កំណាព្យ
ជាតិ
កវី អ៊ីវ ហួត និងភរិយា សំពះនៅមុខប្រាសាទអង្គរវត្ត ខេត្តសៀមរាប
×![]()
កវី អ៊ីវ ហួត ត្រូវបានប្រសិទ្ធនាមថា «ដងប៉ាកាប្រាក់»។ ព្រឹទ្ធាចារ្យ មិនងាយបដិសេធឡើយនូវរាល់សំណើររបស់យុវជនដែលចង់រៀនសូត្រក្បួនតែងកាព្យ ប្រសិនបើព្រឹទ្ធចារ្យមិនជាប់រវល់កិច្ចការសំខាន់ណាមួយទេនោះ។ សំណួរទី៤របស់លោក អ៊ឹង ចំរើន នៃសារព័ត៌មានថ្មីៗ គឺផ្តោតលើដំបូន្មានរបស់កវីដងប៉ាកាប្រាក់រូបនេះ សម្រាប់យុវជនដែលចង់រៀនក្បួនតែងកំណាព្យឲ្យទាក់ទាញ និងចាប់អារម្មណ៍។
លោក អ៊ឹង ចំរើន៖ ដងប៉ាកាប្រាក់--ត្រូវបានចារឆ្លាក់--នាមអ៊ំកវី
ទោះអាយុច្រើន--ចម្រើនឡើងក្តី--អ៊ំតែងប្រណី
រំលែកពិសោធន៍។
ជាអនុសាសន៍--តើមានអ្វីខ្លះ--ដែលស្រាយចំណោទ
ទៅតាមក្បួនកាព្យ--កំណាព្យគេកោត--អ្នកខ្លះនៅឆោត
រៀបពាក្យមិនត្រូវ។
កវី អ៊ីវ ហួត៖ កំណាព្យខ្មែរត្រូវតែពីរោះ'..!
១. 'ដងប៉ាកាប្រាក់'--សរសេរមិនបាក់--ឆ្លាក់ពាក្យបានច្រើន
កាព្យខ្មែរពីរោះ--ពិគ្រោះចម្រើន--កវីខ្មែរកើន
ពាន់ម៉ឺនសែនណា៎។
២. វិធីសិល្យ៍តែង--ពីរោះក្រៃលែង--កុំក្រែងសិក្សា
ក្បួន'ល្បែងរៀបពាក្យ'--វិភាគពិចារណ៍--ឋិតជិតចិន្តា
'សិស្ស'ណាចង់រៀន។
៣. រៀបពាក្យងាកចួន--ចាប់ចិត្តស្និទ្ធស្ងួន--អង្រួនវិញ្ញាណ
គ្រប់គ្នាធ្វើបាន--ចំណាននិទាន--ខន្តីលៃឈាន
មានឫទ្ធស្និទ្ធស្នេហ៍។
៤. តែងពុំពីរោះ--ពុំអាចមានឈ្មោះ--រស់រានហូរហែ
ជាកវីប្រាជ្ញ--អង់អាចពូកែ--បានអានរឹតតែ
បែរមករកស្គាល់។
៥. ខ្មែរពង្សសង់សាង--ប្រាង្គថ្មត្រដាង--សំអាងកុសល
ផ្សំផ្គុំវិជ្ជា--កើតជាកោសល្យ--បណ្តាលថ្នាលថ្នល់
យល់ពេញផែនដី។
៦. វិជ្ជាទ្រទ្រង់--ជាតិខ្មែរចង់សង់--អង្គរអរិយ
ប្រាង្គតំណាងសួគ៌--គួរខ្មែរស្នេហ៍ន័យ--សាវតារចារជ័យ
លៃគន់សន្ទនា។
៧. រួមលើកទិសថ្មី--កូនខ្មែរប្រុសស្រី--កវីគ្រប់គ្នា
តែងកាព្យពីរោះ--ព្រោះប្រឹងពុះពារ--ចុងចួនសោភា
