ជាតិ
បទវិភាគ
កីឡាករល្បុក្្កតោបង្ហាញក្បាច់នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍អង្ករសង្ក្រាន្ត២០១៥
×![]()
«ល្បុក្កតោ» គុនបុរាណខ្មែរដែលត្រូវបានឆ្លាក់ជាប់នឹងជញ្ជាំងប្រសាទអង្គរ និងប្រាសាទនានានោះ ពិតជាបានបង្ហាញថា ក្បាច់គុននេះមានអាយុមុនសម័យអង្គរទៅទៀត។ ជាកេរដំណែលនៃដូនតារបស់កម្ពុជាមែន ប៉ុន្តែប្ចុប្បន្ននេះ ក្នុងចំណោមប្រជាជនខ្មែរជិត១៥លាននាក់ មានតែប៉ុន្មានរយនាក់ប៉ុណ្ណោះដែលកំពុងហ្វឹកហាត់គុនបុរាណមួយនេះ។ ហើយបើធៀបទៅនឹងប៉ុន្មានឆ្នាំមុន ចំនួនអ្នកហាត់ក៏បានថយចុះដែរ នេះបើតាមការអះអាងរបស់គ្រូបង្ហាត់មួយចំនួន។
យោងតាមការបញ្ជាក់របស់មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់នៃគណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា មានក្លិបហាត់ល្បុក្កតោចំនួន១០ នៅភ្នំពេញ ៧ក្លិបនៅខេត្តសៀមរាប ដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយគណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា។ ចំនួនកូនខ្មែរដែលកំពុងហាត់ក្បាច់គុនបុរាណខ្មែរមួយនេះ ទំនងជាមានមិនលើសពី៧០០នាក់នោះទេ។ នេះបើតាមការប៉ាន់ស្មានរបស់មន្ត្រីនៃគណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា។ ចំណែកគ្រូបង្ហាត់ដែលត្រូវបានចែកចេញពីរក្រុម គឺក្រុមគ្រូតា និងក្រុមគ្រូជំនាន់ថ្មី មានមិនលើសពី៧០នាក់ឡើយ។
វាជាការខ្មាសអៀនមួយ ហើយវាក៏ជាការព្រួយបារម្ភមួយដែរ ដែលកម្ពុជាអាចបាត់បង់កេរដំណែលដូនតាមួយនេះ ក៏ព្រោះតែជាតិទាំងមូលយល់ឃើញដដែលថា ល្បុក្កតោមិនទាន់សំខាន់ដូចស្ថេរភាពសេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ ហើយក៏ប្រហែលជាវាខ្វះផែនការថ្នាក់ជាតិមួយ និងកាត្វកិច្ចដែលតម្រូវឲ្យមនុស្សជំនាន់ក្រោយហ្វឹកហាត់ ដើម្បីថែរក្សា និងអភិវឌ្ឍក្បាច់គុនបុរាណខ្មែរមួយនេះ។
ការផ្តើមគំនិត ដែលបន្តដោយការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការធ្វើនំអន្សមយក្ស និងការរាំចង្វាក់ម៉ាឌីហ្សូនដើម្បីបានឯតទគ្គកម្មពិភពលោក វាជារឿងដែលមិននឹកស្មានដល់ តែប្រជាជនកម្ពុជាជំនាន់ក្រោយអាចធ្វើបាន ដើម្បីឲ្យពិភពលោកកាន់តែស្គាល់កម្ពុជានិយាយជារួម និងវប្បធម៌ខ្មែរនិយាយដោយឡែក។
