយសារតែសម្បូរដោយធនធានធម្មជាតិមានប្រេង ឧស្ម័ន និងធនធានសមុទ្រផ្សេងទៀតផង ទើបបានជាមកដល់បច្ចុប្បន្ន គូភាគីនេះបន្តទាមទារយករៀងៗខ្លួន។ ប៉ុន្តែរុស្ស៊ីចាប់ផ្តើមពង្រឹងទំនើបកម្មយោធានៅលើកោះដើម្បីពង្រឹងសិទ្ធិកាន់កាប់របស់ខ្លួនផងដែរក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។ ជប៉ុនក៏ព្យាយាមស្វែងរកឱកាសពិភាក្សាជាមួយរុស្ស៊ីដែរដើម្បីកំណត់ឲ្យបានដាច់ស្រេចលើកម្មសិទ្ធិកាន់កាប់កោះទាំងនេះ៕