ជាតិ
បទសម្ភាសន៍
លោកអួន បឋម ហៅសាយ រត់នៅលើផ្លូវមួយ នៃយុទ្ធនាការរត់ដើម្បីសប្បុរសធម៌។ រូបភាព៖ Facebook Sai
×![]()
ដោយ: ធៀន ភារិន្ទ
«យុទ្ធនាការរត់ដើម្បីសប្បុរសធម៌ជាមួយសាយ» បានប្រព្រឹត្តទៅអស់ជាង ៤០ថ្ងៃហើយ គិតត្រឹមថ្ងៃទី២០ ខែវិច្ឆិកា។ លោក សាយ ដែលមានឈ្មោះពិតថា អ៊ួន បឋម និងជាអ្នកបំផុសគំនិតរៀបចំយុទ្ធនាការរត់នេះបានរៀបរាប់ថា ទោះជាបែបប្រឈមការលំបាកខ្លាំងក្តី លោកនឹងមិនបោះបង់គោលដៅរត់ត្រឹមពាក់កណ្តាលផ្លូវឡើយ។ លោកក៏សង្ឃឹមដែរថា យុទ្ធនាការរបស់លោកនឹងជួយជំរុញស្មារតីចូលរួមរបស់ប្រជាជនខ្មែរគ្រប់រូបក្នុងកិច្ចការមនុស្សធម៌ និងស្មារតីនៃការចែករំលែក ឲ្យនៅបន្តទៅមុខទៀតដូចគ្នា។ 
ខាងក្រោមនេះជាបទសម្ភាសន៍រវាងអ្នកសារព័ត៌មានថ្មីៗលោក ធៀន ភារិន្ទ និងលោក សាយ ៖
ខាងក្រោមនេះជាបទសម្ភាសន៍រវាងអ្នកសារព័ត៌មានថ្មីៗលោក ធៀន ភារិន្ទ និងលោក សាយ ៖
លោក ភារិន្ទ៖ តើហេតុផលអ្វី ដែលបណ្តាលឲ្យលោកសម្រេចចិត្តបំផុសចលនា និង ជំរុញលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការចូលរួមបរិច្ចាគថវិកាជូនមន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរ?
លោក សាយ៖ មូលហេតុដែលខ្ញុំរត់ គឺដើម្បីសប្បុរសធម៌ក្នុងពេលគម្រប់ខួប ៣០ឆ្នាំរបស់ខ្ញុំផង។ ម្យ៉ាងខ្ញុំចង់ធ្វើកម្មវិធីមួយ ដែលជាកម្មវិធីសប្បុរសធម៌ និងអាចជួយដល់សង្គមវិញ ដោយសារតែខ្ញុំចង់បង្ហាញពីភាពតបស្នងសងគុណដល់ប្រទេសជាតិ។ បន្ថែមពីលើនេះ មូលហេតុដែលខ្ញុំជ្រើសរើសជួយមន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរ ព្រោះមន្ទីរពេទ្យមួយនេះ ធ្លាប់ជួយជីវិតបងប្អូនរបស់ខ្លួន ហើយខ្ញុំក៏បានស្គាល់និងយល់ថា មន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរនេះ ពីបេសកកម្មរបស់មន្ទីរពេទ្យក្នុងការជួយក្មេងៗនៅក្នុងស្រុកខ្មែរយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះនោះ។
លោក ភារិន្ទ៖ ដើម្បីប្រមូលថវិកាជូនមន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរខេត្តសៀមរាម លោក សាយ បានរត់បានចម្ងាយជាច្រើនរយគីឡូម៉ែត្រ។ តើមូលហេតុអ្វី បានជា ការរត់បែបនេះក្លាយជាជម្រើសរបស់លោក ខណៈពេលដែលវាមានវិធីផ្សេងទៀតនោះ?
