កម្តៅនយោបាយរវាង CPP និងCNRP ឡើងខ្លាំង តែនៅមានច្រកស្រាយបាន

ជាតិ

បទវិភាគ

នយោបាយជាតិ

កម្តៅនយោបាយរវាង CPP និងCNRP ឡើងខ្លាំង តែនៅមានច្រកស្រាយបាន

30, May 2016 , 9:43 am

រូបភាព

ដោយ:

ភ្នំពេញ៖ បើទោះបីជាកម្ដៅនយោបាយនៅកម្ពុជាកំពុងឡើងខ្លាំងជាបន្តបន្ទាប់ស្ទើរតែដល់កំពូលទៅហើយក៏ដោយ ក៏នៅមានអ្នកវិភាគខ្លះ បានអះអាងថា កម្ដៅនេះពិតជាអាចធ្វើឱ្យត្រជាក់ឡើងវិញប្រសិនបើបក្សទាំងពីរមានឆន្ទៈពិតប្រាកដក្នុងការដោះស្រាយជម្លោះផ្ទៃក្នុងរវាងខ្មែរនឹងខ្មែរ និង តម្កល់សន្តិភាព សន្តិសុខ ការអភិវឌ្ឍ ផលប្រយោជន៍ជាតិ និង សុខដុមនីយកម្មជាធំ។

ជាការណ៍ពិតណាស់ តាំងពីក្រោយការបោះឆ្នោតសាកលឆ្នាំ២០១៣ មក កម្ដៅនយោបាយបានឡើងចុះៗជាបន្តបន្ទាប់ ពេលខ្លះធូរស្រាល ពេលខ្លះតឹងតែង ដែលធ្វើឱ្យបរិយាកាសនយោបាយនៅកម្ពុជាមានសភាពស្មុគស្មាញ។ ផ្ដើមចេញពីនេះ ជំរុញឱ្យCPPនិងCNRP បានរិះរកមធ្យោបាយនានា ដើម្បីដោះស្រាយជាបន្តបន្ទាប់ ដូចជា ការបង្កើតកិច្ចព្រមព្រៀងនយោបាយនិងវប្បធម៌សន្ទនា ការបង្កើតតំណាងក្រុមសម្លេងភាគច្រើននិងតំណាងក្រុមសំឡេងភាគតិចក្នុងរដ្ឋសភា និង ការបង្កើតគណៈកម្មការបច្ចេកទេសរវាងបក្សទាំងពីរដើម្បីជជែកលម្អិតអំពីបញ្ហានានា ដែលបក្សទាំងពីរបានឯកភាពជាគោលការណ៍ជាដើម។

បើយោងទៅតាមយន្តការដែលមានស្រាប់ទាំងនេះ និង រចនាសម្ពន្ធនានារបស់រដ្ឋ គេអាចសន្និដ្ឋានបានថា CPPនិងCNRPដែលជាគណបក្សនយោបាយមានអាសនៈក្នុងរដ្ឋសភា ពិតជាអាចយកមកប្រើប្រាស់បានក្នុងការបំពេញការងារនយោបាយបាយ ការងារដឹកនាំប្រទេស និង ដំណោះស្រាយជម្លោះនយោបាយដែលកើតឡើងជាយថាហេតុរវាងបក្សទាំងពីរ។ ប៉ុន្តែ ជាអកុសល ភាពតានតឹងខាងនយោបាយរវាងបក្សទាំងពីរនៅតែមិនអាចដោះស្រាយបានចប់សព្វគ្រប់ និង ផ្ទុយទៅវិញ វាបាននិងកំពុងបន្តឡើងកម្ដៅជានិច្ចគួរឱ្យព្រួយបារម្ភ។

សភាពបបែបនេះ ត្រូវបានគេលើកឡើងថា អាចបណ្ដាលមកពីគណបក្សទាំងពីរមិនទាន់មានភាពស្មោះត្រង់ជាមួយគ្នាក្នុងការបំពេញភារកិច្ច ការប្រកួតប្រជែងយកប្រជាប្រិយភាព ក៏ដូចជា ការដោះស្រាយបញ្ហានយោបាយ, ឥរិយាបថនិងវោហាសាស្ត្រនយោបាយដែលបក្សទាំងពីរ ឬ សកម្មជនរបស់ខ្លួនបានប្រើក្នុងអន្តរកម្មនយោបាយ ឬ សារនយោបាយ ភាគច្រើនឃ្លាតចាកសីលធម៌ គុណធម៌ និង ច្បាប់រដ្ឋ។ ក្នុងករណីខ្លះ ដំណោះស្រាយនយោបាយ, ឥរិយាបថនិងវោហាសាស្ត្រនយោបាយ ឬ សារនយោបាយ មានលក្ខណៈគ្រោតគ្រាត មិនសមហេតុផល ខ្វះសមភាពនិងយុត្តិធម៌, ប្រើសម្ដីញុះញង់ អំពើហិង្សា និង ប្រើអំណាចរដ្ឋមិនត្រឹមត្រូវតាមនីតីវិធីច្បាប់ ជាដើម។

