ពីនេះ ពីនោះ
តើពេលណាត្រូវប្រើ«សច្ចានុម័តិ» និង«សច្ចានុម័ត» នៅក្នុងអត្ថបទសំណេរ?
×
ភ្នំពេញ៖ ពាក្យថា «សច្ចានុម័តិ» និង«សច្ចានុម័ត» សាធារណជនមួយចំនួន នៅមានភាពមិនច្បាស់លាស់ នៅក្នុងការសរសេរ ថាពេលណាត្រូវសរសេរថា«សច្ចានុម័តិ» និងពេលណាត្រូវសរសេរថា«សច្ចានុម័ត»ឡើយ។ មូលហេតុ គឺមិនសូវបានយល់ពីក្បួន វេយ្យាករណ៍ នៃកិរិយាសព្ទ គុណសព្ទ នាមសព្ទ បាលី និងសំស្ក្រឹតនៅក្នុងភាសាខ្មែរ។ ពាក្យថា «សច្ចានុម័តិ» និង«សច្ចានុម័ត» មានលក្ខខណ្ឌសរសេរដូចខាងក្រោម៖
នៅក្នុងការសរសេរអត្ថបទ សាធារណជនត្រូវចំណាំក្នុងក្បួនវេយ្យាករណ៍ខ្មែរថា បើសរសេរថា«សច្ចានុម័ត» នោះគឺមានន័យថា ជាគុណនាម ដែលមានន័យថា អះអាងបញ្ជាក់ថែមតាមយថាភាពនូវអំពើដែលបានធ្វើរួចហើយ។ ប៉ុន្តែ ប្រើជានាមសព្ទ គឺចាំបាច់ត្រូវសរសេរ«សច្ចានុម័តិ» ដែលមានន័យថា ការយល់ស្របតាមសេចក្ដីពិត។
ប៉ុន្តែក្នុងករណី សាធារណជន សរសេរពាក្យនេះ ផ្សំជាមួយពាក្យថា «ការ, ក្ដី, សេចក្ដី និងដំណើរ» គឺមិនត្រូវសរសរថា «ការសច្ចានុម័តិ, ក្ដីសច្ចានុម័តិ, សេចក្ដីសច្ចានុម័តិ និងដំណើរសច្ចានុម័តិ» ឡើយ ព្រោះការសរសេរបែបនេះ មិនត្រឹមត្រូវតាមក្បួនវេយ្យាករណ៍ខ្មែរ នោះទេ។ មូលហេតុគឺដោយសារពាក្យថា «ការ, ក្ដី, សេចក្ដី និងដំណើរ» ជានាមសព្ទ មិនអាចយកមកផ្សំជាមួយពាក្យថា «សច្ចានុម័តិ»បានទេ ព្រោះជានាមសព្ទដូចគ្នា។
ដោយឡែក ចំពោះពាក្យថា «ការ, ក្ដី, សេចក្ដី និងដំណើរ»នេះ ត្រូវផ្សំជាមួយពាក្យថា «សច្ចានុម័ត» ទើបត្រឹមត្រូវ។ ឧទាហរណ៍៖ «ការសច្ចានុម័ត, ក្ដីសច្ចានុម័ត, សេចក្ដីសច្ចានុម័ត និងដំណើរសច្ចានុម័ត»៕
ដកស្រង់ពីវចនានុក្រមខ្មែររបស់សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត
© រក្សាសិទ្ធិដោយ thmeythmey.com