លោក សាយ៖ វាអាចមានវិធីច្រើន ដើម្បីប្រមូលថវិកាជូនមន្ទីរពេទ្យ ប៉ុន្តែសម្រាប់ខ្ញុំខ្លួនឯងផ្ទាល់ វិធីផ្សេងៗអាចនឹង វាមិនសូវមានប្រសិទ្ធភាព។ បន្ថែមពីលើនេះ វិធីផ្សេងទៀត មិនបានបង្ហាញពីការលំបាករបស់លោកគ្រូពេទ្យ ក៏ដូចជាអាណាព្យាបាលក្មេងៗ ដែលគាត់យកកូនគាត់ទៅសម្រាកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរ។ ការរត់របស់ខ្ញុំ រយៈពេល៩៩ថ្ងៃនេះ គឺខ្ញុំត្រូវរត់ទៅមុខរហូត ហើយខ្ញុំចង់បញ្ជាក់ពីបេសកកម្មរបស់មន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរគឺទៅមុខរហូត និងមិនឈប់ឈរឡើយ។ លើសពីនេះ ចំពោះការរត់ហាលភ្លៀងហាលថ្ងៃ អត់ខ្លាចឈឺ អត់ខ្លាចលំបាក គឺចង់បង្ហាញពីការលំបាករបស់អាណាព្យាបាលក្មេងៗដែរ។ ថ្វីបើជាមានព្យុះមានភ្លៀង មានថ្ងៃក្តៅ យ៉ាងម៉េច ក៏ពួកគាត់នៅតែឈរតម្រង់ជួរ និងរង់ចាំយកកូនៗគាត់មកព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរ ដោយសង្ឃឹមថា កូនៗរបស់គាត់ នឹងជាសះស្បើយពីជំងឺដែរ។
លោកអួន បឋម ហៅសាយ រត់នៅលើផ្លូវមួយ នៃយុទ្ធនាការរត់ដើម្បីសប្បុរសធម៌។ រូបភាព៖ Facebook Sai
លោកអួន បឋម ហៅសាយ រត់នៅលើផ្លូវមួយ នៃយុទ្ធនាការរត់ដើម្បីសប្បុរសធម៌។ រូបភាព៖ Facebook Sai
លោក ភារិន្ទ៖ គិតមកត្រឹមថ្ងៃនេះ លោកបានរត់អស់ជាង៤០ថ្ងៃហើយ និងប្រមូលថវិកាក៏បានច្រើនដែរ។ តើក្នុងពេលរត់ អ្វីជាបញ្ហាប្រឈមសម្រាប់លោក?
លោក សាយ៖បញ្ហាប្រឈមសំខាន់ទីមួយ គឺទាក់ទិននឹងចរាចរណ៍ ព្រោះយើងរត់នៅលើផ្លូវជាតិ ហើយប្រជាជនយើង ធ្វើចរាចរណ៍នៅលើផ្លូវហ្នឹងដែរ បងៗខ្លះមិនបានយោគយល់លើកម្មវិធីរត់ប៉ុន្មានទេ។ ដូច្នេះនៅពេលរត់ គឺមានបញ្ហាប្រឈមច្រើន និងមានប្រជាជនខ្លះជិះបញ្ច្រាស អ្នកខ្លះជែងឡានក្រុមការងារ ដែលពេលខ្លះគាត់ជិះកៀរយើងថែមទៀត។ បញ្ហាប្រឈមទីពីរ គឺទាក់ទិននឹងអាកាសធាតុ។ ដោយសារយើងរត់នៅខាងក្រៅអញ្ចឹង វាតែងតែមានភ្លៀង ថ្ងៃក្តៅ អាកាសធាតុត្រជាក់ ក៏យើងនៅតែបន្តការរត់ដែរ។ ប្រសិនបើយើងអត់រត់ វានឹងយឺតកម្មវិធី។ បញ្ហាប្រឈមទីបី គឺកន្លែងស្នាក់។ ដោយសារយើងចង់រត់ឲ្យបានមួយជុំស្រុកខ្មែរ ហេតុនេះ មានផ្លូវខ្លះ វាលំបាក ហើយផ្លូវខ្លះអត់មានផ្ទះប្រជាជន ហើយផ្លូវខ្លះទៀត អត់មានកន្លែងស្នាក់។ អញ្ចឹងយើងត្រូវស្នាក់តាមប៉ុស្តិ៍ទាហាន ជួនការប៉ុស្តិ៍ប៉េអឹម ជួនកាលផ្ទះប្រជាជន។ ពេលខ្លះ វាពិបាកដោយសារខ្វះបន្ទប់ទឹកជាដើម។
លោក ភារិន្ទ៖ ដោយសារតែការខិតខំរបស់លោក ថវិកាមួយចំនួនធំ ត្រូវបានប្រជាជនយើង បរិច្ចាគទៅមន្ទីរពេទ្យ ជាពិសេសគឺតាមរយៈកម្មវិធី 1$ Challenge។ លោកអាចចែករំលែកបន្តិចបានទេ តើលោកនឹកឃើញពីវិធីសាស្ត្រនេះ តាមរបៀបណា?
