លោក ចាន់ ស៊ីថា អភិរក្សបច្ចេកទេសផលិតទឹកត្រីរបស់ដូនតា ធ្វើឲ្យយីហោទឹកត្រីកំពតល្បីសុះសាយ

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

លោក ចាន់ ស៊ីថា អភិរក្សបច្ចេកទេសផលិតទឹកត្រីរបស់ដូនតា ធ្វើឲ្យយីហោទឹកត្រីកំពតល្បីសុះសាយ

10, Jun 2019 , 8:29 am

រូបភាព

ដោយ:

កំពត៖ បច្ចុប្បន្ន ទឹកត្រីជាច្រើនយីហោបាននឹងកំពុងចរាចរណ៍ព្រោងព្រាតនៅក្នុងទីផ្សារកម្ពុជា ប៉ុន្តែយីហោទឹកត្រីដែលមានតម្លៃថ្លៃ និងផលិតនៅក្នុងស្រុក ហាក់មានតិចតួចនៅឡើយ។ លោក ចាន់ ស៊ីថា ម្ចាស់សហគ្រាសផលិតទឹកត្រី ង៉ូវ ហេង កំពត ប្រើបច្ចេកទេសផលិតទឹកត្រីតាមចាស់ៗជំនាន់មុនៗ បានធ្វើឲ្យទឹកត្រីរបស់លោកលក់ដាច់ខ្លាំង បើទោះបីមានតម្លៃថ្លៃជាងទឹកត្រីធម្មជាតិគុណ២ ឬ៣ដងក៏ដោយ។

សូមអញ្ជើញស្តាប់បទយកការណ៍ ដែលរៀបចំដោយ លោក រ៉ឹម ភារី អ្នកសារព័ត៌មានថ្មីៗដូចតទៅ៖

ខេត្តកំពតមានផលិតផលសក្តានុពលជាច្រើន មិនត្រឹមតែដំណាំទុរេន ម្រេច ឬការផលិតផលអំបិលនោះឡើយ។ ទឹកត្រីដែលផលិតនៅក្នុងខេត្តជាប់សមុទ្រមួយនេះ ក៏មានឈ្មោះល្បីល្បាញដែរនៅក្នុងប្រទេស។

សិប្បកម្មផលិតទឹកត្រី ង៉ូវ ហេង កំពត គឺជាយីហោផលិតផលទឹកត្រីមួយដែលមានឈ្មោះបោះសំឡេង ក្នុងចំណោមម៉ាកទឹកត្រីដទៃទៀត ដែលមានដើមកំណើតនៅក្នុងខេត្តកំពត។ ផលិតផលរបស់សិប្បកម្មមួយនេះ ត្រូវបានចែកចាយយ៉ាងទូលាយទាំងទីផ្សារនៅក្នុងខេត្តកំពត និងបណ្តាខេត្តនានា និងមានលក់នៅតាមបណ្តាផ្សារទំនើបនានាក្នុងរាជធានីភ្នំពេញផងដែរ។

លោក ចាន់ ស៊ីថា វ័យ៥៦ឆ្នាំ ជាម្ចាស់សិប្បិម្មនេះ។ មានមាឌធំដំបង ភ្នែកតឹងៗ សម្បុរសស្គុស លោក ស៊ីថា ជាកូនកាត់ចិន ដែលមានកំណើតកើតជានៅភ្នំពេញ ប៉ុន្តែលោកមានភរិយានៅខេត្តកំពតនេះ។ បន្ទាប់ពីរៀបការរួច លោកក៏បានផ្តើមបង្កើតសិប្បកម្មផលិតទឹកត្រីជាលក្ខណៈគ្រួសារនេះឡើងនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥។ បច្ចុប្បន្ន សិប្បកម្មលក្ខណៈគ្រួសារនោះ បានវិវត្តខ្លួន មកជាសិប្បកម្មដ៏ធំមួយ ដែលមានសមត្ថភាពផលិតទឹកត្រីចំនួន១០ម៉ឺនលីត្រក្នុងមួយខែ និងបានចែកចាយនៅទូទាំងប្រទេស។

