ជាតិ
បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍
២៥ខេត្ត/រាជធានី
ការលែង«សត្វចាប»ក្លាយជាជំនឿសុំសេចក្តីសុខ ប៉ុន្តែជំនឿនេះ បង្កើតឱ្យមានរបរលក់ចាប?
×![]()
ដោយ: ឡាយ សុភាវតី
ភ្នំពេញ៖ ការលែង«សត្វចាប»ឲ្យមានសេរីភាព ដើម្បីសុំសេចក្ដីសុខសប្បាយ និងរួចពីទុក្ខភ័យ គឺជាជំនឿរបស់ប្រជាពលរដ្ឋទូទៅ។ ប៉ុន្តែពលរដ្ឋមិនទាន់ដឹងថា ជំនឿបែបនេះ ក៏បានក្លាយទៅជាសកម្មភាពមួយ ដែលបង្កើតឲ្យមានរបរលក់ចាបដែរ?
អង្គុយក្បែរទ្រុងចាប ស្លៀកខោខ្លីអាវដៃខ្លីនិងពាក់មួក ដោយឱបកូនស្រីពៅម្នាក់ផងនោះ បុរសសម្បុរខ្មៅស្រអែមម្នាក់ កំពុងស្រែកអំពាវនាវឲ្យពលរដ្ឋ ដែលទៅបន់ស្រន់នៅព្រះអង្គដង្កើ ជួយជាវសត្វចាបខ្លួន យកព្រលែង សុំសេចក្តីសុខសប្បាយតាមជំនឿរបស់ពួកគេ។ លោក ពេជ្រ វណ្ណៈ បានប្រកបរបរលក់ចាបនេះ រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ពោលគឺចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០០មកម្ល៉េះ ហើយចាបដែលលោក វណ្ណៈ យកមកលក់នេះ គឺដើរទិញពីអ្នកទាក់សត្វ។
ដើមឡើយលោក វណ្ណៈ លក់នៅមុខព្រះអង្គដងកើ ប៉ុន្តែក្រោយមកខាងអាជ្ញាធរសាលារាជធានីភ្នំពេញ បានរៀបចំកន្លែងឱ្យលក់ត្រឹមត្រូវ ដែលមានចម្ងាយប្រហែល១០០ម៉ែត្រ ឆ្ងាយពីទីកន្លែងព្រះអង្គដងកើវិញ។ ក្នុងមួយថ្ងៃលោក វណ្ណៈ អាចលក់សត្វចាប បានប្រហែល២០០ ទៅ៣០០ក្បាល។
នៅពេលសួរថា បើអ្នកលែង«សត្វចាប»បានបុណ្យ! ចុះអ្នកលក់បានបុណ្យឬបាប? លោក វណ្ណៈ តបវិញថា លោកមិនសូវបានគិតពីរឿងបុណ្យឬបាបនោះទេ ព្រោះអ្វីដែលខ្លួនត្រូវគិតបច្ចុប្បន្ននេះ គឺបញ្ហាជីវភាពគ្រួសារ។ បុរសមាឌធំ ដែលប្រកបរបរលក់ចាប២០ឆ្នាំរូបនេះ បានសង្កត់ធ្ងន់ថា «ខ្ញុំគិតពីជីវភាព ហើយខ្ញុំទិញចាបពីគេមក សម្រាប់ថែរក្សាឱ្យគេលែងទៅវិញ ។ ហើយចាបដែលទិញមកខ្ញុំថែជាងកូនទៅទៀត ងូតទឹក ដាក់ចំណីត្រឹមត្រូវ និងថ្នាំកម្លាំង ហើយបើងាប់ខាតយើង»។
ស្ត្រីអ្នកលក់ចាបម្នាក់ទៀត នៅមុខព្រះបរមរាជវាំង ដែលសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ បាននិយាយថា «ចាប»ភាគច្រើន ត្រូវបានអ្នកលក់ទិញពីឈ្មួញនៅផ្សារច្បារអំពៅ ដែលបានប្រមូលទិញពីអ្នកទាក់ចាបតាមបណ្ដាលខេត្តមកលក់នៅទីនោះ។ អ្នកលក់រូបនេះ បានបន្ថែមថា តម្លៃ«ចាប»ដែលទិញមកពីឈ្មួញ មានតម្លៃ១០០០ទៅ១៥០០រៀល ហើយអាចលក់ទៅវិញបានតម្លៃមួយគូពី៤ពាន់ទៅ៦ពាន់រៀល។ ចាបដែលយកមកលក់នោះរួមមាន ចាបស្រុក ចាបជំពូកមាស ចាបល្ងរ ចាបចង្ក្រង និងត្រចៀកកាំជាដើម។ បើតាមស្រី្តលក់ចាបរូបនេះ អ្នកទាក់ចាបប្រើវិធីច្រើនដូចជា ដាក់សំណាញ់ ដាក់អន្ទាក់ ឬដាក់ជ័រស្អិតជាដើម។
