ភ្នំពេញ៖ ដើម្បីចូលរួមទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលកូវីដ១៩ សិស្សនិស្សិតខ្លះតម្រូវឱ្យរៀនតាមអនឡាញពីផ្ទះរបស់ខ្លួនទៅ។ គុណសម្បត្តិមានហើយ ក៏ប៉ុន្តែក៏ចៀសមិនផុតពីគុណវិបត្តិដែរ សេវាអ៊ីនធើណេតខ្សោយ ក្រុមហ៊ុនទូរសព្ទកាត់ប្រាក់លឿន មានការរំខានក្នុងពេលកំពុងសិក្សា និងហានិភ័យខ្ពស់សម្រាប់អ្នកខ្សោយគំហើយ នៅពេលដែលមើលកញ្ចក់ទូរសព្ទ ឬកំព្យូទ័រយូរ ជាដើមនោះ គឺជាឧបសគ្គរបស់អ្នករៀនតាមអនឡាញ។
និស្សិតពិការភ្នែកនិងខ្សោយគំហើញមួយចំនួន បានត្អូញត្អែរប្រហាក់ប្រហែលគ្នា ពីផលវិបាកមួយចំនួនពេលរៀនតាមអនឡាញ ជាពិសេសពួកគេផ្ដោតសំខាន់ទៅលើសេវាអ៊ីនធើណេតខ្សោយ ការកាត់ប្រាក់ទូរសព្ទលឿនហួសហេតុពេក និងមានបញ្ហាមួយចំនួនទៀត។
មានដើមកំណើតកើតជានៅស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ និស្សិតខ្សោយគំហើញ សោម តាំងអី ដែលកំពុងរៀនឆ្នាំទី២ផ្នែកទស្សនវិជ្ជា នៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទសង្គមសាស្ត្រ និងមនុស្សសាស្ត្រ បានប្រាប់សារព័ត៌មានថ្មីៗតាមទូរសព្ទថា ផលលំបាកសម្រាប់លោកពេលរៀនតាមអនឡាញ គឺនៅពេលដែលសេវាអ៊ីនធើណេតខ្សោយ ព្រោះវាបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ការសិក្សារបស់សមាជិកនៅក្នុងក្រុមទាំងមូលដែលមានគ្នាប្រមាណជា៣០នាក់នោះ។
និស្សិតខ្សោយគំហើញ សោម តាំងអី មានស្រុកកំណើតនៅស្រុកសំរោង ខេត្តតាកែវ
ជាងនោះទៅទៀតនិស្សិតវ័យ២២ឆ្នាំ ដែលទើបតែរៀនតាមអនឡាញជាលើកដំបូងនេះ ក៏បានបញ្ជាក់ផងដែរថា បញ្ហាក្រុមហ៊ុនទូរសព្ទកាត់ប្រាក់លឿនហួសហេតុពេក ក៏ជាផលប៉ះពាល់ដ៏សំខាន់មួយសម្រាប់អ្នកសិក្សាតាមអនឡាញដែរ។
និស្សិតខ្សោយគំហើញដែលមិនចាំបាច់ប្រើអក្សរប្រេលរូបនេះ ពន្យល់បន្ថែមដូច្នេះ៖«នៅពេលដែលសេវាអ៊ីនធើណេតរអាក់រអួល សិស្សមិនអាចស្ដាប់គ្រូពន្យល់ទាន់គ្រប់គ្នាទេ ហើយពួកគេត្រូវសួរសំណួរដដែលៗទៅគ្រូ ដូច្នេះធ្វើឱ្យគ្រូហត់ដែរ ម្យ៉ាងខាតម៉ោងរៀនផង។ សិស្សខ្លះគាត់មិនសូវចេះប្រើកម្មវិធីZoomហ្នឹងទៀត ហើយគាត់មិនចេះបិទសំឡេង អ៊ីចឹងពេលខ្លះពិបាកស្ដាប់គ្រូពន្យល់ដែរ ពីព្រោះឮសំឡេងរំខាន។ មិត្តរបស់ខ្ញុំមួយចំនួនបានជួបបញ្ហា ក្រុមហ៊ុនទូរសព្ទកាត់ប្រាក់លឿនពេក អ្នកខ្លះបញ្ចូលទើបតែបាន១ថ្ងៃ អ្នកខ្លះបាន២ថ្ងៃ គេកាត់អស់ ដូច្នេះគាត់ត្រូវចំណាយប្រាក់ច្រើន»។
ចំណែកនិស្សិត ម៉ី ពន្លក ក៏មានបញ្ហាលើប្រព័ន្ធអ៊ីនធើណេតដូចគ្នាដែរ។ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តតាកែវ ក្នុងស្រុកបាទី បុរសពិការភ្នែកទាំងសងខាង ពន្លក កំពុងរៀនភាសាអង់គ្លេសវគ្គបំប៉នតាមអនឡាញ ដើម្បីត្រៀនចូលរៀនឆ្នាំទី១ ជំនាញទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិ។
