COVID-19
ជាតិ
×![]()
ដោយ: លីម តុលា
ភ្នំពេញ៖ ឆាប់ជឿ ឆាប់ភ័យ ឆាប់ខ្លាច ឆាប់ស្លុត ឆាប់ភ្លេច ឆាប់ហ៊ាន…! នេះ គឺជាអ្វីដែលគេកត់សម្គាល់ចំពោះឥរិយាបទនៃពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនធំ។ ចំនួនអ្នកឆ្លងមេរោគកូវីដ១៩មិនបង្កើនល្បឿនខ្លាំងឡើយ ផ្ទុយទៅវិញចំនួនអ្នកជាសះស្បើយកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សដែលជាសញ្ញាល្អធ្វើឲ្យមានក្តីសង្ឃឹមឡើងវិញនៅក្នុងសង្គមខ្មែរ។ គិតត្រឹមថ្ងៃទី១៦ខែមេសាឆ្នាំ២០២០នេះ គ្មានអ្នកឆ្លងថ្មីចំនួន៤ថ្ងៃជាប់គ្នា, អ្នកជាកើនដល់៩៨ ក្នុងចំណោមអ្នកឆ្លងចំនួន១២២នាក់។ 
ទោះបីជាចំនួនអ្នកឆ្លងត្រូវបានក្រសួងសុខាភិបាលប្រកាសថា ស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាព អាចគ្រប់គ្រងបានក៏ដោយ ក៏ក្រសួងជំនាញមួយនេះ នៅតែនិយាយដដែលៗថា ប្រសិន បើខ្វះការយកចិត្តទុកដាក់តែបន្តិច មេរោគកូវីដ១៩អាចឆ្លងក្នុងកម្រិតសហគមន៍ ហើយនេះ គឺជាអ្វីដែលអ្នកជំនាញព្រួយបារម្ភបំផុត។
«សត្វកុកភ្លេចជង់ តែជង់មិនភ្លេចកុកឡើយ»។ នេះ គឺជាសុភាសិតខ្មែរដែលគេចង់ប្រៀបធៀបទៅនឹងមេរោគកូវីដ១៩ថា មនុស្សទាំងឡាយអាចភ្លេច និងធ្វេសប្រហែសចំពោះមេរោគកូវីដ១៩ តែមេរោគកូរ៉ូណានេះ មិនដែលភ្លេចមនុស្សទូទៅឡើយ។ មេរោគដ៏កាចសាហាវមួយនេះ, ដោយគេមិនទាន់រកឃើញវ៉ាក់សាំងការពារនៅឡើយ, អាចចម្លងទៅមនុស្សគ្រប់ពេលវេលា គ្រប់ជាតិសាសន៍ គ្រប់វ័យ គ្រប់ឋានៈ។ល។
ជាការកត់សម្គាល់ នៅពេលដែលក្រសួងជំនាញប្រកាសពីការឆ្លងករណីទី១ ទី២ ទី៣ ទី៣០ ភ្លាម, ពលរដ្ឋខ្មែរស្លន់ស្លោ ភ័យ ខ្លាច ស្លុត សឹងតែលែងហ៊ានចេញពីផ្ទះដោយខ្លួនឯងដោយមិនចាំបាច់មានការប្រកាសហាមឃាត់អ្វីឡើយ។ ម្នាក់ៗនាំគ្នាទិញម៉ាស់ពាក់ ទឹកអាល់កុលលាងដៃសម្លាប់មេរោគ។ល។ នៅតាមដងផ្លូវ ភាពស្ងាត់ជ្រងំគ្របដណ្តប់ គ្មានមនុស្សធ្វើដំណើរ, ហាងលក់ដូរខ្សត់អតិថិជន, កន្លែងធ្វើការបាត់បុគ្គលិក, ទីកម្សាន្តក្លាយទៅជាទីរហោឋាន។ល។ ប៉ុន្តែ នៅពេលដែលដំណឹងនៃការឆ្លងបានបន្ថយល្បឿនរបស់វា ហើយចំនួនអ្នកជាសះស្បើយកើនឡើងវិញនោះ គេសង្កេតឃើញមនុស្សម្នាចេញធ្វើដំណើរតាមដងផ្លូវដោយគ្មានញញើតអ្វីបន្តិចឡើយ។
