ជាតិ
២៥ខេត្ត/រាជធានី
និស្សិតក្រីក្រ ញឹក សំអូន៖«ការសិក្សាធ្វើឲ្យជីវិតភ្លឺស្វាងនិងជាស្ពានចម្លងខ្ញុំឲ្យក្លាយជាអ្នកកាសែតអាជីព»
×![]()
ភ្នំពេញ៖ កើតនៅក្នុងគ្រួសារក្រីក្រ តែកញ្ញា ញឹក សំអូន មិនបណ្តោយឲ្យខ្លួនកាន់តែក្រនិងគ្មានចំណេះដឹងនោះទេ។ កូនស្រីអ្នកស្រុកបសេដ្ឋ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ វ័យ២៤ឆ្នាំរូបនេះ បានជម្នះនឹងភាពក្រីក្រដោយប្រឹងធ្វើការងាររហូតដល់ទៅ៣កន្លែង ដើម្បីបានប្រាក់មកផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅភ្នំពេញ និងឆ្លៀតផ្ញើប្រាក់ជួយផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពឪពុកម្តាយចាស់ជរា នៅស្រុកកំណើតទៀតដែរ។ ព្រោះតែចង់ឲ្យក្តីស្រមៃដែលចង់ក្លាយជាអ្នកសារព័ត៌មានអាជីពម្នាក់ តើ សំអូន បានឆ្លងកាត់រឿងរ៉ាវជូរចត់ និងជម្នះឧបសគ្គអ្វីខ្លះ? តើក្តីស្រមៃតាំងពីកុមារភាពរបស់និស្សិតក្រីក្ររូបនេះ ក្លាយជាការពិតឬយ៉ាងណា?
ស្ថិតនៅក្នុងបន្ទប់រៀនដែលមានភ្លើងភ្លឺល្មម អាចមើលឃើញទឹកមុខស្មើរបស់នារីមាឌស្តើងម្នាក់ ហាក់ដូចជាកំពុងមានកង្វល់ជាច្រើននៅក្នុងចិត្ត។ នារីម្នាក់នោះឈ្មោះ ញឹក សំអូន។ យុវតីវ័យ២៤ឆ្នាំកញ្ញា សំអូន ជាកូនទី៤ ក្នុងចំណោមបងប្អូន៦នាក់ ដែលមានឪពុកម្តាយជាកសិករក្រីក្រ រស់នៅស្រុកបសេដ្ឋ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ មានឱកាសបានមកបន្តជីវិតជានិស្សិតបរិញ្ញាបត្រ នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ សំអូន ជានិស្សិតដែលប្រឡងជាប់អាហារូបករណ៍១០០ភាគរយ ផ្នែកសិល្បៈនិងការសិក្សាអំពីព័ត៌មាន នៃសាកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា។
ថ្វីបើ សំអូន មិនត្រូវចំណាយប្រាក់សម្រាប់បង់សាលាក្តី ប៉ុន្តែ នាង ត្រូវរ៉ាប់រងផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សា ថ្លៃម្អូបអាហារ និងថ្លៃបង់បន្ទប់ស្នាក់នៅទៀតផង ព្រោះឪពុកម្តាយពុំមានលទ្ធភាពជួយ សំអូន បានឡើយ ខណៈដែលពួកគាត់មានវ័យកាន់តែចាស់ទៅហើយ។ និយាយដល់ត្រង់ចំណុចនេះ និស្សិតឆ្នាំទី៣ ញឹក សំអូន ចាប់ផ្តើមប្រែទឹកមុខទៅជាស្រពោន ព្រោះរម្លឹកដល់ជីវិតដែលប្រឹងតស៊ូរកប្រាក់យ៉ាងលំបាក មកចិញ្ចឹមជីវិតនិងការសិក្សារបស់ខ្លួន។ និស្សិតស្រីសក់ប្រាស់ស្មា រូបនេះ ចាប់ផ្តើមនិយាយពីជីវិតខំតស៊ូរបស់ខ្លួនប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗ ពេលមកភ្នំពេញដំបូងនៅឆ្នាំ២០១៥ យ៉ាងដូច្នេះ៖«ពេលមកភ្នំពេញដំបូងខ្ញុំមានកង់មួយនិងមានប្រាក់តែ ៦ម៉ឺនរៀល ដែលម្តាយឪពុកខ្ញុំឲ្យមក។ ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តទៅស្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់ជួលជាមួយមិត្តភក្តិដែលមានគ្នា៣នាក់ ហើយខ្ញុំចាប់ផ្តើមជិះកង់ទៅធ្វើការងារ ជាអ្នកចាប់ទឹកកកតាមរោងការ។ ពេលនោះការងារអ្វីក៏ខ្ញុំធ្វើដែរ ឲ្យតែបានប្រាក់»។
