អន្តរជាតិ
×![]()
ដោយ: គី ចំណា
អង់តាកទិចជាទ្វីបមួយនៃភពផែនដីដែលមានលក្ខណៈដាច់ស្រយាលជាងគេបង្អស់។ ជាមួយនឹងស្រទាប់ទឹកកកដ៏ក្រាស់ និងសីតុណ្ហភាពក្រោមសូន្យអង្សារពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ទ្វីបអង់តាកទិចគ្មានវត្តមានរបស់ជីវិតមនុស្សរស់នៅលើទីនោះតាំងពីដើមទីមកម្ល៉េះ រហូតមកដល់រយៈពេលប្រមាណជាជិត២០០ឆ្នាំមុន ដែលអ្នកស្រាវជ្រាវតាមសមុទ្រមួយចំនួនបានចុះចតនៅតាមច្រាំងនៃទ្វីបមួយនេះ។ បើទោះបីជាកាលៈទេសៈមិនអនុញ្ញាតឲ្យការរស់នៅមានភាពងាយស្រួល ក៏នៅតែមានមនុស្សជាច្រើនពាន់នាក់ក្នុងមួយៗធ្វើដំណើរទៅកាន់ទ្វីបមួយនេះក្នុងនាមជាអ្នកស្រាវជ្រាវ និងអ្នកទេសចរ។ 
គេហទំព័រវិទ្យសាស្ត្រ coolantarctica.com បានបញ្ចាក់ថា ទ្វីបអង់តាកតិចមួយនេះត្រូវបានបែកញែកចេញពីផ្ទាំងទ្វីបដែលមានទំហំធំមួយទៀត ដោយសារសកម្មភាពផ្លាកតិចតូនិច (ចលនារំកិលនៃផ្ទាំងដីទ្វីប) កាលពី៣៥លានឆ្នាំមុន។ ក្រុមមនុស្សទើបតែវិវត្តចេញពីពពួកបុព្វបុរសក្រុមស្វាបុរាណត្រឹមតែប្រមាណជា៥លានឆ្នាំមុនប៉ុណ្ណោះ នៅក្នុងទ្វីបអាហ្វ្រិក។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវដំបូងបានប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាដែលពួកគេមានក្នុងការធ្វើដំណើរទៅកាន់ទ្វីបអង់តាកទិចនៅក្នុងអំឡុងសតវត្សរ៍ទី១៩តាមនាវា ដែលឯកសារខ្លះបញ្ចាក់ថានៅក្នុងឆ្នាំ១៨២០ និងខ្លះទៀតនៅក្នុងឆ្នាំ១៨៩៩។
គ្មាននរណាម្នាក់រស់នៅលើទ្វីបមួយនេះជាលក្ខណៈអចិន្ត្រៃយ៍នោះឡើយ។ ទ្វីបអង់តាកទិចគ្មានឧស្សាហកម្មបែបពាណិជ្ជកម្ម គ្មានទីក្រុង ឬទីលំនៅដ្ឋានច្បាស់លាស់ពិតប្រាកដនោះទេ។ អ្នកដែលធ្វើដំណើរទៅទីនោះភាគច្រើនចំណាយពេលដែលប្រមាណជា១ខែ ទៅ២ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះយ៉ាងយូរ។
អង់តាកទិចមានទីតាំងស្នាក់នៅប្រមាណជា៦៦កន្លែង ដែលក្នុងនោះ៣៧កន្លែងមានមនុស្សរស់នៅផ្លាស់វេនគ្នាជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ នៅរដូវមិនសូវត្រជាក់ខ្លាំង អង់តាកទិចមានមនុស្សរស់នៅប្រមាណ៤ពាន់នាក់ ដោយមិនគិតពីអ្នកទេសទរដែលត្រឹមតែមកកម្សាន្តរយៈពេលខ្លី។ ចំនួននេះធ្លាក់ចុះមកត្រឹមតែ១ពាក់នាក់ប៉ុណ្ណោះនារដូវត្រជាក់ខ្លាំង។
ការចេញចូលទ្វីបអង់តាកទិចត្រូវបានធ្វើឡើងតាមរយៈមធ្យោបាយផ្លូវទឹក និងផ្លូវអាកាស។ ចំពោះយន្តហោះធំៗ ពួកគេអាចចុះចតនៅលើសកម្រាស់ទឹកកកដែលមានភាពរឹងមាំបាន ក្នុងការដឹកជញ្ជូនមនុស្ស ឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ផ្សេងៗ និងអាហារចំបាច់។ សីតុណ្ហភាពមធ្យមគឺនៅចន្លោះពីដក១០អង្សារសេ រហូតទៅដល់ដក៦០អង្សារសេនៅទីតាំងមួយចំនួន។ ដោយសារតែហេតុនេះ ការធ្វើកសិកម្ម និងចិញ្ចឹមសត្វសម្រាប់ជីវិតប្រចាំថ្ងៃពិតជាមិនអាចប្រព្រឹត្តទៅបាននោះឡើយ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