ពេលខ្លះ ទោះបីជាមានបទបញ្ជាហាមឃាត់ក៏ដោយ ក៏ពលរដ្ឋខ្លះ មិនខ្ចីស្តាប់ផង ព្រោះ លែងខ្លាចហើយ ហ៊ានវិញហើយ។ ពលរដ្ឋខ្មែរត្រូវបានគេកត់សម្គាល់មួយផ្នែកថា ជាពលរដ្ឋដែលឆាប់ខឹង ឆាប់ឈប់ខឹង(មិនគុំគួន) និងឆាប់បំភ្លេចចោលរឿងអតីតកាល។ល។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកតាមដានព្រឹត្តិកាណ៍សង្គមសង្កត់ធ្ងន់ថា ពលរដ្ឋខ្មែរ (មិនមែនទាំងអស់ទេ) ឆាប់ជឿ ឆាប់ភ័យ ឆាប់ខ្លាច ឆាប់ស្លុត ឆាប់ភ្លេច តែឆាប់ហ៊ាន ចំពោះព្រឹត្តិការណ៍អ្វីមួយ ដូចជាករណីមេរោគកូវីដ១៩ជាដើម។ ឆាប់ជឿ គឺនៅត្រង់ថា ពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនជឿពាក្យចចាមអារ៉ាមដែលថា ពងមាន់អាចព្យាបាល ឬអាចប្រឆាំងនឹងមេរោគកូវីដ១៩បាន។
ជំនឿជារឿងរបស់បុគ្គល តែពួកគេមិនគួរលេងសើចឡើយចំពោះមេរោគកូវីដ១៩មួយនេះ ព្រោះ វាសម្លាប់ជីវិតមនុស្សមិនត្រឹមតែនៅកម្ពុជាទេ តែនៅលើពិភពលោកក្នុងគ្រប់ប្រទេស។
ផ្ទុយទៅវិញ ពលរដ្ឋគួររក្សានូវផ្នត់គំនិត បង្ការប្រសើរជាងព្យាបាល ឬអ្នកហ៊ានស្បែកដាច អ្នកខ្លាចស្បែកគង់។ អ្នកហ៊ានជ្រុលនឹងអ្វី អ្នកអាចស្លាប់នឹងរបស់ ឬបញ្ហាហ្នឹង។ល។
ដូច្នេះដើម្បីរក្សាសុវត្ថិភាពទាំងអស់គ្នា ពលរដ្ឋខ្មែរគួរប្រកាន់នូវគោលការណ៍គម្លាតសុវត្ថិភាព៖ អ្វីមិនគួរធ្វើ អី្វគួរចៀសវាង និងអ្វីគួរធ្វើ។ តើអ្វីខ្លះដែលមិនគួរធ្វើនៅក្នុងគ្រាលំបាកនៃ បរិបទកូវីដ១៩? ទី១៖ កុំស្ថិតនៅក្បែរអ្នកដទៃ។ ទី២៖ កុំបះអ្នដទៃ។ ទី៣៖ កុំទៅលេង(សួរសុខទុក្ខ)អ្នកដទៃ។ ទី៤៖ កុំអញ្ជើញអ្នកដទៃឲ្យមកលេង(សួរសុខទុក្ខ)អ្នក និងទី៥៖ គួរស្ថិតនៅដាច់តែឯង ឬជាមួយគ្រួសារ។
តើអ្វីខ្លះដែលត្រូវចៀសវាងធ្វើនៅក្នុងសម័យកូរ៉ូណាហ្នឹង? ទី១៖ ចៀសវាងការជួបជុំជាក្រុម និង ហ្វូងមនុស្សធំៗ។ ទី២៖ ចៀសវាងការធ្វើដំណើរតាមយាន្តជំនិះសាធារណៈ និងទី៣៖ ចៀសវាងការធ្វើដំណើរតែម្តងបើអាចចៀសវាងបាន។
តើអ្វីខ្លះដែលត្រូវធ្វើនៅក្នុងកាលៈទេសៈមេរោគកូវីដ១៩នេះ? ទី១៖ ស្ថិតនៅគេហដ្ឋាន។ ទី២៖ ធ្វើការងារពីផ្ទះ និង ទី៣៖ រក្សាទំនាក់ទំនងតាមបណ្តាញសង្គម៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
