ក្រៅពីមានខុនដូបែបអឺរ៉ុប អ្នកនាង ចន្ថា ងាកមកសង់ផ្ទះខ្មែរបុរាណ សម្រាប់ជួលឲ្យភ្ញៀវទេសចរ

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

ក្រៅពីមានខុនដូបែបអឺរ៉ុប អ្នកនាង ចន្ថា ងាកមកសង់ផ្ទះខ្មែរបុរាណ សម្រាប់ជួលឲ្យភ្ញៀវទេសចរ

23, Jun 2019 , 9:19 am

រូបភាព

ដោយ:

ភ្នំពេញ៖ ស្ថិតនៅក្នុងវ័យ៣៦ឆ្នាំ អ្នកនាង ស៊ន ចន្ថា ហៅ (ម៉ាយ៉ា) អាចមានលទ្ធភាពរកប្រាក់ចំណូលខ្ទង់ពាន់ដុល្លារក្នុងមួយខែ។ លទ្ធភាពក្នុងការរកប្រាក់ចំណូលច្រើនគួរសមនេះ កើតចេញពីកូនចិត្តជម្នះភាពក្រីក្ររបស់ ម៉ាយ៉ា ដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់ការងារជាកម្មការិនីរោងចក្រ មុននឹងក្លាយជាអ្នករកស៊ីផ្នែកអចលនទ្រព្យបច្ចុប្បន្ននេះ។

ជាបន្តសូមអញ្ជើញស្តាប់បទយកការណ៍ដែលរៀបចំដោយ លោក រ៉ឹម ភារី នៃសារព័ត៌មានថ្មីៗដូចតទៅ៖

ផ្ទះឈើលក្ខណៈបែបខ្មែរចំនួន៤ ហើយមានដើមឈើ សួនច្បារ និងដំណាំស្ទើរជុំជិត ស្ថិតនៅលើដីជិត១ហិកតា ដែលមានចម្ងាយប្រហែល១គីឡូម៉ែត្រពីកំពង់ចម្លងអរិយក្សត្រ កំពុងទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ។ ទីនេះ មានឈ្មោះថា«Maya Village» ដែលត្រូវបានកសាងឡើងដោយអ្នកនាង ស៊ន ចន្ថា ហៅ (ម៉ាយ៉ា) ស្ត្រីខ្មែរមួយរូប ដែលចូលចិត្តធម្មជាតិ និងស្រឡាញ់របៀបរស់នៅលក្ខណៈជាខ្មែរ។ មានកំណើតនៅតាមដងទន្លេសាបនៅខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ម៉ាយ៉ា បានដក់ជាប់នឹងអារម្មណ៍នៃការរស់នៅបែបស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួន ដែលធ្វើឲ្យនាងខិតខំសន្សំលុយទិញដីជិតមួយហិកតានៅទីនោះ ដោយបានសាងសង់ផ្ទះឈើលក្ខណៈបែបខ្មែរ ដើម្បីស្នាក់នៅខ្លួនឯងផង និងជួលឲ្យភ្ញៀវ ដោយទទួលបានចំណូលខ្ទង់ពាន់ដុល្លារនៅក្នុងមួយខែៗ។ ផ្ទះឈើបែបខ្មែរទាំង៤នេះ គឺអ្នកនាង ម៉ាយ៉ា បានទិញផ្ទះឈើចាស់ៗរបស់ពលរដ្ឋ យកមករចនាឡើងវិញដោយខ្លួនឯង។

បើតាម ម៉ាយ៉ា ផ្ទះឈើទាំង៤របស់នាង មានម៉ូដផ្ទះប៉ិត ម៉ូដផ្ទះកន្តាំង ម៉ូដផ្ទះកន្តាំងបុក ម៉ូដកន្តាំងក្រពើហា។ ផ្ទះនីមួយៗមានច្រើនខ្នង ដោយផ្ទះទាំង៤មានបន្ទប់គេងសរុបចំនួន៩ មានបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ បន្ទប់ទឹក ផ្ទះបាយ ហើយផ្ទះនីមួយៗមានទីធ្លាធំទូលាយដោយមានគម្លាតពីគ្នា១០០ម៉ែត្រ។

