១០០ឆ្នាំមុន ក្នុងថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩១៩ បុរសពីរនាក់ដែលជាអ្នកបើកយន្តហោះ គឺលោក John Alcock និងលោក Arthur Brown បានបង្កើតកំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្រអាកាសចរណ៍ដ៏សំខាន់មួយនៅពេលដែលលោកទាំងពីរនាក់បានបើកយន្តហោះរបស់ខ្លួនឆ្លងកាត់មហាសមុទ្រអាត្លង់ទិក ដោយមិនត្រូវការការចុះចតឡើយ។
គេហទំព័រ wired.com បានពន្យល់ថា ក្នុងឆ្នាំ១៩១៣ ការសែត Daily Mail របស់ចក្រភពអង់គ្លេសបានប្រកាសពានរង្វាន់ប្រាក់ចំនួន១,១លានដុល្លា (តម្លៃបច្ចុប្បន្ន) ទៅកាន់បុគ្គលណាដែលអាចបំបែកសកម្មភាពមួយនេះបាន។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលសង្គ្រាមលោកលើកទី១បានចាប់ផ្តើមក្នុងឆ្នាំ១៩១៤ ពានរង្វាន់មួយនេះត្រូវបានផ្អាក រហូតដល់សង្គ្រាមត្រូវបានបញ្ចប់ក្នុងឆ្នាំ១៩១៨។
កម្មវិធីប្រកួតនេះតម្រូវឲ្យបេក្ខជនបំពេញដំណើររបស់ខ្លួនឲ្យបានតិចជាង៧២ម៉ោង។ ក្នុងឆ្នាំ១៩១៩ ក្រុមមួយចំនួនបានប្រជុំគ្នាដើម្បីចាប់ផ្តើមការប្រកួតនៅតំបន់ St. Johns ប្រទេសកាណាដា។ កាលពីពេលនោះ អាកាសយាន្តដ្ឋានត្រឹមត្រូវមិនទាន់បានគេបង្កើតនោះទេ។
ហេតុដូចនេះ លោក Alcock និងលោក Brown ត្រូវស្រាវជ្រាវរកតំបន់ដីស្មើដែលសមស្របសម្រាប់ការហោះហើរ។ យន្តហោះរបស់ពួកគាត់មានឈ្មោះថា Vickers Vimy ដែលជាយន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់កាលពីសម័យសង្គ្រាម។
ដោយមានប្រវែងស្លាបពីម្ខាងទីម្ខាងជាង២០ម៉ែត្រ ភ្ជាប់ជាមួយនឹងម៉ាស៊ីនយន្តហោះ Rolls – Royce ស៊ីឡាំង១២ ចំនួនពីរ ដោយម៉ាស៊ីនមួយមានកម្លាំងដល់ទៅ៣៦០សេស។ ពួកគាត់បានកែច្នៃតួយន្តហោះដូចជាការដកប្រដាប់ផ្ទុកគ្រាប់បែកចេញ និងបន្ថែមធុងសាំងដល់ទៅជាង៣២០០ លីត្រ។
ក្រុមប្រកួតដទៃបានទទួលបរាជ័យនៅពេលដែលយន្តហោះពួកគេរលត់នៅកណ្តាល
សមុទ្រ។ ក្រុមខ្លះទៀតបានធ្លាក់នៅពេលដែលទើបនឹងចាប់ផ្តើមហោះហើរ។ នាថ្ងៃត្រង់ ក្នុងថ្ងៃទី១៤ ខែមិថុនា លោកទាំងពីរបានហោះហើរចាកចេញពី Newfoundland ប្រទេស កាណាដា ទៅកាន់ប្រទេសអៀឡង់។
ដំណើររបស់លោកទាំងពីរមិនបានប្រព្រឹត្តដោយរលូននោះទេ។ វិទ្យុទាក់ទងរបស់អ្នកទាំងពីរឈប់ដំណើរការនៅពេលហោះហើរ ធ្វើឲ្យពួកគាត់មិនអាចទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកនៅលើដីបាននោះទេ។ អព្ទ និងពពកបានរំខានការធ្វើដំណើរនិងការរុករកផ្លូវ។
យន្តហោះនេះជាប្រទេសយន្តហោះបុរាណ ដូចនេះវាគ្មានកន្លែងអង្គុយត្រឹមត្រូវនោះទេ។ អ្នកបើកបរត្រូវទទួលរងភាពលំបាកនៃអាកាសធាតុទាំងអស់នេះ។ ក្រោយមក កុងទ័រល្បឿនឈប់ដំណើរការ ដែលធ្វើឲ្យពួកគេមិនអាចកំណត់ល្បឿនឲ្យច្បាស់លាស់បាន។ យន្តហោះរបស់លោកទាំងពីរស្ទើរនឹងធ្លាក់ចូលក្នុងសមុទ្រ នៅពេលដែលល្បឿនមានកម្រិតខ្សោយខ្លាំងពេក។ លោក Alcock បានទាញក្បាលយន្តហោះឡើងមកលើវិញទាន់ពេលវេលា។
ដោយអាកាសធាតុត្រជាក់ខ្លាំង លោក Alcock បានសម្រេចចិត្តពន្លត់ម៉ាស៊ីនមួយចោលដើម្បីបង្កាកុំឲ្យមានការកកទឹកកកក្នុងបំពង់បឺតខ្យល់។ បន្តិចក្រោយមក លោកទាំងពីរបានចុះចតនៅលើទឹកដីអៀឡង់ដោយជោគជ័យ។ នៅម៉ោង៨:៤០នាទីព្រឹក ថ្ងៃទី១៥ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩១៩ លោកទាំងពីរបានបំបែកប្រវត្តិសាស្ត្រពិភពលោក។
ដោយធ្វើដំណើរជាង៣០០០គីឡូម៉ែត្រ (នៅផ្នែកខ្លី) ក្នុងល្បឿនមធ្យម ១៩០គីឡូម៉ែត្រក្នុងមួយម៉ោង។ លោក Winston Churchill (ដែលក្រោយមកជានាយករដ្ឋមន្ត្រីរបស់អង់គ្លេស) បានប្រគល់ពានរង្វាន់នេះទៅកាន់អ្នកទាំងពីរ ដោយបានផ្តល់កិត្តិយសដោយមហាក្សត្រ George ទី៥ របស់ចក្រភពអង់គ្លេស៕