និស្សិត ម៉ី ពន្លក មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តតាកែវ
សេវាអ៊ីនធើណេតដើរខ្សោយពេក ជាហេតុនាំឱ្យនិស្សិតវ័យ២៣ឆ្នាំរូបនេះ អះអាងថាខ្លួនអាចនឹងរៀនមិនទាន់គេ។ ដូច្នោះហើយលោកបានព្យាយាមប្ដូរប្រព័ន្ធទូរសព្ទជាញឹកញាប់ ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងការសិក្សារបស់ខ្លួន។
បុរសដែលរៀន២សកលវិទ្យាល័យ ដោយចាប់យកជំនាញអក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេស និងជំនាញទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិរូបនេះ បានពន្យល់ដូច្នេះ៖«ខ្ញុំត្រូវដូរស៊ីមខាតទូរសព្ទញឹកញាប់ បើស្មាតដើរយឺតខ្ញុំដាក់សេលខាត ហើយបើសេលខាតដើរយឺតទៀត ខ្ញុំប្រើស៊ីថេល ធ្វើបែបនេះទើបខ្ញុំអាចរៀនបាន។ ឧបសគ្គមួយទៀតនោះគឺ ទូរសព្ទរបស់ខ្ញុំពេលខ្លះវាធ្វើទុក្ខដែរ ព្រោះវារៀងចាស់ហើយ។ តែទោះជាយ៉ាងណា ក៏ខ្ញុំនៅព្យាយាមរកដំណោះស្រាយ ដើម្បីបានរៀន។
និស្សិតដែលទទួលបានអាហារូបករណ៍១០០ភាគរយ ទាំង២សកលវិទ្យាល័យរូបនេះ ត្រូវប្រឹងប្រែងរៀនតាមអនឡាញ ទាំងដែលរៀនមិនសូវបានពេញលេញ ព្រោះមិនចង់ឱ្យខាតឆ្នាំនិងពេលវេលា។
ទោះជាយ៉ាងណា បុរសរាងស្គមខ្ពស់ស្រឡះរូបនេះ នៅមានផលលំបាកមួយទៀត ទៅលើឯកសាររៀន ហើយលោកបន្ថែមដូច្នេះ៖«ឯកសាររៀនមានតែជាសៀវភៅធម្មតាសម្រាប់មនុស្សភ្នែកភ្លឺ ហើយមិនមានជាសូហ្វ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវយកទៅឱ្យគេប្រែជាអក្សរពិការភ្នែក ពេលខ្លះរោងពុម្ពគេរវល់ គេបោះពុម្ពយឺត ខ្ញុំក៏អត់សៀវភៅរៀនដែរ។ បើមិនបានសួរមិត្តភក្ដិក្នុងថ្នាក់បន្ថែមទេ ខ្ញុំមិនអាចរៀនទាន់គេទេ»។
ចំណែកកញ្ញា គង់ ដាណែត ដែលខ្សោយគំហើញវិញ ក៏ត្រូវរៀនតាមអនឡាញនៅក្នុងពេលដ៏ខ្លីខាងមុននេះដែរ។ មិនធ្លាប់បានរៀនតាមអនឡាញពីមុនមកសោះ សម្រាប់និស្សិតអក្សរសាស្ត្រអង់គ្លេសឆ្នាំទី២ ដាណែត មានការព្រួយបារម្ភខ្លាចថា ការមើលកំព្យូទ័រ ឬទូរសព្ទច្រើនម៉ោង អាចធ្វើឱ្យភ្នែករបស់នាង កាន់តែមានបញ្ហា។
កញ្ញា គង់ ដាណែត មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តត្បូងឃ្មុំ
ក៏ជានិស្សិតគរុកោសល្យផងដែរនោះ កញ្ញា គង់ ដាណែត ដែលមានអាយុ២២ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តត្បូងឃ្មុំ មានជំនឿយ៉ាងមុតមាំថា បើទោះបីជាមិនមានការបង្រៀនតាមអនឡាញ ក៏នាងអាចស្វ័យសិក្សាដោយខ្លួនឯងបានដែរ។
កញ្ញាអះអាងបន្ថែមថា៖«បើមើលទូរសព្ទ ឬកំព្យូទ័រយូរ វាធ្វើឱ្យខ្ញុំក្ដៅភ្នែកនិងឈឺក្បាល។ មានសាលាមួយគាត់ផ្ញើឯកសារមកតាមតេលេក្រាម ដូច្នេះខ្ញុំចង់មើលពេលណាក៏បាន ហើយខ្ញុំគិតថាផ្ញើបែបនេះល្អជាង។ តែបើទោះបីជាការរៀនតាមអនឡាញ មានការលំបាកសម្រាប់ខ្ញុំក៏ដោយ ក៏វាគ្រាន់បើជាងមិនបានរៀនសោះដែរ»។