សក់រួញ ភ្លែកតូច សម្បុរខ្មៅស្រអែម ម៉ាយ៉ា បានរៀបរាប់យ៉ាងដូច្នេះថា៖ «នៅហ្នឹង យើងមានផ្ទះ៤ ក្នុងផ្ទះនីមួយៗមានការរៀបចំខុសគ្នាទាំងអស់ និងម៉ូដខុសគ្នាទាំងអស់។ មានបន្ទប់ទឹក ចង្ក្រានបាយ…។ ការធ្វើផ្ទះនៅអរិយក្សត្រ ដោយសារខ្ញុំស្រឡាញ់ធម្មជាតិ និងដើមឈើនៅហ្នឹងកាលពី៤ឬ៥ឆ្នាំមុន។ កាលនោះ ខ្ញុំមានផ្ទះតែមួយទេ តែ២ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ យើងធ្វើផ្ទះ៣ទៀត ហើយមិនធ្វើលក្ខណៈប្រណិតទេ ព្រោះខ្ញុំនៅស្រឡាញ់ស្ថាបត្យករខ្មែរ ខ្ញុំចង់ថែរក្សាទ្រង់ទ្រាយដើមទាំងអស់។ ខ្មែរយើងគេមានផ្ទះផ្សេងគ្នា ដូចជា អ្នកភូមិធូរធារគេធ្វើផ្ទះរបៀបម៉េច? អ្នកមានឋានៈមធ្យម និងអ្នករកស៊ីគេធ្វើផ្ទះរបៀបម៉េច? មន្ត្រីរាជការគេធ្វើផ្ទះរបៀបម៉េច? ដូច្នេះ វាមានឋានៈខុសៗគ្នា»។

ផ្ទះឈើបែបសាមញ្ញ តែវាពិតជាមានតម្លៃណាស់សម្រាប់ម៉ាយ៉ា ដ្បិតវាបានធ្វើឲ្យនាងអាចរស់នៅជាមួយផ្ទះបែបខ្មែរ និងអាចរកចំណូលបានច្រើនគួរសមពីការជួលឲ្យភ្ញៀវខ្មែរ និងបរទេស។ សម្រាប់តម្លៃជួលវិញ ការស្នាក់នៅផ្ទះមួយយប់ មានតម្លៃចន្លោះពី៥០ទៅ១០០ដុល្លារ អាស្រ័យចំនួនមនុស្សតិចឬក៏ច្រើន និងមានតម្លៃចន្លោះ៥០ដុល្លារ ទៅ២៥០ដុល្លារ សម្រាប់ការជួលថតភាពយន្ត និងធ្វើកម្មវិធីផ្សេងៗ ដូចជា ប្រជុំ ឬសិក្ខាសាលាជាដើម។ ខុសពីផ្ទះសំណាក់ និងសណ្ឋាគារដែលតែងតែផ្តល់សេវាកម្មដល់ភ្ញៀវសព្វគ្រប់នោះ តែ Maya Village មិនធ្វើដូច្នេះឡើយ ពោលគឺអ្វីៗទាំងអស់ ភ្ញៀវត្រូវធ្វើដោយខ្លួនឯង។

ម៉ាយ៉ា ដែលមានទម្លាប់ធ្វើដំណើរដោយថ្មើរជើង និងជិះកង់ បានរៀបរាប់បន្តថា៖«អ្នកជួលផ្ទះខ្ញុំ ញ៉ាំបាយខ្លួនឯង លាងចានខ្លួនឯង ព្រោះ ខ្ញុំគិតថា មនុស្សរីករាយបំផុតនៅពេលបានចែករំលែក។ ញ៉ាំបាយខ្លួនឯងលាងចានខ្លួនឯងវាជារឿងធម្មតា។ ខ្ញុំបង្កើតកន្លែងឲ្យភ្ញៀវស្នាក់នៅសប្បាយចិត្ត ប៉ុន្តែ គាត់ថែរក្សាការគេង និងញ៉ាំដោយខ្លួនឯងទាំងអស់។ វាលើកលែងមួយសប្តាហ៍មានអ្នកសម្អាតម្តងទៅពីរដង តែគាត់អត់លាងចាន និងរៀបកន្លែងគេងទេ គ្រាន់តែសម្អាត។ ចំណែកម្ហូប! ខ្ញុំឲ្យពួកគេមានជម្រើស ភាគច្រើនខ្ញុំចង់ឲ្យភ្ញៀវធ្វើម្ហូបខ្លួនឯង បើសិនភ្ញៀវមានតិច។ តែបើភ្ញៀវច្រើនខ្ញុំទទួល ម្ហូប និងទឹក ព្រោះខ្ញុំអត់ឲ្យប្រើប្លាស្ទិកក្នុងផ្ទះខ្ញុំ។ យើងព្យាយាមមិនប្រើប្លាស្លិក។ ពួកគេញ៉ាំនៅផ្ទះខ្ញុំ យើងមានចានឆ្នាំង កែវគ្រប់ទាំងអស់ និងប្រើស្លឹកឈូក និងស្លឹកចេកអ៊ីចឹងទៅ»។

