និស្សិត២រូប បើកបង្រៀនធ្វើមកុដដោយមិនគិតថ្លៃ ដើម្បីចែករំលែកចំណេះដឹង

ជាតិ

បទយកការណ៍ / បទសម្ភាសន៍

និស្សិត២រូប បើកបង្រៀនធ្វើមកុដដោយមិនគិតថ្លៃ ដើម្បីចែករំលែកចំណេះដឹង

16, Feb 2020 , 4:09 pm

រូបភាព

លោក ហុង ឈៀងហួត ថតជាមួយនាដការបាំក្នុងពិធីបុណ្យកតញ្ញូ កាលពីពេលកន្លងទៅ(រូបផ្ដល់ឱ្យ)

ដោយ: ប៉ូ សាគុន

ភ្នំពេញ៖ និស្សិត២រូបគឺលោក ហុង ឈៀងហួត ជានិស្សិតផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ និងលោក ហេង សុផលលាង ជាអតីតនិស្សិតផ្នែកIT បានបើកបង្រៀនធ្វើមកុដខ្មែរបុរាណ ដល់សាធារណជនដោយមិនគិតថ្លៃ ដើម្បីចែករំលែកចំណេះដឹង និងរួមចំណែកផ្សព្វផ្សាយពីវប្បធម៌ខ្មែរផងដែរ។ ជាគោលការ ក្រោយពីរៀនចប់សិស្សទាំងអស់ត្រូវតែយកចំណេះដែលខ្លួនមាន ទៅចែករំលែកបន្ត ព្រមទាំងមានលក្ខខណ្ឌមួយចំនួនទៀត។

ខាងក្រោមនេះគឺជាបទយកការណ៍ ដែលរៀបរៀងដោយកញ្ញា ប៉ូ សាគុន ស្ដីពីការបង្រៀនធ្វើមកុដដោយមិនគិតថ្លៃ ហើយសូមប្រិយមិត្តរីករាយស្ដាប់ដោយមេត្រីភាព៖

មានអាយុ២៣ឆ្នាំ រៀនផ្នែកវិជ្ជសាស្ត្រឆ្នាំទី៦ លោក ហុង ឈៀងហួត បានសហការគ្នាជាមួយមិត្តម្នាក់ទៀត គឺលោក ហេង សុផលលាង ដែលរៀនជំនាញIT ក្នុងការបើកបង្រៀនធ្វើមកុដបុរាណខ្មែរ ដល់សាធារណជនដោយមិនគិតថ្លៃ។ ចំណេះធ្វើមកុដនេះមិនមែនជាជំនាញ ដែលបុរសទាំងពីប្រាថ្នាយកធ្វើអាជីវកម្មទៅថ្ងៃអនាគតឡើយ ប៉ុន្តែវាគឺជាកិច្ចការដែលយុវជនទាំងពីរធ្វើដើម្បីរួមចំណែកលើកស្ទួយវប្បធម៌ជាតិ។

រាប់ពីស្ដាំទី១ លោក ហុង ឈៀងហួត កំពុងតុបតែងមកុដដល់តារាដែលស្ម័គ្រចិត្តមកសម្ដែងរបាំ(រូបផ្ដល់ឱ្យ)

មានលក្ខខណ្ឌមួយចំនួនដែលសិស្សត្រូវតែអនុវត្តន៍ នៅពេលដែលចូលរៀនធ្វើមកុដ ហើយលោក ហុង ឈៀងហួត ពន្យល់បែបនេះ៖«មុននឹងចូលមករៀនខ្ញុំឱ្យពួកគាត់អានលក្ខខណ្ឌរបស់ពួកខ្ញុំ។ ពួកគាត់មករៀនត្រូវតែគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក ត្រូវទទួលយកចំណេះដឹងថ្មីៗ ទទួលយកមតិយោបល់គ្នាទៅវិញទៅមក សំខាន់ជាងគេគឺរៀនហើយត្រូវយកចំណេះដឹងនោះទៅចែករំលែកបន្ត។ ធម្មតាប្រពៃណីខ្មែរយើងគឺមានគ្រូឧបជ្ឈា ដូច្នេះសម្ដេចព្រះគ្រូរបស់យើងគឺមានលោកតាមុនីឥសី និងព្រះអង្គពិស្ណុការ ដូច្នេះសិស្សដែលចូលមកថ្មីខ្ញុំឱ្យគាត់លើកនៅខណ្ឌ៥ ជាកិច្ចកតញ្ញូក្នុងការទទួលស្គាល់ពីព្រះអង្គពិស្ណុការ។ ទោះបីជាយើងរៀនក្នុងសិល្បៈកែច្នៃ សិល្បៈដើរម៉ូត ឬសិល្បៈផ្សេងៗដែលជាលក្ខណៈសម័យ ក៏យើងមិនបំភ្លេចប្រពៃណីយើងដែរ»។