ក៏មានបញ្ហាដូចទៅនឹងគរុសិស្ស គង់ ដាណែត ដែរ និស្សិត សោម តាំងអី ត្រូវរៀននៅមុខកញ្ចក់កំព្យូទ័រ ឬកញ្ចក់ទូរសព្ទ ប្រមាណជា២ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែបុរសសម្បុរស្រអែមរូបនេះ ព្យាមយាមប្រើត្រចៀកស្ដាប់គ្រូពន្យល់ ជំនួយឱ្យការប្រើភ្នែក ដើម្បីការពារចក្ខុដែលកំពុងមានសភាពខ្សោយស្រាប់ទៅហើយនោះ។
វីឯនិស្សិតឆ្នាំទី១ជំនាញសិក្សាអប់រំ សឿង ស៊ីណា ដែលមានស្រុកកំណើតនៅខេត្តកំពង់ស្ពឺវិញ ក៏មានការព្រួយបារម្ភខ្លះដែរ នៅមុនពេលដែលនាងចាប់ផ្ដើតចូលរៀនតាមអនឡាញនោះ។ មានអាយុ២៤ឆ្នាំ ស៊ីណា រស់នៅក្នុងតំបន់ដែលមានសេវាអ៊ីនធើណេតខ្សោយ។ នារីដែលខ្សោយគំហើញខ្លាំង ស្ទើរតែមើលមិនឃើញ ដោយចាំបាច់ត្រូវប្រើអក្សរប្រេលរូបនេះ ព្រួយបារម្ភខ្លាចខ្លួនស្ដាប់គ្រូបង្រៀនមិនទាន់។ ទោះជាយ៉ាងណា នាងថាប្រសិនបើវិដេអូដែលគ្រូបង្រៀនតាមអនឡាញ អាចរក្សាទុករៀននៅពេលក្រោយបាន គឺជារឿងល្អសម្រាប់នាង។
កញ្ញា សឿង ស៊ីណា មានស្រុកកំណើតនៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ
«ខ្ញុំចង់រៀនផ្ទាល់ជាមួយគ្រូជាង។ ខ្ញុំខ្លាចរៀនតាមអនឡាញអត់ទាន់ ព្រោះរៀនតែម្ដងខ្ញុំមិនចាំទេ បើមើលម្ដងទៀតទើបខ្ញុំចេះ។ មកដល់ពេលនេះសាលាមិនទាន់បានប្រាប់ច្បាស់ ថានឹងចាប់ផ្ដើមរៀនតាមអនឡាញនៅពេលណាទេ។ រាល់ថ្ងៃខ្ញុំស្វ័យសិក្សាដោយខ្លួនឯង ដូចជាស្ដាប់ឯកសារតាមផេកក្រសួង ស្ដាប់តាមយូធូប តាមហ្គូហ្គល។ តែខ្ញុំពិបាក នៅពេលឯកសាររៀនជាPDF ព្រោះទូរសព្ទមិនអាចអានបាន»។ ទាំងនេះគឺជាកង្វល់របស់នារីរាងស្ដើង សម្បុរស ពាក់អាវពណ៌ផ្ទៃមេឃដៃវែង ស៊ីណា។
ត្រឡប់មកនិស្សិត សោម តាំងអី វិញ ថ្វីដ្បិតតែ បុរសកូនពៅក្នុងចំណោមបងប្អូន២នាក់រូបនេះ បានទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលតាមអនឡាញក៏ពិតមែន តែ តាំងអី នៅតែខំស្វ័យសិក្សាដោយខ្លួនឯងនៅច្រើនរូបភាពដូចជា ការស្រាវជ្រាវ ការមើលសៀវភៅ ការសួរគ្រូ និងសួរមិត្តភ័ក្ដិ ជាពិសេសបង្កើតក្រុមហ្វេសប៊ុកឆែត ដើម្បីចែករំលែកចំណេះដឹងពីការសិក្សា ដើម្បីពង្រីកចំណេះដឹងឱ្យកាន់តែទូលាយ។
ក្នុងនាមជានិស្សិតមួយរូប យុវជន សោម តាំងអី ស្នើឱ្យក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡា សហការជាមួយក្រុមហ៊ុនទូរសព្ទគ្រប់ប្រព័ន្ធ ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការប្រើប្រាស់អ៊ីនធើណេតឱ្យបានរលូន ព្រមទាំងធ្វើឱ្យមានសុក្រិតភាពចំពោះការកាត់ប្រាក់ទូរសព្ទ។
សូមបញ្ជាក់ថា កាលពីពេលកន្លងទៅ ក្រសួងអប់រំយុវជន និងកីឡា បានប្រកាសឱ្យបិទទ្វាគ្រប់គ្រឹះស្ថានសិក្សាទាំងអស់ ដើម្បីចូលរួមទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលកូវីដ១៩។ លុះត្រាណាមានសេចក្ដីប្រកាសថ្មី ឱ្យមានការចូលរៀនជាធម្មតា ទើបគ្រប់គ្រឹះស្ថានសិក្សាទាំងអស់អាចបើកទ្វារឡើងវិញបាន៕