ធានាបង្រៀន។
៨. ចែករំលែកចិត្ត--បន្ទុំគំនិត--គិតល្អិតវិញ្ញាណ
វប្បធម៌ជាតិខ្មែរ--ប្រែមន្តជាស្ពាន--សន្សំជំហាន
ធនធានម្នុស្សខ្មែរ។
៩. មេកាព្យកើនគ្រាន់--ច្រើនសិបពាក់ព័ន្ធ--មិនភ័ន្តមន្តស្នេហ៍
តែនៅទីនេះ--ត្រិរិះហូរហែ--កាកគតិគ្នេរ
បកប្រែគ្រប់ប្រាណ។
១០. រៀនមានប្រាជ្ញា--ប្រារព្វសព្វសារ--ពិចារណ៍ប្រធាន
ត្រិះរិះចេះអស់--ចិត្តស្មោះចង់ថ្កាន--មួយល្បះចំណាន
បានចេះមួយក្បួន។
១១. ចួនគោលពុំគ្រប់--គួរតែកុំឈប់--បង្គ្រប់ដ្បិតស្ងួន
កាកគតិស្នេហ៍--ថែល្អជាប់ចួន--កុំបីបំពួន
ចិត្តខ្លួនមេត្រី។
១២. ចេះក្បួនស្ងួនក្បាច់--គិតគុណបំណាច់--សម្រេចខន្តី
សន្សំបន្ទុំ--ជុំលក្ខណ៍ភក្តី--រៀបពាក្យប្រពៃ
ន័យពេចន៍លេចល្អ។
១៣. តែមួយល្បះសោះ--ច្នៃឲ្យពីរោះ--ពិគ្រោះបន្ត
ចាប់ចុងចួនចែង--ណែងណងបវរ--រួមរក្សស្មោះសរ
អក្សរខេមរា។
១៤. ប្រាជ្ញាប្រវាស់--ខន្តីលៃណាស់--យុទ្ធសាស្ត្រច្បាស់ច្បារ
ជួយកែរួមគ្នា--ធានាខ្លឹមសារ--ជួយឆ្ពិនចិន្តា
គ្រាណាកែទៀត។
១៥. រកឃើញជុំគ្នា--បង្កើនសាមគ្គា--គ្រប់គ្រាជាញាតិ
លើកទិសដៅជុំ--រម្ងាប់វិវាទ--ឃើញប្រយោជន៍ជាតិ
នាំញាតិមេត្រី។
១៦. កុំអាលទៅណា--ប៉ិនថ្នឹកសក្សា--ពិចារណ៍ជាថ្មី
កែលម្អជាប់--រាប់រកសិរី--វិធីសាស្ត្រជ័យ
នៃកំណាព្យខ្មែរ។
១៧. មួយល្បះបង្ហាញ--ជួនកាលនៅសាញ--ទាញមកហូរហែ
ពាក្យនេះសមជាង--បើផ្ទៀងព្រាងថែ--ដំណត់បត់បែរ
ជិត..កែល្អណាស់។
១៨. ពិនិត្យពិគ្រោះ--ល្បះខ្លះពីរោះ--ព្រោះរស់ច្បាប់ច្បាស់
ផ្សំផ្គុំអំណត់--បត់តាមជើងចាស់--រចនាបថឆ្លាស់
ដេរដាសកវី។
១៩. គ្មានអ្វីជាងសាក--ពិបាកកុំផ្អាក--កុំញាកញោចអី
បន្តឈោងឈាន--ប្រាណមានវិន័យ--តែងទាំងប្រុសស្រី
ថ្នល់ជ័យនៅជិត។
២០. មួយល្បះច្បាស់ហើយ--ប្រៀបបានឆ្លងត្រើយ--គ្មានស្បើយពិនិត្យ
បន្តស្រាវជ្រាវ--រាវរកប្រឌិត--កាព្យខ្មែរពិសិដ្ឋ