លោក សាយ៖ $1 Challenge ហ្នឹង គឺយើងបាននឹកឃើញ តាំងពីថ្ងៃដំបូង ឬតាំងពីមុនថ្ងៃយើងរត់ទៅទៀត ប៉ុន្តែយើងត្រូវរកពេល ចាប់ផ្តើមឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងមានវិសាលភាព។ ពេលដំបូងនៃការចាប់ផ្តើម គឺយើងចង់ឲ្យអ្នក ដែលបានទស្សនាវីដេអូរបស់យើង បានស្គាល់ពីកម្មវិធី មន្ទីរពេទ្យ និងបេសកកម្មរបស់មន្ទីរពេទ្យឲ្យច្បាស់សិន ក៏ដូចជាចេតនារួមនៃការរៀបចំកម្មវិធីនេះឡើង ថាយើងចង់បានអី ហើយយើងធ្វើដើម្បីអ្វីសិន។ បន្ទាប់មកទៀត យើងក៏ចង់ឲ្យមានការបរិច្ចាគថវិកា។ ពេលធម្មតា ពេលដែលយើងសុំឲ្យមហាជនបរិច្ចាគ គាត់គិតថា ទាល់តែបរិច្ចាគច្រើនបានសាកសម ឬទាល់តែបរិច្ចាគទំហំប៉ុណ្ណេះ ស្របតាមគំនិតរៀងៗខ្លួន។ ក្រោយមកបានយើង ចាប់ផ្តើមយក $1 Challenge ហ្នឹង មកលេង គឺក្នុងអត្ថន័យមួយថា បើទោះបីជាយើងបរិច្ចាគបន្តិចបន្តួចក៏ដោយ ឲ្យតែមនុស្សច្រើនចូលរួមគឺ យើងនឹងទទួលបានចំនួនទឹកប្រាក់ច្រើន។ ការជ្រើសរើសលេងហ្គេម 1$ Challenge នេះ គឺយើងជ្រើសរើសយកថ្ងៃទី១១ ខែ១១ ចឹងបានយើងបង្កើតជា 1 $ Challenge។ បន្ថែមពីនេះ យើងចង់និយាយពីអត្ថន័យមួយទៀត គឺទឹកចិត្តជនជាតិខ្មែរយើង គឺមានការចែករំលែក បើទោះបីយើងអ្នកមានធនធានច្រើន ឬយើងអ្នកមានធនធានតិច សម្រាប់១ដុល្លារ គឺយើងអាចចែករំលែកគ្នាទៅវិញទៅមកបាន។ យើងបានធ្វើឲ្យការលេង 1$ challenge ហ្នឹងមានប្រសិទ្ធភាព ដូចរាល់ថ្ងៃនេះ។ សម្រាប់ការចែករំលែកតិចតួច ប្រសិនបើមានមនុស្សច្រើនចែករំលែក គឺវាមានប្រសិទ្ធភាព។
លោក ភារិន្ទ៖ តើលោកនឹងមានគោលដៅបែបណានៅពេលខាងមុខទៀត ដើម្បីប្រមូលថវិកាជូនមន្ទីរពេទ្យ ក៏ដូចជាជួយកុមារកម្ពុជា?