ទោះជាយ៉ាងណាសិស្សត្រូវតែត្រៀមសម្ភារសម្រាប់ជំនួយដល់ការសិក្សារបស់ខ្លួន ហើយសម្ភារទាំងនោះ គ្រូបង្គោលបានរាយនាមជាស្រេច៖«ពួកគាត់ត្រូវមានសម្ភារផ្ទាល់ខ្លួន ដូចជាប៊ិក បន្ទាត់ កន្ត្រៃកាត់ កាវទៀន។ ពួកខ្ញុំមានក្រដាសរាយនាមសម្រាប់ឱ្យគាត់ ប៉ុន្តែវាច្រើនមុខ តាមដំណាក់កាល។ ឱ្យគាត់រកទិញខ្លួនឯង ព្រោះការរៀននេះមិនមានបង់ថ្លៃទេ។ ភាគច្រើនសិស្សសំណូមពររៀនថ្ងៃអាទិត្យ ព្រោះពួកគាត់ទំនេរ ហើយខ្ញុំក៏ទំនេរថ្ងៃនេះដែរ។ ថ្ងៃអាទិត្យយើងរៀន២វេន ព្រឹកពីម៉ោង៨ដល់ម៉ោង១១ និងល្ងាចពីម៉ោង២ដល់ម៉ោង៥។ សិស្សថ្មីខ្ញុំមិនកំណត់ចំនួនទេ ព្រោះគាត់មិនមែនទំនេរគ្រប់គ្នា ដូច្នេះថ្ងៃខ្លះគាត់មក ថ្ងៃខ្លះគាត់មិនមក អ៊ីចឹងគាត់អាចឆ្លាស់វេនគ្នា។ ការដែលមករៀនកាន់តែច្រើនកាន់តែល្អ ដោយសារតែអាចមានសិស្សច្បងកាលពីវគ្គទី១ គាត់អាចមកចែករំលែកបទពិសោធ»។

សិស្សជំនាន់ទីមួយកំពុងលាបពណ៌មកុដ(រូបផ្ដល់ឱ្យ)

អង្គុយក្នុងផ្ទះដែលជាទីតាំងសម្អាងការរបស់ម្ដាយ បុរសសម្បុរស ឈៀងហួត បានប្រាប់ពីដំណាក់កាលនីមួយៗនៃដំណើរការបង្រៀនរបស់ខ្លួន៖«បន្ទាប់ពីចេះតម្លើងគ្រោងមកុដនៅ សប្ដាហ៍ទី១ហើយ យើងចាប់ផ្ដើមបោះក្បាច់។ យើងតម្រូវឱ្យពួកគាត់មានពុម្ពក្បាច់ម្នាក់មួយ ហើយគាត់ចាប់ផ្ដើមបោះក្បាច់ពីកាវទៀន បន្ទាប់មកយើងយកក្បាច់មកបន្ទំលើមកុដហ្នឹង។ ពេលដែលបានចេញជាមកុដមួយដែលមានក្បាច់ យើងចាប់ផ្ដើមលាបពណ៌ពីលើ អ្នកខ្លះគាត់មានលទ្ធភាពគាត់អាចបិទមាសសន្លឹក។ បើអ្នកមិនមានលទ្ធភាព គាត់អាចលាបពណ៌ ឬក៏បាញ់ថ្នាំពណ៌ទឹកមាស ឬក៏ពណ៌ណាដែលសាកសមនឹងគ្រឿងរបស់គាត់។ បន្ទាប់មកទៀតដល់ដំណាក់កាលដាំត្បូង ហើយរឿងចងខ្សែគឺជាដំណាក់កាលចុងក្រោយ ដើម្បីឱ្យការរាំមានលំនឹង»។

