ជាតិ
អ្នកភូមិគោកពោធិ៍ ដែលស្ថិតក្នុងឧទ្យានអង្គរ នៅតែរក្សាតម្បាញរពាក់បានយ៉ាងល្អ
×![]()
សៀមរាប៖ ការត្បាញរពាក់ ជារបរប្រពៃណីមួយរបស់អ្នកភូមិគោកពោធិ៍ ដែលជាភូមិស្ថិតក្នុងឧទ្យានអង្គរ។ មកទល់បច្ចុប្បន្ន អ្នកភូមិគោកពោធិ៍ ឃុំដូនកែវ ស្រុកពួក នៅតែរក្សារបរត្បាញរពាក់នេះបានយ៉ាងល្អ។ អ្នកត្បាញ ភាគច្រើនជាស្ត្រី ហើយគេនិយមត្បាញជាជាល ដែលសម្បូរទីផ្សារ និងមានឈ្មួញចាំទទួលទិញយកទៅលក់បន្ត។ របរនេះ បានជួយសម្រាលជីវភាពមួយផ្នែកធំ ដល់គ្រួសារនីមួយៗ ក្រៅពីការធ្វើស្រែចម្ការ។
អ្នកស្រី វ៉ាត សូត អាយុ៤៧ឆ្នាំ កំពុងអង្គុយត្បាញជាលដែលធ្វើពីរពាក់ នៅក្រោមដើមឈើធំមួយមុខផ្ទះ ដែលមានជញ្ជាំងស្លឹក។ អ្នកស្រី សូត រៀបរាប់ថា ចេះត្បាញតាមឪពុកម្ដាយ តាំងពីនៅតូចៗមក។ ក្រៅពីជាល អ្នកស្រី សូត ក៏ចេះត្បាញកន្ទេល ដែលធ្វើពីរំចេកផងដែរ។ ស្ត្រីរូបនេះថា របរនេះ បានរួមចំណែកសំខាន់ក្នុងការទ្រទ្រង់ជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។
ដោយសារអនុផល រពាក់តាមផ្ទះកាន់តែខ្សត់ទៅៗ ធ្វើឱ្យអ្នកភូមិគោកពោធិ៍ ដែលមានគ្រួសារអ្នកស្រី សូត ផង ចេញទៅរកនៅតំបន់ឆ្ងាយៗ ដូចជានៅតំបន់ខេត្តកំពង់ធំ និងស្រុកស្រីស្នំ នៃខេត្តសៀមរាប ដែលការធ្វើដំណើរផ្លូវឆ្ងាយនេះ ពួកគាត់ត្រូវសម្រាកតាមព្រៃពី៤ទៅ៥យប់ ទើបវិលមកផ្ទះវិញ។ ទៅម្ដងៗ អ្នកស្រី សូត រួមនិងប្ដី អាចរករពាក់បានប្រមាណ៨ដុំធំៗ ដែលអាចយកមកធ្វើជាលបាន១៥០ សម្រាប់លក់ឱ្យឈ្មួញ ដែលគិតជាទឹកប្រាក់បានជិត៣០ម៉ឺនរៀល។ អ្នកស្រី សូត ប្រាប់ថា ក្រោយកាត់កងការចំណាយថ្លៃគោយន្ត និងម្ហូបអាហារដេកតាមព្រៃ អាចនៅសល់ប្រាក់ប្រមាណជាង១០ម៉ឺនប៉ុណ្ណោះ។
ចំណែកអ្នកស្រី ល ងិ ក៏ពឹងលើរបរត្បាញរំពាក់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារដែរ។ របរនេះអាចឱ្យអ្នកស្រីមានថវិកាសម្រាប់ទិញម្ហូប ឱ្យកូនរៀន និងចាក់សាំងម៉ូតូឱ្យកូនទៅធ្វើការនៅក្នុងក្រុងជាប្រចាំថ្ងៃជាដើម។ អ្នកស្រីថា របរនេះធ្វើឱ្យអ្នកស្រីរស់បានសមរម្យ ពិសេសជារបរនៅផ្ទះក្រោយទំនេរពីការធ្វើស្រែ៕
Tag:
រំពាក់
អនុផលព្រៃឈើ
អង្គរ
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