កំពុងលើកដៃប្រណម បិទភ្នែកបួងសួងសុំសេចក្តីសុខនោះ គឺជាសកម្មភាពរបស់លោក ភារុន ដែលបានប្រលែងសត្វចាបមួយឱ្យហើរចេញពីក្នុងដៃខ្លួន។ ក្នុងទឹកមុខស្រស់ថ្លាលោក ភារុន បាននិយាយថា លោកមានចិត្តសោមនស្ស នៅពេលឃើញចាបនៅក្នុងទ្រុង មានសេរីភាពបែបនេះ។ «ខ្ញុំចង់ឱ្យចាបមានសិទ្ធិសេរីភាព ជាជាងនៅក្នុងទ្រុង»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក ភារុន។
ចំណែកកញ្ញា សោភ័ណ្ឌ ដែលមកគោរពបូជាព្រះអង្គដងកើ ជាមួយមិត្តភក្តិនោះ ក៏ជាអ្នកធ្លាប់ប្រលែងសត្វចាប ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខផងដែរ។ យុវតីរូបនេះ បាននិយាយដូច្នេះថា៖« ខ្ញុំមិនបានដឹងថា សត្វចាបមកពីណានោះទេ គឺគ្រាន់តែចង់ឱ្យសត្វចាបមានសេរីភាព ព្រោះមានអារម្មណ៍ថា ចាបជាប់ទ្រុងទៅណាមិនកើត ខណៈមនុស្សនិងសត្វគឺត្រូវការសេរីភាពដូចគ្នា»។
ទាំងលោក ភារុន ទាំងកញ្ញា សោភ័ណ្ឌ មិនបានគិតថា សកម្មភាពប្រលែងចាបឱ្យមានសេរីភាព ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខ គឺជាការចូលរួមបង្កើតឱ្យមានការលក់ចាប និងសកម្មភាពទាក់ចាបមកលក់ច្រើនឡើងនោះទេ។ «នេះជារបររបស់បុគ្គលម្នាក់ ដើម្បីជីវភាពរស់នៅពួកគេ ហើយយើងមិនអាចឃាត់នរណាម្នាក់បានឡើយ ព្រោះថាបើយើងឃាត់នរណាម្នាក់មិនមែនជារឿងល្អនោះទេ។ ដូច្នេះគ្រប់គ្នាពេលឃើញសត្វចាប ដែលត្រូវគេលក់សូមជួយទិញ ដើម្បីសត្វបានសេរីភាពនិងសប្បាយសុខទាំងអស់គ្នា»។នេះជាយល់ឃើញរបស់កញ្ញា សោភ័ណ្ឌ ដែលបានឆ្លើយតបសំនួរសារព័ត៌មានថ្មីៗ។
ងាកមកផ្នែកព្រះពុទ្ធសាសនា ព្រះសង្ឃ ប៊ុន សាលួត គង់នៅវត្តប្រាសាទរាជាសំរោង(វត្តសំរោង) ខេត្តឧត្ដរមានជ័យបានមានថេរដីកាបកស្រាយថា អ្នកទាក់ចាប និងលក់ចាប គឺទទួលបានបាប ដោយសារបានឃាត់សិទ្ធិសេរីភាព។ ចំណែកអ្នកទិញសត្វលែង ជាពិសេសទិញសត្វជួបទុក្ខពីក្នុងដៃព្រាន ដើម្បីយកទៅប្រលែងឱ្យមានសេរីភាព ក្នុងគោលបំណងជួយសង្គ្រោះពិតប្រាកដនោះ គឺទទួលបានបុណ្យ។