និម្មិតអរិយ។
២១. រៀបពាក្យច្រៀកពេចន៍--ចុងចួនជានិច្ច--ជាកិច្ចកវី
ណែងណងក្រងក្បួន--ស្ងួនក្បាច់លេចថ្មី--គុណទ្វេមេត្រី
ទឹកដីអង្ករ។
២២. រំលឹកច្រើនដង--ក្នុងគោលបំណង--ក្រងកាព្យវប្បធម៌
អក្សរសិល្ប៍ជាតិ--ញាតិរួមបង្ក--ជឿជាក់ស្មោះសរ
អនាគតចែង។
២៣. ចិត្តជាកវី--ពិតជាប្រពៃ--ន័យទ័យសម្តែង
ឥន្ទ្រទេវី--មូលមីរកោតក្រែង--ជាគ្រូគួរស្ញែង
តែងកាព្យខេមរា។
២៤. ពង្សសាវតារខ្មែរ--គួរគិតស្និទ្ធស្នេហ៍--រឹតតែពិស្តារ
សង្កេតហេតុផល--យល់ថ្នល់សិក្សា--អច្ឆៈរីយ៍សារ
មហានគរ។
២៥. បើសិនជាតិខ្មែរ--មិនប៉ិនពូកែ--ស្និទ្ធស្នេហ៍បង្ក
វិជ្ជាជាគ្រឹៈ--ជ្រើសរើសបន្ត--សឹងប្រាសាទថ្ម
កម្រកើតមាន។
២៦. គ្មានអ្វីកើតឯង--បើពុំប្រឹងប្រែង--ស្វែងរកធនធាន
រូប.អរូបី--លៃសង់វិមាន--ធនម្នុស្ស(១)ជាយាន
ស្ពានសួគ៌ភោគភ័ព្វ។
២៧. សព្វផ្នែកសង្គម--គណិតសាស្ត្រផ្គុំ--ជុំគម្រោងគាប់
បច្ចេកវិទ្យា--វិទ្យាសាស្ត្រផ្គាប់--បង្កើនសព្វភ័ព្វ
សព្វទ្រព្យសីមា។
២៨. មិនប៉ិនគណិត--មិនអាចហ៊ានគិត--ប្រិតព្រាងស្ថាបនា
ស្កឹមស្កៃលៃស្អាត--ប្រាសាទសិលា--ចក្រភពខ្មែរចារ
អច្ឆៈរីយ៍ភណ្ឌ។
២៩. ទាំង'ប្រព័ន្ធទឹក'--បារាយណ៍រដឹក--នឹកនាទារគន់
កសិន្ទុអន្លាយ--ប្រឡាយពាក់ព័ន្ធ--ស្រះស្អាតគួរគន់
មន្តស្នេហ៍សួគ៌ា។
៣០. ធនធានម្នុស្សខ្មែរ--ចង់សង់ពូកែ--ដង្ហែវិជ្ជា
សាងសីមាមាំ--នាំឫទ្ធគ្រប់គ្រា--ជូនកម្ពុជា
មហានគរ។
៣១. ប្រាជ្ញាស្មារតី--គិតជាតិ.ផែនដី--លៃលាភរៀប..ត
សាងសង់អង់អាច--អ្នកប្រាជ្ញអក្សរ--ចារឹកវប្បធម៌
ទ្រពង្សសាវតារ។
៣២. សុទ្ធសឹងអ្នកប្រាជ្ញ--បញ្ញាអង់អាច--បាចសាបសព្ទសារ
ចារឹកតឹកតាង--លើប្រាង្គសិលា--ប្រាប់ភាពអស្ចារ្យ
គ្រាណាស្វែងយល់។
៣៣. ពុំរលប់សាប--ចារជាកំណាព្យ--ឆាបចិត្តគិតដល់
ទ្រព្យមហាសាល--ដំណាលកោសល្យ--ភស្តុតាងតម្កល់
ចម្ងល់រាល់កាល។
