សង្គមអន្តរជាតិ
អន្តរជាតិ
×![]()
សេអ៊ូល៖ អ្នកកាសែតមកពី៥០ប្រទេសសុទ្ធតែយល់ស្របគ្នាថា សារព័ត៌មានគឺជាមធ្យោបាយដែលជំរុញឲ្យបងប្អូនកូរ៉េទាំងពីរ ងាកមករកការស្រុះស្រួលគ្នាវិញ ហើយនិងកាត់បន្ថយស្ថានភាពគំរាមកំហែងគ្នាទៀតផង។ ទោះយ៉ាងនេះក្តី ពួកគេយល់ថា ដើម្បីសម្រេចគោលដៅនេះ ការអនុវត្តសីលធម៌ និងវិជ្ជាជីវៈសារព័ត៌មាន ព្រមទាំងការលុបបំបាត់ព័ត៌មានក្លែងក្លាយនោះ គឺជាការងារចាំបាច់បំផុត។ ការជជែកពិភាក្សាបានប្រព្រឹត្តទៅនៅក្នុង«សន្និសីទអ្នកកាសែតពិភពលោក» ដែលត្រូវបានរៀបចំដោយសមាគមអ្នកកាសែតនៃប្រទេសកូរ៉េ ពីថ្ងៃទី៤ដល់ថ្ងៃទី១១ខែមីនា ក្រោមប្រធានបទដែលបង្ហាញពីបច្ចុប្បន្ននៃស្ថានភាពឧបទ្វីបកូរ៉េគឺ «តួនាទីសារព័ត៌មាន ដើម្បីការរំសាយអាវុធនុយក្លេអ៊ែរនៅឧបទ្វីបកូរ៉េ និងសន្តិភាពពិភពលោក»។
តើធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យសារព័ត៌មានតួនាទីក្នុងការកសាងសន្តិភាពពិភពលោក ពិសេសនៅក្នុងតំបន់ឧបទ្វីបកូរ៉េ? សម្រាប់អ្នកកាសែតមកពីប្រទេសប៉ូឡូញ គឺកញ្ញា Natalia Szewczak អ្នកកាសែតត្រូវអនុត្តគោលការណ៍៤យ៉ាងគឺ ផ្តល់ព័ត៌មានដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ត ផ្តល់ព័ត៌មានពិត លម្អិត និងមិនលំអៀង។ នៅក្នុងវេទិកាពិភាក្សាកញ្ញាបន្តថា បើសិនជាអ្នកកាសែតពិតជាចង់ចូលរួមលើកស្ទួយការចរចា រវាងបងប្អូនកូរ៉េមែននោះ ការធ្វើអត្ថាធិប្បាយដោយវិនិច្ឆ័យទៅលើបញ្ហានោះ នឹងមិនអាចជួយស្តារស្ថានការណ៍បានឡើយ។ នៅពេលអ្នកកាសែតបញ្ចេញមតិ ការបញ្ចេញមតិនោះ នឹងក្លាយជាហេតុការណ៍។ នេះគឺជាអះអាងរបស់កញ្ញា Natalia មកពីBusiness Insider Polska ដែលបានពន្យល់បន្ថែមយ៉ាងដូច្នេះ៖«នៅពេលយើងធ្វើការ យើងមិនត្រូវភ្លេចការទទួលខុសត្រូវដ៏ចម្បងរបស់យើងឡើយ គឺការពិត។ អ្នកកាសែតត្រូវប្រាកដខ្លួនឯងថា ព័ត៌មានដែលពួកគេផ្សាយចេញទៅ គឺមិនមែនជាព័ត៌មានក្លែងបន្លំ»។
អ្នកស្រី Xue Ying មកពីមជ្ឈមណ្ឌលស៊ីនហួរសម្រាប់ការសិក្សាកិច្ចការពិភពលោក បានយល់ឃើញថា អ្នកកាសែតត្រូវមើលឲ្យគ្រប់ទិដ្ឋភាព និងមានព័ត៌មានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយសម្រាប់ការផ្តល់ព័ត៌មានរបស់ខ្លួន។ អ្នកកាសែតជនជាតិចិត្តរូបនេះបាននិទានរឿងខ្លីមួយជាឧទាហរណ៍ដើម្បីពន្យល់ការអះអាងរបស់អ្នកស្រី ដែលទាក់ទងនឹងមនុស្សខ្វាក់៤នាក់ស្ទាបដំរី។ បុរសពិការភ្នែកទាំង៤នាក់សុទ្ធតែអះអាងររៀងៗខ្លួនថាដំរីមានរៀងទៅតាមការយល់ឃើញរបស់ខ្លួន បន្ទាប់ពីពួកគេគ្រាន់តែបានស្ទាបផ្នែកខ្លះនៃសារពាង្គកាយសត្វដំរី។ តាមពិត គឺលុះត្រាតែគេផ្តុំគ្នានៃការយល់ឃើញរបស់បុរសងងឹតភ្នែកទាំងបួននាក់ ទើបគេអាចឃើញរូបរៀងដំរីទាំងមូល។
