ជាតិ
បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
សង្គមជាតិ
ហាមសិស្សប្រើទូរសព្ទក្នុងម៉ោងសិក្សា៖ មជ្ឈដ្ឋានទូទៅជំរុញឲ្យអនុវត្តន៍ទូទាំងប្រទេស តែសិស្សប្រតិកម្ម
×![]()
ដោយ: ថ្មីៗ
ភ្នំពេញ៖ ការហាមប្រាមសិស្សមិនឲ្យប្រើទូរស័ព្ទក្នុងសាលា នៅម៉ោងសិក្សា ទទួលបានការស្វាគមន៍ ពីអាណាព្យាបាលសិស្ស និងគ្រូបង្រៀន។ រាល់វិធានការដែលមានគោលដៅពង្រឹងគុណភាពសិក្សារបស់សិស្សដូចនេះ ក៏ទទួលបានការគាំទ្រពីក្រសួងអប់រំដែរ។ ប៉ុន្តែការអនុវត្តវិធានការនេះ បែរជាមានប្រតិកម្មពីសិស្សទៅវិញ។ 
សូមស្តាប់បទយកការណ៍ ដែលរៀបចំដោយលោក រ៉ឹម ភារី នៃសារព័ត៌មានថ្មីៗដូចតទៅ៖
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ មានវិទ្យាល័យចំនួន២ គឺវិទ្យាល័យក្រុងទេពនិម្មិតប៉ៃលិន និងវិទ្យាល័យតាអោក នៅខេត្តកំពង់ធំ បានអនុវត្តវិធានការរឹតបន្តឹងការអប់រំ ដោយហាមឃាត់សិស្ស មិនឲ្យប្រើប្រាស់ទូរសព្ទដៃ ក្នុងម៉ោងរៀន ឬម៉ោងចេញលេង។ គណៈគ្រប់គ្រងសាលា បានពន្យល់ប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា ការអនុវត្តដូច្នេះ គឺដើម្បីពង្រឹងការសិក្សារបស់សិស្ស ដោយចង់ឲ្យពួកគេផ្តោតអារម្មណ៍លើការសិក្សា ជាជាងការប្រើប្រាស់ទូរសព្ទដៃ ដែលនាំឲ្យភ្លេចការសិក្សា។
លោក ខាំ យ៉ារិន នាយកវិទ្យាល័យក្រុងទេពនិម្មិតប៉ៃលិន ដែលផ្តើមអនុវត្តន៍ចំណាត់ការនេះមុនគេ សង្កេតឃើញថា មាតាបិតាសិស្សបានអបអរសាទរ ហើយសិស្សបានផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថ និងងាកមកផ្តោតលើការសិក្សាបានច្រើនជាងមុន។
លោកបញ្ជាក់យ៉ាងដូច្នេះថា៖ «បើនិយាយពីការចាប់ផ្តើមអនុវត្តន៍ ឃើញថា ក្មេងចាប់ផ្តើមមានទំនងទំនងជាមួយគ្នា អាចអង្គុយជាក្រុមនិយាយគ្នា អាចចូលបណ្ណាល័យអ៊ីចឹងទៅ។ ហើយពីមុន គាត់កាន់ទូរស័ព្ទម្នាក់មួយ គាត់នៅដោយឡែកៗពីគ្នា បានន័យថា វាអត់ទំនាក់ទំនងជាមួយគ្នា។ តែឥឡូវ វាបែរជាមានទំនាក់ទំនង អាចជជែកគ្នាពីមេរៀន នាំគ្នាចូលបណ្ណាល័យ ពេលទំនេរវាកាន់សៀវភៅអាន វាមានការប្រែប្រួលត្រង់ហ្នឹងតិច»។
យ៉ាងណាក៏ដោយ សាលាបានអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សអាចប្រើកុំព្យូទ័រ និងទូរស័ព្ទស្មាតហ្វូន នៅពេលពួកគេ ចូលស្រាវជ្រាវក្នុងបណ្ណាល័យ ដោយមានបណ្ណារក្សជាអ្នកឃ្លាំមើល ដើម្បីនិងតម្រង់ពួកគេឲ្យប្រើទូរស័ព្ទក្នុងការស្រាវជ្រាវពិតប្រាកដ។