៣៤. ស្នាដៃកវី--ជាភោគជោគជ័យ--ន័យល្អត្រកាល
ភាសាខ្មែរជួយ--ស្ទួយភ័ព្វរាលដាល--សន្សំដំណាល
ថ្នល់ថ្នាលវប្បធម៌។
៣៥. សាស្ត្រារឹតខ្មែរ--សិក្សាស្និទ្ឌស្នេហ៍--ប្រាណប្រែស្មោះសរ
ជាកវីស្រូត--សូត្រកាព្យបន្ត--តែងឆ្លងសាទរ
ទៅមក៍អត់ព្រាង។
៣៦. ហេតុធំចម្បង--ភាសាខ្មែរក្រង--ចំណងសព្ទទៀង
ច្រើនតែលើកស្ទួយ--ពាក្យមួយពីរព្យាង្គ--កាព្យខ្មែរថែរាង
ជាងឆ្លាក់ទាក់ចិត្ត។
៣៧. អំណានបានគ្រាន់--ចិត្តស្ម័គ្រពាក់ព័ន្ធ--មានមន្តពិនិត្យ
សាកល្បងមួយល្បះ--ច្បាស់ល្អប្រណីត--ផ្លាស់ប្តូរជីវិត
ព្រោះស្និទ្ធកាព្យខ្មែរ។
៣៨. មង្គលរាល់ដង--យល់ជិតស្និទ្ធស្នង--ចម្លងចិត្តកែ
ខន្តីរៀបពាក្យ--បង្កៀកហូរហែ--ទម្លាប់ល្អថែ
មន្តស្នេហ៍កាព្យចួន។
៣៩. ចេះតែងចង់កែ--ឲ្យកាព្យរឹតតែ--ប្រែប្រាណសមសួន
ពាក្យចួនរណ្តំ--ផ្សំណែងណងស្ងួន--ស្មេរថ្ពេចភ្លេចខ្លួន
អង្រួនចិត្តអាន។
៤០. ចិត្តស្មេរស្មោះសរ--ភាសាខ្មែរល្អ--បង្កចំណាន
អារម្មណ៍កវី--លៃច្នៃក្លាហាន--កំណាព្យសួគ៌ឋាន
ក្នុងប្រាណនិម្មិត។
៤១. ខ្វះតែចំណង់--សង្ឃឹមត្រឹមត្រង់--សាងសង់ពិសិដ្ឋ
សុបិន្តរក្សា--ក្លាយជាការពិត--កវីមានឫទ្ធ
ប្រឌិតភពបាន។
៤១. ភពនាមមង្គល--បើស្និទ្ធដិតដល់--តម្កល់សុខសាន្ត
សម្រាប់អាត្មា--សីមាតាមដាន--បើល្អប្រមាណ
សព្វឋាននឹកនា។
៤២. កំណាព្យពីរោះ--ជាក់ជាយសខ្ពស់--ពិគ្រោះគ្រប់គ្នា
កេណ្ឌកោសល្យឆើត--អើតមកធានា--ស្មេរប្រែប្រាណជា
ភោគាភពផង។
៤៣. ប្រាង្គអច្ឆរិយៈ--ជាតិខ្មែរធ្លាប់ឆ្លាក់--បញ្ជាក់ចំណង
ហ្សែនខ្មែរសង់សាង--ត្រដាងច្រើនដង--ថ្ងៃស្អែកចម្លង
ម្តងទៀតថ្នល់ជ័យ។
៤៤. អណ្តែតអន្លាយ--គំនិតជិតឆ្ងាយ--បន្លាយនិស្ស័យ
ប្រាថ្នាខ្លាំងណាស់--ប្រវាស់ស្រមៃ--ទុកកេរគ្នេរច្នៃ
តម្លៃច្រើនដែរ។
៤៥. សំណេរមានតិច--ទោះបីខំថ្ពេច--រំលេចហូរហែ
វ័យច្រើនកើនផ្តុំ--ពុំទាន់ពូកែ--តទៅត្រូវតែ
ស្និទ្ឋស្នេហ៍រឿងអ្វី?