បើសិនជាមានការផ្តើមគំនិតអំពីឯតទគ្គកម្មពិភពលោកលើវិញ្ញាសាថ្មីក្នុងពិធីអង្គរសង្ក្រាន្ត ការត្រៀមបង្ហាញគុនល្បុក្កតោ គឺជាវិញ្ញាសាដ៏ល្អមួយដែលគេត្រូវពិចារណា។ ការសម្រេចយកល្បុក្កតោ ធ្វើជាវិញ្ញាសាឯតទគ្គកម្ម នឹងផ្តល់ឱកាសសហព័ន្ធកីឡាល្បុក្កតោកម្ពុជា គណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា និងក្រសួងអប់រំប្រកាសជាសាធារណៈអំពីចាប់ផ្តើមប្រមូលអ្នកស្ម័គ្រចិត្តចូលហាត់ល្បុក្កតោដើម្បីសំដែងបំបែកឯតទគ្គកម្មក្បាច់គុនពិភពលោក។
កាលពីខែមករាដើមឆ្នាំ២០១៥នេះ ជនជាតិចិនចំនួន ១០០២១នាក់បានសំដែងបង្ហាញក្បាច់គុន វីងឈុន (Wing Chun) ដើម្បីបំបែកឯតទគ្គកម្មពិភពលោកលើសំដែងក្បាច់គុនទ្រង់ទ្រាយធំជាងគេលើពិភពលោក។
ជាការពិត ដើម្បីបំបែកឯតទគ្គកម្មបង្ហាញក្បាច់គុនទ្រង់ទ្រាយធំនេះ កម្ពុជាត្រូវប្រមូលអ្នកបង្ហាញក្បាច់គុនលើសពីចំនួន១០០២១នាក់ ដែលជនជាតិចិនបានរៀបចំ។ ប៉ុន្តែកម្ពុជាក៏មានរយៈពេលមួយឆ្នាំដើម្បីរៀបចំផែនការថ្នាក់ជាតិរហូតដល់ថ្ងៃប្រកួតក្នុងរដូវកាលចូលឆ្នាំ ឆ្នាំក្រោយដែរ។ តើមានផលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះពីការត្រៀមវិញ្ញាសាល្បុក្កតោសម្រាប់ឯតទគ្គកម្មពិភពលោក?
១/ វានឹងផ្តល់ឱកាសឲ្យអ្នកពាក់ព័ន្ធអាចរៀបចំផែនការថ្នាក់ជាតិ ដែលនឹងក្លាយជាចលករចាប់ផ្តើមបំផុសគំនិត ជំរុញឲ្យកូនខ្មែរចាប់ផ្តើមនិយាយ និងស្គាល់ពីល្បុក្កតោខ្មែរ។
២/ ផែនការជាតិនឹងបង្ខំឲ្យថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងសហគមន៍ល្បុក្កតោ មូលមី និងឯកភាពគ្នាលើស្តង់ដារក្បាច់គុនដែលមានកន្លែងខ្លះពួកគេនៅជំទាស់គ្នានៅឡើយ គ្រាន់ត្រឹមតែឈ្មោះក្បាច់គុន។
៣/ ទន្ទឹមនឹងការរៀបចំផែនការថ្នាក់ជាតិដែលមានគោលដៅប្រមូលមនុស្សយ៉ាងតិចមួយម៉ឺននាក់ដើម្បីហាត់ក្បាច់គុនល្បុក្កតោនៅទូទាំងប្រទេសនោះ គ្រូតា និងគ្រូបង្វឹកល្បុក្កតោទាំងអស់ត្រូវរៀបចំសៀវភៅបង្រៀនក្បាច់គុន និងគរុកោសល្យនៃការបង្ហាត់ក្បាច់គុននេះ។
៤/ សកម្មភាពនៃការរៀបចំទាំងនេះនឹងផ្តល់ផលចំណេញជាច្រើន ជាពិសេសជាឯកសារគាំទ្រ នៅពេលដែលកម្ពុជាកំពុងព្យាយាមស្នើចុះឈ្មោះក្បាច់គុនល្បុក្កតោចូលជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌអរូបិយនៃអង្គការយូណេស្កូ
៥/ ផែនការថ្នាក់ជាតិ ឯកសារនានា សៀវភៅក្បាច់គុនជាដើម ក៏នឹងអាចយកទៅប្រើប្រាស់ជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បើសិនជាក្រសួងនេះសម្រេចបញ្ចូលការហ្វឹកហាត់ក្បាច់គុនល្បុក្កតោទៅក្នុងកម្មវិធីសិក្សាថ្នាក់ជាតិនោះ។
តើគួរប្រើមធ្យោបាយអ្វីខ្លះដើម្បីប្រមូលអ្នកហាត់ក្បាច់គុនល្បុក្កតោ?