លក្ខណៈបែបនេះហើយ ដែលធ្វើឱ្យការប៉ះទង្គិចខាងនយោបាយរវាងបក្សទាំងពីរមិនគ្រាន់តែមិនទាន់អាចដោះស្រាយបានប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែ ថែមទាំងបានឡើងកម្ដៅស្ទើរតែក្លាយទៅជាអគ្គិភ័យទៅហើយ។ ជាក់ស្ដែង ក្នុងដំណាក់កាលចុងក្រោយនេះ បក្សកាន់អំណាច បានប្រើប្រាស់ស្ថានប័នរបស់រដ្ឋ វិធានការច្បាប់ និង កម្លាំងសមត្ថកិច្ច ដើម្បីឃាត់ខ្លួន ឬ ផ្តន្ទាទោស ថ្នាក់ដឹកនាំនិងសកម្មជនសំខាន់ៗរបស់បក្សប្រឆាំង មន្ត្រីសង្គមស៊ីវល និង អ្នកវិភាគនយោបាយ ពីបទបរិហាកេរ្តិ៍ ញុះញង់ធ្វើប៉ះពាល់ដល់សន្តិសុខជាតិ ពុករលួយ សញ្ចារកម្ម និង ការប្រព្រឹត្តិបទល្មើសជាក់ស្ដែង ជាដើម។

ឯបក្សប្រឆាំងវិញ ក៏បានអះអាងថា ចំណាត់ការរបស់រដ្ឋាភិបាល ឬ បក្សកាន់អំណាច មកលើថ្នាក់ដឹកនាំគណបក្ស តំណាងរាស្ត្រ និង សកម្មជនរបស់ខ្លួន រួមទាំងមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលផង គឺធ្វើឡើងមិនត្រឹមត្រូវតាមនីតិវិធីច្បាប់ វាជាទង្វើបំបិទមាត់បក្សប្រឆាំងនិងសង្គមស៊ីវិល និង ជាការធ្វើឱ្យចុះខ្សោយ ឬ បំបែកកម្លាំងប្រឆាំង ដើម្បីស្ដារប្រជាប្រិយភាពរបស់ខ្លួនក្នុងការបោះឆ្នោតឃុំ/សង្កាត់ក្នុងឆ្នាំ២០១៧ និង ការបោះឆ្នោតសាកលក្នុងឆ្នាំ២០១៨ ។

ជាការឆ្លើយតប បក្សប្រឆាំងបានអះអាងថា បក្សកាន់អំណាច ឬ រដ្ឋាភិបាលបានរំលោភរដ្ឋធម្មនុញ្ញ រំលោភអភ័យឯកសិទ្ធិសភា និង ចាត់វិធានការមកលើសមាជិករបស់ខ្លួនដោយមិនត្រឹមត្រូវតាមនីតិវិធីច្បាប់។ ចុងក្រោយបក្សនេះ បានដាក់សំណើទៅលោក បាន គីមូន អគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ សុំឱ្យមានការប្រជុំបន្ទាន់រវាងប្រទេសហត្ថលេខីនៃកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងបារីស ក្នុងបំណងពិនិត្យសុពលភាពនិងការអនុវត្តកិច្ចព្រៀងនេះ ក្នុងដំណាក់កាលដែលខ្លួនយល់ថា ស្ថានការណ៍នយោបាយនៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន មានភាពអាប់អួរស្ទើរតែទាល់ច្រកទៅហើយ។ លើសពីនេះទៀត ក្នុងពេលដែលអាជ្ញាធរ ព្យាមយាមនាំខ្លួនលោក កឹម សុខា ទាំងនៅមានអភ័យឯកសិទ្ធិសភា ទៅតុលាការ បក្សនេះបានកោះប្រជុំបន្ទាន់មួយនិងសម្រេចថា ខ្លួននឹងធ្វើបាតុកម្មអហិង្សាប្រឆាំងនឹងចំណាត់ការរបស់រដ្ឋាភិបាល ប្រសិនបើមានការចាប់ខ្លួនរបស់លោក កឹម សុខា មែន។

ទោះបីជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ក៏គេនៅមើលឃើញថា បក្សទាំងពីរនៅមានលទ្ធភាពដែលអាចដោះស្រាយបញ្ហានយោបាយរវាងខ្មែរនឹងខ្មែរបានដោយមិនចាំបាច់មានអន្តរាគមន៍ពីបរទេស ប្រសិនបើ ពួកគេមានឆន្ទៈពិតប្រាកដចង់បញ្ចប់ជម្លោះ។ អ្វីដែលគេសង្កេតឃើញនោះ គឺថា បើទោះបីជាបក្សទាំងពីរកំពុងប្រឈមមុដាក់គ្នាក៏ដោយ ក៏បក្សទាំងពីរ បានព្រលយពាក្យថា «ខ្លួននៅរក្សា ឬ បើកចំហទ្វារនៃវប្បធម៌សន្ទនា» និង បើយោងទៅតាមបទពិសោធនៃការដោះស្រាយជម្លោះរវាងអ្នកនយោបាយខ្មែរក្នុងដំណាក់កាលមុនៗ ដូចជា សម័យសង្គ្រាមស៊ីវិល និង ព្រឹត្តិការណ៍ថ្ងៃទី៥-៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៩៧ ជាដើម សភាការនយោបាយបច្ចុប្បន្ន មិនទាន់ខ្លាំងដល់កំពូលនៅឡើយទេ។ ហេតុនេះ ជម្លោះខាងនយោបាយដែលកំពុងកើតឡើងបច្ចុប្បន្ននេះ អាចនឹងដោះស្រាយបាន នៅពេលដែលអុកនយោបាយរបស់បក្សទាំងពីរអស់ក្រឡាដើររៀងៗខ្លួន និង នៅពេលពេលដែលពួកគេងាកមករកវប្បធម៌សន្ទនា និង តម្កល់សន្តិភាព សន្តិសុខ ការអភិវឌ្ឍ ផលប្រយោជន៍ជាតិ និង សុខដុមនីយកម្មជាធំ៕