៤៦. ពិនិត្យដិតដល់--ប្រឹងប្រែងស្វែងយល់--តម្កល់ភក្តី
ស្នេហ៍កំណាព្យខ្មែរ--ថែកេរ្តិ៍មេត្រី--មង្គលផ្តល់ន័យ
លៃលាក់រក្សា។
៤៧. តាំងចិត្តជាស្មេរ--ត្រូវតែសរសេរ--ផ្ទឹមផ្ទេរឯកសារ
ទិសដៅរំលែក--ចែកជ័យមន្តអារ្យ៍--ជូនដល់ខេមរា
មិនថាប្រុសស្រី។
៤៨. រឿងខ្ញូំលេចស្តែង--ចង់នៅវ័យវែង--ក្រែងមានស្ពានជ័យ
ឱកាសល្អទៀត--វាតដោយ'ThmeyThmey'--អ៊ឹង ចំរើន ស្តី
កវីលៃថែ។
៤៩. សុខភាពកាយមាន--ជាក់ជាធនធាន--និទានកុំល្ហែ
ហាត់ប្រាណ.ចំណី--កុំបីគេចកែ--កូវីដ(១៩)នៅក្បែរ
ជាខ្មែរថែល្អ។
៥០. រក្សាទឹកចិត្ត--នៅក្មេងថេរឋិត--ស្និទ្ធឋានអក្សរ
ជាមួយមាសម៉ុម--ផ្សំផ្គុំបន្ត--ពិគ្រោះស្មោះសរ
វប្បធម៌ជាតិខ្មែរ៕
(១) ធនធានមនុស្ស
ទោះអាយុច្រើន--ចម្រើនឡើងក្តី--អ៊ំតែងប្រណី
រំលែកពិសោធន៍។
ជាអនុសាសន៍--តើមានអ្វីខ្លះ--ដែលស្រាយចំណោទ
ទៅតាមក្បួនកាព្យ--កំណាព្យគេកោត--អ្នកខ្លះនៅឆោត
រៀបពាក្យមិនត្រូវ។
កវី អ៊ីវ ហួត៖ កំណាព្យខ្មែរត្រូវតែពីរោះ'..!
១. 'ដងប៉ាកាប្រាក់'--សរសេរមិនបាក់--ឆ្លាក់ពាក្យបានច្រើន
កាព្យខ្មែរពីរោះ--ពិគ្រោះចម្រើន--កវីខ្មែរកើន
ពាន់ម៉ឺនសែនណា៎។
២. វិធីសិល្យ៍តែង--ពីរោះក្រៃលែង--កុំក្រែងសិក្សា
ក្បួន'ល្បែងរៀបពាក្យ'--វិភាគពិចារណ៍--ឋិតជិតចិន្តា
'សិស្ស'ណាចង់រៀន។
៣. រៀបពាក្យងាកចួន--ចាប់ចិត្តស្និទ្ធស្ងួន--អង្រួនវិញ្ញាណ
គ្រប់គ្នាធ្វើបាន--ចំណាននិទាន--ខន្តីលៃឈាន
មានឫទ្ធស្និទ្ធស្នេហ៍។
៤. តែងពុំពីរោះ--ពុំអាចមានឈ្មោះ--រស់រានហូរហែ
ជាកវីប្រាជ្ញ--អង់អាចពូកែ--បានអានរឹតតែ
បែរមករកស្គាល់។
៥. ខ្មែរពង្សសង់សាង--ប្រាង្គថ្មត្រដាង--សំអាងកុសល
ផ្សំផ្គុំវិជ្ជា--កើតជាកោសល្យ--បណ្តាលថ្នាលថ្នល់
យល់ពេញផែនដី។
៦. វិជ្ជាទ្រទ្រង់--ជាតិខ្មែរចង់សង់--អង្គរអរិយ
ប្រាង្គតំណាងសួគ៌--គួរខ្មែរស្នេហ៍ន័យ--សាវតារចារជ័យ
លៃគន់សន្ទនា។
៧. រួមលើកទិសថ្មី--កូនខ្មែរប្រុសស្រី--កវីគ្រប់គ្នា
តែងកាព្យពីរោះ--ព្រោះប្រឹងពុះពារ--ចុងចួនសោភា
ធានាបង្រៀន។
៨. ចែករំលែកចិត្ត--បន្ទុំគំនិត--គិតល្អិតវិញ្ញាណ
វប្បធម៌ជាតិខ្មែរ--ប្រែមន្តជាស្ពាន--សន្សំជំហាន
