មនុស្សជាង៦ពាន់លាននាក់ ដែលក្នុងនោះ១ភាគ៣ជាកុមារ តែងស្រូបខ្យល់កខ្វក់ខ្លាំងជាប្រចាំ ដែលបង្កហានិភ័យដល់សុខភាព សុខុមាលភាព និងជីវិតពួកគេ។ នេះបើតាមការបញ្ជាក់របស់អ្នកជំនាញម្នាក់នៃស្ថាប័នទទួលបន្ទុកបរិស្ថាននិងសិទ្ធិមនុស្ស នៃអង្គការសហប្រជាជាតិ។ លោក អះអាងថា ការបំពុលខ្យល់ គឺជា «ឃាតកម្មកំបាំងមុខ» ដែលឆក់យកជីវិតមនុស្ស៧លាននាក់រាល់ឆ្នាំ។
លោក David Boyd បញ្ជាក់ថា ការបំពុលខ្យល់ ទាំងក្នុងនិងក្រៅបរិវេណផ្ទះ គឺជា «ឃាតកម្មកំបាំងមុខ» ដែលទទួលខុសត្រូវសម្រាប់ការស្លាប់មុនអាយុដល់ទៅ៧លាននាក់ រៀងរាល់ឆ្នាំ រួមមានកុមារ ៦ម៉ឺននាក់។ ប្រាប់ក្រុមប្រឹក្សាសិទ្ធិមនុស្ស ក្នុងទីក្រុង ហ្សឺណែវ កាលឆ្នាំមុន អ្នករាយការណ៍ពិសេសរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិរូបនេះ បានលើកឡើងថា ទោះយ៉ាងណាបញ្ហានេះ ពុំសូវទទួលការយកចិត្តទុកដាក់ ព្រោះការស្លាប់ទាំងនេះពុំកើតឡើងភ្លាមៗ ស្តែងៗឡើយ ដូចការស្លាប់ដែលបណ្តាលមកពីគ្រោះមហន្តរាយផ្សេងៗឡើយ។
តាមសេចក្តីថ្លែងការណ៍ដែលបានចុះផ្សាយលើវេបសាយអង្គការសហប្រជាជាតិ អ្នកជំនាញទទួលបន្ទុកកិច្ចការបរិស្ថានរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិរូបនេះ អះអាងថា៖«ជារៀងរាល់ម៉ោង មនុស្ស ៨០០នាក់ ស្លាប់ ហើយភាគច្រើនគឺរងទុក្ខដោយសារជំងឺ មហារីក ជំងឺផ្លូវដង្ហើម ឬជំងឺបេះដូង ដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធដោយផ្ទាល់នឹងការស្រូបខ្យល់ពុល»។
លោក Boyd សង្កត់ធ្ងន់ថា ការបរាជ័យក្នុងការធានា ខ្យល់ល្អ សម្រាប់ប្រជាជន ត្រូវបានចាត់ទុកជា ការបំពានសិទ្ធិជាមូលដ្ឋានរបស់ពួកគេ ក្នុងការទទួលបានបរិស្ថានដែលល្អសម្រាប់សុខភាព។ គួរបញ្ជាក់បន្តិចដែរថា សិទ្ធិនេះ ត្រូវបានទទួលស្គាល់ផ្លូវច្បាប់ពីសំណាក់រដ្ឋចំនួន ១៥៥ ហើយគួរទទួលស្គាលជាទូទាំងសកលលោក។ នេះបើតាមអង្គការសហប្រជាជាតិ។
«មនុស្សមិនអាចជៀសផុតពីការស្រូបចូលអ្វីក៏ដោយដែលមានជាតិកខ្វក់ដែលមាននៅក្នុងខ្យល់នៅក្នុងផ្ទះរបស់ពួកគេ ឬនៅក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេឡើយ»។ លោក Boyd បញ្ជាក់បែបនេះ ដោយបន្ថែមថា ការបំពុលខ្យល់ មាននៅគ្រប់ទីកន្លែង ដែលមួយផ្នែកធំបង្កឡើងដោយ ការដុតឥន្ធនៈហ្វូស៊ីលសម្រាប់ចរន្តអគ្គិសនី, ការដឹកជញ្ជូន និងការឡើងកម្តៅ ក៏ដូចជា មកពីសកម្មភាពឧស្សាហកម្ម ការគ្រប់គ្រងសំណល់មិនត្រឹមត្រូវ និងការអនុវត្តកសិកម្ម ជាដើម។
ទោះជាបែបនេះក្តី អ្នកជំនាញបរិស្ថានរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិរូបនេះ បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ការបំពុលខ្យល់ ជាបញ្ហាដែលអាចបង្ការបាន។ ត្រង់នេះ លោក បានទទូចឲ្យរដ្ឋនានាគោរពតាមកាតព្វកិច្ចច្បាប់ពួកគេដើម្បីធានាបាននូវខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ ដែលចាំបាច់សម្រាប់បំពេញសិទ្ធិរស់នៅ សុខភាព ទឹកស្អាត និងអនាម័យ ផ្ទះសម្បែង និងបរិស្ថានមានសុខភាពល្អ។
លោក បានដាក់ចេញជំហានសំខាន់ៗចំនួន ៧ ដែលរដ្ឋនីមួយៗត្រូវអនុវត្តដើម្បីធានាបាននូវខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធនិងបំពេញនូវសិទ្ធិទទួលបានបរិស្ថានប្រកបដោយសុខភាពល្អដូចជា ត្រួតពិនិត្យគុណភាពខ្យល់និងផលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពមនុស្ស, វាយតម្លៃប្រភពនៃការបំពុលបរិយាកាស, ផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានជាសាធារណៈរួមទាំងការប្រឹក្សាសុខភាពសាធារណៈ, បង្កើតច្បាប់បទប្បញ្ញត្តិបទដ្ឋានគុណភាពនិងគោលនយោបាយខ្យល់, បង្កើតផែនការសកម្មភាពគុណភាពខ្យល់នៅថ្នាក់មូលដ្ឋានថ្នាក់ជាតិ និងបើចាំបាច់កម្រិតតំបន់, អនុវត្តផែនការសកម្មភាពគុណភាពខ្យល់និងពង្រឹងស្តង់ដារ និងវាយតម្លៃវឌ្ឍនភាពហើយបើចាំបាច់ពង្រឹងផែនការដើម្បីធានាថាស្តង់ដារត្រូវបានឆ្លើយតប៕