មានសម្ដីរួសរាយតែទឹកសំឡេងហ្មត់ចត់ បុរសកូនច្បងក្នុងគ្រួសារនិងមានប្អូនស្រីពីរនាក់រូបនេះ បើកទូលាយសម្រាប់ការបង្រៀន ដោយមិនកំណត់ពេលវេលាឡើយ៖«ពេលបង្រៀនមិនកំណត់ថ្ងៃទេ គឺអាស្រ័យលើការព្យាយាមរបស់សិស្សម្នាក់ៗ បើគាត់តស៊ូមកបានដល់ណា គឺខ្ញុំនឹងបង្រៀនដល់ពេលហ្នឹង។ ព្រោះអីមកុដមួយអ្នកខ្លះគាត់ចំណាយពេលត្រឹមតែមួយសប្ដាហ៍ អ្នកខ្លះឡើងដល់២ទៅ៣ខែ អាស្រ័យលើពេលទំនេរ ការអនុវត្តិជាក់ស្ដែង ហើយនឹងការយកចិត្តទុកដាក់របស់សិស្សម្នាក់ៗ។ រហូតមកដល់រាល់ថ្ងៃសិស្សជំនាន់ទី១ នៅមករៀននៅឡើយ»។

សកម្មភាពសិស្សកំពុងរៀន(រូបផ្ដល់ឱ្យ)

បញ្ជាក់ពីគម្រោងរបស់ខ្លួន និស្សិតឆ្នាំទី៦ផ្នែកវិជ្ជសាស្ត្រ ឈៀងហួត ថាប្រសិនបើសិក្ខាកាមមានបំណងចង់ពង្រីកចំណេះដឹងបន្ថែម លោកអាចចែករំលែកចំណេះដទៃទៀតដែលលោកមានទៅកាន់ពួកគេ៖«ប្រសិនបើនៅតស៊ូព្យាយាមបានយូរ ពួកខ្ញុំអាចនឹងផ្ដល់ជូននូវការបង្រៀនធ្វើជាគ្រឿងអលង្ការផ្សេងៗ ដូចជាសូរង ខ្សែក្រវាត់អប្សរា ការដេរជាសំពត់អប្សរា ឬក៏សម្លៀកបំពាក់តួអង្គផ្សេងៗ តាមលទ្ធភាពដែលពួកខ្ញុំមាន។ បើនិយាយទៅខ្ញុំមិនមែនចេះដេរជាអាជីពទេ គ្រាន់តែអាចដេរឱ្យចេញជារូបរាងបាន ដោយចេះពីលោកយាយរបស់ខ្ញុំ»។

លោក ឈៀងហួត ប្រាប់ពីគោលបំណងក្នុងការបើកបង្រៀនធ្វើមកុដ ហើយលោក សុផលលាង ជួយឆ្លើយបំពេញបន្ថែម៖«គោលបំណងសំខាន់គឺចង់ចែករំលែកចំណេះដឹងរបស់ខ្ញុំ ទៅដល់អ្នកដទៃទៀតដែលគាត់ចង់ធ្វើ ចង់យល់ដឹងពីសិល្បៈមួយហ្នឹងដូចខ្ញុំដែរ ប៉ុន្តែគាត់មិនមានលទ្ធភាពក្នុងការស្វែងរកទីកន្លែង ឬក៏អ្នកបង្រៀនបាន។ ចំណុចនេះយើងចង់និយាយទៅលើការផ្សព្វផ្សាយ បើសិនជាមានកូនសិស្សមករៀនកាន់តែច្រើន អ៊ីចឹងអ្នកចែករំលែកចំណេះដឹងក៏កាន់តែច្រើនដែរ ដូច្នេះវប្បធម៌របស់យើងវាមិនទៅណាទេ ហើយវានឹងកើនឡើងរីកចម្រើនទៅមុខរហូត។ បើសិនជាយើងនៅតែព្យាយាមទុកវាជាប់នៅក្នុងខ្លួនយើង យូរទៅពេលផុតពីយើងទៅវាអស់»។

តារាសម្ដែងសម័យពីររូបដែលស្ម័គ្រចិត្តរាំរបាំ ក្នុងពិធីបុណ្យកតញ្ញូ(រូបផ្ដល់ឱ្យ)

ទោះជាយ៉ាងណាកិច្ចការនេះ ក៏ធ្វើឡើងដើម្បីស្របតាមព្រះរាជបណ្ដាំរបស់សម្ដេចរាជបុត្រី ព្រះរៀម នរោត្តម បុប្ផាទេវីដែរ៖«គឺគោរពតាមព្រះរាជបណ្ដាំសម្ដេចព្រះរាម នរោត្តម បុប្ផាទេវី ទេពនាដវដ្ដីឯក ដែលលោកសំណូមពរឱ្យកូនខ្មែរទាំងអស់ចេះសាមគ្គីគ្នា ជួយទ្រទ្រង់សិល្បៈទាំងអស់គ្នា មិនថាតែអ្នករៀនខាងវិស័យសិល្បៈទេ អ្នកដែលរៀនខាងវិស័យណាក៏ដោយ ប្រកបអាជីពណាក៏ដោយ ឱ្យតែជាកូនខ្មែរ គឺលោកសំណូមពរឱ្យចូលរួមទាំងអស់គ្នា និងជួយថែរក្សាសិល្បៈខ្មែរយើងទាំងអស់គ្នា»។