អ្នកស្រី Xue Ying មកពីមជ្ឈមណ្ឌលស៊ីនហួរសម្រាប់ការសិក្សាកិច្ចការពិភពលោក បានយល់ឃើញថា អ្នកកាសែតត្រូវមើលឲ្យគ្រប់ទិដ្ឋភាព និងមានព័ត៌មានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយសម្រាប់ការផ្តល់ព័ត៌មានរបស់ខ្លួន។ អ្នកកាសែតជនជាតិចិត្តរូបនេះបាននិទានរឿងខ្លីមួយជាឧទាហរណ៍ដើម្បីពន្យល់ការអះអាងរបស់អ្នកស្រី ដែលទាក់ទងនឹងមនុស្សខ្វាក់៤នាក់ស្ទាបដំរី។ បុរសពិការភ្នែកទាំង៤នាក់សុទ្ធតែអះអាងររៀងៗខ្លួនថាដំរីមានរៀងទៅតាមការយល់ឃើញរបស់ខ្លួន បន្ទាប់ពីពួកគេគ្រាន់តែបានស្ទាបផ្នែកខ្លះនៃសារពាង្គកាយសត្វដំរី។ តាមពិត គឺលុះត្រាតែគេផ្តុំគ្នានៃការយល់ឃើញរបស់បុរសងងឹតភ្នែកទាំងបួននាក់ ទើបគេអាចឃើញរូបរៀងដំរីទាំងមូល។
បើនិយាយអំពីការចូលរួមរបស់សារព័ត៌មាន ទៅក្នុងការកាត់បន្ថយភាពតានតឹងក្នុងជម្លោះនោះ អ្នកកាសែតជនជាតិកូរ៉េ គឺលោក Woosuk Kenneth Choi មកពីChosun Daily Newspaper បានយល់ឃើញថាអ្នកកាសែត ត្រូវធ្វើត្រឹមតែជាសង្កេតការណ៍ កត់ត្រាហេតុការណ៍ ហើយផ្សាយព័ត៌មានតែការពិតបានហើយ។ លោកថា អ្នកកាសែតមិនអាចមានតួនាទីធំលើសនេះឡើយ។ «យើងអ្នកកាសែត យើងមិនមែនជាអ្នកធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្តនោះទេ។ អ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន គឺយើងអាចផ្តល់គំនិតដល់អ្នកធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្ត។ ហើយដើម្បីអាចផ្តល់គំនិតដល់អ្នកធ្វើសេចក្តីសម្រេចចិត្តបាន គេត្រូវមានសេរីភាពសារព័ត៌មាន»។ នេះជាការយល់ឃើញរបស់លោក Woosuk ដែលបានបង្ហាញការជឿជាក់របស់លោកដែរថា វានឹងមិនមានសង្គ្រាមនៅឧបទ្វីបកូរ៉េឡើយ។
តាមពិត ការសន្មតរបស់អ្នកកាសែតនៅលើចំណងជើងអត្ថបទថា «មាន ឬមិនមានសង្គ្រាម» នេះហើយ ដែលអ្នកកាសែតជនជាតិរុស្ស៊ីគឺកញ្ញា Nataliia Portiakova យល់ឃើញថា គេមិនគួរធ្វើនោះ។ អ្នកកាសែតរុស្ស៊ីបានបញ្ជាក់យ៉ាងដូច្នេះ៖«ការបំប៉ោងស្ថានភាពតានតឹងនៅលើទំព័រសារព័ត៌មាន និងការឆ្លងឆ្លើយគ្នាបែបការទូត គួរតែត្រូវចៀសវាង។ គេមិនត្រូវភ្លេចទេថា ទាំងករណីឧបទ្វីបកូរ៉េ និងនៅទីណាក៏ដោយ ការសន្ទនាត្រូវតែជារឿងដែលត្រូវធ្វើដាច់ខាត»៕
តាមពិត ការសន្មតរបស់អ្នកកាសែតនៅលើចំណងជើងអត្ថបទថា «មាន ឬមិនមានសង្គ្រាម» នេះហើយ ដែលអ្នកកាសែតជនជាតិរុស្ស៊ីគឺកញ្ញា Nataliia Portiakova យល់ឃើញថា គេមិនគួរធ្វើនោះ។ អ្នកកាសែតរុស្ស៊ីបានបញ្ជាក់យ៉ាងដូច្នេះ៖«ការបំប៉ោងស្ថានភាពតានតឹងនៅលើទំព័រសារព័ត៌មាន និងការឆ្លងឆ្លើយគ្នាបែបការទូត គួរតែត្រូវចៀសវាង។ គេមិនត្រូវភ្លេចទេថា ទាំងករណីឧបទ្វីបកូរ៉េ និងនៅទីណាក៏ដោយ ការសន្ទនាត្រូវតែជារឿងដែលត្រូវធ្វើដាច់ខាត»៕
Tag:
ឧបទ្វីបកូរ៉េ
wjc
សន្និសីទអ្នកកាសែតពិភពលោក
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