១/ ការប្រកាសចុះឈ្មោះជាសាធារណៈ ដើម្បីប្រមូលអ្នកស្ម័គ្រចិត្តហាត់ល្បុក្កតោជាមួយគ្រូល្បុក្កតោដែលមានស្រាប់ ក៏ជាមធ្យោបាយល្អមួយ។ រដ្ឋាភិបាលអាចជាអ្នកទទួលបន្ទុកឧបត្ថម្ភគ្រូបង្វឹក
២/ រាល់ឆ្នាំក្រសួងអប់រំនៅតែបន្តបណ្តុះបណ្តាលគ្រូអប់រំកាយ សម្រាប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ។ ដូច្នេះតាមរយៈគ្រូអប់រំកាយនៅតាមវិទ្យាល័យនៅទូទាំងប្រទេសនោះហើយ ដែលគេត្រូវបញ្ជ្រាបល្បុក្កតោឲ្យទៅដល់សិស្សានុសិស្សហាត់រៀននៅម៉ោងកីឡា ឬម៉ោងពិសេសណាមួយ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ដើម្បីបង្ហាញថាល្បុក្កតោគឺក្បាច់គុនរបស់ជាតិខ្មែរនោះ ការប្រមូលអ្នកស្ម័គ្រចិត្តនៅទូទាំងប្រទេស គួរតែមានសមាសភាពចម្រុះជា មនុស្សប្រុសស្រី ក្មេង ចាស់ មនុស្សវ័យកណ្តាលផងដែរ។
យោងតាមឯកសារដែលត្រូវបានចែកផ្សាយក្នុងពិធីអង្គរសង្ក្រាន្ត២០១៥នេះ ល្បុក្កតោដែលត្រូវបានហាត់ដើម្បីសុខភាព និងដើម្បីរក្សាអត្តសញ្ញាណក្បាច់គុនដ៏ចំណាស់មួយនេះ ត្រូវបានចាស់ទុំខ្មែរចាត់ទុកថា ព្រលឹងជាតិ និងតំណាងវប្បធម៌ជាតិផង។ ឯកសារបន្តទៀតថា ល្បុក្កតោត្រូវបានអភិវឌ្ឍចេញពីសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាជន និងកាយវិការរបស់ធម្មជាតិ ហើយភាគច្រើនវាបានបង្កប់ខ្លួននៅក្នុងសិល្បៈនានារបស់ខ្មែរដូចជា របាំប្រជាប្រិយ ល្បែងប្រជាប្រិយ របាំបុរាណ ដែលបង្កប់នូវភាពស្លូតបូត ទន់ភ្លន់ តែរហ័សរហួន និងមាំទាំ។ តើកេរដំណែល ដែលដូនតាបន្សល់ទុកមកដល់ពេលនេះ មិនមានតម្លៃអស្ចារ្យសម្រាប់យុវជនជំនាន់ក្រោយថែរក្សា និងលើកស្ទួយជាមួយមោទកភាព ទេឬ?
យោងតាមការបញ្ជាក់របស់មន្ត្រីជាន់ខ្ពស់នៃគណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា មានក្លិបហាត់ល្បុក្កតោចំនួន១០ នៅភ្នំពេញ ៧ក្លិបនៅខេត្តសៀមរាប ដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយគណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា។ ចំនួនកូនខ្មែរដែលកំពុងហាត់ក្បាច់គុនបុរាណខ្មែរមួយនេះ ទំនងជាមានមិនលើសពី៧០០នាក់នោះទេ។ នេះបើតាមការប៉ាន់ស្មានរបស់មន្ត្រីនៃគណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា។ ចំណែកគ្រូបង្ហាត់ដែលត្រូវបានចែកចេញពីរក្រុម គឺក្រុមគ្រូតា និងក្រុមគ្រូជំនាន់ថ្មី មានមិនលើសពី៧០នាក់ឡើយ។