សម្រាប់លោក ស៊ីថា កេរ្តិ៍ឈ្មោះបោះសំឡេងរបស់ទឹកត្រី ង៉ូវ ហេង កំពត បានមកពីការអភិរក្សបច្ចេកទេសផលិតទឹកត្រី របស់ចាស់ៗសម័យដើមនៅក្នុងខេត្តកំពតនេះ។ លោក ចាន់ ស៊ីថា រៀបរាប់ដូច្នេះ៖«ទឹកត្រីពីមុនគាត់អត់មានម៉ូទ័របូមទេ គាត់ត្រូវការដង តែឥឡូវយើងមានម៉ូទ័របូម យើងប្រើអ្វីៗទំនើបជាងគាត់។ ការធ្វើអត់ខុសពីគាត់ទេ ផ្នែកដែលដូនតាគាត់បានធ្វើ យើងរក្សានៅដដែល ដូចជាកាលនោះ ការងំរបស់ទឹកត្រីត្រូវប្រើពេល៣៦៥ថ្ងៃស្មើ១ឆ្នាំ យើងនៅតែប្រើរយៈពេលហ្នឹងដដែល»។

ក្រៅពីបច្ចេកទេសផលិតនេះ លោក ចាន់ ស៊ីថា ក៏ប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះការជ្រើសរើសប្រភេទត្រី ដែលជាវត្ថុធាតុសំខាន់បំផុតក្នុងការផលិតទឹកត្រីផងដែរ។ សម្រាប់លោក ស៊ីថា មានត្រីសមុទ្រតែពីរប្រភេទប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចផលិតបានទឹកត្រីដែលមានរសជាតិឈ្ងយឆ្ងាញជាងគេ។ លោក ស៊ីថា ពន្យល់បន្ថែម៖ «ត្រីកាកើម ជាភាសាវៀតណាម តែបើខ្ញុំសួរខាងជលផល ត្រីហ្នឹងគេហៅថា ត្រីបណ្តូលអំពៅ។ ត្រីហ្នឹង ស មិនធំទេ ប៉ុនៗកូនដៃ ដែលគេចំណាំដាក់លើតុការគេចៀនគ្រាមៗ។ ត្រីហ្នឹងអត់មានជាតិលាមកច្រើនទេ។ អ៊ីចឹងវាមានប្រូតេអ៊ីនច្រើន សាច់ និងឈាមច្រើន។ ត្រីទីពីរ គឺត្រីពូន។ ដូច្នេះ ត្រីសមុទ្រទាំងពីរប្រភេទនេះ ធ្វើទឹកត្រីបានឆ្ងាញ់ជាងគេ»។

បើតាម លោក ចាន់ ស៊ីថា សហគ្រាសផលិតទឹកត្រី ង៉ូវ ហេង កំពត របស់ខ្លួនបានទទួលវិញ្ញាបនបត្រ HACCP ជាវិញ្ញាបនបត្រទទួលស្គា ល់ជាសកលលើការអនុវត្តប្រព័ន្ធសុវត្ថិភាពចំណីអាហារ ដែលគាំទ្រដោយ UNIDO កាលពីឆ្នាំ២០១៥។ ហើយកាលពីឆ្នាំ ២០០៧ ផលិតផលរបស់គាត់ ក៏ធ្លាប់នាំចេញទៅសហរដ្ឋអាមេរិកមួយកុងតឺន័រដែរ។ ប៉ុន្តែដោយសារការរត់ឯកសារមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញ និងចំណាយពេលយូរ ដៃគូជំនួញនៅអាមេរិកនោះ ក៏ផ្អាកការរកស៊ីជាមួយគ្នាវិញ។ នេះជាការបញ្ជាក់ទាំងសោកស្តាយរបស់លោក ស៊ីថា។

ទោះជាបានឆ្លងកាត់ឧបសគ្គយ៉ាងច្រើន ប៉ុន្តែសមិទ្ធផលបច្ចុប្បន្ន បានធ្វើឲ្យម្ចាស់សិប្បកម្មវ័យ៥៦ឆ្នាំរូបនេះ មានមោទកភាពយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះសិប្បកម្មរបស់លោកបានសម្រិតសម្រាំង ទឹកត្រីដែលមានគុណភាព សម្រាប់ឲ្យពលរដ្ឋកម្ពុជាបរិភោគ និងជួយបង្កើតការងារដល់កម្មករ ជាង៣០នាក់ និងអ្នកនេសាទសមុទ្រប្រមាណ១០គ្រួសារ។ ជាពិសេសនោះ គឺការអភិរក្សរបៀបផលិតទឹកត្រីដែលអ្នកជំនាន់មុនបន្សល់ទុក។ ក្រៅពីនេះ សិប្បកម្មរបស់លោក ក៏បានទទួលនិស្សិតមកពីជុំវិញប្រទេសកម្ពុជា ឲ្យចុះធ្វើកម្មសិក្សា ឬធ្វើការងារដកបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ផងដែរ។