ជាសិស្សធ្លាក់បាក់ឌុប តែម៉ាយ៉ា បានចាកចេញពីស្រុកកំណើតដោយតស៊ូធ្វើជាកម្មការិនីរោងចក្រ ដើម្បីសន្សំលុយចូលរៀនបញ្ញាបត្ររង និងបរិញ្ញាបត្រ។ វ័យ៣៦ឆ្នាំ ម៉ាយ៉ា មិនមែនជាអ្នកជំនាញផ្នែកស្ថាបត្យកម្មនោះឡើយ តែកូនច្បងក្នុងចំណោមបងប្អូន៤រូបនេះ បានបញ្ចប់ការសិក្សាបរិញ្ញាបត្រផ្នែកពាណិជ្ជកម្មនៅកម្ពុជា និងវិទ្យាសាស្ត្រនយោបាយនៅអាល្លឺម៉ង់។ ក្រោយបញ្ចប់ការសិក្សា ម៉ាយ៉ា ដែលចេះភាសាអង់គ្លេសច្បាស់លាស់ បានធ្វើការងារ១០ឆ្នាំជាមួយក្រុមហ៊ុនប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរបស់អង់គ្លេសមួយ ដែលទទួលបានប្រាក់ខែជិត៥ពាន់ដុល្លារក្នុងមួយខែ។

ប្រាក់សន្សំនេះហើយ គឺជាដើមទុនក្នុងការបើកក្រុមហ៊ុនទេសចរណ៍ និងក្រុមហ៊ុនអចលនទ្រព្យ។ បន្ទាប់ពីមានទុនក្រាស់ក្រែលហើយ ម៉ាយ៉ា បានលក់ក្រុមហ៊ុនទាំងពីរនោះ ហើយបានផ្តោតលើការសង់ខុនដូបែបអឺរ៉ុបដែលមានកម្ពស់៤ជាន់ និង៨យូនីតនៅខណ្ឌទួលគោក ដើម្បីដាក់ជួលដែលមានដំណើរយ៉ាងរលូនរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។ ទន្ទឹមនឹងភាពជោគជ័យក្នុងគម្រោង Maya Apartment ស្ត្រីមាឌល្អិតតែចិត្តធំរូបនេះ បានបង្កើតគម្រោង Maya Village នេះឡើង ដើម្បីបំពេញតម្រូវការរបស់ខ្លួន ដែលស្រឡាញ់ការរស់នៅតាមបែបធម្មជាតិ និងមនុស្សដែលមានចំណង់ចំណូលចិត្តប្រហាក់ប្រហែលនាង។

ម៉ាយ៉ារៀបរាប់យ៉ាងដូច្នេះថា៖«បើកទ្វារព្រលឹមឡើង នៅផ្ទះខ្ញុំហ្នឹង មានដើមឈើខៀវងងឹត។ យើងរកពេលពិបាកចិត្តអត់ឃើញ ព្រោះធម្មជាតិ និងរុក្ខជាតិនៅជុំវិញផ្ទះ វារស់រវើក។ រុក្ខជាតិនៅជុំវិញផ្ទះ ជួយអបអរជីវិតរបស់យើងឲ្យស្រស់បំព្រងរាល់ថ្ងៃ។ ដូចផ្ទះទើបធ្វើហើយអ៊ីចឹង ដើមក្ងោកដុះមកចូលក្នុងផ្ទះ ជួនកាលយើងគេងអានសៀវភៅនៅក្នុងផ្ទះ មែកស្វាយនៅក្នុងហ្នឹងមានចាបមកធ្វើសម្បុក គឺមានសុភមង្គលមែនទែន។ យើងរស់នៅជាមួយធម្មជាតិ យើងគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក។ ដូច្នេះ បានជាខ្ញុំអត់ញ៉ាំសាច់ទេ ព្រោះខ្ញុំឃើញសត្វទាំងអស់ ជួលកាលដង្កូវវារលើដៃយើង វាអត់ខ្លាចយើងទេ តែបើយើងធ្វើបាបវា វានឹងធ្វើបាបយើងវិញ។ អ៊ីចឹង ជីវិតយើងពឹងពាក់លើគាត់ ជីវិតធម្មជាតិទាំងអស់ហ្នឹងក៏ពឹងពាក់លើយើង។ ដូច្នេះ យើងរស់នៅពឹងអាស្រ័យគ្នាទៅវិញទៅមក»។

