អុំទូក៖ អ្នកលក់នំអន្សម,បាយម្ហូប,ពងក្រួច,ទឹក និងភេសជ្ជៈ ត្អូញថាលក់មិនដាច់

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

អុំទូក៖ អ្នកលក់នំអន្សម,បាយម្ហូប,ពងក្រួច,ទឹក និងភេសជ្ជៈ ត្អូញថាលក់មិនដាច់

12, Nov 2019 , 8:39 pm

រូបភាព

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

ភ្នំពេញ៖អ្នកលក់ដូរនំចីណីតូចតាច ដូចជានំអន្សម ម្ហូបចំណី ទឹក និងភេសជ្ជៈ សុទ្ធតែត្អូញត្អែរថា លក់មិនសូវដាច់ និងភាគច្រើនអះអាងពីការខាតដើមផង ក្នុងអំឡុងព្រះរាជពិធីបុណ្យអុំទូកឆ្នាំនេះ។ លក់មិនសូវដាច់ ដោយសារឆ្នាំនេះ មនុស្សទៅដើរលេងកម្សាន្តតិច ហើយអ្នកដែលមកដើរកម្សាន្តទៀតសោត មិនសូវចាយប្រាក់តែម្ដង។

នាម៉ោងប្រមាណ៥ល្ងាច ស្ត្រីវ័យជាង៤០ម្នាក់ កំពុងលើកនំអន្សមខ្នុរ ចេញពីក្នុងថង់យកមករៀបលើថាសដើម្បីដាក់លក់ ស្រពពេលអ្នកដើរកម្សាន្តកំពុងដើរឆ្លងកាត់។ លក់នៅតាមបណ្ដោយផ្លូវមាត់ទន្លេ ដែលជាផ្លូវសម្រាប់ដើរ និងរត់ហាត់ប្រាណ នៅខាងក្រោយសាលចតុមុខ អ្នកស្រី មុំ ដែលជាឈ្មោះដាក់ឱ្យ ថាលក់នំអន្សមខ្នុរមិនសូវដាច់ឡើយនៅឆ្នាំនេះ។

ញាប់ដៃរៀបនំអន្សមដែលមានទំហំប៉ុនម្រាមមេដៃ ខ្ចប់ដោយស្លឹកចេក អ្នកស្រី មុំ ថាឆ្នាំនេះគាត់យកនំមកលក់ចំនួន១ពាន់នំ ដោយចំណាយថ្លៃដើមអស់ជាង២០ម៉ឺនរៀល។ អ្នកស្រី មុំ ចេញពីផ្ទះ ដែលនៅជិតផ្សារអ្នកលឿង ខេត្តកណ្ដាល ពីព្រឹកព្រលឹម ដើម្បីមកលក់នំអន្សមខ្នុរ ក្នុងព្រះរាជពិធីបុណ្យអុំទូក នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ លក់នំពីព្រឹក រហូតដល់ម៉ោងជិត៦ល្ងាច អ្នកស្រី មុំ បានប្រាក់ មិនដល់១០ម៉ឺនផង។ ដោយបារម្ភខ្លាច មិនអាចរកថ្លៃដើមគ្រប់ ស្ត្រីមាឌធាត់រូបនេះ ចង់នៅលក់ទល់ភ្លឺ។

អ្នកស្រីបញ្ជាក់ទាំងទឹកមុខស្រងូត៖«ឱ្យតែនៅមានមនុស្សខ្ញុំនៅលក់រហូត គឺចង់លក់មួយយប់ទល់ភ្លឺ។ យប់នេះបើលក់មិនអស់ ខ្ញុំនៅសម្រាកទីនេះជាមួយគេឯង។ លក់អស់ពេលណា ខ្ញុំទៅផ្ទះពេលនោះ។ ឱ្យតែលក់អស់ប៉ុណ្ណេះ ខ្ញុំឈប់មកលក់ទៀតហើយ»។

ក្នុងថាសមានពងក្រួចស្ងោរ បាយក្ដាំង និងដំណាប់ផ្លែឈើជាដើម ដែលដាក់លក់ជាប់សួនតាមផ្លូវមាត់ទន្លេដែរនោះ គឺជារបស់អ្នកស្រី សុខនី។ អាចលក់នៅតាមបណ្ដោយផ្លូវដើរ និងរត់ហាត់ប្រាណ ខាងក្រោយសាលចតុមុខ បានតែពេលល្ងាច ស្ត្រីវ័យជាង៣០ឆ្នាំរូបនេះ ពិបាកលក់ទំនិញរបស់ខ្លួន ព្រោះជាពេលដែលស្បើយមនុស្ស។ កត្តាមិនសូវមានអ្នកទៅដើរលេងបុណ្យអុំទូក ក៏មូលហេតុនាំឱ្យអ្នកស្រី សុខនី លក់មិនដាច់ដែរ។ រូប២

ចាប់របរលក់ពងក្រួចស្ងោរជាង១០ឆ្នាំ នៅរាជធានីភ្នំពេញ ស្ត្រីមកពីខេត្តកណ្ដាលរូបនេះ ថាឆ្នាំមុន ខ្លួនអាចលក់បានប្រមាណ៥០ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយថ្ងៃ ប៉ុន្តែនៅឆ្នាំនេះ ពេញមួយថ្ងៃ គាត់លក់បានប្រាក់តែប្រមាណ១០ម៉ឺនរៀលប៉ុណ្ណោះ។ ដូចអ្នកស្រី មុំ ដែរ អ្នកស្រី សុខនី នៅមិនទាន់រកថ្លៃដើមគ្រប់ឡើយ។