ការងារដំបូងរបស់ សំអូន គឺជាអ្នករត់ទឹកកកតាមរោងការ។ ការងារនេះ មិនមែនអាចផ្តល់ប្រាក់ចំណូលឲ្យ សំអូន ផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សាបានឡើយ។ ព្រោះតែចង់រៀនឲ្យចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ សំអូន ក៏បានប្តូរពីការធ្វើការងារនៅកន្លែងមួយផ្សេងទៀតក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី ហើយការងារចុងក្រោយដែល សំអូន អាចធ្វើបានជិត៣ឆ្នាំ ដើម្បីអាចមានលទ្ធភាពរៀនដល់ចប់បរិញ្ញាបត្រ គឺធ្វើជាគ្រូបង្រៀនក្រៅម៉ោងផ្នែកភាសាអង់គ្លេសដល់កុមារតូចៗ នៅសាលាឯកជនមួយ។
(និស្សិត ញឹក សំអូន រូបភាពហ្វេសប៊ុកក្រុមតំណាងយុវវ័យ និងយុវជន)
រយៈពេល៣ឆ្នាំដែល សំអូន មកបន្តការសិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រនៅភ្នំពេញ គឺមានបងស្រីបង្កើតជាអ្នកទទួលបន្ទុកផ្គត់ផ្គង់ឪពុកម្តាយ រួមទាំងការសិក្សារបស់ប្អូនពីរនាក់ផងដែរ។ ក្រោយបងស្រីរបស់ សំអូន រៀបការបង្កើតគ្រួសារថ្មី បន្ទុកទាំងអស់ត្រូវធ្លាក់មកលើ សំអូន វិញ ខណៈដែលការងាររបស់នាង បានត្រឹមតែផ្គត់ផ្គង់ការរស់នៅនិងការសិក្សារបស់ខ្លួនយ៉ាងផិតផើយបំផុត។ អ្វីដែល សំអូន នឹកស្មានមិនដល់នោះ គឺត្រូវបានបងប្អូននិងឪពុកម្តាយបង្ខំឲ្យឈប់រៀនទៀតផង។ និស្សិតផ្នែកសិល្បៈនិងការសិក្សាអំពីព័ត៌មាន នៃសាកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា រៀបរាប់ពីបញ្ហាប្រឈមនេះទាំងអួលដើមកយ៉ាងដូច្នេះ៖«ពេលនោះខ្ញុំពិតជាពុំមានផ្លូវដើរពិតមែន ជម្រើសតែមួយគឺឈប់រៀន ហើយខ្ញុំបានទៅសុំឈប់នៅសាលា លោកគ្រូអ្នកគ្រូ មិត្តភក្តិ មិនព្រមឡើយ ហើយសួរថាផ្ទៈខ្ញុំមានរឿងអ្វី»។
អ្វីៗក៏បានប្រសើរឡើងវិញ ក្រោយ សំអូន ទទួលបានការលើកទឹកចិត្តមួយផ្នែកពីលោកគ្រូ-អ្នកគ្រូ និងមិត្តរួមថ្នាក់របស់នាង។ អ្វីដែលសំខាន់មួយទៀត គឺ សំអូន គិតឃើញថាខ្លួនឯង ខំតស៊ូរកប្រាក់រៀនសូត្រយ៉ាងលំបាកអស់រយៈពេល៣ឆ្នាំមក ហើយបើឈប់រៀនតើរំពឹកលើអ្វីទៀត? គិតឃើញដូច្នេះហើយ ទើប សំអូន បានសម្រេចចិត្តរៀនបន្តឲ្យចប់ថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រ ដែលនៅសល់តែ១ឆ្នាំទៀតប៉ុណ្ណោះ។ សំអូន ពោលយ៉ាងដូច្នេះថា៖«ជម្រើសនេះមិនស្រួលឡើយ ខ្ញុំត្រូវរៀនផង ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារផង ខ្ញុំត្រូវធ្វើការ៣កន្លែង ដើម្បីរកលុយ។ ការងារទី១ ចាប់ម៉ោង៥ដល់ម៉ោង៨ព្រឹក ខ្ញុំធ្វើជាអ្នកបោសសំអាតនៅហាងបាយមួយកន្លែង។ ម៉ោង១២ថ្ងៃត្រង់ដល់ម៉ោង១០យប់ ខ្ញុំធ្វើការនៅហាងនំបុ័ង និងធ្វើការជាអ្នកចាប់ទឹកកកតាមកម្មវិធីផ្សេងៗនៅថ្ងៃចុងសប្តាហ៍»។
ធ្វើការងារ៣កន្លែងក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែ សំអូន មិនទទួលបានប្រាក់កម្រៃគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ផ្តត់ផ្គង់ការសិក្សាឡើយ ព្រោះត្រូវឆ្លៀតរំលែកផ្ញើទៅឲ្យឪពុកម្តាយ នៅឯស្រុកកំណើតទៀតផង។ ការងារ៣កន្លែងនិងរៀនផងនោះ ធ្វើឱ្យសំអូនធ្លាក់ខ្លួនឈឺសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យ។ ក្រោយមក សំអូន បានបោះបង់ការងារខ្លះ ដើម្បីថែរក្សាសុខភាព ហើយក៏បានបន្តធ្វើជាគ្រូបង្រៀនម្តងទៀត។ ជាគ្រូបង្រៀនក្រៅម៉ោងផ្នែកភាសាអង់គ្លេសដល់ក្មេងៗ ពិតជាអាចរកប្រាក់បានសមរម្យសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សា និងទទួលបានចំណេះដឹងពិតប្រាកដមែន ប៉ុន្តែ ជាចំណេះដឹងមិនឆ្លើយតបនឹងមុខជំនាញដែល សំអូន កំពុងសិក្សាឆ្នាំទី៣ ផ្នែកសិល្បៈនិងការសិក្សាអំពីព័ត៌មានឡើយ។ សំអូន ក៏បានបោះបង់ការងារទាំងអស់ ហើយងាកមកផ្តើមជីវិតជានិស្សិតស្ម័គ្រចិត្តនៅវិទ្យុស្រី្ត ផ្នែកព័ត៌មាន វិញម្តង ដើម្បីទទួលបានបទពិសោធថ្មីត្រូវនឹងជំនាញ ដែលខ្លួនកំពុងសិក្សា និងជាការងារដែល សំអូន មានក្តីស្រមៃតាំងពីកុមារភាពមកម្ល៉េះ។
«អាជីពជាអ្នកកាសែត ជាក្តីស្រម៉ៃនិងការស្រលាញ់ របស់ខ្ញុំតាំងពីតូច។ ការងារនេះ ធ្វើឲ្យខ្ញុំទទួលបាននូវព័ត៌មានថ្មីៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ និងព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងសង្គម។ មួយវិញទៀត ខ្ញុំអាចចែករំលែកព័ត៌មានទៅកាន់ប្រជាពរដ្ឋ ជាពិសេសអ្នករស់នៅជនបទ។»
បើទោះជា និស្សិត ញឹក សំអូន មិនមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសិក្សានៅសាកលវិទ្យាល័យក៏ពិតមែន តែ សំអូន បានឲ្យតម្លៃលើការសិក្សាយ៉ាងដូច្នេះ៖«ការសិក្សាមានតម្លៃខាំងណាស់សម្រាប់ខ្ញុំ ព្រោះវាជារបស់ម្យ៉ាងដែលមិនចេះបាត់បង់ ទោះទៅដល់ណាក៏ មិនចាញ់បោកគេ ហើយគ្មានអ្នកមើលងាយ»។ និស្សិតស្រីវ័យ២៤ឆ្នាំ មកពីស្រុកបសេដ្ឋ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ រូបនេះ បញ្ជាក់ថា «ការសិក្សាធ្វើឲ្យជីវិតភ្លឺស្វាង និងជាស្ពានចម្លងខ្ញុំទៅរកភាពជោគជ័យ»។ ភាពជោគជ័យដែល សំអូន ចង់បានគឺក្លាយជាអានព័ត៌មាន និងជាអ្នកកាសែតអាជីព។
សាស្ត្រាចារ្យ ប៊ុន សុផល ព្រឹទ្ធបុរសរងមហាវិទ្យាល័យព័ត៌មាននិងគមនាគមន៍ នៃសាកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា បានមានប្រសាសន៍ថា និស្សិត ញឹក សំអូន គឺជាសិស្សដែលមានការតស៊ូ ព្យាយាមក្នុងការសិក្សា។ ជាគ្រូធ្លាប់បានបង្រៀននៅថ្នាក់ សំអូន ផ្ទាល់ សាស្ត្រាចារ្យ សុផល ជំរុញទឹកចិត្តដល់នាងឱ្យខំសិក្សាបន្ត ព្រមទាំងជូនពរឱ្យសំអូនទទួលបានជោគជ័យនៅក្នុងជីវិត។ ជាមួយគ្នានេះ ក្នុងនាមជាមិត្តរួមថ្នាក់ កញ្ញា ប៊ូ សៀវម៉ាន់ បានឲ្យដឹងថា សំអូន ជាមនុស្សស្មោះត្រង់ ថែមទាំងប្រឹងរៀន ហើយឆ្លៀតធ្វើការរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ការសិក្សាផងដែរ។ ក្នុងនាមជាមិត្តភក្តិ សៀវម៉ាន់ បានត្រឹមលើកទឹកចិត្ត ជូនពរ សំអូន ឲ្យសម្រេចតាមក្តីស្រមៃ និងអាច ជួយ សំអូន តាមអ្វីដែលអាចធ្វើបាន។
កូនស្រីនៃគ្រួសារកសិករមកពីស្រុកបសេដ្ឋ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ កញ្ញា ញឹក សំអូន ដែលជានិស្សិតឆ្នាំទី៣ ផ្នែកសិល្បៈនិងការសិក្សាអំពីព័ត៌មាន នៃសាកលវិទ្យាល័យកម្ពុជា កំពុងបម្រើការងារស្ម័គ្រចិត្តនៅមណ្ឌលព័ត៌មានស្ត្រីកម្ពុជា (WMC) ផ្នែកសារព័ត៌មាន និយាយដោយមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនថា ចង់ក្លាយជាពិធីការិនីព័ត៌មាន និងជាអ្នកកាសែតអាជីពម្នាក់ នៅថ្ងៃអនាគត៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