ខុសពីបុរី ខុនដូ ឬរមណីយដ្ឋានប្រណិតៗនៅភ្នំពេញ ដែលមានរបងខ្ពស់ៗ សន្តិសុខយាម២៤ម៉ោងនោះ ប៉ុន្តែ Maya Village ពុំមានសេវាទាំងនេះទេ។ បើតាមម៉ាយ៉ា ផ្ទះនីមួយៗរបស់ខ្លួនគ្មានរបង គ្មានសន្តិសុខ ដូចផ្ទះអ្នកភូមិនៅតាមជនបទដូច្នោះដែរ។ នាងពន្យល់ថា ការធ្វើបែបនេះ គឺនាងចង់ឲ្យភ្ញៀវដែលមកស្នាក់នៅទីនេះ រស់នៅលក្ខណៈសាមញ្ញដូចប្រជាជននៅជនបទ តែមិនចាំបាច់ធ្វើដំណើរទៅឆ្ងាយពីក្រុងភ្នំពេញឡើយ។

ទោះម៉ាយ៉ាចូលចិត្តរស់នៅស្ងប់ស្ងាត់មែន តែនាងមិនចង់រស់នៅតែម្នាក់ឯងនោះទេ។ បច្ចុប្បន្ន ផ្ទះដែលម៉ាយ៉ាកំពុងរស់នៅ ហើយមានបន្ទប់ដែលនៅសល់នោះ នាងបានដាក់ជួលឲ្យមិត្តភក្តិរបស់នាងដែរ។ ញញឹមថ្ពាល់ខួច ម៉ាយ៉ា ដែលមានឫកពាសាមញ្ញ និងតុបតែងខ្លួនស្រដៀងជនជាតិដើមភាគតិច បានអត្ថាធិប្បាយថា៖«ផ្ទះដែលខ្ញុំរស់នៅផ្ទាល់ ខ្ញុំជាម្ចាស់ផ្ទះ ប៉ុន្តែខ្ញុំនៅហ្នឹងម្នាក់ឯង តែខ្ញុំសល់បន្ទប់គេង៣ ដូច្នេះ ខ្ញុំជួលឲ្យមិត្តភក្តិ២នាក់ទៀតរស់នៅជាមួយខ្ញុំ។ ជាភាសាអង់គ្លេស គេហៅថា Sharing House។ គេបង់លុយឲ្យយើង ហើយគេនៅជាមួយយើង។ គេនៅតែគេ យើងនៅតែយើង ប៉ុន្តែពេលខ្លះយើងញ៉ាំបាយជុំគ្នា។ យើងរស់នៅលក្ខណៈដូចមិត្តភក្តិ តែយើងរកចំណូលពីផ្ទះហ្នឹងបាន»។

ក្រៅពីសេវាជួលផ្ទះ បច្ចុប្បន្ន Maya Village ក៏មានកន្លែងតាំង និងលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ដែលធ្វើដោយដៃ ដូចជា កញ្ជើ ស្មុគ កញ្ច្រែង និងកាបូបជាដើម ដែលផលិតផលទាំងអស់នេះ គឺស្នាដៃរបស់ពលរដ្ឋខ្មែរនៅតាមបណ្តាខេត្តមួយចំនួនរួមមាន៖ កំពង់ឆ្នាំង កំពង់ស្ពឺ កំពង់ធំ និងកែប។ បើតាមម៉ាយ៉ា ការបង្កើតកន្លែងតាំង និងលក់វត្ថុស្សាវរីយ៍ ព្រោះតែនាងស្រឡាញ់សម្ភារៈដែលធ្វើដោយដៃ និងចង់បង្កើតការងារដល់ពលរដ្ឋនៅមូលដ្ឋាន។

មិនត្រឹមតែមានគម្រោងពង្រីកការតាំង និងលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍នោះទេ ម៉ាយ៉ា ក៏គ្រោងបង្កើតសារមន្ទីរតូចមួយសម្រាប់ដាក់តាំងវត្ថុចាស់ៗ ដែលពលរដ្ឋខ្មែរធ្លាប់បានប្រើ ដើម្បីឲ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយបានស្គាល់ពីជីវភាព និងការរស់នៅរបស់ដូនតាផងដែរ៕