នេះជាលើកទី២ហើយសម្រាប់ការបើកបង្រៀនធ្វើមកុដ ដោយកាលពីលើកទី១លោក ឈៀងហួត ទទួលបានសិស្សប្រមាណជា១០នាក់ ហើយសិស្សទាំងនោះមួយចំនួនបានយកចំណេះដឹងដែលទទួលបាន ទៅបង្រៀនសិស្សនៅវិទ្យាល័យបន្តផងដែរ៖«អ្នកចេះគឺគាត់យកទៅបង្រៀនសិស្សបន្ត។ សម្រាប់កម្មវិធីបែបវប្បធម៌ និងសាសនា អ្នកដែលមានស្នាដៃ គាត់បានចូលរួមកម្មវិធីបុណ្យកតញ្ញូជាមួយខ្ញុំ។ មានអ្នកខ្លះគាត់យកទៅច្នៃជាគ្រឿងសម្រាប់ពិធីការផ្សេងៗ ក៏ដូចជាអាសនៈព្រះសង្ឃគង់»។

មកុដដែលធ្វើដោយក្រុមរបស់លោក ហុង ឈៀងហួត(រូបផ្ដល់ឱ្យ)

តាមពិតទៅកាលពីដំបូងឡើយហេតុដែលនាំឱ្យ ឈៀងហួត បានភ្ជាប់ឧបនិស្ស័យទៅនឹងកិច្ចការវប្បធម៌ជាតិនេះ គឺផ្ដើមចេញពីការចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យបែបសាសនាមួយ ហើយបុរសសង្ហាររូបនេះបញ្ជាក់ដូច្នេះ៖«ដោយសារតែយើងបានចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យកតញ្ញូ យើងឃើញអ្នកដែលមានសទ្ធាផ្សេងៗ គាត់មកចូលរួមដែរ។ កាលពីដំបូងខ្ញុំជួយម៉ាក់យាយក្នុងការតម្លើងបាយសី ប៉ុន្តែបន្ទាប់មកទៀត មានបងខាងសិល្បៈ របាំ គាត់ស្ម័គ្រចិត្តមកសម្ដែងថ្វាយ ដោយអត់យកថវិកា ប៉ុន្តែគាត់មិនមានលទ្ធភាពក្នុងការជួលគ្រឿងរបាំ។ ចឹងពួកខ្ញុំបួងសួងក្នុងចិត្តថា សុំឱ្យខ្ញុំចេះធ្វើគ្រឿងទាំងអស់ហ្នឹងទៅ ដើម្បីតម្កល់ទុកឱ្យអ្នកដែលមានសទ្ធាឱ្យគាត់មករាំ»។

នៅទីបំផុតការបួងសួងក៏បានដូចបំណង ដោយនាំឱ្យនិស្សិតទាំង២រូប ដែលរាប់គ្នាដូចជាបងប្អូនបង្កើតនេះ បានជួបគ្រូបង្រៀនធ្វើមកុដ៖«ក្រោយមកក៏មានលោកគ្រូ ប៉ុល មករា គាត់ប្រកាសថាគាត់បង្រៀនខ្មុកស្មាច់ ធ្វើព្រះភ័ក្ត្រដែលគេរាំល្ខោនខោល របាំព្រះរាជទ្រព្យ ដែលមានព្រះភ័ក្ត្រយក្ស ព្រះភ័ក្ត្រហនុមាន។ កាលនោះបងប្រុសរបស់ខ្ញុំគាត់ទៅរៀន ពេលទំនេរខ្ញុំក៏តាមទៅជាមួយគាត់ គឺទៅឱ្យបានជាគ្នាទេដំបូង តែដល់ពេលក្រោយមក ខ្ញុំក៏ចាប់អារម្មណ៍ស្រឡាញ់។ យើងបានគ្រឹះពីខ្មុកស្មាច់ហ្នឹង ហើយមានការផ្ដល់យោបល់ពីលោកគ្រូអ្នកគ្រូចាស់ៗ ក៏ដូចជាលោកគ្រូ ប៉ុល មករា ព្រមទាំងមានការជួយជ្រោមជ្រែងច្រើនដែរ ព្រោះពួកខ្ញុំធ្វើដើម្បីពិធីបុណ្យ»។

នាដកា កំពុងរាំថ្វាយក្នុងពិធីបុណ្យ កតញ្ញូ (រូបផ្ដល់ឱ្យ)