បន្ទាប់ពីវិទ្យាល័យទាំងពីរ បានអនុវត្តន៍វិធានការនេះ អ្នកលេងបណ្តាញសង្គម មានការចាប់អារម្មណ៍ជាច្រើន ដោយបានចែករំលែក និងជជែកគ្នាពីព័ត៌មាននេះយ៉ាងផុសផុលទៀតផង។ លោក សេក ប៉ម គ្រូបង្រៀនមុខវិជ្ជាសីលធម៌ពលរដ្ឋវិជ្ជា នៅវិទ្យាល័យ ហ៊ុន សែន មហាសៀកក្នុងខេត្តកំពង់ចាម បានសាទរចំពោះវិធាការនេះ ដោយលោកបានបរិយាយថា បច្ចុប្បន្នសិស្សមួយចំនួន កំពុងវក់នឹងស្មាតហ្វូន ហើយប្រើប្រាស់ក្នុងពេលគ្រូកំពុងបង្រៀន ដែលនេះជាឥរិយាបថមិនផ្តល់តម្លៃដល់គ្រូបង្រៀន និងធ្វើឲ្យរំខានដល់សិស្សដទៃទៀត។
លោក សេក ប៉ម បានបញ្ជាក់ដូច្នេះថា៖ «ពេលដែលបិទអ៊ីចឹង វាធ្វើឲ្យសិស្សទាំងអស់ គាត់ផ្តោតអារម្មណ៍លើការរៀនសូត្រ មិនបានចាប់អារម្មណ៍លើទូរស័ព្ទ ពីព្រោះ បើវាមានទូរស័ព្ទ វាតែងតែរំខានហើយ វាលេងហ្គេមអ៊ីចឹងទៅ»។
ក្រៅពីគ្រូបង្រៀន វិធានការនេះ ក៏ត្រូវបានអាណាព្យាបាលសិស្សគាំទ្រដែរ។ លោកតា ឈាង ឈុន និងអ្នកស្រី ឈុំ សាមី ដែលមានកូនចៅរៀននៅវិទ្យាល័យសន្ធរម៉ុក បានអះអាងថា បើមានចំណាត់ការថ្មីនេះ នឹងឲ្យធ្វើកូនចៅរបស់ពួកគាត់ ដែលបច្ចុប្បន្នកំពុងញៀននឹងហ្គេម អាចងាកមកផ្តោតអារម្មណ៍ការសិក្សាវិញ។
លោកតា ឈាង ឈុន មានប្រសាសន៍បែបនេះ៖«ខ្ញុំគាំទ្រទាំងស្រុងហ្មង គាត់ធ្វើហ្នឹង គឺល្អ ព្រោះសិស្សកំពុងរៀន ដល់មានទូរស័ព្ទ គិតតែហ្គេម អត់មានគិតរៀន អត់មានគិតមេរៀនអីផងហ្នឹង»។
ចំណែក អ្នកស្រី ឈុំ សាមី ក៏រៀបរាប់យ៉ាងដូច្នេះថា៖ «និយាយឲ្យចំកូនខ្ញុំហ្នឹងតាហ្មង! កាលមុន វារៀនបានលេខ៣លេខ២ ដល់ពេលប៉ាវាទិញទូរស័ព្ទឲ្យជាប់លេង១០រហូត។ ខ្ញុំនិយាយឲ្យចំ បានគ្រូអនុវត្តន៍ច្បាប់ហ្នឹង ខ្ញុំគាំទ្រ»។
ទន្ទឹមនឹងការគាំទ្រពលរដ្ឋនោះ លោក រ៉ុង ឈុន ទីប្រឹក្សាសមាគមគ្រូបង្រៀនឯករាជ្យ ក៏យល់ស្របចំពោះសេចក្តីណែនាំនេះដែរ។ លោកអត្ថាធិប្បាយថា វាជាវិធានការដែលធ្វើឲ្យមានសណ្តាប់ធ្នាប់នៅក្នុងសាលា និងទាញសិស្សឲ្យងាកមកចាប់អារម្មណ៍លើការរៀនសូត្របានច្រើនជាងមុន។ បើតាមលោក លោក រ៉ុង ឈុន លោកចង់ឲ្យសាលាអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សប្រើទូរស័ព្ទបាននៅក្នុងម៉ោងសិក្សាបច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាន។
លោក រ៉ុង ឈុន បានអត្ថាធិប្បាយយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំគិតថា ការមិនឲ្យប្រើទូរស័ព្ទដៃក្នុងម៉ោងបង្រៀន គឺជាការល្អ។ ហើយវាមិនប៉ះពាល់ដល់កម្មវិធីរបស់ក្រសួងក្នុងការបញ្ជ្រាបបច្ចេកវិទ្យានោះទេ។ ដូចជា ការបង្រៀន IT បង្រៀនកុំព្យូទ័រ អាហ្នឹងត្រូវមានកាលវិភាគច្បាស់លាស់។ ម៉ោងប៉ុន្មានត្រូវរៀនកុំព្យូទ័រ? អាហ្នឹងចូលរៀនកុំព្យូទ័រទៅ។ អាហ្នឹង ត្រូវមានកាលវិភាគច្បាស់លាស់។ បើសិនយើងមិនបានបែងចែកកាលវិភាគច្បាស់លាស់ ឧទាហរណ៍ កំពុងរៀនអក្សរសាស្ត្រខ្មែរ បែរជាពួកគាត់ចុចទូរស័ព្ទ មើលលេងហ្វេសប៊ុក។ វាទៅជារឿងមួយ គ្មានវិន័យសណ្តាប់ធ្នាប់ ដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់គេយកចិត្តទុកដាក់រៀន និងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍គ្រូបង្រៀន»។