ធនធានម្នុស្សខ្មែរ។
៩. មេកាព្យកើនគ្រាន់--ច្រើនសិបពាក់ព័ន្ធ--មិនភ័ន្តមន្តស្នេហ៍
តែនៅទីនេះ--ត្រិរិះហូរហែ--កាកគតិគ្នេរ
បកប្រែគ្រប់ប្រាណ។
១០. រៀនមានប្រាជ្ញា--ប្រារព្វសព្វសារ--ពិចារណ៍ប្រធាន
ត្រិះរិះចេះអស់--ចិត្តស្មោះចង់ថ្កាន--មួយល្បះចំណាន
បានចេះមួយក្បួន។
១១. ចួនគោលពុំគ្រប់--គួរតែកុំឈប់--បង្គ្រប់ដ្បិតស្ងួន
កាកគតិស្នេហ៍--ថែល្អជាប់ចួន--កុំបីបំពួន
ចិត្តខ្លួនមេត្រី។
១២. ចេះក្បួនស្ងួនក្បាច់--គិតគុណបំណាច់--សម្រេចខន្តី
សន្សំបន្ទុំ--ជុំលក្ខណ៍ភក្តី--រៀបពាក្យប្រពៃ
ន័យពេចន៍លេចល្អ។
១៣. តែមួយល្បះសោះ--ច្នៃឲ្យពីរោះ--ពិគ្រោះបន្ត
ចាប់ចុងចួនចែង--ណែងណងបវរ--រួមរក្សស្មោះសរ
អក្សរខេមរា។
១៤. ប្រាជ្ញាប្រវាស់--ខន្តីលៃណាស់--យុទ្ធសាស្ត្រច្បាស់ច្បារ
ជួយកែរួមគ្នា--ធានាខ្លឹមសារ--ជួយឆ្ពិនចិន្តា
គ្រាណាកែទៀត។
១៥. រកឃើញជុំគ្នា--បង្កើនសាមគ្គា--គ្រប់គ្រាជាញាតិ
លើកទិសដៅជុំ--រម្ងាប់វិវាទ--ឃើញប្រយោជន៍ជាតិ
នាំញាតិមេត្រី។
១៦. កុំអាលទៅណា--ប៉ិនថ្នឹកសក្សា--ពិចារណ៍ជាថ្មី
កែលម្អជាប់--រាប់រកសិរី--វិធីសាស្ត្រជ័យ
នៃកំណាព្យខ្មែរ។
១៧. មួយល្បះបង្ហាញ--ជួនកាលនៅសាញ--ទាញមកហូរហែ
ពាក្យនេះសមជាង--បើផ្ទៀងព្រាងថែ--ដំណត់បត់បែរ
ជិត..កែល្អណាស់។
១៨. ពិនិត្យពិគ្រោះ--ល្បះខ្លះពីរោះ--ព្រោះរស់ច្បាប់ច្បាស់
ផ្សំផ្គុំអំណត់--បត់តាមជើងចាស់--រចនាបថឆ្លាស់
ដេរដាសកវី។
១៩. គ្មានអ្វីជាងសាក--ពិបាកកុំផ្អាក--កុំញាកញោចអី
បន្តឈោងឈាន--ប្រាណមានវិន័យ--តែងទាំងប្រុសស្រី
ថ្នល់ជ័យនៅជិត។
២០. មួយល្បះច្បាស់ហើយ--ប្រៀបបានឆ្លងត្រើយ--គ្មានស្បើយពិនិត្យ
បន្តស្រាវជ្រាវ--រាវរកប្រឌិត--កាព្យខ្មែរពិសិដ្ឋ
និម្មិតអរិយ។
២១. រៀបពាក្យច្រៀកពេចន៍--ចុងចួនជានិច្ច--ជាកិច្ចកវី
ណែងណងក្រងក្បួន--ស្ងួនក្បាច់លេចថ្មី--គុណទ្វេមេត្រី
ទឹកដីអង្ករ។
២២. រំលឹកច្រើនដង--ក្នុងគោលបំណង--ក្រងកាព្យវប្បធម៌
អក្សរសិល្ប៍ជាតិ--ញាតិរួមបង្ក--ជឿជាក់ស្មោះសរ
អនាគតចែង។
២៣. ចិត្តជាកវី--ពិតជាប្រពៃ--ន័យទ័យសម្តែង
ឥន្ទ្រទេវី--មូលមីរកោតក្រែង--ជាគ្រូគួរស្ញែង