ដើម្បីបញ្ចៀសអ្នកពាក់ព័ន្ធមិនឲ្យប្រព្រឹត្តខុសបន្តទៀត ព្រះសង្ឃ ប៊ុន សាលួត មានសង្ឃដីកា ដោយបានលើកជាសំនួរបែបពិចារណាថា៖ «មនុស្សដើរក្នុងមួយថ្ងៃបានតែប៉ុន្មានគីឡូ ចុះសត្វដែលហោះហើររាប់ពាន់គីឡូក្នុងមួយថ្ងៃ ត្រូវចាប់ដាក់ឃាត់ក្នុងទ្រុងនេះ ញោម(អ្នកទាក់ និងអ្នកលក់សត្វ)មានគិតពីសេរីភាពរបស់គេឬអត់? មានគិតជិវិតសត្វដែរទេ? ចុះបើមិនមានអ្នកទិញ តើជិវិតសត្វទៅជាយ៉ាងណា? ។ ញោម(អ្នកទាក់ និងលក់សត្វ)ឯងគួរតែអភ័យដល់សត្វបានទេ ប្រសិនបើគេយកញាតិឬញោមឯងទៅឃាត់ឃាំវិញ តើវាទៅជាណាវិញ? ញោមគួរតែយកមុខរបរត្រឹមត្រូវ ហើយឈប់បំផ្លាញជីវីតរបស់គេ ដោយងាកមកដាំដំណាំកសិកម្មជាដើម។ នេះគ្រាន់តែជាការពន្យល់ពីហេតុផលឱ្យពិចារណា ដើម្បីជាការកែប្រែ ហើយមិនមែនការបង្ខំទេ»។
តាមពិតទៅមុខរបរលក់សត្វចាបនេះ បានត្រឹមតែចិញ្ចឹមជិវិត និងផ្គត់ផ្គង់ឱ្យកូនរៀនបន្តិចបន្តួច ពោលគឺមិនអាចជួយឱ្យេជីវភាពធូរធានោះទេ។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក ពេជ្រ វណ្ណៈ អ្នកលក់សត្វចាបនៅក្បែរព្រះអង្គដងកើ ដែលបានបន្ថែមថា កូនប្រុសច្បងរបស់គាត់ បានឈប់រៀននៅថ្នាក់ទី៩ ដោយសារខ្វះខាតថវិកាក្នុងគ្រួសារ ខណៈកូនបីនាក់ទៀតកំពុងសិក្សានៅថ្នាក់បឋមសិក្សា។ បុរសលក់ចាប២០ឆ្នាំនេះ បានបញ្ជាក់ថា លោកនឹងផ្លាស់ប្ដូរមុខរបរនេះ ប្រសិនបើថ្ងៃអនាគតទៅ មានដើមទុនគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ប្រកបរបរផ្សេង៕
អង្គុយក្បែរទ្រុងចាប ស្លៀកខោខ្លីអាវដៃខ្លីនិងពាក់មួក ដោយឱបកូនស្រីពៅម្នាក់ផងនោះ បុរសសម្បុរខ្មៅស្រអែមម្នាក់ កំពុងស្រែកអំពាវនាវឲ្យពលរដ្ឋ ដែលទៅបន់ស្រន់នៅព្រះអង្គដង្កើ ជួយជាវសត្វចាបខ្លួន យកព្រលែង សុំសេចក្តីសុខសប្បាយតាមជំនឿរបស់ពួកគេ។ លោក ពេជ្រ វណ្ណៈ បានប្រកបរបរលក់ចាបនេះ រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ពោលគឺចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០០មកម្ល៉េះ ហើយចាបដែលលោក វណ្ណៈ យកមកលក់នេះ គឺដើរទិញពីអ្នកទាក់សត្វ។
ដើមឡើយលោក វណ្ណៈ លក់នៅមុខព្រះអង្គដងកើ ប៉ុន្តែក្រោយមកខាងអាជ្ញាធរសាលារាជធានីភ្នំពេញ បានរៀបចំកន្លែងឱ្យលក់ត្រឹមត្រូវ ដែលមានចម្ងាយប្រហែល១០០ម៉ែត្រ ឆ្ងាយពីទីកន្លែងព្រះអង្គដងកើវិញ។ ក្នុងមួយថ្ងៃលោក វណ្ណៈ អាចលក់សត្វចាប បានប្រហែល២០០ ទៅ៣០០ក្បាល។