តាមពិតទៅ សេចក្តីណែនាំមិនឲ្យសិស្សប្រើទូរស័ព្ទក្នុងម៉ោងសិក្សា មិនមាននៅក្នុងកម្មវិធីសិក្សារបស់ក្រសួងអប់រំនោះទេ។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក ឌី ខាំបូលី អ្នកនាំពាក្យក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា។ បើតាមអ្នកនាំពាក្យរូបនេះ ក្រសួងមានគោលនយោបាយធ្វើវិមជ្ឈការដល់សាលានីមួយៗ ដើម្បីឲ្យសាលារៀនមានស្វ័យភាពក្នុងការគ្រប់គ្រង ដឹកនាំ និងធ្វើការសម្រេចប្រកបដោយការទទួលខុសត្រូវ។
លោក ឌី ខាំបូលី មានប្រសាសន៍ថា៖ «បើសិនជាសាលាយល់ឃើញថា ស្ថានភាពជាក់ស្តែងនៅតំបន់របស់គាត់នៃការប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទហ្នឹង វាមានបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរ គាត់អាចចេញជាសេចក្តីណែនាំមួយអំពីកម្រិតនៃការប្រើទូរស័ព្ទនៅក្នុងរយៈពេលណាមួយ។ ទម្រាំស្ថានភាពហ្នឹង វាវិលមកប្រក្រតីភាពវិញ អាចមានវិន័យក្នុងការប្រើទូរស័ព្ទក្នុងម៉ោងសិក្សាហ្នឹង អាចបន្ធូរបន្ថយសេចក្តីណែនាំហ្នឹងឡើងវិញ។ នេះជាការយល់ឃើញរបស់ខ្ញុំ។ បើមិនអ៊ីចឹងទេ វាមានផលល្អ និងផលមិនល្អ ព្រោះឥឡូវ យើងកំពុងតែជំរុញការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាព័ត៌មាននៅក្នុងថ្នាក់រៀន។
អ៊ីចឹង វាទាមទារឲ្យមានឧបករណ៍បច្ចេកវិទ្យាដែរនៅក្នុងថ្នាក់រៀន។ ប៉ុន្តែ បើសិនជាការប្រើប្រាស់ វាហុចផលជាអវិជ្ជមាន សាលាមើលតាមភាពជាក់ស្តែង បានន័យថា នៅក្នុងករណីរបស់គាត់ហ្នឹង តើវាមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានច្រើនជាងវិជ្ជាមាន ឬក៏វិជ្ជមានច្រើនជាងអវិជ្ជមាន។ អ៊ីចឹង សេចក្តីណែនាំហ្នឹង អាចចេញនៅក្នុងរយៈពេលមួយ ដើម្បីរៀបចំវិន័យ រៀបចំការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាឲ្យបម្រើឲ្យការរៀនសូត្រជាជាងបម្រើឲ្យការលេងសើច ឲ្យការកម្សាន្តនៅក្នុងពេលរៀនដែលនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការរៀនសូត្រ»។
អ៊ីចឹង វាទាមទារឲ្យមានឧបករណ៍បច្ចេកវិទ្យាដែរនៅក្នុងថ្នាក់រៀន។ ប៉ុន្តែ បើសិនជាការប្រើប្រាស់ វាហុចផលជាអវិជ្ជមាន សាលាមើលតាមភាពជាក់ស្តែង បានន័យថា នៅក្នុងករណីរបស់គាត់ហ្នឹង តើវាមានផលប៉ះពាល់អវិជ្ជមានច្រើនជាងវិជ្ជាមាន ឬក៏វិជ្ជមានច្រើនជាងអវិជ្ជមាន។ អ៊ីចឹង សេចក្តីណែនាំហ្នឹង អាចចេញនៅក្នុងរយៈពេលមួយ ដើម្បីរៀបចំវិន័យ រៀបចំការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាឲ្យបម្រើឲ្យការរៀនសូត្រជាជាងបម្រើឲ្យការលេងសើច ឲ្យការកម្សាន្តនៅក្នុងពេលរៀនដែលនាំឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការរៀនសូត្រ»។