ឈៀងហួត ប្រាប់ពីកិច្ចការរបស់ខ្លួន កាលពីរៀនដំបូង៖«មានគេជួយជាពុម្ពសម្រាប់ផលិតក្បាច់បិទនៅលើមកុដ ដោយសារយើងចូលរួមពិធីបុណ្យទាំងអស់គ្នា។ ខ្ញុំបានស្រាវជ្រាវខ្នាតនឹងតម្លើងគ្រឿងទាំងនោះឡើងវិញ ជាមួយអ្នកគ្រូនិងលោកគ្រូចាស់ៗ បន្ទាប់មកទៀតយើងទៅស្វែងរកព័ត៌មានយោងពីតាមប្រាសាទ ហើយយើងធ្វើទៅតាមនោះ។ លោកគ្រូអ្នកគ្រូខ្លះគាត់ថាមកុដដែលពួកខ្ញុំធ្វើ អាចទទួលយកបាន ទាំងការរាំរបាំ ទាំងការច្នៃម៉ូដ ខ្ញុំក៏សម្រេចចិត្តថាទទួលសិស្សរៀនទៅ»។

ចំណាយពេលរៀនប្រមាណជា៣ខែ ហើយក្នុងមួយសប្ដាហ៍ប្រហែលរៀន៣ថ្ងៃ និស្សិតទាំងពីរបានរៀនត្រឹមតែមូលដ្ឋានគ្រឹះតែប៉ុណ្ណោះ សល់ប៉ុន្មានលោកស្រាវជ្រាវដោយខ្លួនឯង និងសួរគ្រូបន្ថែម៖«បើនិយាយទៅពួកខ្ញុំរៀនមិនតាមថ្នាលទេ ព្រោះអីលោកគ្រូថាពួកខ្ញុំចង់យកទៅច្នៃ ចឹងគាត់ឱ្យរៀនតែគន្លឹះគ្រឹះ ដូចជាការចាក់ពុម្ព ការភ្ជាប់ ការឡើងគ្រោង។ តែបើតាមបច្ចេកទេសខ្មុកស្មាច់ នៅមានឆ្លាក់ពុម្ពទៀត។ រយៈពេលយើងវាខ្លី ប៉ុន្តែយើងអាចយកមកច្នៃបានតាមលទ្ធភាពដោយពឹងផ្អែកលើទ្រឹះស្ដីដែលលោកគ្រូនិងអ្នកគ្រូបានបង្រៀន»។

សិស្សកាលពីរៀនវគ្គទីមួយ (រូបផ្ដល់ឱ្យ)

ថ្វីដ្បិតតែរយៈពេលរៀនខ្លីក៏ពិតមែន ប៉ុន្តែក្រោយពីការខិតខំប្រឹងប្រែងស្រាវជ្រាវបន្ថែម ឈៀងហួត រួមទាំងមិត្តអាចធ្វើមកុដបានច្រើនគួរសម៖«ដំបូងឡើយខ្ញុំធ្វើគ្រឿងជាសក្ការ ព្រោះអីយើងមិនទាន់ចាប់ខ្នាតបាន វាមានតាំងពីរ័ត្នខ្លាវ មកុដនាង មកុដនាយរោង។ បន្ទាប់មកទៀតក៏ចាប់ផ្ដើមធ្វើមកុដនាគ អប្សរាបែបនាគ តាមរចនាប័ទ្មភិមានអាកាស រចនាប័ទ្មបាយ័ន បន្ទាប់មកទៀតក៏ចាប់ច្នៃមកុដអប្សរា បើសរុបត្រួសៗ បានប្រហែលជា៥០មកុដដែរ»។

សូមបញ្ជាក់ថា ថ្នាក់បង្រៀនធ្វើមកុដបុរាណខ្មែរ នឹងចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃទី១៥ខែមីនា ឆ្នាំ២០២០ខាងមុខ នៅភូមិស្លែងរលើង សង្កាត់ទឹកថ្លា ខណ្ឌសែនសុខ រាជធានីភ្នំពេញ។ សម្រាប់ម៉ោងសិក្សាពីម៉ោង៨ព្រឹកដល់ម៉ោង១១ថ្ងៃត្រង់ និងពីម៉ោង២រសៀលដល់ម៉ោង៥ល្ងាច នៅរៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ។ លោកអ្នកដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍ អាចទាក់ទងតាមលេខ 069906677,

011720246 និងទំព័រហ្វេសប៊ុក ភួងមាល័យ បាយសីខ្មែរ៕