នៅពេលសួរថា បើអ្នកលែង«សត្វចាប»បានបុណ្យ! ចុះអ្នកលក់បានបុណ្យឬបាប? លោក វណ្ណៈ តបវិញថា លោកមិនសូវបានគិតពីរឿងបុណ្យឬបាបនោះទេ ព្រោះអ្វីដែលខ្លួនត្រូវគិតបច្ចុប្បន្ននេះ គឺបញ្ហាជីវភាពគ្រួសារ។ បុរសមាឌធំ ដែលប្រកបរបរលក់ចាប២០ឆ្នាំរូបនេះ បានសង្កត់ធ្ងន់ថា «ខ្ញុំគិតពីជីវភាព ហើយខ្ញុំទិញចាបពីគេមក សម្រាប់ថែរក្សាឱ្យគេលែងទៅវិញ ។ ហើយចាបដែលទិញមកខ្ញុំថែជាងកូនទៅទៀត ងូតទឹក ដាក់ចំណីត្រឹមត្រូវ និងថ្នាំកម្លាំង ហើយបើងាប់ខាតយើង»។
ស្ត្រីអ្នកលក់ចាបម្នាក់ទៀត នៅមុខព្រះបរមរាជវាំង ដែលសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ បាននិយាយថា «ចាប»ភាគច្រើន ត្រូវបានអ្នកលក់ទិញពីឈ្មួញនៅផ្សារច្បារអំពៅ ដែលបានប្រមូលទិញពីអ្នកទាក់ចាបតាមបណ្ដាលខេត្តមកលក់នៅទីនោះ។ អ្នកលក់រូបនេះ បានបន្ថែមថា តម្លៃ«ចាប»ដែលទិញមកពីឈ្មួញ មានតម្លៃ១០០០ទៅ១៥០០រៀល ហើយអាចលក់ទៅវិញបានតម្លៃមួយគូពី៤ពាន់ទៅ៦ពាន់រៀល។ ចាបដែលយកមកលក់នោះរួមមាន ចាបស្រុក ចាបជំពូកមាស ចាបល្ងរ ចាបចង្ក្រង និងត្រចៀកកាំជាដើម។ បើតាមស្រី្តលក់ចាបរូបនេះ អ្នកទាក់ចាបប្រើវិធីច្រើនដូចជា ដាក់សំណាញ់ ដាក់អន្ទាក់ ឬដាក់ជ័រស្អិតជាដើម។
កំពុងលើកដៃប្រណម បិទភ្នែកបួងសួងសុំសេចក្តីសុខនោះ គឺជាសកម្មភាពរបស់លោក ភារុន ដែលបានប្រលែងសត្វចាបមួយឱ្យហើរចេញពីក្នុងដៃខ្លួន។ ក្នុងទឹកមុខស្រស់ថ្លាលោក ភារុន បាននិយាយថា លោកមានចិត្តសោមនស្ស នៅពេលឃើញចាបនៅក្នុងទ្រុង មានសេរីភាពបែបនេះ។ «ខ្ញុំចង់ឱ្យចាបមានសិទ្ធិសេរីភាព ជាជាងនៅក្នុងទ្រុង»។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក ភារុន។
ចំណែកកញ្ញា សោភ័ណ្ឌ ដែលមកគោរពបូជាព្រះអង្គដងកើ ជាមួយមិត្តភក្តិនោះ ក៏ជាអ្នកធ្លាប់ប្រលែងសត្វចាប ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខផងដែរ។ យុវតីរូបនេះ បាននិយាយដូច្នេះថា៖« ខ្ញុំមិនបានដឹងថា សត្វចាបមកពីណានោះទេ គឺគ្រាន់តែចង់ឱ្យសត្វចាបមានសេរីភាព ព្រោះមានអារម្មណ៍ថា ចាបជាប់ទ្រុងទៅណាមិនកើត ខណៈមនុស្សនិងសត្វគឺត្រូវការសេរីភាពដូចគ្នា»។