ទោះជាមានការគាំទ្រយ៉ាងក្តី តែវិធានការនេះ ហាក់ក្លាយជាកង្វល់របស់សិស្សទៅវិញ។ កញ្ញា អួន សេងវ៉ា សិស្សថ្នាក់ទី១១ នៃវិទ្យាល័យភ្នំពេញថ្មី លើកឡើងថា ប្រសិនបើនៅសាលាខ្លួនអនុវត្តដូច្នេះដែរ នោះនឹងបង្កការលំបាកដល់ការសិក្សារបស់ខ្លួន ខណៈដែលយុវសិស្សរូបនេះ ថា មានកិច្ចការសាលាជាច្រើន ដែលទាមទារឲ្យស្រាវជ្រាវតាមអ៊ីនធឺណិត។
កំពុងស្ថិតមុខខ្លោងទ្វារវិទ្យាល័យភ្នំពេញថ្មី កញ្ញា អូន សេងវ៉ា បញ្ជាក់បែបនេះថា៖ «ខ្ញុំចង់ឲ្យប្រើទូរស័ព្ទក្នុងសាលា ព្រោះមេរៀនខ្លះ ខ្ញុំគិតថាអត់ទាន់មានក្នុងសៀវភៅទេ ហើយយើងត្រូវការស្រាវជ្រាវ។ ឧទាហរណ៍ ថា អ្នកគ្រូជីវៈ គាត់ឲ្យស្រាវជ្រាវ ឲ្យពួកខ្ញុំឡើង Present ពីអ្វីមួយ ដូចជា លក្ខណៈសត្វ មានសត្វអ្វីខ្លះអ៊ីចឹងទៅ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំត្រូវស្រាវជ្រាវ ហើយវាមានក្នុងសៀវភៅដែរ តែខ្ញុំចង់បានលម្អិត គឺមើល Google»។
យុវសិស្ស ថ្នាក់ទី១១ ម្នាក់ទៀត នៃវិទ្យាល័យភ្នំពេញថ្មី គឺ យុវជន ឆន ឡឹកវាសនា ក៏មិនសូវសប្បាយចិត្តនឹងវិធានការនេះដែរ។ យុវសិស្សរូបនេះ បានអះអាងថា រូបគេបានទាញប្រយោជន៍ជាច្រើនពីទូរស័ព្ទដៃ ដើម្បីបង្កើតភាពងាយស្រួលក្នុងការសិក្សា និងការទំនាក់ទំនង។ ដូច្នេះគេមិនចង់ឲ្យមានបំរាមដូចគ្នានេះ នៅសាលាខ្លួនឡើយ។
ដៃម្ខាងកាន់នំចំណី ដៃម្ខាងកាន់ទូរស័ព្ទដៃ វាសនា ដែលស្ថិតនៅខាងមុខវិទ្យាល័យភ្នំពេញថ្មីដែរនោះ បានរៀបរាប់ពីផលលំបាករបស់ខ្លួនយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ខ្ញុំប្រើទូរស័ព្ទ ជួនកាលលេងហ្គេម មើលយូធូប បើមានគ្រូដាក់ឲ្យធ្វើការងារ ដែលត្រូវCheck។ ខ្ញុំយកទូរស័ព្ទ Check Dictionary មើលពន្យល់ពាក្យអង់គ្លេស…។ អ៊ីចឹងបើអត់ឲ្យយកទូរស័ព្ទចូលក្នុងថ្នាក់អាហ្នឹងម្យ៉ាងដែរ។ តែបើមិនប្រើទូរស័ព្ទក្នុងបរិវេណសាលា អាហ្នឹងពិបាកដែរ។ ហើយណាមួយ ឪពុកម្តាយយើងមានកិច្ចការអ្វី បើគាត់តេមក ហើយបើអត់ឲ្យប្រើទូរស័ព្ទ គឺលំបាក»។
បើទោះបីជាសិស្សមិនគាំទ្រវិធានការនេះក៏ដោយ តែទាំងអាណាព្យាបាលសិស្ស គ្រូបង្រៀន និងទីប្រឹក្សាសមាគមគ្រូបង្រៀនឯករាជ្យ ចង់ឲ្យក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ពិចារណាក្នុងការចេញនូវវិធានការនេះ ឲ្យបានគ្រប់សាលាអនុវិទ្យាល័យ និងវិទ្យាល័យទូទាំងប្រទេស ប្រសិនបើវាពិតមានប្រសិទ្ធភាព និងបង្កើនគុណភាពអប់រំមែននោះ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