អ្នកស្រី ទឹម ស៊ីឡា ជាអ្នកនេសាទ និងជាឈ្មួញប្រមូលទិញត្រីពីអ្នកនេសាទផ្សេងទៀត ដែលផ្គត់ផ្គង់មកឲ្យសិប្បកម្មទឹកត្រីរបស់លោក ចាន់ ស៊ីថា អស់រយៈពេលជាង១០ឆ្នាំមកហើយ។ ស្ត្រីវ័យ៤០ឆ្នាំរូបនេះ បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ អ្នកស្រីត្រូវប្រមូលទិញត្រីចន្លោះពី១ពាន់តោន ទៅ១៥០០តោន ពីគ្រួសារអ្នកនេសាទ ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ទៅរោងចក្រផលិតទឹកត្រី។ អ្នកស្រី ទឹម ស៊ីឡា អះអាងថា៖ «នេះជាការនេសាទត្រីធម្មជាតិសុទ្ធសាធ មានត្រីកាកើម យើងបានចម្រាញ់ត្រីល្អៗ និងរើសឲ្យស្អាត ព្រោះត្រូវផ្គង់ផ្គង់ឲ្យឡទឹកត្រី។ គាត់យកតែខ្ញុំហ្នឹង ឡទឹកត្រីហ្នឹង»។

ចំណែកលោក សួន សុធារិន ក៏បានធ្វើការជាមួយលោក ស៊ីថា ជាង១០ឆ្នាំមកហើយដែរ។ មានអាយុ៣៥ឆ្នាំ លោក សុធារិន គឺជាប្រធានផ្នែកវេចខ្ចប់ នៅក្នុងសិប្បកម្មផលិតទឹកត្រី ង៉ូវ ហេង កំពត។ សុធារិន បញ្ជាក់ដូច្នេះ៖ «ធ្វើការជាមួយគាត់(ស៊ីថា)មានអារម្មណ៍ថាកក់ក្តៅដូចគ្រួសារតែមួយ ព្រោះគាត់យកចិត្តទុកដាក់ជាមួយបុគ្គលិកជាច្រើន។ ហើយការងាររបស់គាត់ គឺហ្មត់ចត់ និងព្យាយាមបណ្តុះបណ្តាលយើងតាំងពីអត់ចេះអ្វីសោះ ដោយសារតែខ្ញុំបញ្ចប់ថ្នាក់ទី១២ ហើយមកធ្វើការនៅទីនេះ ការងារបង្រៀនខ្ញុំរហូត ចាប់តាំងពីខ្ញុំគ្រាន់តែជាកម្មករធម្មតារហូតក្លាយជាប្រធានផ្នែកវេចខ្ចប់»។

បច្ចុប្បន្ន សិប្បកម្មរបស់លោក មានផលិតទឹកត្រី ទឹកស៊ីអ៊ីវ ទឹកម្ទេស ទឹកខ្មេះ និងប្រេងខ្យង ដើម្បីបំពេញតម្រូវការទីផ្សារ ដែលចូលចិត្តទិញជាកញ្ចប់។ ទន្ទឹមនឹងការពង្រឹងគុណភាព និងការរក្សាកេរ្តិ៍ឈ្មោះ លោក ចាន់ ស៊ីថា កំពុងរកដៃគូវិនិយោគ ដើម្បីបង្កើនវិសាលភាពនៃការផលិត និងចែកចាយឲ្យបានច្រើននៅក្នុងស្រុក និងនាំចេញទៅក្រៅប្រទេស។ ជាងនេះទៅទៀត លោកបានស្នើឲ្យពលរដ្ឋខ្មែរ បន្តគាំទ្រផលិតផលរបស់ខ្លួន ដើម្បីបន្តរបរដូនតាមួយនេះ និងជួយផ្តល់ការងារដល់ប្រជាជនកម្ពុជា៕