ទាំងលោក ភារុន ទាំងកញ្ញា សោភ័ណ្ឌ មិនបានគិតថា សកម្មភាពប្រលែងចាបឱ្យមានសេរីភាព ដើម្បីសុំសេចក្តីសុខ គឺជាការចូលរួមបង្កើតឱ្យមានការលក់ចាប និងសកម្មភាពទាក់ចាបមកលក់ច្រើនឡើងនោះទេ។ «នេះជារបររបស់បុគ្គលម្នាក់ ដើម្បីជីវភាពរស់នៅពួកគេ ហើយយើងមិនអាចឃាត់នរណាម្នាក់បានឡើយ ព្រោះថាបើយើងឃាត់នរណាម្នាក់មិនមែនជារឿងល្អនោះទេ។ ដូច្នេះគ្រប់គ្នាពេលឃើញសត្វចាប ដែលត្រូវគេលក់សូមជួយទិញ ដើម្បីសត្វបានសេរីភាពនិងសប្បាយសុខទាំងអស់គ្នា»។នេះជាយល់ឃើញរបស់កញ្ញា សោភ័ណ្ឌ ដែលបានឆ្លើយតបសំនួរសារព័ត៌មានថ្មីៗ។
ងាកមកផ្នែកព្រះពុទ្ធសាសនា ព្រះសង្ឃ ប៊ុន សាលួត គង់នៅវត្តប្រាសាទរាជាសំរោង(វត្តសំរោង) ខេត្តឧត្ដរមានជ័យបានមានថេរដីកាបកស្រាយថា អ្នកទាក់ចាប និងលក់ចាប គឺទទួលបានបាប ដោយសារបានឃាត់សិទ្ធិសេរីភាព។ ចំណែកអ្នកទិញសត្វលែង ជាពិសេសទិញសត្វជួបទុក្ខពីក្នុងដៃព្រាន ដើម្បីយកទៅប្រលែងឱ្យមានសេរីភាព ក្នុងគោលបំណងជួយសង្គ្រោះពិតប្រាកដនោះ គឺទទួលបានបុណ្យ។
ដើម្បីបញ្ចៀសអ្នកពាក់ព័ន្ធមិនឲ្យប្រព្រឹត្តខុសបន្តទៀត ព្រះសង្ឃ ប៊ុន សាលួត មានសង្ឃដីកា ដោយបានលើកជាសំនួរបែបពិចារណាថា៖ «មនុស្សដើរក្នុងមួយថ្ងៃបានតែប៉ុន្មានគីឡូ ចុះសត្វដែលហោះហើររាប់ពាន់គីឡូក្នុងមួយថ្ងៃ ត្រូវចាប់ដាក់ឃាត់ក្នុងទ្រុងនេះ ញោម(អ្នកទាក់ និងអ្នកលក់សត្វ)មានគិតពីសេរីភាពរបស់គេឬអត់? មានគិតជិវិតសត្វដែរទេ? ចុះបើមិនមានអ្នកទិញ តើជិវិតសត្វទៅជាយ៉ាងណា? ។ ញោម(អ្នកទាក់ និងលក់សត្វ)ឯងគួរតែអភ័យដល់សត្វបានទេ ប្រសិនបើគេយកញាតិឬញោមឯងទៅឃាត់ឃាំវិញ តើវាទៅជាណាវិញ? ញោមគួរតែយកមុខរបរត្រឹមត្រូវ ហើយឈប់បំផ្លាញជីវីតរបស់គេ ដោយងាកមកដាំដំណាំកសិកម្មជាដើម។ នេះគ្រាន់តែជាការពន្យល់ពីហេតុផលឱ្យពិចារណា ដើម្បីជាការកែប្រែ ហើយមិនមែនការបង្ខំទេ»។
តាមពិតទៅមុខរបរលក់សត្វចាបនេះ បានត្រឹមតែចិញ្ចឹមជិវិត និងផ្គត់ផ្គង់ឱ្យកូនរៀនបន្តិចបន្តួច ពោលគឺមិនអាចជួយឱ្យេជីវភាពធូរធានោះទេ។ នេះជាការបញ្ជាក់របស់លោក ពេជ្រ វណ្ណៈ អ្នកលក់សត្វចាបនៅក្បែរព្រះអង្គដងកើ ដែលបានបន្ថែមថា កូនប្រុសច្បងរបស់គាត់ បានឈប់រៀននៅថ្នាក់ទី៩ ដោយសារខ្វះខាតថវិកាក្នុងគ្រួសារ ខណៈកូនបីនាក់ទៀតកំពុងសិក្សានៅថ្នាក់បឋមសិក្សា។ បុរសលក់ចាប២០ឆ្នាំនេះ បានបញ្ជាក់ថា លោកនឹងផ្លាស់ប្ដូរមុខរបរនេះ ប្រសិនបើថ្ងៃអនាគតទៅ មានដើមទុនគ្រប់គ្រាន់ សម្រាប់ប្រកបរបរផ្សេង៕
Tag:
ចាប
អ្នកទាក់ចាប
អ្នកលក់
អ្នកលែងសត្វ
ព្រះសង្ឃ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