វាជាការខ្មាសអៀនមួយ ហើយវាក៏ជាការព្រួយបារម្ភមួយដែរ ដែលកម្ពុជាអាចបាត់បង់កេរដំណែលដូនតាមួយនេះ ក៏ព្រោះតែជាតិទាំងមូលយល់ឃើញដដែលថា ល្បុក្កតោមិនទាន់សំខាន់ដូចស្ថេរភាពសេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ ហើយក៏ប្រហែលជាវាខ្វះផែនការថ្នាក់ជាតិមួយ និងកាត្វកិច្ចដែលតម្រូវឲ្យមនុស្សជំនាន់ក្រោយហ្វឹកហាត់ ដើម្បីថែរក្សា និងអភិវឌ្ឍក្បាច់គុនបុរាណខ្មែរមួយនេះ។
ការផ្តើមគំនិត ដែលបន្តដោយការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការធ្វើនំអន្សមយក្ស និងការរាំចង្វាក់ម៉ាឌីហ្សូនដើម្បីបានឯតទគ្គកម្មពិភពលោក វាជារឿងដែលមិននឹកស្មានដល់ តែប្រជាជនកម្ពុជាជំនាន់ក្រោយអាចធ្វើបាន ដើម្បីឲ្យពិភពលោកកាន់តែស្គាល់កម្ពុជានិយាយជារួម និងវប្បធម៌ខ្មែរនិយាយដោយឡែក។
បើសិនជាមានការផ្តើមគំនិតអំពីឯតទគ្គកម្មពិភពលោកលើវិញ្ញាសាថ្មីក្នុងពិធីអង្គរសង្ក្រាន្ត ការត្រៀមបង្ហាញគុនល្បុក្កតោ គឺជាវិញ្ញាសាដ៏ល្អមួយដែលគេត្រូវពិចារណា។ ការសម្រេចយកល្បុក្កតោ ធ្វើជាវិញ្ញាសាឯតទគ្គកម្ម នឹងផ្តល់ឱកាសសហព័ន្ធកីឡាល្បុក្កតោកម្ពុជា គណៈកម្មាធិការជាតិអូឡាំពិកកម្ពុជា និងក្រសួងអប់រំប្រកាសជាសាធារណៈអំពីចាប់ផ្តើមប្រមូលអ្នកស្ម័គ្រចិត្តចូលហាត់ល្បុក្កតោដើម្បីសំដែងបំបែកឯតទគ្គកម្មក្បាច់គុនពិភពលោក។
កាលពីខែមករាដើមឆ្នាំ២០១៥នេះ ជនជាតិចិនចំនួន ១០០២១នាក់បានសំដែងបង្ហាញក្បាច់គុន វីងឈុន (Wing Chun) ដើម្បីបំបែកឯតទគ្គកម្មពិភពលោកលើសំដែងក្បាច់គុនទ្រង់ទ្រាយធំជាងគេលើពិភពលោក។
ជាការពិត ដើម្បីបំបែកឯតទគ្គកម្មបង្ហាញក្បាច់គុនទ្រង់ទ្រាយធំនេះ កម្ពុជាត្រូវប្រមូលអ្នកបង្ហាញក្បាច់គុនលើសពីចំនួន១០០២១នាក់ ដែលជនជាតិចិនបានរៀបចំ។ ប៉ុន្តែកម្ពុជាក៏មានរយៈពេលមួយឆ្នាំដើម្បីរៀបចំផែនការថ្នាក់ជាតិរហូតដល់ថ្ងៃប្រកួតក្នុងរដូវកាលចូលឆ្នាំ ឆ្នាំក្រោយដែរ។ តើមានផលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះពីការត្រៀមវិញ្ញាសាល្បុក្កតោសម្រាប់ឯតទគ្គកម្មពិភពលោក?