តែងកាព្យខេមរា។
២៤. ពង្សសាវតារខ្មែរ--គួរគិតស្និទ្ធស្នេហ៍--រឹតតែពិស្តារ
សង្កេតហេតុផល--យល់ថ្នល់សិក្សា--អច្ឆៈរីយ៍សារ
មហានគរ។
២៥. បើសិនជាតិខ្មែរ--មិនប៉ិនពូកែ--ស្និទ្ធស្នេហ៍បង្ក
វិជ្ជាជាគ្រឹៈ--ជ្រើសរើសបន្ត--សឹងប្រាសាទថ្ម
កម្រកើតមាន។
២៦. គ្មានអ្វីកើតឯង--បើពុំប្រឹងប្រែង--ស្វែងរកធនធាន
រូប.អរូបី--លៃសង់វិមាន--ធនម្នុស្ស(១)ជាយាន
ស្ពានសួគ៌ភោគភ័ព្វ។
២៧. សព្វផ្នែកសង្គម--គណិតសាស្ត្រផ្គុំ--ជុំគម្រោងគាប់
បច្ចេកវិទ្យា--វិទ្យាសាស្ត្រផ្គាប់--បង្កើនសព្វភ័ព្វ
សព្វទ្រព្យសីមា។
២៨. មិនប៉ិនគណិត--មិនអាចហ៊ានគិត--ប្រិតព្រាងស្ថាបនា
ស្កឹមស្កៃលៃស្អាត--ប្រាសាទសិលា--ចក្រភពខ្មែរចារ
អច្ឆៈរីយ៍ភណ្ឌ។
២៩. ទាំង'ប្រព័ន្ធទឹក'--បារាយណ៍រដឹក--នឹកនាទារគន់
កសិន្ទុអន្លាយ--ប្រឡាយពាក់ព័ន្ធ--ស្រះស្អាតគួរគន់
មន្តស្នេហ៍សួគ៌ា។
៣០. ធនធានម្នុស្សខ្មែរ--ចង់សង់ពូកែ--ដង្ហែវិជ្ជា
សាងសីមាមាំ--នាំឫទ្ធគ្រប់គ្រា--ជូនកម្ពុជា
មហានគរ។
៣១. ប្រាជ្ញាស្មារតី--គិតជាតិ.ផែនដី--លៃលាភរៀប..ត
សាងសង់អង់អាច--អ្នកប្រាជ្ញអក្សរ--ចារឹកវប្បធម៌
ទ្រពង្សសាវតារ។
៣២. សុទ្ធសឹងអ្នកប្រាជ្ញ--បញ្ញាអង់អាច--បាចសាបសព្ទសារ
ចារឹកតឹកតាង--លើប្រាង្គសិលា--ប្រាប់ភាពអស្ចារ្យ
គ្រាណាស្វែងយល់។
៣៣. ពុំរលប់សាប--ចារជាកំណាព្យ--ឆាបចិត្តគិតដល់
ទ្រព្យមហាសាល--ដំណាលកោសល្យ--ភស្តុតាងតម្កល់
ចម្ងល់រាល់កាល។
៣៤. ស្នាដៃកវី--ជាភោគជោគជ័យ--ន័យល្អត្រកាល
ភាសាខ្មែរជួយ--ស្ទួយភ័ព្វរាលដាល--សន្សំដំណាល
ថ្នល់ថ្នាលវប្បធម៌។
៣៥. សាស្ត្រារឹតខ្មែរ--សិក្សាស្និទ្ឌស្នេហ៍--ប្រាណប្រែស្មោះសរ
ជាកវីស្រូត--សូត្រកាព្យបន្ត--តែងឆ្លងសាទរ
ទៅមក៍អត់ព្រាង។
៣៦. ហេតុធំចម្បង--ភាសាខ្មែរក្រង--ចំណងសព្ទទៀង
ច្រើនតែលើកស្ទួយ--ពាក្យមួយពីរព្យាង្គ--កាព្យខ្មែរថែរាង
ជាងឆ្លាក់ទាក់ចិត្ត។
៣៧. អំណានបានគ្រាន់--ចិត្តស្ម័គ្រពាក់ព័ន្ធ--មានមន្តពិនិត្យ
សាកល្បងមួយល្បះ--ច្បាស់ល្អប្រណីត--ផ្លាស់ប្តូរជីវិត
ព្រោះស្និទ្ធកាព្យខ្មែរ។
៣៨. មង្គលរាល់ដង--យល់ជិតស្និទ្ធស្នង--ចម្លងចិត្តកែ
