ជាតិ
ពីនេះ ពីនោះ
២៥ខេត្ត/រាជធានី
នឹកសាលា តែឃើញស្លាកខកចិត្ត…!
× ខ្ញុំបានរៀនចប់ និងចេញពីដេប៉ាតឺម៉ង់ភាសាបារាំងក្នុងវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេសនៃសកលវិទ្យាល័យភ្នំពេញអស់រយៈពេលជាង២០ឆ្នាំមកហើយ ហើយទើបតែកាលពីប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះ ខ្ញុំបានទៅកម្សាន្តនៅទីនោះម្តងទៀតឡើងវិញ។ ចូលដល់ទីធ្លាសាលាភ្លាម ចិត្តខ្ញុំសែនរំភើប ព្រោះ ខ្ញុំបានឃើញទីធ្លាសាលាធំទូលាយដដែល ត្រពាំងពោរពេញដោយផ្កាឈូ ដើមឈើហ៊ុំព័ទ្ធដោយស្លឹកស្រស់ខៀវស្រងាត់ ស្មៅដុះស្រស់បំព្រងនាដើមរដូវវស្សា។
ងាកទៅមើលអគារនៃដេប៉ាតឺម៉ង់ភាសាបារាំង វាមិនមានការប្រែប្រួលរូបរាងអ្វីឡើយ។ ទម្រង់ដដែល សម្បុរដដែល តែដើមជ្រៃដុះធំជាងមុន។ល។ បរិយាកាសសាលាហាក់បីដូចជានៅដដែល ឬប្រសើរជាងពីពេលមុនក៏អាចថាបាន។ និយាយជារួម អ្វីៗដូចជានៅរក្សាធាតុដើម ឬប្រសើរជាងមុន។ ពិនិត្យជារួម ខ្ញុំរំភើប និងសប្បាយចិត្តណាស់ដោយបានបោះជំហានចូលក្នុងទីធ្លាសាលាដែលធ្លាប់សិក្សាកាលពីជាង២០ឆ្នាំមុន។ អនុស្សារីយ៍រាប់មិនអស់ដែលខ្ញុំបានកសាងជាមួយដេប៉ាតឺម៉ង់ភាសាបារាំងក្នុងវិទ្យាស្ថានភាសាបរទេសនៃសកលវិទ្យាល័យភ្នំពេញ រាប់ចាប់តាំងពីអគារ ធម្មជាតិ សាស្រា្តចារ្យជនជាតិបារាំង។ល។
ប៉ុន្តែមានចំណុចមួយដែលខ្ញុំខកចិត្ត នៅពេលដែលខ្ញុំបោះជំហានដើរចេញពីអាគារនោះវិញ។ ចំណុចនោះ គឺស្លាកឈ្មោះដែលស្ថិតនៅក្បែរអគារបណ្ណាល័យនៃដេប៉ាតឺម៉ង់ភាសាបារាំង។ ស្លាកនោះចាស់ ចាស់ ចាស់ ចាស់ពេកណាស់។ ស្លាកនោះ មិនស័ក្តិសម ជាស្លាកនៃស្ថាប័នបណ្តុះបញ្ញវន្តឡើយ៕
លិខិតមិត្តអ្នកអាន
ពីអតីតនិស្សិតម្នាក់នៃដេប៉ាតឺម៉ង់ភាសាបារាំង
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com