លោក សាយ៖ សម្រាប់គោលដៅបន្ទាប់ គឺមិនមានទេ។ ប៉ុន្តែវាមានតែគោលដៅដែលបានដៅទុក និងមិនទាន់បានសម្រេចនោះគឺ ទីមួយ យើងចង់រត់ឲ្យបានមួយជុំស្រុកខ្មែរ ក្នុងរយៈពេល៩៩ថ្ងៃ ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលយើងសម្រេចបាន គឺការរៃអង្គាសទឹកប្រាក់ បានមួយពាន់លានរៀលជូនដល់មន្ទីរពេទ្យកុមារអង្គរ។ឥឡូវនេះ យើងបានជោគជ័យរឿងហ្នឹងហើយ។ បើតាមទិន្នន័យបឋម គិតត្រឹមរសៀលថ្ងៃទី១៩ ខែវិច្ឆិកា ប្រហែលជាបាន ៤០ម៉ឺនដុល្លារហើយ ឬ ១,៦ពាន់លាន ពោលគឺវាលើសពីអ្វីដែលយើងបានគ្រោងទុក។ ដោយសារតែសម្រេចគោលដៅនេះ យើងបានដាក់គោលដៅថ្មីថែម ប្រសិនបើនៅតែមានការគាំទ្រខ្លាំងអ៊ីចឹង គឺយើងចង់បានការបរិច្ចាគរហូតដល់ មួយលានដុល្លារ ឬ បួនពាន់លានរៀល។ ដូច្នេះ ខ្ញុំសូមអំពាវនាវឲ្យបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើង បន្តការលេងហ្គេម 1$ Challenge ឬក៏បរិច្ចាគទៅមន្ទីរពេទ្យផ្ទាល់ក៏បាន ប្រសិនបើយើងមិនចង់លេងហ្គេម។ គោលដៅមួយទៀត ដោយសារតែស្ងាត់មេរោគកូវីដ-១៩ យើងចង់ឲ្យបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋយើងចូលរួម រត់ជាមួយខ្ញុំ ដើម្បីឲ្យស្គាល់រសជាតិនៃការរត់ នៅកណ្តាលថ្ងៃ កណ្តាលផ្លូវអញ្ចឹងទៅ និងដើម្បីឲ្យដឹងថា ការលេងកីឡាហ្នឹងវាយ៉ាងម៉េច។
លោក ភារិន្ទ៖ ចុងក្រោយ តើលោក សាយ មានការសំណូមពរអ្វី ទៅកាន់ប្រជាជន ជាពិសេសយុវជនដើម្បីឲ្យពួកគាត់ចូលរួមបន្ថែមទៀត ក្នុងការជួយកុមារកម្ពុជា ក៏ដូចជាសកម្មភាពមនុស្សធម៌ផ្សេងៗទៀត?
លោក សាយ៖ សម្រាប់សំណូមពររបស់ខ្ញុំ បើទោះបីជាកម្មវិធីរបស់ខ្ញុំមើលទៅដូចជាធ្វើបានពាក់កណ្តាលហើយ ក៏យើងជោគជ័យលើគោលដៅក្នុងការបរិច្ចាគរួចដែរ ប៉ុន្តែខ្ញុំចង់អំពាវនាវឲ្យប្រជាជនខ្មែរយើង ឬក៏យុវជនជំនាន់ក្រោយ នៅតែបន្តគិតគូររឿងការងារសង្គម ក៏ដូចជាការបរិច្ចាគដល់មន្ទីរពេទ្យ ដោយសារតែខ្ញុំធ្វើកម្មវិធីនេះ ៩៩ ថ្ងៃ ពិតមែន ប៉ុន្តែបេសកកម្មរបស់មន្ទីរពេទ្យ គឺគ្មានថ្ងៃបញ្ចប់ទេ។ វាមានន័យថា នៅពេលកម្មវិធីរបស់ខ្ញុំចប់ មន្ទីរពេទ្យនៅតែបន្តទៅមុខដដែល។ អញ្ចឹងខ្ញុំនៅតែអំពាវនាវឲ្យយុវជនជំនាន់ក្រោយឲ្យចូលរួមក្នុងការងារសង្គម ហើយបន្តវេនការងារសង្គមហ្នឹង យើងជួយគ្នាជ្រោមជ្រែងសង្គមយើង ព្រោះថាសង្គមមួយនេះ មិនមែនជារបស់ក្រុមណាមួយទេ។ វាគឺរបស់យើងទាំងអស់គ្នា។ បើយើងចង់បានសង្គមល្អ បរិយាកាសសង្គមល្អ គឺយើងត្រូវជួយគ្នាម្នាក់បន្តិចៗ នោះយើងនឹងបានសង្គមដែលល្អមួយ៕
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