ខន្តីរៀបពាក្យ--បង្កៀកហូរហែ--ទម្លាប់ល្អថែ
មន្តស្នេហ៍កាព្យចួន។
៣៩. ចេះតែងចង់កែ--ឲ្យកាព្យរឹតតែ--ប្រែប្រាណសមសួន
ពាក្យចួនរណ្តំ--ផ្សំណែងណងស្ងួន--ស្មេរថ្ពេចភ្លេចខ្លួន
អង្រួនចិត្តអាន។
៤០. ចិត្តស្មេរស្មោះសរ--ភាសាខ្មែរល្អ--បង្កចំណាន
អារម្មណ៍កវី--លៃច្នៃក្លាហាន--កំណាព្យសួគ៌ឋាន
ក្នុងប្រាណនិម្មិត។
៤១. ខ្វះតែចំណង់--សង្ឃឹមត្រឹមត្រង់--សាងសង់ពិសិដ្ឋ
សុបិន្តរក្សា--ក្លាយជាការពិត--កវីមានឫទ្ធ
ប្រឌិតភពបាន។
៤១. ភពនាមមង្គល--បើស្និទ្ធដិតដល់--តម្កល់សុខសាន្ត
សម្រាប់អាត្មា--សីមាតាមដាន--បើល្អប្រមាណ
សព្វឋាននឹកនា។
៤២. កំណាព្យពីរោះ--ជាក់ជាយសខ្ពស់--ពិគ្រោះគ្រប់គ្នា
កេណ្ឌកោសល្យឆើត--អើតមកធានា--ស្មេរប្រែប្រាណជា
ភោគាភពផង។
៤៣. ប្រាង្គអច្ឆរិយៈ--ជាតិខ្មែរធ្លាប់ឆ្លាក់--បញ្ជាក់ចំណង
ហ្សែនខ្មែរសង់សាង--ត្រដាងច្រើនដង--ថ្ងៃស្អែកចម្លង
ម្តងទៀតថ្នល់ជ័យ។
៤៤. អណ្តែតអន្លាយ--គំនិតជិតឆ្ងាយ--បន្លាយនិស្ស័យ
ប្រាថ្នាខ្លាំងណាស់--ប្រវាស់ស្រមៃ--ទុកកេរគ្នេរច្នៃ
តម្លៃច្រើនដែរ។
៤៥. សំណេរមានតិច--ទោះបីខំថ្ពេច--រំលេចហូរហែ
វ័យច្រើនកើនផ្តុំ--ពុំទាន់ពូកែ--តទៅត្រូវតែ
ស្និទ្ឋស្នេហ៍រឿងអ្វី?
៤៦. ពិនិត្យដិតដល់--ប្រឹងប្រែងស្វែងយល់--តម្កល់ភក្តី
ស្នេហ៍កំណាព្យខ្មែរ--ថែកេរ្តិ៍មេត្រី--មង្គលផ្តល់ន័យ
លៃលាក់រក្សា។
៤៧. តាំងចិត្តជាស្មេរ--ត្រូវតែសរសេរ--ផ្ទឹមផ្ទេរឯកសារ
ទិសដៅរំលែក--ចែកជ័យមន្តអារ្យ៍--ជូនដល់ខេមរា
មិនថាប្រុសស្រី។
៤៨. រឿងខ្ញូំលេចស្តែង--ចង់នៅវ័យវែង--ក្រែងមានស្ពានជ័យ
ឱកាសល្អទៀត--វាតដោយ'ThmeyThmey'--អ៊ឹង ចំរើន ស្តី
កវីលៃថែ។
៤៩. សុខភាពកាយមាន--ជាក់ជាធនធាន--និទានកុំល្ហែ
ហាត់ប្រាណ.ចំណី--កុំបីគេចកែ--កូវីដ(១៩)នៅក្បែរ
ជាខ្មែរថែល្អ។
៥០. រក្សាទឹកចិត្ត--នៅក្មេងថេរឋិត--ស្និទ្ធឋានអក្សរ
ជាមួយមាសម៉ុម--ផ្សំផ្គុំបន្ត--ពិគ្រោះស្មោះសរ
វប្បធម៌ជាតិខ្មែរ៕
(១) ធនធានមនុស្ស
Tag:
កវី អ៊ីវ ហួត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
«ប្រេសិត»មានន័យដូចម្តេច?
5 ថ្ងៃ