«ឆ្នាំមុនលក់ដាច់ណាស់។ រាល់ឆ្នាំមនុស្សណែនផ្លូវ តែឆ្នាំនេះ ស្ងាត់អត់មានមនុស្សដើរទេ។ ហើយអ្នករៀបសណ្ដាប់ធ្លាប់ គេដេញទៀត រឹតតែលក់មិនដាច់។ ថ្លៃដើមអស់ជាង ៣០ម៉ឺនរៀល តែពេលនេះ ទើបលក់បានប្រហែល១០ម៉ឺនរៀល។ ពងក្រួចនេះ អាចទុកបាន២ថ្ងៃ បើស្អែកលក់មិនអស់ខូច គឺខាតហើយ»។ នេះជាការត្អូញត្អែររបស់អ្នកស្រី សុខនី។ រូប៣

មិនខុសពីអ្នកលក់ខាងលើឡើយ អ្នកស្រី រឿង រី គឺជាអ្នកលក់បាយម្ហូបរុញតាមរទេះ។ មានលក់បាយដាក់ប្រអប់ ម្ហូបឆាខ្ញី ភ្លៅមាន់បំពង ត្រីអាំង និងជ្រក់ច្រើនមុខ អ្នកស្រី រី លក់ដាច់បានតែជាមួយអ្នកលក់ដូចគ្នាតែប៉ុណ្ណោះ តែសម្រាប់អ្នកដើរកម្សាន្តវិញ គេមិនសូវទិញឡើយ។ ពេញមួយថ្ងៃហើយ ស្ត្រីវ័យជាង៥០ឆ្នាំសម្បុរសរូបនេះ លក់ចំណីអាហាររបស់ខ្លួន បានប្រាក់១០ម៉ឺនរៀល។ នៅសល់បាយម្ហូបច្រើនល្មមនៅលើរទេះរុញ អ្នកស្រី រី ថាបើស្ថានភាពនៅតែបែបនេះ ឆ្នាំក្រោយគាត់ នឹងមិនមកលក់ទៀតទេ។

អ្នកស្រី រី បន្ថែម ស្រពពេលដៃហុចបាយឱ្យអ្នកទិញថា៖«មានតែអ្នកលក់ដូចគ្នាដែលគេមកទិញ ពីម៉ោង៩ ដល់ម៉ោង១០ព្រឹក។ អ្នកដើរលេង គេមិនទិញតែម្ដង មិនដឹងមូលហេតុអី។ ឆ្នាំមុន លក់ដាច់ណាស់។ បើលក់អស់បានចំណេញប្រហែល៥ម៉ឺន។ តែពេលនេះ ម៉ោងជិត៧យប់ហើយ មនុស្សក៏ទៅផ្ទះជិតអស់ មើលទៅមានតែផ្លូវខាតហើយ»។

ចំណែកស្ត្រីមួយរូបទៀត សុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ក៏ត្អូញត្អែរណាស់ដែរអំពីការលក់ដូររបស់ខ្លួន។ មានលក់ទឹកបរិសុទ្ធ ភេសជ្ជៈមួយចំនួនដាក់ក្នុងធុងទឹកកកតូចល្មម ស្ត្រីសម្បុរសវ័យជាង៣០ឆ្នាំ រូបនេះ លក់បានតែទឹកសុទ្ធប្រមាណ១០ដបប៉ុណ្ណោះ នៅពេញមួយថ្ងៃ។ លក់ទឹកនៅជាប់របងសកលវិទ្យាល័យព្រះសីហនុរាជ ហើយមាត់ខំប្រឹងហៅអ្នកដើរឆ្លងកាត់ឱ្យជួយទិញ ប៉ុន្តែអ្នកដំណើរទាំងនោះ ហាក់មិនអើពើនឹងសំឡេងស្ត្រីរួសរាយរូបនេះឡើយ។

«ឆ្នាំនេះមនុស្សមកលេងតិច ហើយគេមិនចាយប្រាក់តែម្ដង។ ឆ្នាំក្រោយបើទោះតែលក់មិនដាច់ ក៏ខ្ញុំនៅតែលក់ ពីព្រោះមុខរបរមានតែប៉ុណ្ណេះ លក់តាំងពីដើមមក»។ នេះជាការបន្ថែមរបស់អ្នកលក់ភេសជ្ជៈ ទាំងទឹកមុខញញឹមមិនសូវសម។

ដោយសារមិនសូវមានមនុស្សទៅដើរកម្សាន្ដ ក្នុងព្រះរាជពិធីបុណ្យអុំទូក បណ្ដែតប្រទីប និងសំពះព្រះខែ អកអំបុក អ្នកលក់ដូររបរតិចតួចនៅតាមមាត់ទន្លេក្នុងឆ្នាំនេះ លក់មិនសូវដាច់ឡើយ។ បើប្រៀបជាមួយឆ្នាំមុន ទាំងអ្នកលក់និងអ្នកដើរកម្សាន្តមានចំនួនច្រើនដូចគ្នា៕