១/ វានឹងផ្តល់ឱកាសឲ្យអ្នកពាក់ព័ន្ធអាចរៀបចំផែនការថ្នាក់ជាតិ ដែលនឹងក្លាយជាចលករចាប់ផ្តើមបំផុសគំនិត ជំរុញឲ្យកូនខ្មែរចាប់ផ្តើមនិយាយ និងស្គាល់ពីល្បុក្កតោខ្មែរ។
២/ ផែនការជាតិនឹងបង្ខំឲ្យថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងសហគមន៍ល្បុក្កតោ មូលមី និងឯកភាពគ្នាលើស្តង់ដារក្បាច់គុនដែលមានកន្លែងខ្លះពួកគេនៅជំទាស់គ្នានៅឡើយ គ្រាន់ត្រឹមតែឈ្មោះក្បាច់គុន។
៣/ ទន្ទឹមនឹងការរៀបចំផែនការថ្នាក់ជាតិដែលមានគោលដៅប្រមូលមនុស្សយ៉ាងតិចមួយម៉ឺននាក់ដើម្បីហាត់ក្បាច់គុនល្បុក្កតោនៅទូទាំងប្រទេសនោះ គ្រូតា និងគ្រូបង្វឹកល្បុក្កតោទាំងអស់ត្រូវរៀបចំសៀវភៅបង្រៀនក្បាច់គុន និងគរុកោសល្យនៃការបង្ហាត់ក្បាច់គុននេះ។
៤/ សកម្មភាពនៃការរៀបចំទាំងនេះនឹងផ្តល់ផលចំណេញជាច្រើន ជាពិសេសជាឯកសារគាំទ្រ នៅពេលដែលកម្ពុជាកំពុងព្យាយាមស្នើចុះឈ្មោះក្បាច់គុនល្បុក្កតោចូលជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌអរូបិយនៃអង្គការយូណេស្កូ
៥/ ផែនការថ្នាក់ជាតិ ឯកសារនានា សៀវភៅក្បាច់គុនជាដើម ក៏នឹងអាចយកទៅប្រើប្រាស់ជាមូលដ្ឋានសម្រាប់ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បើសិនជាក្រសួងនេះសម្រេចបញ្ចូលការហ្វឹកហាត់ក្បាច់គុនល្បុក្កតោទៅក្នុងកម្មវិធីសិក្សាថ្នាក់ជាតិនោះ។
តើគួរប្រើមធ្យោបាយអ្វីខ្លះដើម្បីប្រមូលអ្នកហាត់ក្បាច់គុនល្បុក្កតោ?
១/ ការប្រកាសចុះឈ្មោះជាសាធារណៈ ដើម្បីប្រមូលអ្នកស្ម័គ្រចិត្តហាត់ល្បុក្កតោជាមួយគ្រូល្បុក្កតោដែលមានស្រាប់ ក៏ជាមធ្យោបាយល្អមួយ។ រដ្ឋាភិបាលអាចជាអ្នកទទួលបន្ទុកឧបត្ថម្ភគ្រូបង្វឹក
២/ រាល់ឆ្នាំក្រសួងអប់រំនៅតែបន្តបណ្តុះបណ្តាលគ្រូអប់រំកាយ សម្រាប់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ។ ដូច្នេះតាមរយៈគ្រូអប់រំកាយនៅតាមវិទ្យាល័យនៅទូទាំងប្រទេសនោះហើយ ដែលគេត្រូវបញ្ជ្រាបល្បុក្កតោឲ្យទៅដល់សិស្សានុសិស្សហាត់រៀននៅម៉ោងកីឡា ឬម៉ោងពិសេសណាមួយ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ដើម្បីបង្ហាញថាល្បុក្កតោគឺក្បាច់គុនរបស់ជាតិខ្មែរនោះ ការប្រមូលអ្នកស្ម័គ្រចិត្តនៅទូទាំងប្រទេស គួរតែមានសមាសភាពចម្រុះជា មនុស្សប្រុសស្រី ក្មេង ចាស់ មនុស្សវ័យកណ្តាលផងដែរ។
យោងតាមឯកសារដែលត្រូវបានចែកផ្សាយក្នុងពិធីអង្គរសង្ក្រាន្ត២០១៥នេះ ល្បុក្កតោដែលត្រូវបានហាត់ដើម្បីសុខភាព និងដើម្បីរក្សាអត្តសញ្ញាណក្បាច់គុនដ៏ចំណាស់មួយនេះ ត្រូវបានចាស់ទុំខ្មែរចាត់ទុកថា ព្រលឹងជាតិ និងតំណាងវប្បធម៌ជាតិផង។ ឯកសារបន្តទៀតថា ល្បុក្កតោត្រូវបានអភិវឌ្ឍចេញពីសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាជន និងកាយវិការរបស់ធម្មជាតិ ហើយភាគច្រើនវាបានបង្កប់ខ្លួននៅក្នុងសិល្បៈនានារបស់ខ្មែរដូចជា របាំប្រជាប្រិយ ល្បែងប្រជាប្រិយ របាំបុរាណ ដែលបង្កប់នូវភាពស្លូតបូត ទន់ភ្លន់ តែរហ័សរហួន និងមាំទាំ។ តើកេរដំណែល ដែលដូនតាបន្សល់ទុកមកដល់ពេលនេះ មិនមានតម្លៃអស្ចារ្យសម្រាប់យុវជនជំនាន់ក្រោយថែរក្សា និងលើកស្ទួយជាមួយមោទកភាព ទេឬ?
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com
