ក្លើ សំណាង និងសុធីរ ចាប់ផ្តើមជួបគ្នារៀងរាល់ព្រឹកនៅកាហ្វេចិញ្ចើមផ្លូវ ដូចមុនពេលការរីរាលដាលនៃមេរោគកូវីដ។ នៅថ្ងៃនេះ មិត្តទាំងពីរជជែកគ្នាជុំវិញការប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍អ្នកស្រែ ស្រុកស្រែ អ្នកជនបទ អាសំរែ អ្នកភ្នំពេញ អ្នកអំពេញ។ល។
សុធីរ៖ អា សំណាង! បើអញហៅអ្ហែងថា អាអ្នកស្រែ ឬអាសំរែ អ្ហែងខឹងអញអត់?
សំណាង៖ អញអត់ខឹងទេ ផ្ទុយទៅវិញ អញសប្បាយចិត្ត ព្រោះ អញកើតនៅស្រែមែន។
សុធីរ៖ តែពាក្យនេះ បើហៅអ្នកមិនស្គាល់គ្នា ប្រហែលជាគេខឹងហើយមែនទេ?
សំណាង៖ ជាការពិត វាអាចគេដឹងដែរ ព្រោះ គេគិតថា ពាក្យនេះ បង្កប់នូវអត្ថន័យមាក់ងាយ។
សុធីរ៖ មាក់ងាយ ម៉េចទៅ?
សំណាង៖ ពីមុន គេច្រើនគិតថា អ្នកស្រែ ជាអ្នកមិនសូវមានចំណេះដឹងច្រើន គិតមិនសូវគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។ ជីវិតអ្នកស្រែមិនសូវស៊ីវិល័យ។ នេះ គឺជាអ្វីដែលគេធ្លាប់គិតកាលពីអតីតកាល។ តែឥឡូវនេះ រូបភាពស្រុកស្រែខុសពីមុនឆ្ងាយណាស់។ ស្រុកស្រែ ឬអ្នកខ្លះហៅថា ជនបទ មានការអភិវឌ្ឍច្រើនណាស់។ លំនៅដ្ឋាន ផ្លូវថ្នល់ កសិកម្ម-ពាណិជ្ជកម្ម កសិកម្ម-ឧស្សាហកម្ម រីកចម្រើនណាស់នៅស្រុកស្រែ ឬជនបទនោះ។ លើសពីនេះទៅទៀត កូនចៅអ្នកស្រែ ឬអ្នកជនបទឥឡូវទទួលបានសញ្ញាបត្របរិញ្ញាបត្រ អនុបណ្ឌិត បណ្ឌិតច្រើណាស់។ អ្នកស្រែខ្លះ ឥឡូវនេះ មានលុយច្រើន និងមានចំណេះច្រើនជាងអ្នកទីក្រុង និងភ្នំពេញទៅទៀត។
សុធីរ៖ អ៊ីចឹងការនៅគិតថា ស្រុកស្រែ ឬអ្នកស្រែ ឬជនបទអន់ហ្នឹង មិនត្រូវទៀតទេ?
សំណាង៖ ការគិតដូច្នេះលែងសូវត្រូវទៀតហើយ អា សុធីរ។ ជនបទឥឡូវមាន កាហ្វេ Amazon ផឹក មានទូរទឹកកកប្រើ មានអគ្គិសនីប្រើ មានឡាន គោយន្ត ទូរទស្សន៍ អ៊ីនធឺណែត។ល។ ស្រុកស្រែ ឬជនបទ និងទីក្រុងឥឡូវលែងសូវខុសគ្នាហើយ។ ទីក្រុងមានអី្វ ជនបទស្ទើរតែមានហ្នឹងដែរ។ អ្នករតនគិរី មណ្ឌលគិរី បាត់ដំបង សៀមរាប សីហនុ កំពង់ចាម ស្វាយរៀង តាកែវ កណ្តាល កំពង់ស្ពឺ មានជីវភាពល្អប្រសើរឡើងខ្លាំងណាស់។ល។
សុធីរ៖ អ៊ីចឹង ពាក្យថា អាសំរែ ឬអាអ្នកស្រែ របស់ស្រែអន់ លែងបង្កប់ន័យអវិជ្ជមានទៀតហើយ?
សំណាង៖ និយាយដោយត្រង់ អាចនៅមានបង្កប់ន័យមិនល្អខ្លះ។ តែអ្នកស្រែឥឡូវមានមោនទភាពខ្ពស់ណាស់ ព្រោះ ជីវភាព និងចំណេះដឹងរបស់ពួកគាត់ប្រសើរខ្ពស់ជាងមុន។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ អ្វីដែលអ្នកស្រែមានមោទនភាពខ្លាំង គឺថា អ្នកភ្នំពេញ ឬអ្នកមកពីក្រៅប្រទេស ចូលចិត្តតែរបស់ស៊ីចុកមកពីស្រែទេ ព្រោះ វាជារបស់ធម្មជាតិ ដូចជា មាន់ស្រែ ក្តាមស្រែ ខ្យងស្រែ បន្លែស្រែ សម្លម្ជូរស្រែ ផ្លែឈើស្រែ។ល។ ជនបទជារោងចក្រផលិតអាហារសម្រាប់អ្នកទីក្រុងណា៎។ កាលណា គេនិយាយពីរបស់របរស្រែ វាច្រើនមានន័យថា របស់ល្អ គ្មានជីគីមី។ បើនិយាយពីមនុស្សវិញ អ្នកស្រែ ច្រើនតែស្មោះត្រង់ជាងអ្នកទីក្រុងណា៎។
សុធីរ៖ ចុះអ្នកទីក្រុង ឬអ្នកភ្នំពេញវិញល្អដែរទេ?
សំណាង៖ អ្នកទីក្រុងត្រូវបានគេគិតថា ជាអ្នកចេះដឹង បញ្ញវន្ត អ្នកមាន។ល។ តែការពិត វាមិនមែនដូច្នោះទាំងអស់ទេ។ គេច្រើននិយាយឌឺដងអ្នកភ្នំពេញវិញថា អ្នកអំពេញ បើមិនពេញទេ គឺពិបាកហើយ។ ឃ្លានេះ មានន័យថា រស់នៅភ្នំពេញ បើមិនសូវមាន«ទ្រព្យគ្រប់គ្រាន់» គឺពិបាក ព្រោះ អ្វីៗត្រូវចំណាយ និងទិញទាំងអស់។ ដូច្នេះ អ្នកអំពេញ ត្រូវតែពេញ បើមិនទាន់ពេញ អ្នកមិនទាន់ក្លាយជាអ្នកភ្នំពេញពិតប្រាកដឡើយ។ អា សុធីរ ពាក្យ អ្នកស្រែ ឬពាក្យ អ្នកអំពេញ សុទ្ធសឹងជាពាក្យនិយាយលេងសើចធម្មតាទេ។ ដូច្នេះ បើអ្ហែងលឺគេប្រើប្រាស់ពាក្យទាំងនេះ ចូរអ្ហែងកុំខឹងអី។ យើងខ្មែរដូចគ្នាទេ ចូរស្រឡាញ់គ្នាទៅ!